مجمع الروايات الكامله والحصريه فقط اضغط على اسم الروايه موجوده كامله في موسوعة القصص والروايات جميع الفصول مع البرنس محمد السبكي قصص وروايات كامله يسعدني تواجدكم معنا في المدونه

6_7

هند:خرجينى يا بت أنت من المكان دا

"هند مكملتش الكلمه لأن البوليس هجم على الشقه"

_يلا يا روح أم*ك منك ليها على البوكس

"العساكر بقت تاخد فى البنات وهند استخبت ورا كنبه وهى بترتعش حرفيا لحد ما قرب عسكرى عليها"

=مستخببه فين يا حيلتها فكرنا مش هنجيبك ما أنتم لو تبطلوا القرف ال بتعملوه دا

هند بصراخ:ابعد عنى أنا والله جيت هنا بالغلط

" الضابط حس انه سمع الصوت دا قبل كده فلف وراه واتصدم انها هند"

رامى:الله أكبر الكتكوته بتعمل ايه هنا

هند:طبعا لو حلفتلك انى غلطانه فى العنوان مش هتصدقنى

رامى:أنا أصلا من ساعة ما شفتك وأنا قولت عليكى بت مش مضبوطه

هند ببكاء:أرجوك خليه يسيبنى أنا مش زى ما أنت فاكر والله

رامى:الكلام دا تقوليه فى القسم يا حلوه

'وبعد كده قرب منها وهمس':بس صدقينى المره دى مش هتخرجى منها

هتها يا عسكرى

____________________

*عند جاسر وندى*

"ندى كانت قاعده فى أوضتها بتبكى بعد ما سمعت جاسر وهو بيتكلم فى الموبايل.. فضلت تعيط كتير وبعد كده قامت بصت فى المرايا"

-هو أنا وحشه، فيها ايه البنت دى ذياده عنى

اتكلمت بصراخ:ايه دا أنت ازاى تقارنى نفسك بيها هى بنت محترمه إنما أنا بنت** مغت*صبه وأنا السبب فى الحصل فيا.. مش كده مش كلهم بيقولوا كده

_أنا عايزه أفهم أنا ذنبي ايه؟؟ ذنبى ايه إن واحد حقير قرر انه يعمل كده ويدمر مستقبلى.. أنا عمرى ما نسيت ال حصل فيا للحظه واحده بحاول أتعايش يمكن أنسى لكن مبنساش جوايا جرح كبير اوى بينزف ومحدش حاسس بيا حتى أقرب الناس ليا

"ندى ركزت فى المرايه جامد وفضلت تبص على نفسها اد ايه هى باهته وملامحها اتغيرت اوى كبرت ٥٠سنه لقدام"

ندى بقوه:هتفضلى لحد امتى ضعيفه ومستسلمه كده!! هتفضلى لحد امتى أى حد يكلمك تعيطى!!

ماشى يا جاسر أنا هعرفك مين ندى الشناوى

___________________

* فى منزل جمال والد جاسر*

جمال:سوسن يا سوسن

سوسن مراته:ايوه نعم 

جمال:أعملي حسابك أخويا جلال جاى النهارده خلى الداده تجهزله أوضه 

سوسن بقرف:اووف ودا جاى يعمل ايه هنا 

جمال بعصبيه:سوسن دا أخويا يعنى صاحب بيت يجى وقت ما يحب 

سوسن بغل:أخوك مش أخوك دا ال أجبر ابنى انه يتجوز بنته ال***

جمال:كلمه كمان ومش هعمل حساب انك ست كبيره.. وياريت بعد كده مش تناقشينى فى كلامى 

"جمال مشى طلع على الشركه وسابها"

______________________

*فى القسم*

رامى:بقا يا زبا*له منك ليها فاكرين إن أنا مش هنجبكو

بنت:والنبى يا باشا دا احنا غلابه

رامي:طبعا أنتم هتقولولي

هند ببكاء:طيب أ أنا والله مظلومه وجيت هنا بالغلط أنا كنت جايه فى شغل وغلط فى العنوان

رامى بخبث:شغل بردو

هند:أنا أول مره أروح المكان دا حتى أسألهم

رامى:أنت يا بت أنت شفتى البت دى قبل كده

البنت بمياصه:امال يا باشا دى حتى هى ال مأسسه البيت دا هيهي

هند بصدمه:أنا!!! دا أنا أول مره أشوفك

البنت:خلاص بقا يا هند كل شئ انكشف مفيش داعى تنكرى يعني هي أول مره تتمسكى فيها

هند:اه يا بنت ال*** "وقربت مسكتها من شعرها"

رامى بزعيق:أقفى مكانك يا بت وألتزمي احترامك بدل ما أعلمك الأدب يا ***

هند بعصبيه:أخرس قطع لسانك أنا أشرف منك ومن عيلتك كلها يا حيوان

"رامى قام من على الكرسى وعيونه بطق شرار قرب عليها وهو بيرفع أكمام القميص"

رامى:بقا أنا حي*وان يا ***" "وضربها قلم من قوته وقعت على الأرض قدامه"" 

رامى:أنا هربيكى وأعرفك تتكلمى معايا ازاى 

يا عسكري 

دخل العسكرى وادى التحيه:أوامرك يا بيه 

رامي بشر:خدلي شوية الزبا*له دول على الحجز.... "شاور على هند" :وخليهم يتوصوا بالكتكوته ويرحبوا بيها قولهم انها تبع مراد بيه وخليهم يضيفوها

__________________

*عند رانيا*

رانيا بقلق:يا ترى أنت فين يا هند لا رنيتى قولتيلى اتقبلتى ولا لأ فى الشغل اوووف

ماشى يا هند بس لما تيجى

____________________

*عند ندى وجاسر*

"جاسر دخل الشقه لقى ندى قاعده على السفره بتتعشا بهدؤ وكانت لابسه بيجامه رقيقه ومسيبه شعرها على غير عدتها بتبقا قاعده معاه على طول باسدال"

جاسر:احمم

"ندى بصتله وكملت أكلها بهدؤ من غير ما تعيره اهتمام"

جاسر وهو يتصنع البرود فقد سحر بمنظرها الخلاب:حضرتى العشا

ندى:اممم

جاسر:طب لو سمحتي حطى العشا لأنى جعان وأدخلى جوا

ندى برقه:لما تتشل يا روحى هبقا أغرفلك حاضر دا أولا.. ثانيا بقا أنا مش عامله عمله علشان أول ما تيجى أدخل أجرى على جوا أنا هقعد فى المكان ال يعجبنى ولو مش عجبك ابقا أجرى أنت استخبا

جاسر برفع حاجب:ود من امتى إن شاء الله

ندى بابتسامه:من النهارده يا عمرى

جاسر اتعصب جامد انها ازاى تكلمه كده

جاسر:وأنا مينفعنيش الكلام دا قومى فزى حطى الأكل

ندى قامت وقفت قصاده وزعقت:لا يعنى لا

جاسر:كده طب اهوه  "جاسر زق الأكل بايده على الأرض وطبق الشوربه السخن وقع على رجل ندى و...."_____________________

"نرجع مره تانيه عند رامى وهند"

رامى للعسكري:ناديلى يا ابنى على المتهمه هند عبدالسلام

العسكري:تمام يا فندم

"العسكرى قدام الحجز"

_هند عبدالسلام

هند بتعب:ايوه أنا

=تعالى يا أختى الباشا عايزك

هند قامت:ايه هتفرجوا عنى ولا ايه

العسكري:تعالى تعالي دا شكلهم مروقين عليكى خالص

" وسحبها من ايديها"

هند:بقولك ايه

العسكري:اييه

هند:عايزه أعمل مكالمه إلهي يارب ما يوقعك فى ضيقه أبدا

العسكرى:لاا

هند:طب استنى "أخرجت من جيبها ١٠ج وادتهالوا"

العسكري:ايه دا يا ست

هند:خد بس متتكسفش ابقا أشرب بيها شاى

العسكرى بقرف:أنا قصدى ايه دا هو حد لسه بيدي حد ١٠ج

هند:اهي ال معايا يا أخويا احمد ربك

"أخرج العسكرى الموبايل ونظر حوله بترقب"

_أمسكي وخلصى بسرعه أحسن تفضحينا

هند بلهفه:حاضر حاضر

" قامت هند بالاتصال على ندى ولكن لما تجب ومن ثم رانيا ولم تجب أيضا"

العسكرى:هااا أخلصى

هند بحزن:مفيش رد

العسكري اخد منها الموبايل:طب يلا قدامي

هند:طب متزقش طاا.. وبعدين ما تجيب العشره جنيه كده كده محدش رد

"نظر لها العسكري بقرف وبعد كده استأذن ودخل مكتب رامى"

العسكري:المتهمه يا فندم

رامى وهو ينظر لها بتشفى فوجهها وارم من شدة الضرب:طيب اتفضل أنت

"رامى قام وقف وفضل يلف حواليها" :تؤ تؤ تؤ ايه ال عمل فيكي كده يا حلوه

هند بقرف:ناموسه قرصتني

رامى:ناموسه برضو

هند:مش تشغل بالك يا بيه.. حضرتك كنت عايزنى فى ايه

رامى وهو ينظر لها بتشفي:بما إنك مش راضيه تعترفي ومش شفنا ليكى محامى ولا أهل سألوا عنك لحد دلوقتى.. فاحنا قررنا نعرضك على الطب الشرعى ودلوقتي مش عايزين تأخير

هند باستغراب:طب شرعي ليه؟؟

رامى بوقاحه:علشان يشوفو اذا كنت بن___ت ولا لأ..

________________________

#وكان الظلم حليفي

بارت٦

ل/علياء أسامه

التفاعل قل جدا.. لو فيه اى حاجه وحشه فى الروايه قولولى اضبطها أراءكو وتوقعاتكو

ملحوظه:لو التفاعل فضل قليل هظطر أوقفها لأن أنا بجد بتعب فيها

،رامى:بما إنك مش راضيه تعترفى فاحنا قررنا نعرضك على الطب الشرعى و دلوقتى مش عايزين تأخير

هند باستغراب:طب شرعى؟ليه!!

رامى بوقاحه:علشان يشوفوا اذا كنت بن__ت ولا لأ

هند بدموع:ايه ال أنت بتقوله دا

رامى بلا مبالاه:زى ما سمعتى يا سكر يلا مش عايزين لكاعه   

هند مسكت ايده بترجى:أرجوك لأ أنا مش هستحمل أتهان الإهانة دى

رامى شد ايده منها:والله يا حلوه مش بايدي دا أنا حتى كده بساعدك يمكن تطلعى بنت كويسه وتخرجى منها

هند هزت دماغها:أنا والله ممكن أحلفلك على مصحف انى مش كده وانى كنت جايه فى شغل وغلطت فى العنوان 

رامى:هههه تحلفى!!! لا بجد هتحلفيلى؟؟ أنت هبله يا بنتى واحده *** زيك ما هتحلف كدب عادى

هند:طيب حضرتك ممكن تتصل برانيا صاحبتى وتستدعيها هى ال جايبالى الشغل دا..بس بلاش الطب الشرعى دا 

رامى بقسوه:يلا يا حلوه أنت هتصاحبينى ولا ايه

____________________________

*عند جاسر وندى*

ندى بوجع:اااه يا رجلى

جاسر بزهق:خفى زن بقاا قرفتينى

ندى بغيظ:يعنى حرقتلى رجلى وسكت لكن كمان مش عايزني أتوجع لا كده كتير  

جاسر:مش أنا أخدتك للدكتوره

ندى:حصل

جاسر:وأشتريتلك واحنا جايين مراهم وكريمات خساره فيكى

ندى:حصل 

جاسر:امال عايزه ايه بقاا

ندى:عايزه أحرقك زى ما حرقتنى ونبقا خالصين

جاسر:لا دا أنت اتهبلتى بقا

ندى:طيب ادينى والموبايل بتاعى من على المكتب دا

جاسر:لما تتشلى حاضر دا أولا ثانيا بقا أنت ازاى معاكى موبايل أصلا

ندى:يعنى ايه ازاى 

جاسر:يعنى أنا مكنتش أعرف لكن من دلوقتى خلاص مفيش موبايلات "وراح عند المكتب قفل الموبايل وحطه فى جيبه"

ندى:جاسر لو سمحت بطل بقاا وسيب موبايلى 

جاسر بعند:مفيش الكلام دا يا ماما أنا متجوزك فتره وواخد على نفسى عهد انى أكرهك فى حياتك ومش هينفع أتنازل عن العهد دا 

ندى:أنت بجد أكتر بنى آدم مقرف شفته فى حياتى 

جاسر قرب منها وضغط على ايديها الاتنين:وايه ال جبرك إنك تكملى معايا ايه ال خلاكى توافقى على الجوازه دى وأنت عارفه انى بكرهك

ندى ببكاء:مكنتش أعرف..مكنت أعرف إنك بالقذاره دى يا جاسر 

جاسر بعصبيه:لسانك لو طول تانى يا ندى أوعدك هقطعهولك..أنا أصلا مش عارف أنت ازاى قادره تكونى بالبجاحه دى مش كفايه انى سترت عليكى

ندى قامت وضغطت على رجليها بوجع وصرخت فيه:أنا مش مفضو*حه يا جاسر علشان تستر عليا..أنا نفسى أعرف أنت ازاى دكتور فى الجامعه يا جاسر مش قادره أفهم ازاى أنت بتقف قدامنا وتشرح لينا رغم انك محتاج حد يشرحلك حاجات كتير أنت مش فاهمها أنت أكتر واحد جاهل فى الدنيا دى يا جاسر 

جاسر بغرور:أنت المفروض تحمدى ربنا انى أتجوزتك وأشفقت عليكى حتى بعد ما نتطلق هيفضل برضو جوازى منك فى يوم من الأيام شرف ليكى 

ندى اتكلمت بوجع:للأسف يا جاسر أنت واخد قلم كبير اوى فى نفسك..أنا لسه منتظره تعويض ربنا ليا يا جاسر على الأسى ال أنا عشته..متأكده إن ربنا يرزقنا بالخير فى حياتى من بعد ما أسيبك..علشان طول ما أنا معاك مش هشوف الخير ولا الفرح أبدا

"ندى سابت جاسر واقف متغاظ انها ازاى تكلمه كده ودخلت أوضتها"

____________________________

*عند رانيا كانت قاعده فى كافيه*

رانيا:بقالك يوم غايبه مش  حاجه يا آنسة هند ولا حتى بترد على الموبايل يا ترى رحتى فين

"رانيا وهى قاعده لمحت بعيونها حازم ابن عم ندى فقامت من على الترابيزة راحت ليه*

رانيا:بشمهندش حازم ازى حضرتك 

"حازم خلع النضاره  وبصلها شويه"

رانيا:حضرتك مش فاكرنى أنا رانيا صاحبة ندى بنت عمك 

حازم بترحيب:اه أهلا بحضرتك فاكرك طبعا..اتفضلى أقعدى

رانيا قعدت:هو حضرتك بتعمل ايه فى القاهره مش كان شغلك فى اسكندريه

حازم:اه فعلا بس أنا أسست شركه صغيره كده ليا فى القاهره هنا 

رانيا:بجد ألف مبروك 

حازم:الله يبارك فيكى..وأنت فى القاهره هنا بتعملى ايه

رانيا:أنا جيت هنا بدور على شغل أنا وهند حتى الجامعه بقت هنا 

حازم بتفهم:امم واشتغلتى ايه 

رانيا:لسه بدور

حازم بتفكير:أنا محتاج سكرتيره ممكن تيجى تشتغلى معايا

رانيا بفرحه:بجد!! دى فرصه هايله 

حازم:طيب تمام اوى دا الكارت بتاعى وتقدرى تيجى من بكره 

رانيا:تماام 

________________________

*عند هند*

"كان رامي واقف على باب أوضه فى مستشفى وسامع هند بتصرخ وتستغيث"

كان سامعها بتصرخ من جوا وتقول:أبعدى عنى يا ست أنت أبعدى أنتم عايزين منى ايييه ابعدوا عنيييييى

رامى لنفسه:فيه ايه مالك مال عياطها بيقطع فى قلبك ليه.. دى بت*** مش المفروض ان قلبك يرق

=بس أنت عارف انها مش كده شكلها بنت كويسه

_وأنا هعرف منين هو أنا كنت أعرفها وبعدين احنا شغلنتنا دى مش فيها إحساس

=مش تحاول تنكر ان عجبتك شخصيتها

_ايه الهبل ال أنا بقوله دا شخصية ايه ال عجبتني

=طيب تقدر تقولى ايه خلاك تيجى معاها لحد هنا على الرغم من إنك كنت تقدر تبقا قاعد على مكتبك معزز مكرم والتقرير هيجلك لحد عندك

*قطع كلام رامي مع نفسه لما الأوضه اتفتحت وخرجت منها الست ال كانت بتكشف على هند*

رامى بقلق:ايه؟؟

الست:كله تمام يا رامى بيه والبنت زى الفل

رامى:طيب تمام شكرا

"فى الوقت دا شاف هند وهى خارجه راسها فى الأرض وبتبكى بانهيار وكانت رجلها بترتعش لدرجة إنها وقعت على الأرض وضمت نفسها جامد وفضلت تعيط بهيستريا وكانت شهقاتها عاليه جدا ورامى كان بيبص ليها بيبص ليها بندم"

رامى بصوت هادي:لوسمحتى قومى يلا لسه فاضل شوية إجراءات عايزين نخلصها علشان نفرج عنك

" هند قامت من غير ما تقول ولا حرف ومشيت معاه"

_____________________

*عند ندى*

"الجرس رن وكان جاسر لسه فى الشركه قامت من على سريرها تشوف مين وبصت من العين السحريه وتفاجأت لما شافت ال بيخبط، ندى فتحت الباب بلهفه ودخلت فى حضنه فى نفس الوقت ال رجع فيه جاسر..."

____________________

*هند خلصت إجراءات خروجها وطلعت من القسم وفضلت تمشى وهى بتبكى ومش شايفه بعيونها وكان الوقت متأخر وفى وسط ما هي سرحانه وبتعيط جت عربيه ماشيه عاليه وصدمتها جامد وقعت هند على الأرض غرقانه فى دمها وبصت على الدنيا بصه أخيره وبعد كده غمضت عيونها بابتسامه و... "

__________________

#كان الظلم حليفى

بارت ٧

ل/علياء أسامه

تفااااعل يا جدعان كتير فرحونى وقدروا تعبى💓

يتبع

تكملة الروايه من هنااااااا