 |
#البارت_الثالث والرابع 🔥😱🔥😱🔥
(رحيم دخل المقر ونزل المخبئ السرى ... وفتحه لقى رحمه قاعدة بتعيط وحاطه راسها بين رجليها وفوزيه بتحاول تهديها ).
رحيم : رحمه.
رحمه بشهقه وخضه : نعم ايه.......في ايه مين مات.
رحيم قرب منها وقعد على الارض قصادها وبهدوء : انا رحيم.
رحمه قعدت تعيط اكتر وخبت وشها بايديها : مين مات؟ موت مين ؟؟؟حرام عليك.... مين مات؟؟؟.
(رحيم شاور لفوزيه تطلع وتسيبهم وفوزيه نقذت امرة وهو قرب اكتر وشدها وقعدها فى حضنه ومسح دموعها )
رحيم : محدش مات.
رحمه : لا أنا سامعه صوت رصاص بره اكيد حد مات.
رحيم بغموض : اللى غلط اتعاقب وخلاص خلصنا .
رحمه بتعيط : حرام عليك انت بتعمل كده ليه وعايش كده ليه ايه لازمته كل ده بيع مخدرات وسلاح وقتل واغتصاب علشان ايه كل ده.
رحيم بيمسح على شعرها بحنيه : مش علشان حاجة الظروف حطتنى فى كدة.
رحمه : طب سبني في حالي خليني اروح لماما أنا مش شبهك ولا شبه حياتك أنا عايزه اروح لماما.
رحيم بهدوء ومازال بلعب فى شعرها : لا انتى شبهى اوى .. اوى كمان .
رحمه بتمسح دموعها : شبهك في ايه ها؟.
رحيم باس خدها : بعدين ابقا اقولك .... يالا علشان تنامى بكرة يوم طويل جدا وعاوزك فايقه.
رحمه : هنام هنا طلعني من المكان ده.
(رحيم قام وقومها وشالها وهى حاولت تنزل بس هو رفض واخدها راح على اوضته ورحمه وقفته قبل ما يدخل).
رحمه : دي مش اوضتي.
رحيم بهمس : عارف دى اوضتى انا .. انتى من الليله دى هتنامى معايا.
رحمه : هنام معاك ليه؟!.
رحيم بصلها وكأن ليها راسين : انتى هبله يارحمه ... انتى مراتى تنامى معايا ... تنامى بعيد عنى ليه.
رحمه كشرت : بس متقولش هبله.
رحيم باس خدها : ماشى يا عاقله ... يالا انا تقريبا هنام وانا واقف .
رحمه : احم أنا جعانه.
رحيم دخلها الاوضه وقعدها على السرير .
رحيم بتنهيدة : حاضر هاخلى فوزيه تجبلك اكل ... غيرى هدومك .
( رحيم سابها ونادى على فوزيه وامرها تجبلها اكل ... ودخل تانى بدء يقلع هدومه ).
رحمه بتلف وشها : انت بتعمل ايه.... ايه قله الادب دي.
رحيم نفخ بعصبيه : لا وحياة ابوكى انا مش فايقلك الاكل هايجى وهتاكلى وتنامى من غير صوت وانا هاقلع هدومى وهنام بالشورت اكراما ليكى بس كلمه زيادة واقسم بالله يا رحمه لاقلع الشورت نفسه وانا اصلا على تكه.
رحمه بقهر : طيب حاضر ..اتفضل هاتلي الاكل خليني اكل.
رحيم راح على السرير وقعد وغطى نفسه : فوزيه هاتجيبه دلوقتى وهاتخبط اطلعى خدي منها من برا لانها ممنوعه تدخل هنا ... خلصى اكل وغسلى ايدك وطفى النور وتيجى تنامى متتقلبيش وانتى نايمه ولا تعملى صوت احسنلك .
رحمه : قوم اقعد معايا علي مااكل اخاف اقعد لوحدي.
رحيم بنرفزة : يووووة يا رحمه على الدلع بقولك مش شايف قدامى.
رحمه الدموع بدأت تتجمع فى عينها : خلاص مش عايزه حاجه ولا عايزه اكل اتفضل نام خليني انام أنا كمان
(رحمه اتعدلت علي السرير واخدت مخده في حضنها واستعدت للنوم).
رحيم قومها من السرير : طيب طيب هاقوم اهو ... انتى ماكلتيش حاجة من الصبح
( فوزيه خبطت ).
رحيم : قومى يالا خدى منها الاكل.
رحمه : مش عايزه حاجه.
رحيم بعصبيه : رحمممممه انا على اخرى قومى ... خلينى اخلص.
رحمه قامت مره واحده واخدت الاكل من فوزيه : أهو جبته منها مش عايزه اكل شبعت خليني انام بقا.
(رحيم اتحرك على السرير بتعب ووجاب الاكل على طرف السرير وشد رحمه قعدها فى حضنه ).
رحيم بتتعب : كلى يا رحمه.
رحمه نبرت صوته قلقتها وبصت للاكل اللي شكله غريب : هو ايه الاكل ده؟!.
رحيم بيحاول يفتح عينه : دة فضلت خيرك ممبار ولحمه.
رحمه : لا لا مش عايزه والله مش بعند بس انا مش باكل الحاجات دي خليني ننام والصبح هاكل اي حاجه .
رحيم : ليه يارحمه والله اكل نضيف ... طيب اكلك انا.
رحمه : رحيم أنا عمري ماكلت الحاجات دي خالص هرجع.
(رحيم زق الاكل بعيد ..وشاور ليها بتعب على درج الكمدينو تفتحه ).
رحيم : رحمه افتحى الدرج هاتى تليفونى .
رحمه قامت جابت التليفون : اتفضل أهو عايزه ليه ف نص الليل.
(رحيم اخدة منها وبصلها بتنهيدة وفتح التليفون اللى رحمه استغربت انه شايل تليفون حديث كدة وهو اصلا حاله من الشكوك ولا هيئته ولا منظرة تاجر مخدرات ولفت نظرها انه بيبعت رساله وبيكتب انجليزى بطلاقه) .
رحمه بذهول: ايه ده انت بتكتب انجليزي وشايل ايفون كمان.
رحيم رفع راسه ليها : البرنسيسه تحب تطلب اكل غير ماك.
رحمه : لا بس بيج ماك وبطاطس كتير اوي اوي.
(رحيم بص فى فونه تانى وعدل الاوردر).
رحيم بتعب : اى حاجة تانى .
رحمه : بتكتب انجليزي ازاي ها ومعاك ايفون كمان.
(رحيم رجع سند ضهرة على السرير وشاورلها تقعد جنبه).
رحيم : وايه الغريب فى كدة.
رحمه : احم تاجر مخدرات وكل الجو ده اكيد مش متعلم يعني.
رحيم ضحك ضحكه صغيرة : اهو دة بقا النظريه الغلط ... ياعنى تاجر مخدرات لازم ابقا جاهل لا طبعا انا متعلم ومتعلم تعليم كويس اوى كمان وبلبس حلو وبهتم بنفسى .... كلها نظريات غلط ومسلسلات كلت دماغكوا.
رحمه : معاك شهادة ايه؟!.
رحيم غمزلها : تجارة انجلش .... متسأليش اكتر من كدة علشان مش هجاوبك.
رحمه :طيب .
فات نص ساعه والباب خبط : الاكل وصل قوم هاته بقا.
رحيم قام بتعب وقرصها فى خدودها : ادلعى كمان.
(رحمه ابتسمت رحيم جاب ليها الاكل واكلت باستمتاع
بعد ماكلت نص الاكل بصت ببرائه لرحيم بالساندوتش)
رحمه : تاكل.
رحيم بيحاول يفتح عيونه بصعوبه : لا.
رحمه كملت اكلها خلصت ومسحت ايديها بصت لرحيم : الحمدلله شبعت انام بقا لانى تعبانه..
رحيم ااتنهد : اخيرا يا رحمه يالا طفى النور بقا وزى ما قولت مش عاوز صوت.
رحمه : قوم اطفيه اخاف اطفيه وارجع تاني للسرير ف الضلمه.
رحيم : اووووف .
( رحيم قام طفاه وجه جنبها ونام ولسه بيروح فى النوم لقاها بتهمس باسمه ) .
رحمه بهمس: رحيم...... انت نمت.
رحيم بصوت نايم : اه.
رحمه : طيب .. أنا عطشانه.
رحيم : يارحمه حرام عليكى بقالى يومين مطبق وعاوز انام.
رحمه : يوووه خلاص نام مش عايزه حاجه.
(رحيم قام بعصبيه ولع النور وجابلها ميه من التلاجه الصغيرة اللى فى اوضته وجه جنبها قومها وسندها ).
رحيم : اشربى يا رحمه مانشوف اخرتها .
رحمه اخدت منه الميه وشربت : شكرا.
رحيم حط الميه جنبه : اى حاجة تانيه ولا اطفى النور وانام.
رحمه بنوم : لا طفي النور.
رحيم : حاضر.
(رحيم طفى النور وجه ينام لقها بتهمس باسمه للمرة تانيه).
رحمه بهمس : رحيم.
رحيم بصوت مكتوم ومش عاوز يتعصب عليها : نعم .
رحمه : قوم نلعب سوا اي حاجه.
رحيم ضحك : قولى انكى بتهزرى قولى والله .
رحمه بهزر : لا بتكلم جد .
رحيم : رحمه هو انتى مش عارفه تنامى ... خايفه من الضلمه مثلا.
رحمه : أنا بخاف من الضلمه فعلا ومش بعرف انام فيها ولا بعرف انام جنب حد.
رحيم شدها لحضنه واخدها فى حضنه جامد : اه ماهو انا مش حد انا جوزك نامى بقا وانا ولا بتحرك ولا بعمل صوت فنامى وخلينى انام .
رحمه : يوووووه طيب.
( رحيم ورحمه فى ثوانى دخلوا فى النوم والضهر اذن والاتنين نايمين فى سابع نومه وبدء الباب يخبط ).
رحمه بنوم : ايه ده مين بيخبط؟!.
رحيم صحى فاجاه : ايه مالك .. فى ايه ... عاوزة حاجة.
رحمه : حد مزعج بيخبط شوف مين قلقني من نومي.
رحيم بصوت رخيم : مين .
فوزيه : انا سى يا رحيم .
رحيم : فى ايه يا فوزيه على الصبح .
فوزيه : صبح ايه يا سى رحيم.....احنا الضهر... والرجاله برة عاوزينك تبص على فرشه الفرح .
رحيم : طيب هاقوم .
رحمه : بص قوم لرجالتك وسيبني انام شويه كمان.
رحيم طبطب على شعرها : نامى وقومى على العصر كدة اتجهزى والبسى براحتك علشان الفرح والفستان هايكون عندك كمان شويه .
رحمه بتاخد المخده ف حضنها وبتتأوب : اوعي تطفي النور
(وراحت ف النوم تاني.....رحيم خرج واشرف على تجهيزات الفرح وجه المعاد وبعت الفستان لرحمه ....رحمه صحيت شافت فستان ولا في الخيال فستان اميرات بجد
دمعت هي مش عايزه تتجوز كده مش عايزه تتجوز تاجر مخدرات عايزه تعيش مع امها وترجع لحياتها سرحت في حياتها مفاقتش غير ع ايد بتمسح دموعها).
رحيم بهمس : مالك يا رحوم.
رحمه برجاء : رحيم بالله عليك سيبني ارجع لحياتى.
رحيم باس شفايفها برقه : خلاص مبقاش فى وقت لرجوع ... اهدى والبسى الفستان يالا ... علشان البس ونطلع للفرح.
رحمه قامت بقله حيله ومسكت الفستان لبسته وحطت لمسات بسيطه من الميك اب كانت في منتهي الجمال راحت لرحيم : أنا جاهزة.
رحيم باس جبينها وشاور لفوزيه وعطته طرحه وحطها على وشها : الطرحه دى متتقلعش طول الليله
رحمه : حاضر اى اؤامر تانيه.
(رحيم اخدها وطلعوا وضرب النار اشتغل والمغنين بدؤا يطلعوا وكانت ليله خمر ونساء ورحمه كانت مزهوله من اللى بتشوفوا ورقاصات والكل بينقط وكل شويه يجى حد شكل يسلم ).
رحيم : دة الحج محمد عادل اكبر تاجر هيرون فى البلد .
رحيم : دة الحج حسنين اكبر تاج سلاح وتجارة اعضاء .
رحيم : دة الحج فتحى اكبر تاجر كوكاين تخصص كوكاين بس .
رحيم : دة الحج محسن بيتاجر فى المزز تخصص مزز وبس.
(وتوالى الاشخاص يهنئون ورحمه مصدومه.. صدمتها عمرها من كميه الناس الشمال اللى موجودة ).
رحمه : رحيم مش عايزه فرح الغي الفرح ده كفايه كده.
رحيم : انتى عاوزة الناس دى تاكل وشى ... خليكى انا هاقوم ارقص .
(رحمه شدته وبرقت وشاورت على رقاصات)
رحمه بغيظ : هترقص مع دول.
رحيم : اه دة فرحى لازم اخربها... سيبى ايدى .
رحمه بغلاسه : لا.
رحيم : اوعى ايدى هارقص ...ناس دى تاكل وشى.
رحمه سابت ايديه :اتفضل روح ارقص.
(رحيم راح ورقص والرقاصات رقصوا حواليه وضرب نار وكان فرحان ... ورحمه اتخنقت ورفعت طرحتها من على وشها .. رحيم لمحها راح عندها ونزلها وشاور الفرح يخلص بعد ما كان الصبح خلاص هايطلع).
رحمه : اوف حرام عليك فرح ايه ده ده كباريه مش فرح.
رحيم : مسمعش حسك لغايه ما ندخل الاوضه ...
(دخلو الاوضه ورحيم دخل وزعق )
رحيم : هو انا مش منبه محدش يشوف وشك.
رحمه : اتخنقت ومكنتش قادره روحي بتتسحب مني اعمل ايه يعني.
رحيم : تسمعى كلامى ولو حتى روحك طلعت .. اخر مرة يارحمه اخر واقسم بالله هاتشوفى وش اسود من شعر راسك.
رحمه : ايه يعني اموت اتخنقت وبعدين انت كل شويه تهددني تهددني هو في ايه.
رحيم : فى ان انا مبحبش حد يعصى اوامرى.
رحمه بتعب : ممكن تسيبني في حالي لو سمحت.
رحيم : ناااااعم يا ماا..... اسيب مين .... انهاردة دخلتك ... اخلصى البسى حاجة من اللى جايبهملك فى دولاب.
رحمه : مش هلبس حاجه ولو سمحت كفايه لحد كده سيبني في حالي.
رحيم بصوت جهورى لدرجه ان رحمه اتخضت : رحمممممممممممه ... اتقى شرى.
رحمه عيطت راحت الدولاب قعدت تدور فيه استقرت علي قميص روز قصير : اتفضل اهو اتقيت شرك.
رحيم : غيرى وانا هاروح اغير فى اوضه تانيه يالا يا حلوة.
(رحمه غيرت ولبست القميص وهي بتعيط عياط خفيف وخايفه وقعدت تستني رحيم اللي خرج يغير ف الاوضه التانيه ...رحيم دخل وهو مش لابس الا شورت قصير جدا وفى ايدة ازازتين صغار ).
رحيم : الله ماصلى على النبى دى شكلها هاتحلو اوى.
رحمه بخوف وبتشاور ع اللي ف ايديه : ايه ده؟!.
رحيم بصوت فحيح : خمرة هههههههه.
رحمه : خمره ....يعني هي جت علي الخمره ماانت كل حاجه عندك عادي.
رحيم بضحك : اممممم تعالى جنبى ونشرب يا صاروخ ارض جو.
رحمه : أنا مبشربش الحاجات دي.
رحيم : لا يا رحوم هاتشربى ... يالا يا قلبى خديها بق واحد.
رحمه بقرف : لو ع جثتي مش هشرب يعني مش هشرب.
رحيم بضحك : هاتشربى وحياه امك الغاليه اللى متعرفش ايه هايحصل فى بنتها دلوقتى لتشربى.
(رحمه لما جاب سيره امها خافت يهددها اخدتها منه وشربتها كلها ...رحيم شرب هو كمان وقرب منها وشدها عليه وبدء يبوسها براحه ورحمه بدات تسكر وتهلوس وتتجاوب معاه ).
رحيم بعد عنها وهى اضايقت وهمسلها : رحمه.
رحمه بتوهان : اممممم... ن ...نعم .....بتفصلني.... ليه؟.
رحيم : صلاه النبى احسن .. انتى موافقه ولا لاه.
رحمه : هيهيهيهيه ده كلام طبعا موافقه.
(رحيم شدها عليه بعنف وباسها وقلعها القميص وهى متجاوبه معاه وطفى النور ).
رحيم بهمس: ليله اهلك سودة يا رحوم .
صباحاااااا
(رحمه حاولت تفوق مش قادرة راسها تقيله وجسمها مش عارفه تحرك حاجة بصت لقت رحيم تقريبا محاصرها برجله وايدة وشعرو على وشه بصت على نفسها ملقتش القميص وشها جاب ميه لون حركت ايدها ورفعت الغطا لقت نفسها عريانه ورحيم بردوا رقعت بالصوت ).
رحمه : اصحي.... اصحي الله يخربيتك.
رحيم فاق وقام نط على السرير ونسى انه مش لابس : فى ايه ... زالزل ولا ايه.
رحمه : انت عملت ايه ربنا يسامحك .
رحيم بعدم فهم : عملت ايه فى ايه؟
رحمه : متستغباش الله يكرمك عملت ايه ايه الوضع اللي احنا فيه ده.
رحيم : اااااااااه .. ايه اللى عملت ايه ... عملت شرع ربنا ...هو انتى مش قولتلى امبارح انك موافقه .
رحمه : محصلش بطل كدب.
رحيم اتحرك وراح درج الكمدينو ورامى منديل من القماش فى وشها : اهو اتفضلى شرفك اهو.
رحمه رمشت كذا مره وعيطت بصوتها كله : مبسوط كده اخدت اللي انت عايزه مرتاح نفسيا كده يارب تكون مرتاح.
رحيم رمى نفسه على السرير : لسه .... مشبعتش منك.
رحمه : انت عايز مني ايه كل ده علشان حاولت اقوم بشغل وياريته شغلي ده شغل حد تاني كسرتني وخليتني منفعش اتجوز ولا اعيش حياة طبيعيه اروح لامي اقولها ايه بنتك بقت مدام علشان سي رحيم دخلت مزاجه ومسابنيش الا لما اخد اللي هو عايزه.
رحيم بهمس : ومش هاسيبك الا لما تشيلى فى بطنك عيل منى.
رحمه بتهكم : كمان يعني مش مكفيك اللي حصل عايزني اخلف منك كمان.
رحيم ببرود : امممممم عاوز دسته عيال يكبروا يشلوا الشغل عنى امال اسيب الامبراطوريه دى لمين.
(رحمه حاولت تقوم من جنبه مش قادره جسمها تقيل فضلت تتحرك من علي السرير لغايه موقعت ع الارض ومسكت طرف الملايه وحكمته ع جسمها )
رحمه: ابعد عني
(وحاولت تقوم كذا مره مش عارفه فضلت مكانها تعيط وبس).
رحيم اتحرك وشالها وقعدها فى حضنه ولف الملايه حواليهم وبدء يبوس فى رقبتها بحنيه : مالك .؟.... تعبانه فى ايه ؟.
رحمه بدموع : رجلي مش قادره اقف عليها مش قادره اتحرك.
رحيم همسلها فى ودانها وكان مع كل كلمه يبوس ودانها ورقبتها : معلش .. هى بتبقا اول ليله كدة.
رحمه : ابعد عني انت بتعمل ايه بقولك مش قادره اقف علي رجلي.
(رحيم مد ايدة من تحت الملايه وبدء يدلك رجليها بهدوء ومسبش رقبتها ووشها لحظه وكان ييوسها وهى تقريبا بدات تتوة فى حركاته).
رحمه : رحيم ابعد عيب كده.
رحيم بهمس : بدلك رجليكى هى مش بتوجعك انا بقا بدلكها
(رحمه بلعت ريقها بتوتر).
رحمه : خلاص مش بتوجعني ابعد بس.
رحيم بايدة تانيه حرك وشها ناحيتها وهمس : لا .
رحمه بهمس : أبعد بقا الله.
(رحيم باسها بحب وبرقه و ايدة بدأت تكتشف جسمها بهدوء).
رحمه : رحيم ابعد مش قادره رجلي مش حاسه بايدك عليها ... مبهزرش.
رحيم بعد عنها براحه وسألها بقلق : مالها رجلك يا رحمه .
رحمه بدموع : مش عارفه مش قادره اقف عليها.
رحيم : انا لما دلكتها ارتاحت
رحيم بقلق : مش علشان عاوزة تخضينى ... تعملى المقلب السخيف دة.
رحمه : والله مش مقلب رجلي مش قادره.
رحيم بلع ريقه بتوتر : طيب بصى وانا بدلكها كدة حاسه بايه .
رحمه : مش حاسه بحاجه خالص.
رحيم : نهار اسود مش حاسه بايدى.
رحمه بدموع : لا مش حاسه.
رحيم اتوتر ومليون سناريوا جة فى دماغوا اخدها فى حضنه وباس جبينها مرة وخدها مرة : بصى هانقوم دلوقتى مع بعض احطك تحت ميه سخنه يمكن تكون متشنجه واعملك فيها تدليك ونشوف بقت تمام ولا ايه.
رحمه بقلق : طيب ماشي.
(رحيم جاب شورت بتاعه ولبسه ولبسها قميصها واخدها على حمام وقعدها وهى طول الوقت كانت بتعيط فى صمت ظبط الميه وقلعها قميصها وقلع هو كمان ونزل بيها فى الميه فضل يعملها مساج ويراقب حركتها لدرجه انه ضغط جامد عليها وراقب حركه وشها وملاقاش اى ردة فعل).
رحمه بتعيط : مش حاسه بحاجه خالص.
رحيم ارتبك : طيب هاقوم البسك واجبلك دكتور اهدى بقا علشان خاطرى .
(رحيم شالها ونشفلها جسمها ولبسها وودها اوضتهم وطلع بجامه ولبسها عبايتها وطرحه كمان وطلع تليفونه واتصل .
رحيم : محتاج دكتور مخ واعصاب فى ثانيه يكون واقف قدامى .
رحمه : رحيم هي رجلي مالها
رحيم قعد جنبها بعد مالبس هومه : مفيش كويسه..
رحمه : ولما هي كويسه أنا مش حاسه بيها ليه.
رحيم بتوتر : مش عارف مش عارف ...ممكن تهدى.
رحمه استخبت ف حضنه وهي خايفه وقلقانه : انت عملت ايه خلاني مش حاسه برجلي كده.
رحيم ضامها لحضنه : وحياتك عندى ما عملت حاجة فيكى غلط ... انا اصلا مش فاهم مالك.
رحمه قعدت تعيط والدكتور وصل بعد وقت قليل
كشف عليا مسك كف رجلها بايديه وضغط عليه جامد ورحمه مش حاسه باي حاجه بص لرحيم : هي وقعت أو حصلها حاجة مفاجاه ليها .
رحيم : لا ... فرحنا كان امبارح
الدكتور حاول يشيل الغطا يكشيف على رجليها كلها رحيم منعه .
وصوت غليظ : بتهبب ايه؟!.
الدكتور : ايه يا حضرة هشوف شغلي المدام مش حاسه برجليها وده لقدر الله ممكن يكون شلل .
رحيم مسكه من ياقه قميصه : حسن ملفظك شلل ايه يا اللى مبتفهمش ... انت كشفت على كف رجليها عاوز ايه من رجليها كلها.
الدكتور : يا استاذ لازم اكشف علي المريضه وأشوف مش حاسه برجلها كلها ولا بكف رجلها بس.
رحيم الغيرة اتملكته : لا.
الدكتور: يا ابني سيبني اشوف شغلي طيب خليني اشوفها من فوق العبايه يرضيك كده.
رحيم بغضب : لا برردوا لا خلاص شوف اديها علاج وخلاص .
(رحمه شدته ناحيتها.)
رحمه : رحيم أنا مش حاسه برجلي علشان خاطري شوف في اي مش قادرة افضل كده.
رحيم بعصبيه : مش هايشوف رجلك ولا يلمسها على جثتى
الدكتور بنفاذ صبر : طيب يا ابني شوف انت رجلها مش حاسه بيها ولا مش حاسه بالكف بس.
رحيم حط ايدة على رجليها براحه وبصلها : حاسه بحاجة .
رحمه بتهزر رأسها ب لا وبتتكلم بصوت ضعيف : لا مش حاسه
رحيم اتعصب: منا قايلك رجليها كلها مش حاسه بيها ولا هو اى فتى وخلاص .
دكتور بصدمه : فتى !!!!!!
(الدكتور اتجاهله وراح ناحيه رحمه يشوف ايديها فيها مشكله ولا لاه)
الدكتور : ايديك فيها حاجه يا بنتي ولا رجلك بس .
رحمه : رجلي بس اللي مش حاسه بيها .
الدكتور بص لرحيم باسف : للاسف المدام عندها حاله فقدان حركه ... هى حاله تشبه شلل مؤقت .
رحيم اندفع فجاه ناحيه الدكتور وزنقه فى الحيطه : انت شكلك دكتور ملوخيه. ... دى كانت حلوة امبارح شلل فجاه كدة ..... ماتظبط اصل اطلع روحك.
الدكتور : الشلل بيجي في اي وقت يا استاذ المدام مفيهاش اي سبب عضوى سبب الشلل السبب نفسي والشلل المؤقت ده مع تحسين النفسيه والعلاج الطبيعي هيزول.
رحيم : انا هاموتك واخلص من امك ... انا اتخنقت لما شوفت شكل امك اصلا ..... يابن ال****
: الدكتور : حضرتك ده شغلي أنا مقعدتش اتعلم اكتر من 18 سنه علشان اجي اشخص غلط ..ياريت تشوف ايه اللي مضايق المدام.
الدكتور خلص نفسه من ايد رحيم وكمل كلامه : لازم تتابع مع دكتور علاج طبيعي ..بعد اذنك.
(الدكتور خرج ورحيم واقف بص على رحمه اللى دافنه نفسها فى مخدة وبتعيط).
رحمه : أنا اتشليت مش همشي ع رجلي تاني اه يا ماما مش همشي تاني.
رحيم راح ناحيتها بهدوء ورفعها وشها : احم .... الدكتور قال مؤقت وهاتبقى تمام انا هاجبلك اكبر دكاترة فى البلد ما تقلقيش
رحمه : انت السبب يا رحيم ربنا يسامحك أنا مش مسمحاك.
رحيم : انا السبب !! مفيش حاجة كانت غصب وبعدين انا كنت بعاملك بحنيه ... رحمه بلاش تقولى كلام تندمى عليه .. انا عذارك ومقدر موقفك.
رحمه بصراخ : لا كله كان غصب قعدتنى هنا غصب واتجوزتنى بالغصب والا هتموت امي واخدت حقك بالغصب كله بالغصب عايز ايه تاني أنا اتشليت معتش عندى حاجه تاخدها.
رحيم : مش هارد عليكى
رحمه : ممكن تسيبني في حالي بقا بعد اذنك ورجعني لامي.
رحيم : لا
(وقام يمشى لانه لو فضل هايزعلها منه وهو مش عاوز كدة بس وقفته بهمسها لاسمه)
رحمه بهمس: رحيم.
رحيم من غير ما يلف : نعم
رحمه بقوة : طلقني.
( رحيم سمع كلمه طلقنى ركبه ميه عفريت وعفريت وغضب الدنيا احتله لدرجه انه كان ماسك اوكرة الباب اتخلعت فى ايدة من درجه الغضب للى وصلها خرج بسرعه ورزع االباب وارة وشويه ورحمه سمعت صوت زعيق وضرب نار جامد .
&&&&&&&&&&&&&&&
انتهى البارت التالت
قراءه ممتعه 😍👇
#البارت_الرابع 🔥😱🔥🔥🔥
(رحيم خرج من عند رحمه مخنوق ... هو كان عاوز يأدبها بس مش لدرجه الشلل هى ذنبها ايه انها غلطت فى الحوت اتخنق من نفسه جدا على انه السبب فى تعبها وخصوصا لما بقت مراته ... هى ساذجه مشيت ورا مديرها الغبى وعلى الخبيث ....على اللى لازم يربييه ... نادى بأعلى صوته على حسن ).
رحيم بصوت جهورى : حسسسسسسن .
حسن جة جرى : ايوة يا كبير .
رحيم بغموض : فين الواد ...اللى امرتك تجيبه .
حسن : موجود ياكبير فى المخزن ...بس ياعنى هاتشوفه انهاردة دة صباحيتك .
رحيم : انت هاتحكى معايا يا حيوان انت ... جبهولى هنا فى وسط الحارة دى وفى اقل من دقيقه .
( حسن راح جرى وجاب على الرواى وجابوا مربوط فى وسط الحارة ..على كان باين عليه الخوف ..طول عمرة بيحلم يدخل الحارة ويعمل سبق صحفى مع الحوت رحيم الشامى بس اللى سمعه عنه خاف منه واخترع حكايه انه مصاب واقنع المدير انه يبعت مكانه رحمه اهو ينتقم منها وتجيب معلومات وتتكتب باسمه بردوا ... رحيم اخيرا ظهر لعلى اللى استغرب شكله هو كان بيحسبه معلم وبجلابيه لقى شاب مفتول العضلات شعره متمرد على جبينه وله دقن واضحه ونظرات الخبث والكرة بتطلع من عنيه .... على وقتها نفسه الارض تنشق وتبلعه ولا غضب الحوت يطوله .).
رحيم قرب من على ونزل على ركبته قدام علي وهمس بصوت واطى : انت عارف انت جاى هنا ليه ؟.
(علي هز راسه بمعنى لا) .
رحيم : امم مش عارف تتكلم وتقول حاجة حاطين على بوقك لزقه .. معلش انا كمان مش هاشيلها ... هاسيبها .... انا اصلا مش عاوز اسمع صوتك ... كفايه اللى سمعته عنك ...كفيل يخلينى اقطعك حتت يابن ال******.
(على قعد يتحرك بخوف ويصدر اصوات انه عاوز يتكلم ).
رحيم : لا مش هاخليك تتكلم ودلوقتى جه عقابك.
( رحيم رجع لوارة وطلع مسدسه وصوبه ناحيته )
رحيم بشر : تختار ايه ياض انا اصوب عليك .... بس تحذير.. طلقتى والقبر يا روح امك .... ولا حد من رجالتى يصوب عليك .. واهو تاخد حته عاهه بسيطه تفتكر الحوت بيها .
( الكل واقف بيتفرج فى صمت وخايفين يصدروا اى صوت ... رحيم الشامى يولع فيهم ).
رحيم زعق بصوته كله : اختاااار ياله .
(على شاور بعد خوف على راجل من رجاله رحيم ....
و رحيم أمرة يصوبه وراجل رحيم صوب على رجل على وايدة ).
رحيم بغضب : شلوة ارموا فى اى مقله زباله .
********************
رحمه سمعت ضرب النار عيطت وخافت ندهت لفوزيه : طنط فوزيه... طنط فوزيه.
فوزيه : نعم ياست البنات ... بتنادى عليا ليه ؟.
رحمه بخوف: هو في ايه ضرب النار ده ..رحيم فين؟.
فوزيه : سى رحيم هو اللى بيضرب النار ... بيقولوا بيتخانق مع واحد فى وسط الحارة
رحمه خايفه وقعدت تعيط اكتر : هو في ايه انتوا كل حياتكوا ضرب نار وخناق.
فوزيه : اهدى ... اصل سى رحيم موصينى عليكى ... هو اظاهر سى رحيم عفاريته طالعه علشان كدة بيهبها على الكل
رحمه : طب..طيب بالله عليكي اطلعي شوفي فيه ايه انا خايفه اوي
فوزيه : مقدرش والنبى دة يقتلنى لو كلمته وهو بالحاله دى.
رحمه شهقت اكتر وبدأت تتنفس بصعوبه : علشان خاطري اطلعي شوفي فيه ايه.
: فوزيه : بصى هاقوم اعملك كوبايه لمون بس اطلع برة لا وبعدين انتى مش سامعه ضرب نار شغال ممكن يكونوا بيضربوا بعض اخاد رصاصه طايشه.
رحمه بصراخ : اطلعي بره مش عايزه حاجه اطلعي. فوزيه : اهدى .. اهدى عاوزة ايه اعمهولك
:رحمه : اطلعي شوفي فيه ايه ..ومين بيضرب نار اطلعي بالله عليك.
( فوزيه حبت تريحها وطلعت برا مثلت انها بتشوف فى ايه ورجعت تانى) .
فوزيه : اهو ياست رحمه ... سى رحيم بيتخانق فى عركه كبيرة اوى .
( رحمه حست بعزجها مش قادرة تتحرك بتتحرك بايديها من علي السرير عايزه تنزل )
رحمه: ساعديني انزل من السرير ده.
فوزيه : تروحى فين بس قوليلى وانا اعملك اللى انتى عاوزاة
رحمه : قوميني خليني اطلع بره اشوف في ايه ورحيم بيتخانق مع مين هو كل مره كده خناق خناق مش خايف علي روحه.
فوزيه : ياست رحمه انتى تعبانه ... وبعدين سى رحيم يطلع روحى لو نزلتى من السرير .... استهدى بالله كدة ... يارب عدى اليوم دة على خير.
رحمه : هتقوميني ولا لا ....خليني اقوم مش قادره انتي مش عايزه تقوميني وبتستغلي عجزي يعني.
فوزيه ضربت على صدرها : والله لا .. يقطعنى .. طب اقولك انتى عاوزة تشوفى سى رحيم ليه ؟.
رحمه حطت وشها ف الارض : خايفه يا طنط هو مش بيخاف ع حياته ليه خايفه خديني بره.
فوزيه بابتسامه : خايفه على سى رحيم .... معلش هو دايما كدة واخد الدنيا بصدرة .
واستكملت بغباء: امال تعملى ايه لو لقيته داخل عليكى بطلقه فى كتفه ولا رجله ... ويقولك حضرلى الحمام واطلبيلى الدكتور الغبى يجى .
رحمه شهقت : طلقه هو اضرب بالرصاص قبل كده
فوزيه : اه طبعا ...عادى ياست رحمه بكرة تتعودى .
رحمه : اخلصي طلعيني بره اشوف فيه ايه حرام عليكي بقا.
فوزيه : مش هاقدر
رحمه : طب ناديه قوليله رحمه تعبانه وعاوزاك
فوزيه بشك : دة تمثيل ياعنى ولا فعلا عيانه.
رحمه : يا ستي اخلصي مش قادره بقا الله.
فوزيه : طيب .
( فوزيه خرجت برة تدور لقت حارس البيت واسمه محمد ).
فوزيه : واد يا محمد .
محمد : ايوا ياست فوزيه .
فوزيه: سى رحيم خلص العركه ولا لسه .
محمد : مش عارف .
فوزيه : طيب اجرى بسرعه ... ناديله وشوشو قوله ست رحمه تعبانه اوى وعاوزك .
محمد : طيب .
محمد راح جرى ودخل وسط رجاله رحيم .
محمد بخوف : يا كبير .
رحيم لف وبصله : فى ايه يا محمد وانت ايه اللى خلاك تسيب حراسه البيت .
محمد قرب منه بخوف : ست فوزيه بتقولك ان احم. .. رحمه ست رحمه هانم تعبانه وعاوزك .
( رحيم جرى باقصى سرعته على البيت وقابلته فوزيه زقها بعيد ودخل لرحمه ).
رحيم : مااااالك فيكى ايه ؟. ايه وجعك ؟؟
رحمه بتكشيرة : انت كل يوم تتخانق كده حرام عليك هو في ايه ورجلي مش قادره اقعد كده متعودتش علي القعده دي.
رحيم بيحاول يفهم : رحمه مالك. .... قالولى انك تعبانه اوى.
رحمه : ضهري بيوجعني من قعدتي دي وعايزه اقوم مش عارفه عايزه اتحرك.
رحيم : تتحركى ازاى ؟. مش فاهم لسه هاكلم دكتور طبيعى يجلك ونبدء الجلسات... وضهرك تحبى ادلكه.
رحمه : عايزه امشي ي رحيم مش عايزه افضل كده خليني امشي.
رحيم قرب منها بهدوء واتكلم : تمشى ازاى ... انتى فاقدة الحركه بلاش علشان متتعبيش قلبك ولا قلبى معاكى.
رحمه : ساعدني خليني اتحرك علشان خاطري.
رحيم بصرامه : لا.
رحمه : بالله عليك أنا هموت كدة
رحيم اخدها فى حضنه : بعد الشرعليكى من الموت ... ريحى نفسك شويه ونامى.
رحمه بعصبيه : يووووه مش لو هتساعدني هحاول أنا. (رحيم قرب منها براحه باس جبينها وبعدها باس خدها واتنقل لشفايفها وطلع فيهم كبته وخوفه وقهرته وكل حاجة ...فضلت تزق فيه الغلبانه نفسها اتقطع منه).
رحمه : أبعد بقا حرام عليك هو انت معندكش غير كده أنا معتش عندي حاجه تاخدها اهو قاعده ولا بتحرك ولا بعمل حاجه ....هتساعدنى ولا لا
(رحيم قام بعصبيه وفضل يتحرك فى الاوضه بسرعه وفجاه بدء يكسر فى الاوضه واى حاجة تقابله كان يضربها بايدة ...لدرجه ان ايدة نزفت وهو ييكمل تكسيرة).
رحمه خافت : رحيم خلا..ص أنا اسفه مقصدش علشان خاطري خلاص تعالي هنا.
(رحيم بيكمل مسابش مكان ولا مرايه ولا كسرها بقا شخص غريب سمعها بتنادى عليه لف بصلها بشر )
رحيم بشر : عاوزة ايه؟
رحمه عيطت وبتتكلم بخوف : أنا اسفه مقصدش اضايقك تعالي هنا مش قادره اقوم اجيلك.
رحيم بصوت فحيح : لا .. ابعدى عنى احسنلك .. انا ممكن فى اللحظه دى اقتلك .
رحمه ببرائه : لا أنا مش ههون عليك تقتلني اقولك تعالي هنا جنبي واقتلني لو حبيت.
(رحيم فضلها يبصلها شويه هو مش عاوز يضعف فكر وبعدين قرر انه يخرج ).
رحيم : انا ماشى.
(رحمه بدموع فضلت تتحرك من علي السرير علشان تنزل ع الارض وتروحله وصلت لاول السرير بالعافيه ومبقتش قادرة تتحرك اكتر من كده).
رحمه بضعف : متمشيش.
( رحيم شاف حالتها دى صعبت عليه شالها وقعدها حلو فى السرير وقعد هو بعيد عنها ..).
رحيم : عاوزة ايه ؟.
رحمه : أنا اسفه متزعلش ...متمشيش وتسيبني أنا خايفه.
رحيم : من ايه ؟ .. خايفه من ايه ؟؟.
رحمه : خايفه من انك كل مبتخرج اسمع ضرب نار وناس بتتقتل وشاورت ع ايديه وخايفه من الدم ده هات القطن والشاش وتعالي خليني اساعدك.
رحيم : متخافيش اوى كدة عليا .. انتى اصلا مش طايقنى ...انتى لسه من دقايق رفضانى وزقانى بعيد وانا عمر ما فيه حد رفضنى.
رحمه : رحيم علشان خاطري هات قطن وشاش وتعالي اساعدك وبعدها اعمل اللي انت عايزه.
رحيم : لا هاقوم اخلى فوزيه تساعدنى ... عن اذنك.
رحمه : رحيم علشان خاطري هما اليومين اللي فاتوا دول معملوش ليه خاطر عندك.
رحيم بعتاب : عملوا وانتى بزقك ورفضك ليا مسحوا باستيكه يارحمه.
رحمه : أنا اسفه متزعلش تعالي خليني اساعدك بقا وحياتي.
رحيم مكمل فى معاتبتها وناسى ايدى : اكتر حاجة بتكسر الراجل انه يحس انه مرفوض من مراته وتكون كارة بوسته ولا لمسته ليها بتوجع اوى.
رحمه بكسوف : أنا مش رفضاك يا رحيم أنا.... أنا بس مكنتش عارفه اتنفس.
رحيم بتحدى : ياعنى لو قربت منك دلوقتى هاتخترعى سبب ايه المرادى ؟!.
رحمه : مش هخترع اسباب.
( رحيم قرب منها وجواة هواجس ترفضه تانى وقتها يقتلها ويخلص وقرب من شفايفها ومسك وشها وباسها برقه وبعد كدة رمه حمل جسمه كله عليها وفضل يبوسها مرة وراة مرة عقله بيقوله خلاص افصل يا رحيم وقلبه مش قادر يبعد ... قعد فترة كبيرة وساب شفايفها وكمل على رقبتها بررقه وكانه ببثبت لنفسه انها ملكه).
رحمه بهمس : رحيم.
(رحيم مكمل ومش عاوز يرد لتنطق بكلمه تعصبه .. هوحاسس انه كدة مرتاح دفن وشه اكتر فى رقبتها ومكمل طريقه وايدة بتتحرك على بلوزتها وبيحاول يفك زراير بلوزتها).
رحمه حطت ايديها عليه وضمته ليها : رحيم رد عليا.
رحيم تقريبا مكنش فى وعيه بعد ضمتها له : اممم
رحمه مسكت ايديه وباستها بالراحه : ايديك بتنزف وحياتي خليني أطهرلك الجرح.
رحيم : مش وقته.
رحمه باست ايديه تاني : رحيم وحياتي.
رحيم بعد عنها شويه وكشر وكان شعرة متنعكش
رحيم بضيق : لازم.
رحمه حطت ايديها علي شعره بحنيه : لازم ايديك بتنزف من بدري.
رحيم : طيب هاقوم .
( رحيم قام وجاب شاس وقطن وحطهم فى ايدها وادها ايديه وسكت ).
(رحمه مسكت ايديه بحنيه وبدأت تنضفها من الدم وبعدها ربطتها كويس صعب عليها حرجه جدا مسكت ايديه وفضلت تبوس فيها كتير بصت لرحيم واتكلمت بدموع).
رحمه : متزعلش أنا اسفه.
رحيم مسح دموعها : بتعيطى ليه ؟... متعيطيش .
رحمه : أنا السبب انت جرحت نفسك بسببي.
رحيم : لا انا فى وقت عصبيتى كدة وببقا أمر من كدة .... متعيطيش بقا ... انتى كلتى ولا لاه.
رحمه : اممم لا
رحيم : طيب اطلبلك اكل من ماك ولا عاوزة حد تانى .
رحمه بصتله : هتاكل معايا ولا لاه
رحيم : هاكل معاكى ..علشان تنامى شويه .. وبليل يجى دكتور علاج طييعى يبدء شغله علشان تخفى بسرعه وتقومى تمشى .... وترجعى لحياتك وترتاحى منى .
رحمه : احم انت عايز تسيبني
رحيم بوجع : غصب عنى ... بس اعمل ايه .. من حقك ترجعى لحياتك .. انا خلاص انتقمتلك وظبطلك كل حاجة.
رحمه عيطت واتعدلت : تمام....ممكن تخليني انام.
رحيم بحنيه : مش هتاكلى .. انا بقالى يومين مأكلتش تقريبا وقولت هاكل معاكى.
رحمه : حاضر هات اللي تحبه.
رحيم : لا أكلينى على زوقك.
رحمه : هات نفس اكل امبارح بيج ماك وبطاطس وكولا.
رحيم : حاضر .
(وطلع فونه وطلب الاوردر وبصلها وسكت)
رحمه : بتبصلي كده ليه.
رحيم حرك صوابعه على وشها : عادى بحفر ملامحك فى دماغى.
رحمه : رحيم هو مفيش امل انك تبطل الشغل ده
رحيم ابتسم بضعف : اه هابطله لما اموت.
رحمه : بعد الشر عليك ....رحيميم بطله ومتسبنيش وتعالي نعيش سوا ابدأ من جديد.
رحيم : مينفعش.
رحمه : ليه ....ليه متمسك بشغلك ده اوي كده.
رحيم : مفروض عليا من زمان. .... قولتلك انا لوسبته هاموت من الحكومه او هاموت من الكبار ... كدة هاموت وكدة هاموت يبقا سيبنى عايش كدة يا رحمه ولا مستكترة عليا العيشه كمان.
(رحمه عيطت وسكتت قربت ناحيته وحطت راسها ع رجليه ومسكت فيه جامد وفضلت تعيط بشهقات مكتومه)
رحمه : بعد الشر عليك.
رحيم شدها عليه وحضنها واتكلم بصوت مبحوح : رحمه انا عاوزك ... سيبنى اشبع منك قبل الاكل .
رحمه مسكت في حضنه جامد : أنا ملك ايديك ي رحيم
رحيم : ياقلب وعقل رحيم .
(فى اللحظه دى فقد كل ذرة عقل فيه وقرب منها بجنون وبدء يخلع فى لبسه ولبسها ويطبع ملكيته فى كل مكان يقابله.…...رحمه قربته منها وبدأت تبوس فيه هي كمان وتقربه منها كلمته بهمس)
رحمه بهمس : رحيم.
رحيم بنفس همسها: ن .. نعم.
رحمه : متسبنيش.
رحيم : حاضر
( رحمه قربته منها وهي حاسه بحاجات كتير محستهاش قبل كده بس رحيم عقله مش معاها ضاممها بس شارد في حاجه)
رحمه : بتفكر في ايه.
رحيم بعد وبلع ريقه وباس جبينها : مفيش ... هاقوم.... اشوف الاكل جه ولا الكلاب اللى برا استولوا عليه.
رحمه ضمته : لا متقومش وتسيبني
رحيم : انا هاروح فين يا رحمه دة انا هاطلع على الباب ... انا جعان وربنا.
رحمه : طيب قوم.
( رحيم قام ودخل مكتبه وفضل يفكر كتير لقى انه افضل حل انه يعالجها ويطلقها بس خلال اليومين دول من حقه يشبع منها ... تليفونه رن .)
رحيم : الو .
مجهول : عامل ايه ؟.
رحيم : تمام .
مجهول : غلطت انت فى اللى عملته مع الواد الصحفى دة .
رحيم بضيق: عادى كان لازم يتربى واتربى .
مجهول: عموما .... احنا نقدر نخرسه ... بس الحكايه طولت ووبخت واحنا بدأنا نضايق .
رحيم : ولا تبويخ ولا حاجة ... هاتنتهى فى ميعادها ويرجع كل شىء لاصله .
مجهول : اتمنى .
(رحيم قفل ونفخ بعصبيه وخد الاكل وحاول يتحكم فى نفسه ودخل لرحمه ).
رحيم : رحوم يالا علشان ناكل .
رحمه: اكلني
رحيم بضحك : وانا مين يأكلنى ... انا جعان.
رحمه : انت تاكلني وانا اكلك.
:رحيم : ونعمل زى العريس والعروسه تشربينى واشربك ...هههههه يخربيت دماغك يا رحمه .
( رحيم جاب الاكل واكلها فعلا وكل شويه يبوسها او يعضها ).
رحمه : رحيم البطاطس بتاعتي خلصت هات بتاعتك .
رحيم : رحمه حبيبتى خدى اكلى ... انتى تقريبا داخله فى اكلى.
رحمه كشرت : انت بتبصلي ف الاكل يا رحيم طب قوم بقا من هنا متكلمنيش.
رحيم : عظيم بيمين ابدا لتاكلى يا وليه ... افتحى بوقك بيقولوا لو اطعمت مش عارف ايه ادخل الجنه.
رحمه : لا أنا شبعت الحمدلله كمل اكلك انت يالا
رحيم : وانا كمان شبعت... ممكن بقا الكونتيسه رحمه تنام شويه .
رحمه : احكيلي حدوته.
رحيم قرب منها واخدها فى حضنه ولعب فى شعرها ولقى دة انسب وقت يطلع فيه مشاعرة : كام يا مكان فى سالف العصر كان فيه زمان بنت قمر اسمها رحمه كانت جميله جدا كانت عايشه مبسوطه .. جه جارها الشرير وقالها روحى اشتريلى مانجه من ارض الموت .. رحمه علشان طيبه وافقت وراحت واهو اسمها بتساعد انسان ... رحمه دخلت ارض الموت واول ما دخلت قابلت مالكها وهو الوحش الكبير اثرته برقتها وجمالها اثرته واثرت جوارحه مبقاش قادر يسيطر على مشاعره معاها ..بدء يحبها ويعشقها .... بس فكر شويه لو عرفوا الوحوش الصغيرة هايقتلوها ويخلصوا منها وهى متستاهلش كدة ... هى جميله تستاهل تعيش وتحب وتتحب ... ف يوم جة وقرر يبعدها عنه وبعدها فعلا وعاش الوحش حزين وتعيس وعاشت رحمه حياتها واتبسطت واتجوزت وخلفت ونسيته الواطيه .
رحمه : لا رحمه مش واطيه مش هتتجوز حد غير الوحش.
رحيم بضحك : هانشوووف هابقا افكرك واقولك رحمه واطيه اوى ههههههه.
رحمه بتكشيرة : رحمه مش واطيه متغطلش.
رحيم رفع حاجبه : هو حضرتك رحمه ؟!... انا بتكلم عن رحمه اللى فى الحدوته .
رحمه : مهي اسمها ع اسمي الله.
رحيم شد مناخيرها : تقومى تدافعى عنها لمجرد اسمها على اسمك ... اما انتى غريبه اول يا رحمه.
رحمه : غريبه ليه بقا.
رحيم : انا عارف ... انتى بتركزى فى كلامى ليه انا بهلس بقول اى حاجة .. غمضى عيونك ونامى.
رحمه : مش مغمضه ها بقا أهو وفتحت عيونها ع آخرها
رحمه باسها فيهم برقه : نامى يا قلب رحيم .. انا هاموت وانام.
رحمه : ايه يا رحيم انت بتنام كتير اوي الله بص خلاص هنام بس بشرط.
رحيم : ولا كتير ولا حاجة كنت نايم وعريس صحيت على صووت صويتك واليوم انهاردة كان متعب .. بس ما علينا قولى الشرط.
رحمه : اكلم ماما اطمن عليها.
رحيم بغموض : بكرة هاخليكى تكلميها وتشوفيها ... ومتسأليش ازاى معاكى الحوت .... المهم ننام بقا
رحمه بخوف : هترجعني ليها وتسيبني.
رحيم : لا .... نامى يالا .. غمضك عيونك الحلوة دى.
رحمه : حاضر .
(غمضت عيونها وراحت ف النوم وهي ماسكه ايد رحيم كأنها ماسكه ايد ابوها اللي هيسيبها ويمشي)
( رحيم مكنش عاوز ينام بس كان عاوز ينيمها باى طريقه علشان يفكر صح وتليفون رن وبص فيه واضايق ... حاول يسيبها براحه لغايه ما قدر يفك ايدها بعيد عن ايدة .. وطلع برة الاوضه واتصل على المجهول .)
رحيم بقلق : الو .
مجهول : رحيم كل مواعيد الخطه اتغيرت ... بكرة التنفيذ.
رحيم بذهول : ايه بكرة .
مجهول : جرى ايه يا حووووت ما تتظبط معايا كدة .
رحيم : طيب حاضر ...كل اللى انت عاوزو هايتنفذ بالحرف الواحد .
مجهول : ياريت ..سلام .
(رحيم قعد يفكر ومسك ورقه وقلم ويحاسبها صح لقى الباب بيخبط) .
رحيم : مين ؟.
فوزيه : انا يا سى رحيم .. الدكتور برة .
رحيم بهمس : دكتور برة ... ليه هى الساعه كام
(بص فى تليفونه لقاها ٩ استغرب ان كل الوقت دة عدى عليه من غير ما يحس ....قام وخرج واستقبل الدكتور وقاله يستنى ثوانى ودخل لرحمه )
رحيم بحنيه : رحمه .... رحوم ... قومى يا رحمه ... الدكتور برة.
رحمه : اممممم عايزه اي ي ماما سبيني انام شويه.
رحيم باسها : دة انا رحيم ... قومى الدكتور مستنيكى .
رحمه بنوم : رحيم انت مش قولتلي تاني بتزعلني وتصحيني ليه بص خمس دقايق كمان وحياتي.
رحيم : حياتك عندى غاليه ... وماله نامى خمس دقايق خلى الدكتور يفرقع .
رحمه شدته لحضنها بنوم : نام نام سيبك منه.
رحيم بضحك : اتعلمتى منى قله الذوق ...شويه شوويه هاعلمك البلطجه.
رحمه فاقت وبصتله : بلطجه لا ي عم مش عايزه اديني قومت اهو.
( رحيم ساعدها تقوم وراح دولابها وجابلها بنطلون وتيشرت وقلعها هدومها فى وسط كسوفها ولبسها التيشرت والبنطلون وجاب سوى تيشرت بكم بتاعه ولبسهولها ولم شعرها وباس فى شفايفها .)
رحيم : عليا نعمه لسه مزة.
رحمه بابتسامه : بجد يا رحيم .
رحيم : انا لو عليا هالبسك العبايه بس علاج طبيعى لازم تاخدى راحتك.
رحمه : طيب نادي للدكتور يالا.
رحيم نادى الدكتور والدكتور اول ما دخل
الدكتور : اخبارك ايه يا انسه .
رحيم بعصبيه : ابتدبنا غلط... الانسه تبقى مدام ... حرم رحيم الشامى .
الدكتور إحراج : اممم معلش.. مش باين عليها مدام .
رحيم : ماتلم نفسك وتشتغل .
الدكتور قرب من رحمه ولسه بييدأ شغله ويعملها تمارين
رحيم شدة بعيد عنها .
رحيم : ايدك تلمسها اقطعهالك ... قولى التمرين يتعمل ازاى وانا اعمله.
الدكتور : حرك رجليها لفوق عشر مرات وبعدين وقفها حاول تخليها تمشي
(رحيم بدء يعمل كدة براحه عليها وكل شويه يسألها فى حاجة وجعاكى والدكتور نفخ بضيق)
الدكتور : يا استاذ رحيم مينفعش كده انت بتهزر مش بتعالجها.
( رحيم بدء يتكلم مع نفسه تانى وانفعالاته بدأت تظهر على وشه ).
رحمه همست لرحيم : رحيم بالله عليك اهدي لو مش عايز الدكتور خليه يمشي بس بلاش عصبيه.
رحيم فتح عيونه مرة واحدة وقرب منها وقصاد الدكتور وباسها برقه : مالكيش دعوة بحاجة ركزى بس فى التمرين .. وانا عاوزك تمشى بسرعه.
ولف للدكتور : ابقى وضح طريقه شرحك لتمرين براحه ولا اشد عليها.
الدكتور : شد عليها واتفضل حاول تخليها تمشي
( رحيم نفذ كلام الدكتور وقومها وحاول يخليها تمشى وهى تعيط مش عارفه يقعدها شويه على رجله ويبوسها ويدلعها وبقومها تانى ... لغايه ما الدكتور ..انهى جلسه ).
الدكتور : كدة كفايه .. بكرو نبتدى بس لو كملنا على الطريقه ....لو محتاجة عشر جلسات هتاخدها فى عشرين .
رحيم باستفزاز : مالكش فيه .. هنستاك ف نفس المعاد ... خد الباب وراك .
الدكتور خرج بغيظ ورحمه ماسكه ف هدوم رحيم بتعب وعياط : الجلسه دي صعبه اوي.
رحيم : ولا صعبه ولا حاجة هو انا مش خففت عليكى
رحمه بتعب : اه ....رحيم هو أنا مش همشي تاني
رحيم بضحك: هاتمشى وهاتنططى وهاتتجوزى حد غيرى علشان رحمممممه واطيه هههههههههههههه.
رحمه : رحمه مش واطيه ومش هتتجوز حد غير رحيم.
رحيم باسها : حبيب رحيم وربنا ... مفيش حد دخل القلب الا انت يا ابيض انت يا حلو.
رحمه ضحكت عليه وع كلامه : انت طيب اوي ي رحيم مش وش الحياه اللي انت فيها دي.
رحيم بتمثيل : انا مش وش بهدله خدونى لحم ورمونى عضم.
( رحمه ضحكت عليه بصوتها كله وبصتله بابتسامه وسكتت)
رحيم : ثوانى بس .
( رحيم قام وجابلها كوبايه عصير فرواله وخلاها تشربه وثوانى ورحمه كانت فى سابع نومه ).
رحيم : اسف يا قلبى على اللى عملته بس غصب عنى ....
رحيم قام من مكانه وطلع برا لحسن اللى واقف مستنيه .
رحيم : جهزت كل حاجة وظبطت الامور .
حسن : اه يا كبير عذمت كل التجار واحد واحد ومسببتش حد هما ودراعهم اليمين .. وكلهم رحبوا يتعزموا على العشا عند الحوت .
رحيم : من هنا ليوم العشا ... اسمع كلامى فى كل حرف ماشى ولا لاه والغلطه قصدها موت حد من اهلك .
حسن : لا خدامك يا حوت.
رحيم : روح انت كمل اللى قولت عليه .
رحيم دخل مكتبه ومسك ورقه وقلم وفضل يكتب ومحسش بالصبح اللى طلع عليه .
*****
الصبح
رحمه صحيت بدأت تفتح عيونها وتركز مش هى الاوضه .. مش اوضه رحيم .. ركزت لثوانى اكتشفت انها اوضتها ...تاهت حست انها فى حلم ... معقول رحيم كان حلم وصحيت خلاص ... حاولت تتحرك مش قدرت ...نادت بصوتها على امها
رحمه بصراخ : ماما.
سوسن جت جرى : اسمالله عليكى يا بنتى ... بلاش تتحركى الحركه غلط عليكى.
رحمه : ماما في اي ايه اللي حصل أنا جيت هنا ازاي.
سوسن ؛: زمايلك جابوكى وقالوا انط عملتى حادثه وعندك فقدان حركه مؤقت ... اتحسدتى والله يا رحمه
رحمه : زمايلي .
(رحمه عيطت وامها اخدتها ف حضنها الباب خبط رحمه قلبها دق حست أنه ممكن يكون رحيم ويقولها ده مقلب)
رحمه بتسره : ماما شوفي مين ع الباب.
سوسن قامت وبعد شويه جت .: رحمه دة واحد باعت بوكيه ورد وجواب ... اتفضلى اهم ...اوعى يكون معجب رحمه ابتسمت بوجع : لا ي ماما اكيد مش معجب بعد اذنك هاتيلي اشرب .
(امها انسحب رحمه فتحت الجواب بصت فيه لدقايق واتصدمت من الى مكتوب وبعد كدة بدأت الدمو تاخد مجراها على وشها ).
&&&&&&&&&&&&&&&&&&
انتهى البارت الرابع
تعليقات
إرسال تعليق