القائمة الرئيسية

الصفحات

translation
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

رواية أحببت صعيدي البارت 13بقلم شاهنده امام في موسوعة القصص والروايات جميع الفصول كامله مع البرنس محمد السبكي قصص وروايات كامله يسعدني تواجدكم معنا في المدونه قصص وروايات حصريه فقط عندنا وبس تابعنا ليصلك كل جديد


البارت الثالث عشر…

فى صباح اليوم التالى 

على سفره الطعام 

دياب: هى فين فيروز ياما 

هاله: طلعت ليها قالت ليا مش جعانه عشان بتذاكر وعندها امتحان الشهر الجاى 

دياب: هو يونس وورد راحو كُلياتهم 

هاله: ايوه  

دياب: طب معلش ياما اعملى كام سندوتش ليا وليها وانا هطلع افطر معاها 

هاله: حاضر يا ولدى 

قاسم بغمزه: اطلع افطر معاها بس هاا متبقاش شقى 

دياب: افطر يا قاسم وروح على القسم بدل ما اخليك تروح على العنايه المُركزه 

قاسم بخوف مصطنع: حاضر بس انا واخد اجاوه النهارده انا وسليم

دياب: واخدين اجازه ليه 

قااسم: عادى راحه شويه 

دياب: تمام

اخد دياب السندوتشات وطلع لاوضه فيروز وخبط على الباب 

فتحت فيروز وهى حاطه القلم فى شعرها 

دياب بضحك على شكلها: انتِ عامله فى شكلك كده ليه 

فيروز بطفوله: ماده بارده مش عارفه اذاكر فيها كلمه 

دياب بضحك: انا عرفت انك مش فطرتى فجبت سندوتشات نفطر مع بعض وعلى فكره انا ممكن اذاكرلك الماده 

فيروز: بجد هتعرف تذاكرها ليا 

دياب بغرور: اكيد دا انا دياب الهوارى 

فيروز بضحك: يخرب بيت تواضعك المهم هتذاكرها ليا فى اوضتى 

دياب: لا تعالى اوضه المكتب اللي تحت بس قبل ما اذاكر ليكى هنفطر الاول 

فيروز: خلاص تمام انزل وانا هحصلك 

دياب: خلاص ماشى 

عند فاطمه فى الكُليه 

داخل كافتريا الكُليه 

البنت: انتِ يا بتاعه انتِ 

فاطمه: لا رد

البت: هو أنا مش بكلمك 

فاطمه ببرود: والله انا ليا اسم واسمى فاطمه مش بتاعه 

البت: خلاص يعنى مش غلطنا فى سياده السفيره 

فاطمه: ياربى على القرف اللي على الصبح دا انتِ عايزه ايه 

البنت: قومى من المكان دا أنا عايزه اقعد هنا 

فاطمه باستفزاز: ولو قولتلك انى مش هقوم هو المكان دا اتكتب بإسمك وبعدين ما فى اماكن كتيره اهو اقعدى فى اى مكان انشالله تقعدى حتى فى مقلب الزبا*له اللى انتِ جايه منو 

البنت: انتِ بتكلمينى كده ليه انتِ متعرفيش أنا مين

فاطمه: لا معرفش 

البت: أنا يارا المنشاوى بت رجل الاعمال المعروف اشرف المنشاوى 

فاطمه بسخريه: حصلنا الرعب والتهديد 

يارا بصوت عالى: دا أنا هخلى بابى يرفدك من الكُليه دى 

فاطمه بتريقه: يامى يامى يامى خوفت أنا كده وانتِ بتعلى صوتك ليه اصلا 

يارا بصوت عالى: وانتِ مالك أنا اعلى صوتى براحتى 

نادر سمع الصوت العالى  

نادر ليارا: فى ايه وايه الصوت العالى دا انتِ فى جامعه محترمه 

يارا بزعل مصطنع: شوفت يا نادر البتاعه مش عايزانى اقعد فى كافيه الكُليه 

نادر بغضب: اولا أنا بالنسبالك دكتور نادر مش نادر وثانيا هى ليها مش اسمها بتاعه 

نادر لفاطمه: تعالى على المكتب بتاعى يا فاطمه 

مشيت فاطمه ورا نادر لحد ماوصل المكتب دخلو ونادر قفل الباب وراه 

فاطمه: والله البنت دى كدابه هى اللى قالت ليا قومى من المكان دا

فجأه نادر شد فاطمه لحضنو 

نادر بحُب: أنا عارف يا حببتى انها كدابه وانا مصدقك انتِ 

ابتسمت فاطمه وهى فى حضنو وبعدين بعدت 

فاطمه: وبعدين انت ازاى تسمحلها تقولك يا نادر من غير دكتور 

نادر: والله انا مش عارف هى قالتها ليه بس أنا وقفتها عند حدها 

فاطمه: طب أنا همشى عشان المحاضره 

نادر: على فكره أنا اللى عليكِ 

فاطمه: ماانا عارفه بس لازم امشى

نادر: بصى ممكن اعمل حاجه بس غمضى عنيكى الاول 

فاطمه بإستغراب غمضت عنيها نادر قرب منها وقبل*ها فاطمه فتحت عنيها من الصدمه 

فجأه الباب اتفتح 

يارا: أنا أسفه يا دكتور نا.... 

نادر بعد من فاطمه 

نادر بغضب: انتِ ازاى تفتحى الباب كده 

يارا بصوت عالى جمع كُل الطلاب: الله الله بقا بتعملى محترمه وانتِ مقضياها مع الدكاتره يا زبا*له وكمان فى المكتب فى حاجه اسمها شُقق على فكرة 

فاطمه بدموع وصدمه: شُقق 

نادر قرب منها وضربها بالقلم 

نادر بغضب: الشُقق دى اللى يعرفها امثالك يا زبا*له وعلى فكره فاطمه مراتى

يارا بصدمه: مراتك 

نادر بغضب: ايوه مراتى واقسم بالله لو لمحت حد جايب سيرتها بحاجه مش عجبتنى مش هيحصل كويس يلا كُل واحد على المحاضره بتاعوو 

كُل الطلاب مشيت 

يارا بدموع: وانا انا كُنت بحبك 

نادر: والله انا محبتكيش ومحدش قالك حبينى 

يارا: فعلاً دى غلطتى انا أنا اسفه يا دكتور وانا اسفه يا فاطمه 

مشيت يارا ونادر قرب من فاطمه ومسح دموعها 

نادر بحنان: خلاص ياحببتى الموضوع خلص 

فاطمه: حرام عليك انت جرحتها 

نادر بهدوء: صدقينى اللى انا عملتو دا هيغيرها كتير 

فاطمه: طب انا هروح المحاضره 

نادر: يلا بينا 

عند عبير 

عبير: يابت تعالى نروح للدكتور انتِ باين عليكِ تعبانه ووشك اصفر 

هند بتعب: لا يا ماما انا كويسه متقلقيش انا هروح اعمل حاجه سُخنه ليا 

لسه بتقوم عشان تتحرك مكملتش خطوتين واغمى عليها 

عبير بخضه: بانتى 

اتصلت بالدكتوره

بعد فتره خرجت الدكتوره 

عبير: خير يا دكتوره البت مالها 

الدكتوره بإبتسامة: مبروك بنت حضرتك حامل فين جوزها عشان نفرحو 

عبير بصدمه: حامل ازاى 

بهتت ابتسامه الدكتوره وقالت: هى مش متجوزه ولا ايه

عبير بكذب: ها لا طبعاً متجوزه بس جوزها فى الشغل 

الدكتوره: طب الف مبروك عن اذنك

عبير: اتفضلى 

مشيت الدكتوره ودخلت عبير عند هند 

عبير وهى بتضرب هند بالقلم 

عبير: انتِ يا هند تعملى كده

هند بدموع: والله انا كُنت فاكره جمال هيتجوزنى

عبير بسخريه: جمال يتجوز امال فيروز هربت ليه جمال يلعب بالبنات لاكن يتجوز لا 

هند بدموع: طب هنعمل ايه

عبير: هضطر اقوم محامى لجمال وابوكى فى اسرع وقت عشان بدل ما نتفضح 

عند فيروز 

دخلت المكتب فيروز المكتب وهى شايله الكُتب 

فيروز: انا جيت اهو 

دياب: تعالى نفطر الاول وبعدين اذاكرلك 

فيروز: حاضر 

بعد فتره خلصو فطار 

دياب: يلا تعالى اذاكرلك 

فيروز: يلا بينا 

دياب ذاكر لفيروز وفيروز كانت منبهره بشرحو 

بعد 4ساعات 

فيروز: اااه ايه التعب دا 

دياب: تستاهلى عشان زنقتى نفسك 

فيروز: بس انت شرحك حلو خالص 

دياب بغرور: ما انا عارف 

فيروز: يخرب بيت تواضعك 

دياب بخبث: طب فين تمن الشرح 

فيروز: انت مش قولتلى على فكره انك عايز فلوس 

قام دياب من مكانه وقرب من فيروز 

دياب: لا فلوس ايه دا حاجه تانى 

فيروز: انت بتقرب ليه دياب بص وراك كده

دياب بص وراه وفيروز لسه هتجرى عشان تطلع دياب مسكها

دياب: انتِ فاكره انك تقدرى تخدعى دياب الهوارى 

فيروز: عشان خاطرى سيبنى اطلع

دياب: ماشى هسيبك بس عايز بو*سه 

فيروز قربت منو وقب*لت خدو

دياب برفعه حاجب: ايه دا

فيروز ببراءة: بو*سه 

دياب: لا البو*سه مش كده قرب منها دياب وقبل*ها 

فجأه باب المكتب اتفتح 

قاسم: دياب أنا الفيزا بتاعتى خل..... 

قاسم بصدمه:......... 


Stooop لتكملة الروايه عمل متابعه من هنا 


البارت 14من هنا 
 

تعليقات

التنقل السريع