رواية جمعنا القدر الفصل السابع 7بقلم زينب محروس
رواية جمعنا القدر الفصل السابع 7بقلم زينب محروس
بارت 7
مر هذا الاسبوع دون احداث تذكر غير ان قدر لم تجف عينيها من الدموع تجنبت مروان لم تعد تتحدث معه كالسابق بل تغيرت هى كليا لم تعد قدر صاحبة الروح المرحة خلا المنزل من صوت ضحكاتها اصبحت حياتها عبارة عن البكاء والدعاء الى الله كى يريح قلبها اصبحت شاحبة وانطفأت لمعة عينيها
اصبحت هزيلة جسد بلا روح لو كانت تعلم انها سوف تعانى كل هذا الحزن ما قبلت يوما ان تظل فى هذا المنزل نعم انهم عاملوها وكأنها ابنتهم لم يفرقوا بينها وبين ابنائهم ولكن حزنها الآن لن يقدر على مداواته احدا
ايسيل : كفاية كدا يا قدر فوقى من اللى انتى فيه
قدر 😭😭😭 : مش قادرة مش قادرة قلبى موجوع 😭
ايسيل : ربنا هيعوضك بواحد احسن من مروان ان شاء الله
قدر : عايزة اقعد لوحدى
ايسيل : وانا مش هسيبك لوحدك غير لما تقومى وتبطلى عياط وترجعى قدر بتاع زمان
قدر : ............
ايسيل : قدر اتكلمى سكتى ليه
قدر : اتصلى على نور
ايسيل : نور ! ليه
قدر : مش انتى عايزينى افوق من اللى انا فيه
ايسيل : اه طبعا
قدر : يبقا كلمى نور
ايسيل : حاضر
قدر : قوليلها تيجى دلوقتى
ايسيل : حاضر
فى الجنينة
صباح : انا مش هروح الخطوبة
عامر : مينفعش دا ابنك
صباح : طب وقدر هنسيبها لوحدها اكيد مش هترضى تيجى
عامر : مش عارف بس صعب برده انها تحضر وتشوف الانسان اللى بتحبه بيضيع من بين ايديها
صباح : طب هنعمل ايه دى الساعة دلوقتى 6 والخطوبة الساعة 8 وحتى مروان خرج ولسة مرجعش
عامر : انا حاسس ان مروان بيحب قدر بس مش عارف ليه عايز يتجوز سمر
صباح : وانا كمان حاسة كدا ممكن بيحبها ومش قادر يفسر مشاعره نحيتها ..... و مفكرها زى اخته .
عامر : ربنا يقدم اللى فيه الخير
قطع كلامهم دخول نور ( ناريمان )
نور : السلام عليكم
عامر و صباح : وعليكم السلام
صباح : ازيك يا نور يا حيبتى عاملة
نور : الحمد الله يا طنط وانتى عاملة ايه
صباح : الحمد الله يا حبيبتى
عامر : اتفضلى يا نور اقعدى
نور : ايسيل وقدر فين
صباح : فوق يا حبيبتى اطلعيلهم
نور : عن اذنكم
عامر : اتفضلى
صعدت نور الى الاعلى ودقت الباب
ايسيل : ادخل
نور : ازيكم يا حلوين
ايسيل : تمام
نور : القمر بتعنا مش بيرد ليه
قدر : اقعدى يا نور عايزاكى فى موضوع
نور : حاضر وادى قاعدة ايسيل ممكن تجيبيلى اشرب
ايسيل : حاضر ثوانى
نور : ها يا ستى ايسيل خرجت اهى عايزة ايه بقا
قدر : اسمعى اللى هقوله دا بينى وبينك بس
نور بانتباه : قولى
قدر : ........................................
نور : ايه اللى بتقوليه دا يا قدر
قدر : هتساعدينى ولا لاء
نور : بس كدا غلط اكيد فى حل تانى غير ده
قدر : لاء مفيش حل غير ده بسرعة قبل ما ايسيل تيجى هتساعدينى ولا لاء
نور : حاضر اللى انتى عايزاه
قدر : تمام بس بقا عشان ايسيل جاية
ايسيل : اتفضلى يا نور
نور : شكرا يا حبيبتى ايه الشنط دى
ايسيل : دى دى
نور : دى ايه يا بنتى نسيتى الكلام ولا ايه
ايسيل : دى فساتين مروان جايبهم واحد ليا والتانى لقدر عشان الخطوبة
قدر : طب ومالك خايفة وانتى بتقولى كدا هاتى نشوف جايبلنا ايه
ايسيل باستغراب : قدر انتى...
قدر : انا ايه يا بنتى هاتى يلا وبعدين يلا بسرعة نجهز الساعة 6 واحنا لسة مش جاهزين
ايسيل باستغراب: قدر مالك ايه اللى بتقوليه انتى هتروحى
قدر : اه طبعا هحضر هو انا عندى اغلى من مروان يلا بسرعة نلبس هو مروان جاهز
ايسيل : لسة بيلبس
قدر : طب يلا بسرعة عشان نلحق انا هاخد البينك دا تحفة يلا يا ايسيل واقفة ليه
فى الصالون
صباح : انا جاهزة هطلع اشوف قدر وهخلى ايسيل تقعد معاهم
عامر : ماشى بس هنقول لمروان مش هييجوا ليه
صباح : نقول ان قدر تعبانة وايسيل هتقعد معاهم
عامر بتنهيدة : ماشى
واثناء صعود صباح قابلت مروان
مروان : ها يا ماما كلكم جاهزين
صباح : انا وعامر جاهزين وطالعة اشوف البنات
مروان : بسرعة يا ماما هستناكوا تحت
صباح : حاضر
فى غرفة البنات دق الباب
قدر : ادخل
صباح : فين قدر
نور : فى الحمام
خرجت قدر من الحمام : ايه يا ماما عايزة حاجة
صباح باستغراب: قدر انتى خارجة ؟
قدر بابتسامة : ايه يا ماما انتى ناسية الخطوبة ولا ايه
صباح : انتى جاية ؟
قدر : ايه يا جماعة دى خطوبة مروان ولازم احضر
صباح : بس
قدر : بس ايه يا ماما ثوانى بس هعدل الطرحة وننزل
و نزلوا جميعهم واستغرب عامر وجود قدر اللى بتتعامل ولا كأن فى حاجة و عندما جاءوا يركبوا التوت قدم قدر وانكسر حذاءها
عامر : قدر انتى كويسة
قدر : اه يا بابا بس الصندل كعبه اتكسر
صباح : طب روحى غيريه واحنا هنستناكى
قدر : حاضر بس روحوا انتو واحنا هنحصلكوا انا ونور
مروان : لاء هنستناكى
قدر : لاء يا مروان عشان متتأخروش هنحصلكوا علطول
ايسيل : خلاص انا هفضل معاكى
قدر : لاء روحى معاهم يا ايسيل مش هتأخر انشاء الله
عامر : يا بنتى هنستناكى غيرى ونروح مع بعض
قدر : لاء يا بابا روحوا بقا وانا هحصلكوا انا و نور
عامر : خلاص براحتك يا قدر متتاخريش
قدر : حاضر
وذهبوا الى مكان الخطوبة واستقبلوا الضيوف
مراد : مبروك يا صاحبى
مروان : الله يبارك فيك عقبالك .... كرم مجاش معاك ولا ايه
كرم من خلفهم : مين بيجيب فى سيرتى
مراد : يا ريتك افتكرت حاجة حلوة
كرم : اخويا وميقدرش يستغنى عنى والله يا مراد دايما رافع من معنويات .
مروان : 😂😂😂😂
مراد : خفة
كرم : مش هرد عليك الف مبروك يا مروان
مروان : الله يبارك فيك عقبالك
كرم : يا ريت بس مش لاقى المزة لسة
مراد : كرم احترم نفسك
كرم : ايه يا عم بهزر يا رمضان مبتهزرش
مراد : بهزر يا اخويا بس باحترام مبقولش الكلام اللى بتقوله ....😏😏 ده ايه مزة دى
كرم : ماشى يا عم المحترم
وقعت عين مراد على فتاة ترتدى فستان اسمر قصير
مراد : اوعى ياض ايه المزة الجامدة دى
مروان و كرم : 😂😂😂😂😂
مروان : 😂😂 مبيقولش الكلام ده
كرم : يا عم سيبك دا كلام على الفاضى
مراد : ايه يا عم انت وهو كنت بهزر هى كلمة مزة دى مش محترمة يعنى بالعكس دى محترمة صح وبعدين سيبكوا من الموضوع ده مين المزة يا مروان
مروان : فين
مراد : اللى لابسة اسمر دى وراحة ناحية سمر
مروان : اه دى جيلان بنت عم سمر
كرم : نور فين
مروان : زمانها جاية هى و قدر
مراد : مجوش معاكم ليه
مروان : اصل الصندل بتاع قدر اتكسر وكانت بتبدله
قاطع حديثهم ايسيل تقول : مروان المأذون وصل يلا
مروان : حاضر انتى كلمتى قدر
ايسيل :اه جايين فى الطريق
مروان : طيب يلا مراد انت هتشهد صح
مراد : طبعا
وكتبوا الكتاب واصبح مروان زوجا لاخرى
صباح : انا قلقانة على ايسيل ايه اللى اخرهم كدا
عامر : انا بتصل محدش بيرد
ايسيل : وانا كمان
مروان : ماما هى فين قدر
ايسيل : بنرن عليها مش بترد
مروان : انا هحاول
وحاول مراد ايضا ولكن دون جدوى وازداد قلق الجميع واخيرا رن هاتف ايسيل
ايسيل : دى نور
مروان : طب ردى بسرعة
ايسيل : ايوه يا نور انتوا فين
نور : .....................
صمتت ايسيل و سقطت على الارض ووقع الهاتف من يدها والجميع مصدومين من موقف ايسيل
مروان بقلق : ايسيل فى ايه؟
ايسيل لا تفعل شىء غير انها فقط تبكى .
ترى ما الذى جعل ايسيل فى هذه الحالة ؟
ماذا تنوى قدر ان تفعل ؟
سنعرف فى البارت القادم
تكملة الروايه اضغط هناااااااا
تعليقات
إرسال تعليق