{1}
(عماد ابو زين): هتتجوزها يا زين غصب عندك انا ابوك واعرف مصلحتك اكتر منك
زين: يا بابا انا مش بحبها دى زى اختى بالظبط عمرى ما تخيلتها غير اختى ، يا بابا انا مش صغير انا عندى 29 سنه وكمان هى عندها 18 سنه حرام يا بابا هتظلمها معايا مش هقدر ابسطها ابدا
عماد: سيبك انت من الحب والهم ده بقا بلا حب بلا قرف عملنا اى حب يا زين فاكر مراتك الأولنية عملت فيك اى مش دى الى وقفت قدمنا كلنا علشان تتجوزها وفى الأخر عملت اى اهى خانتك وطلعت حامل من حد تانى حلو الحب بقا!!!!!
زين: كانت غلطه وعدت وكنت صغير دلوقتى مش صغير حرام (حور) صغيره عليا اوى
عماد بجدية: كويس علشان تربيها على ايدك، انا قولت كلمتى الأخيره جهز نفسك كتب الكتاب بليل
*بليل قبل كتب الكتاب
نورا (ام زين): معلش يبنى انت عارف ابوك عنيد ودماغه ناشفة
زين بعصبية: ده جواز يا ماما مينفعش فيه العند مبحبهااااااش اروح اقولها اعمل اى
نورا بتحزير: اوعى اوعى يا زين تعمل كده اوعى تكسرها حرام عليك انت ليك اخوات بنات تردى حد يعمل كده فيهم...هتحبها صدقنى والله هتتعود عليها وتحبها والله
نورهان اخت زين كل ده واقفة وسامعه الكلام وقلبها بيتقطع على اخوها الى هيتجوز غصب عنو وفى نفس الوقت هى عارفة ان حور كانت بتحلم باليوم الى تتجوز فيه زين
*فى اوضة حور
حور وعنيها مليانه دموع: كان نفسى ماما تبقى معايا فى يوم زى ده يا نورهان كان نفسى
نورهان بحنية: ما انا موجوده اهو وعمرى ما هسيبك يا قلبى ، بلاش عياط ونبى هتبوظى الميك آب
حور بحب: ربنا يخليكى ليا يا نورى....انا هطير من الفرحه اخيرا هتجوز اكتر حد حبيتوا فى حياتى الحمد لله يارب
نورهان: الف مبروك يا حبيبتى نورهان فى سرها ( ربنا معاكى يا بنتى)
قاطعهم خبط على الباب: ممكن ادخل
نورهان: اتفصل
احمد: يلا يا جماعه المأذون بره ، مبرووك يا عروسة
**احمد صاحب زين ولسة متجوز اخته من 6 شعور
حور: الله يبارك فى حضرتك
خرجت نورهان ومعاها حور والزغاريط موقفتش
حور كانت عامله زى الملاك فستان أبيض سيمبل خالص وعامله تسريحه فى شهرها ولابسة تاج جميل اوى ومكياج بصيت جدا محليها اكتر
نورهان: احمد روح اغمز زين يفرد وشه شوية ده كتب كتابه مش عزا
راح احمد ناحية زين
احمد بهمس: افرد وشك شوية يا زين الناس هتاخد بالها
زين بعصبية بيحاول يداريها: انا مش طايق نفسى وربنا ابعد عن وشى علشان النرفزه متجيش فيك
احمد: اهدا يا زين شوية مينفعش كده كل ده هيطلع على حور حرام عليك
زين: والله صعبانه عليا هتاخد هى كل النرفزه دى
احمد: طب اهدى شوية بقا
*بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكم فى خير*
عماد: الف مبروك يابنى الف مبروك يا حور خلى بالكوا من بعض
نورا: ربنا يهدى سركوا يا حبايبى
حور بسعاده: الله يبارك فى حضرتك يا عمو، ياارب يا طنط
زين بعصبيه: الله يبارك فيكوا
نورهان اخدت زين على جمب
نورهان: زين علشان خاطرى براحه البنت مش قدك ولا حمل خبطه ابوها وامها ميتين وملهاش اخوات ملهاش غيرنا اوعى تكسر قلبها يا زين علشان خاطرى
زين بعصبية: حاضر حاضر انا زهقت
خرج زين ومعاه حور على العربية علشان يروحوا شقتهم طول الطريق زين ساكت ومش بيقول كلمه و طبعا مكشر حور خافت تتكلم معاه اصلا ، لما وصلوا تحت العماره
زين: انزلى يلا وصلنا
نزلت حور من عربية ووقفت مكانها
زين: متتحركى وقفتى ليه
حور بخوف: معرفش الطريق
زين: اه صحيح انتى عمرك ما جيتى هنا
اخدها زين وطلعوا على الشقة
فى الشقة:
زين قرب من حور جامد
حور بخوف: ابيه زين ونبى بلاش اى حاجه انهرده انا م....
فضل زين قريب منها جامد اوى وقاطعها
زين: ومين قلك انى هعمل حاجه اصلا
حور والدموع ماليا عنيها: نعم!
زين: زى مسمعتى كده بالظبط انا مش هلمسك ولا هيبقى ما بينا اى حاجه احنا هنعيش زى الأخوات وبعد فتره نخترع مشكله وهنطلق وهنقول انى عندى مشكله او اى حاجه علشان كده انتى لسة بنت ده بعد الطلاق طبعا احنا هنام فى أوضة واحده وفى سرير واحد علشان مفيش غير أوضة واحده فى الشقة والى هى بتاعتى هتنامى جمبى على ما اشوف واعملك اوضة
حور مش قادره تتكلم من كتر العياط
زين: واكيد مش هقولك يعنى اوعى حد يعرف بالموضوع ده فهمتى احنا قدمهم عادى جدا
حور طبعا انهارت من الى زين قاله ومش قادره تبطل عياط
بعد عنها زين وبعصبية وقال من غير قصد: انا قولتلهم بلاش مش عايزها مبحبهاش
اخد باله زين انه قال الكلام ده قدام حور وكسرها اكتر
زين بعصبية: انا مش عااايز عياط انتى فاهمه
حور بخوف: حا...حاضر
زين: ادخلى غيرى ونامي يلا
حور بخوف: بس ان.. انا مش بعرف انام لوحدى
زين بيحاول يهدى نفسه شوية: ده ازاى يعنى ؟!
حور: مش بعرف انام غير لو حد نايم جمبى بسبب الكوابيس
زين: ليه؟ اه اه فهمت..قرب منها زين وكلمها بهدوء..طيب حاضر غيرى وهاجى انام معاكى
اول ما زين قرب منها كده هى عيطت اكتر
حور بدموع: ان.. انا اسفة والله بس مش هعرف انام والله
زين بيحاول يهدى نفسه قال: انتى خايفة كده ليه انا مش هعملك حاجه انتى ملكيش ذنب ، متتأشفيش مفيش مشكله
دخلت حور الأوضة وهنهارت حب حياتها والراجل الى اتمنت تتجوزه وتعيش معاه مش بيحبها ومش عايزها
عدى وقت وحور مخرجت فا قلق زين
زين بيخبط على الباب: حور خلصتى
حور بصوت مبحوح: لسة ثوانى هخلص اهو
حور قامت وحاولت تقلع الفستان مش عارفة تفتح السوسته
حور فى سرها: اقوله يساعدنى ولا هيحرجنى انا هقوله اعمل اى يعنى
جمعت حور شجاعتها وقالت:ابيه زين ممكن تيجى
زين: نعم ، حاضر جى
زين تنح اول ما دخل اول مره يشوف حور عن قرب واول مره يركز فى شكلها وشعرها الكستنائى الطويل كانت جميله اوى شبه الملايكه
زين بصدمه من جمال حور: ن... نعم
حور بكسوف: مش عارفة اقلع الفستان لوحدى مش طايله السوسته ممكن تساعدنى
زين بحراج: احم ن..نعم حاضر لفى كده
حور لفت وشعرها كان مغطى ضهرها مد زين ايده ورفع شعرها وحط ايده على كتفها وحور اترعشت من لمسته وزين اخد باله
زين بسخرية: مالك يا حور اتخضيتى كده ليه انتى عمرك ما حد لمسك
حور وعيونها مليانه دموع: من يوم ما بابا وماما ماتوا وانا لوحدى حتى لما جيت اعيش معاكوا كانت نورهان اتجوزت مكنتش بعرف انام ساعه على بعضها من الكوابيس
زين شدها لحضنوا وحور انهارت فى حضنه من العياط
زين: بتعيطى ليه دلوقتى بس ما انا هبقى معاكى اهو بلاش عياط
حور: شكرا يا ابيه زين
زين: اى ابيه دى انا اسمى زين عادى انا جوزك مش زى زمان
حور والدموع ماليا عنيها: لا حضرتك مش جوزى انت قولت هنعيش مع بعض اخوات
كل ده وهى قاعده فى حضنه
فى اللحضه دى حس زين قد اى هو كسر قلبها وكسر فرحتها وهى لسة صغيره على الى عملوا
زين بعد حور عن حضنه شوية لقى وشها احمر من كتر العياط
زين بندم: انا اسف ... اسف والله مكنش ينفع اقولك كده
حور بصوت مبحوح من كتر العياط: لا متتأسفش زين باشا مش بيتأسف كويس انك قولت كده دلوقتى علشان مكنتش اتعلق اكتر من كده انا هعمل كل حضرتك عايزه حتى لو عايز تطلقنى دلوقتى مفيش مشكله وانا هنام فى الصاله انت مش مجبر حد يشاركك فى اوضتك او سريرك
زين: كل الكلام الى قلتيه ده مش عايز اسمعه تانى وانا قولت غيرى ويلا ننام
حور: انا هنام بره
زين بيحاول يهدى نفسه وميتعصبش: انا قولت هتنامى معايا هنا بس خلاص بقااا
بصتله حور ومتكلمتش
قررت حور انها هتنزل الجامعه
حور: انا هنزل الجامعه من بكره تانى
زين: ليه مش انتى واخده اجازه
حور: اه اخت بس هقطعها ملهاش لزمه يعنى ما خلاص مفيش جواز
زين: براحتك بس هوديكى وهجيبك
حور: لا لا متتعبش نفسك وعلشان متتأخرش على شغلك هتصرف انا لوحدى
زين: لا هوصلك علشان اطمن عليكى
حور بزعل: شكرا
الأتنين غيروا هدومهم علشان يناموا
زين: قربى شوية يا حور هتقعى كده
حور: لا مش هقع ومش عايزه اقرب منك
زين بعصبية: انا مبحبش اكرر كلامى كتير
حور: لا
راح زين شاددها نحيته جامد
زين بصوت عالى نسبيا: متعصبنيش ماشى انا مش بحب اناهد مع حد
حور بعياط: ابعد عنى ومتلمسنيش تانى
زين بعصبية: حور متستفزنيش وتخليني اعند و اعمل حجات هندم عليها.....
يتبع.....
بقلم/رقية حمدى
{2}
زين: حور متستفزنيش وتخليني اعند و اعمل حجات هندم عليها انا جوزك وليا حق عليكى بلاش تخلينى اعند واخده منك غصب عنك
حور اكتفت انها تعيط بس
زين شدها لحضنوا لقاها بتحضنه جامد ودفنت وشها فيه
حور بصوت مبحوح: متعاملنيش كده انا م....
زين: هشششششش كفاية عياط نامى يلا
حور حاولت تخرج من حضن زين
زين: اى رايحه فين؟
حور وهى لسة بتعبط: سيبنى علشان انام
زين: لا هتنامى فى حضنى
حور حاولت تبطل عياط مقدرتش فضلت تعيط لحد ما نفسها اتقطع وجالها ازمه
زين بإستغراب: اى يا حور بتعملى كده ليه
زين بيرفع وشها لقا وشها اصفر وشفايفها بيضة ومش قادره تتنفس
زين بخضه: اى ده انتى عامله كده ليه انتى كويسة
حور بتحاول تتكلم: ن ن...نفسى بيروح ل...لما بعيط مش قا..قادره اتنفس
زين بتوتر: طيب اعمل اى ، اهدى براحه براحه اهدى
زين راح قرب من شفايفها وفضل يبوسها يمكن تهدى شوية وفعلا نجح انه يهديها شوية
حور بتزق زين بعيد عنها: ابعد عندى انت بتعمل اى وأساسا كده هتخنق اكتر
زين بحنية: اعمل اى يعنى كنتى هتموتى منى مش عارف اهديكى ازاى قولت ابوسك يمكن تهدى
حور بكسوف من زين: متعملش كده تانى
زين: نامى بقا يلا الناس جايه الصبح بدرى
اخيرا حور نامت وزين كمان نام
*تانى يوم الصبح
حور صحيت على صوت جرس الباب والزغاريط بتاعت نورا ام زين ونورهان
حور فى سرها: يانهار أبيض اى الى انا لبساه ده مينفعش اخرج كده كده هيعرفوا
حور قامت ولبست قميص نوم قصير وعليه روب علشان تعرف تطلع ليهم كل ده وزين فى سابع نومه
لما حور فتحت الباب
نورا (ام زين): لولولولولولى الف مبروك يا حور يا بنتى شكلى صحتكوا
حور بتحاول متبينش انها زعلانه: الله يبارك فى حضرتك يا طنط ، ولا يهم حضرتك ابيه زين لسة نايم اصلا
ام زين: ابيه اى بقا خلاص ده بقا جوزك
حور بابتسامة مزيفة: لسة متعوتش بقا
نورهان بسعاده: الف مبروك يا قلبى
حور: الله يبارك فيكى يا نورى
نورهان همست لحور: حور انتوا تمام ولا اى شكلك مش كويسة خالص عينك شكلها وارمه من العياط
حور بكدب: انا خالص انا زى الفل وابيه زين كويس خالص
نورهان بشك: مش مصدقاكى بس ماشى
حور: انا هدخل اصحى ابيه زين ثوانى وجيه
نورهان: ابنك شكلوا عك الدنيا على الأخر حور مش طبيعية وعنيها وارمه من العياط مش منظر عروسة ابدا كله من بابا
ام زين: انا بردو حاسه بكده ، اعمل اى يعنى انتى عارفة ابوكى لما بيقفل دماغه اهو ضيع ابنه وبنت صاحب عمره بسبب عندة ودماغه الناشفة
نورهان: خلاص يماما احسن يسمعوا
*فى اوضة زين وحور
حور فى سرها: متعيطيش متعيطيش
هيخدوا بالهم هتجيبى لزين مشاكل اصبرى اصبرى هو هيطلقك كمان كام يوم وخلاص الموضوع يخلص
حور راحت تصحى زين
حور بصوت مكتوم من العياط: ابيه زين.... ابيه زين
زين بنعاس: اى يا حور فى حاجه...اى ده انتى بتعيطى انتى كويسة
حور: قوم مامتك ونورهان بره...مفيش حاجه عينى اطرفت
زين : هقوم اهو ، ونبى!!! انتى هتضحكى عليا
حور: لا خالص اطلعلهم بس ، اى ده انت هتطلعلهم كده
زين: اه اى المشكله
حور: لا طبعا مينفعش انت عريس ودى صبحيتك واضحك كده ابتسم
زين: انتى كويسة؟؟؟
حور: انا كويسة جدا
زين جى يقرب من حور
حور: لا لا متقربش منى
زين: مش فاهم فى اى ، انا طالع بس هنتكلم
حور: ان شاء الله
غير زين هدومه وطلع ليهم بره
*فى الصاله
زين بأبتسامه مصتنعه: ازيك يا
ماما
ام زين: انا الحمد لله يا ابنى الف مبروك يا حبيبى
زين: الله يبارك فى حضرتك
نورهان: مبروك يا زوزو
زين بغرور مصتنع: اى زوزو دى هو انا ابنك ده انا صاحب شريكات العربى يا قطه
نورهان بتريقة: اخاف يعنى
تقاطعهم نورا بقلق: زين انتوا كويسين؟ حور كويسة؟
زين: ل....
قاطعت حور زين بسرعه وقالت: احنا كويسين اوى والله يا جماعه فى اى ، اى القلق ده بس
ام زين: ربنا يهدى سركوا يا بنتى
حور: هروح اجبلكوا حاجه تشربوها ، ابيه زين تعالى بس عيزاك تجبلى حاجه من جوه
زين: ثوانى وجى
*فى المطبخ
حور: ابيه زين ونبى متقول حاجه متبوظش الدنيا
زين: لا انا هقول الحقيقة انتى هتموتى من كسره قلبك الى بسببى وانا مش قادر اساعدك
حور: لا متقولش حاجه علشان خاطرى ، ملكش دعوه بقلبى ولا اى الى حصله سيبه فى حاله ، المهم احنا هنتعامل عادى خالص مش هنبين حاجه لحد ما هنشوف هنطلق امتى
زين بعصبية: طلاق وزفت انا غلطان انى قلتلك والله لو جبتى السيره دى تانى هتشوفى الى هيحصلك
حور بتحاول تتحكم فى نفسها انها متعيطش قدامه
حور: حاضر بس متقولش حاجه زى ما اتفقنا
*فى الصاله
نورهان: هتسافروا امتى شهر العسل يا زين؟
زين: احتمال نأجل شوية لأنهم كلمونى فى الشركه ومحتاجنى وحور عايزه ترجع الكلية
نورهان: خلاص لما تقرروا عرفنى علشان احمد يحجزلكوا مكان حلو وهادى
زين: ان شاء الله يا حبيبتى
نورا: قومى يا نورهان شوفى حور لو عايزه مساعدة
نورهان قامت تشوف حور واتصدمت اول ما دخلت المطبخ
نورهان بصويت: زييييييين الحقنى يا زييين بسرعه حور واقعه على الأرض ومش عارفة تتنفس
جرى زين وهو ونورا يشوفوا فى اى
نورا: يا لهوى يا زين البت مالها
زين اخدها فى حضنه: حور... حور اهدى انا زين اهدى
حور بصوت مكتوم من قله النفس: اب... ابعد عنى نور..نورهان
نورا بقلق: شييلها يا زين من الأرض وديها الأوضة
*فى الاوضة
حور: نو...نورهان
نورهان: اهدى يا حبيبتى انا معاكى اهو اهدى
حور هديت شوية وعرفت تتنفس طبيعى
نورا بحنان ام: مالك يا قلب امك فيكى اى
حور: انا كويسة يا طنط دى ازمه بتجيلى كل فتره عادى
نورهان: لازم تكشفى يا حبيبتى لازم نطمن ابقى خودها لدكتور يا زين
نورا: يلا يا نورهان احنا اتأخرنا ولازم نسيب حور ترتاح شوية
زين: خليكوا شوية يا ماما
حور: لا يا طنط ملحقتش اقعد معاكوا
نورا: مره تانية بقا ، خلى بالكوا من بعض
زين بيوصل نورا ونورهان للباب
نورا: خد بالك من مراتك يا زين
بعد ما مشيوا راح زين لحور
فى الأوضة
زين قعد جمب حور وقرب منها وشدها لحضنه
راحت حور قعد على رجل زين ودفنت وشها فى رقبته
زين: ح...
حور: هششششش سبنى اشم ريحتك براحتى
زين بإستغراب: ريحتى!!!
حور: بلاش كلام دلوقتى هفهمك بعدين
حور فضلت سابته كده تقريبا ربع ساعه
زين بيهمس: انتى نمتى
حور بهدوء: لا
زين: انتى كويسة بقالك ربع ساعه من غير ولا حركة
حور بعياط: انا اسفة... اسفة والله انا بعاملك وحش اوى انت متستاهلش منى كدة ملكش زمب انك محبتنيش
زين: انتى متستهليش منى كل ده انا هفضل طول عمرى شايل ذمب كسره قلبك دى
حور: لا متشيلش ذمب انت اجمل من انك تشيل ذمب حد انا كويسة و مش هجبرك تحبنى ولا تتقبل فكره انى مراتك انا عيزاك تعيش حياتك عادى خالص ولا كإنى موجوده وعيزاك...
فى اللحظة دى حور مقدرتش تمسك نفسها من العياط وزين مصدوم من كلامها وفهم من كلامها انها بتحبه
حور بتحاول تهدى: عيزاك....
يتبع....
بقلم/رقية حمدى
تعليقات
إرسال تعليق