رواية انت نوري البارت السادس عشر والسابع عشر والثامن عشر 16_17_18بقلم شيماء حماده
رواية انت نوري البارت السادس عشر والسابع عشر والثامن عشر 16_17_18
فى العربيه بتكون قعده جنب يحيى اللى سيق من غير ميتكلم حاسه أنه زعلانه أو مضيق حاسه بعدم راحته من صوت أنفاسه اللى شويه عاليه وشويه مش بتسمع لها صوت بيستمر الوضع كده لحد مايصير يوقف العربيه بتعرف أنها وصلت عند البيت
يحيى بوجع ورجاء : فيروز ونبى فكرى تانى انا مش هقدر اعيش من غيرك .
فيروز مش بتكون عارفه تعمل
يحيى : بصى حتى لو مش موافقه عليا ..تعالى اقعدى مع فتون وماما فى البيت ووعدك انى هسيب البيت وهقعد فى الشقه . بس انا مش هطمن عليكى غير وانتى فبيتى
فيروز : لا طبعا متطلعش من بيتك علشانى انا مستاهلش
يحيى : صدقنى يافيروز انتى تستهلى كل حلو فى الدنيا . فكرى تانى يافيروز صدقنى لو وافقتى لكون اسعد انسان فى الدنيا
فيروز بتهز رأسها بمعنى اه
يحيى بفرحه : يعني هتفكرى
فيروز بابتسامه على فرحته اللى بينا فى نبرت صوته : ايوا
بينزل يحيى يفتح لها باب العربية وهى حاسس ببعض من الأمل وسعاده بيطلعها العماره وبيطلع وراهم عماد البواب
عماد : حمدالله على سلامه يا ست هانم حمدالله على السلامه يا باشا
يحيى : الله يسلمك
عماد : انت عارف يا باشا فى ناس كتير اوى جت علشان تشترى الشقه بسعر اغلى من اللى انت اشتريتها بيه بس انا قولت لا .......
بيقطعه لكم"ه من يحيى فى بطنه
عماد : اااه
يحيى بصوت واطى : الله يخرب بيتك اسكت
فيروز : شقة اى
عماد : الشقه بتاعت..
يحيى بسرعه : ااااى ياعماد وبيطلع فلوس ويدهاله ويقوله بصوت وطى اخرس خالص
عماد بياخد الفلوس بفرحه وينزل تحت
بيوصلم الشقه ويحيى بيفتح الباب
يحيى : دى الفلوس اللى مامتك سبتها تمن العمليه . وبما انك مش عامله العملية فدى فلوسك خديها ايه
فيروز بسخرية : قصدك تمن موت امى
يحيى بحزن : ده نصيب ومحدش فى ايده حاجه . مش محتاج اقولك لو احتاجتى حاجه كلمنى
فيروز بتهز رأسها
بينزل يحيى ويدور على عماد ولما مش بيلقيه بيمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
بتدخل نور عند محمد
نور بعصبية : ممكن افهم انت مش بتاخد الجرعه ليه
محمد بيبصلها ويسكت
نور بعصبية اكبر : من الأدب والازوق لما اكلمك تبصلى ولا متعلمتهوش فى بيتكم
محمد بعصبية ويرمى الفازه جنب رأسها بظبط
محمد بعصبية اكبر : انتى عايزاه اى هو مفيش غيرك فى ام المستشفى دى
نور بخوف لكن بتمثل القوه : علشان انا اللى ماسكه حالتك وانت المفروض تتبع تعلماتى
محمد : انتى عايزاه اى دلوقتي
نور : اعرف مبتخدش علاجك ليه
محمد : انا جى هنا ليه
نور : علشان تتعالج من الادمان
محمد : لما القيكى بتدنى مخدرا*ت اختدها ليه وانا جاى علشان اتعالج منها
نور : علشان جسمك محتاجه مينفعش بعد مكنت بتاخد كميه كبيره كل يوم تجى مره واحده كده تبطالها انت كده بتتعب نفسك مش بتتعالج
محمد : بس انا كويس
نور : مش هتفضل كده كتير وبعدين فين الكويس ده دا انت كنت هتموتنى من شويه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
على العشا فى بيت الدمنهوري بيكون ادم قعد قدم فتون وكل شويه يبصلها
محمد بيميل عليه ويقوله
محمد : البت مش عارفه تاكل اتلم
ادم : هو انا عملت حاجه
محمد بيتكلم بخبث وصوت عالى : اى يا ادم مش ناوى تجبلنى حفيد قريب
بتشرق فتون ورقيقه بتدلها مايه
ادم : وانا هجيب حفيد لوحدى يعني ولا اى ماهى مراتك عملنا حظر فى البيت
بيضحك الكل عليه معدا يحيى لى بيكون سرحان هى فيروز هتوافق ولا لا
وفتون بتتكسف وبتكوم من على الاكل
رقيقه : عجبك كده كسفة البت
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز بتكون قعده حزينه مفتقده امها وخصوصاً أن يحيى معتش معاها هو كان بيعوضها شويه عن غيبها
بتقعد تفكر توافق على الجواز منه ولا لا
هى عايزه بس مش عايزه تضلمه معاها هى مش هتنفع تكون زوجة وهى بظروفها دى
اخر مبتحتار بتقوم تصلى ركعتين استخاره وبتفوض أمرها لربنا
بتصلى وبتنام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيكون قلقان عليها ومش جيله قلب يسبها لوحدها
بيقرر انو يروح ويطمن عليها حتى لو من بعيد وبيخد عربيته ويمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون بتكون سرحانه وهل ممكن فعلاً يكون عندها طفل من ادم
بتتكلم نفسها :يااااه يارب حقق لي الحلم ده
بتسمع صوت التلفون وبتلقى ادم هو اللى بيتصل بارد
فتون بخجل : الو
ادم : يالهوى اى الصوت الجامد ده
فتون بتتكسف مش بترد
ادم : اى ده هو انتى نمتى ولا اى
فتون : ل لا معاك
ادم بحب : يارب
فتون : يارب اى
ادم : يارب تبقى معايا
فتون : ما انا معاك
ادم : لا قصدى معايا فحضنى و . بصى مش هتفهمنى
فتون : طيب انت بترن ليه
ادم : هو اى البرن ليه انا جوزك علفكره
فتون : طيب ياجوزى قفل بقى علشان عايزه انام
ادم : يالهوى قوليها كده تانى
فتون : هى اى
ادم : جوزى اللى طلعه من بوقك زى العسل
فتون بتتكسف وتقفل التلفون
ادم : يابت الهبله طيب استنى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يحيى بيوصل عند العماره بتعد فيروز وبيستنا لما عماد يدخل الاوضه بتاعته وبيتطلع بسرعه قبل ميشوفه
بيتسحب وهو بيدخل الشقه بيلقيها هديه بيقلق ويدور على فيروز وهو قلبه وجعه اله يكون حصلها حاجه بيفضل يدور عليها لحد مبيلقيها نايمه فى واضه امها بيقرب منها وبيغطيها كويس وبيبتسم براحه ويطل
بتصحه فيروز وبتكون حاسه اني يحيى هنا فابتقول
فيروز : يحيى انت هنا بس مش بتسمع صوت
يحيى بيسمعها وبيكون نفسه يخدها فحضنه ويقولها اه هنا ياحبيبتى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 🤍
عند ادم بينط من البلكونه لفتون وبيلقيها بسرح شعرها البنى الطويل الناعم
ادم : طيب ما انتى منمتيش اهو
فتون بتتخض وبحت الطرحه على شعرها بسرعه
ادم بيقرب منها وبشيل الطرحه وبيقولها علفكره انا جوزك
فتون بصوت متوتر من فرط المشاعر
فتون : ادم ابعد حد يشوفنا
ادم : هو انا شقطك من جمعية الدول
بيسمع صوت خبط على الباب
فتون : يالهوى استخبه بسرعه
ادم : لا
فتون : ونبى يادم كده مينفعش بيقولوا علينا اى
ادم : بت اعقلى كده وروحى شوفى مين بدل مفتح انا
صوت الخبط بيعله فتون بتروح تفتح
رقيه : صحيتك من النوم
فتون بتوتر : ا اه
رقيه : معلش بس مشوفتيش ادم
فتون بتوتر اكبر : ها لا معرفش
رقيه بشك : ماشى
فتون بتقفل الباب وبتقول
فتون : عجبك كده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
محمد : كنتى فين يارقيه
رقيه : كنت بشوف ادم مش لقيه
محمد بغيظ : وهو ادم صغير علشان تدورى عليه . رقيه عيالك مش صغيرين وعارفين هما بعملو اى . وكمان البنات اللى اللي اختاروها بنات محترمه ما تستاهلش المعامله بتاعتك طب بدل ما تعامليهم كامهم وتعوضيهم على حنان اللي اتحرموا منه حبيهم عشان عيالك مش علشانهم هم ومن حقهم يحبهم ويتحبهم زيك بالظبط هم مش جايين من شارع ولا حاجه
رقيه : بس انا حاسه انهم هياخدوا ولادي مني انت مش شايف ولادك عاملين عليهم ازاي انت ما عادش حتى بيقول صباح الخير ليا
محمد : ده بدال متفرحى أنهم لقم حب حياتهم واديك شايفه بعينك ولادك هتغيروا ازاي وبالذات ادم اللي انت مطلعه عينه ومخلياه ما يشوفش البنت حبيهم زي بناتك يا رقيه شوفي انت لو كان عندك بيت هتعوزي جوزها يعاملها ازاي وحماتها وعامليهم على الاساس ده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
تانى يوم بيحصل نفس اللى حصل البارح يحيى بيطمن على فيروز وهى بتحسس بيه ولما تصحه مش بتلقى حد
و عماد بيجبلها الاكل جاهز كل يوم زى ما يحيى امره
وادم اللى بيروح كل يوم بليل فتون علشان يقعد معاها شويه وفتون اللى بتكون حاسه ان هى بتسرك برغم من أنها بتكون مبسوطه بوجوده
ومحمد اللى بدأ يخد العلاج ونور اللى عايزه تكسب ثقته فيها علشان تعرف تعلجه
بيعدى اسبوع على الحال ده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيروح لفيروز زى كل بس المره دى قبل مايميش بيسمعها وهى بتقول
فيروز وهى مفكره نفسها بيه بتحلم زى كل يوم
فيروز : يحيى متسبنيش انا بحبك بحبك اوى
يحيى قلبه بيدق جامد هى قالت اى قالت بحبك قالت بحبك طفلتى بتحبنى مش بيقدر يستحمل من الشوق والفرحه وبشلها وهى نايمة
بتقوم مفزوعه بس يحيى بيهديها
يحيى بصوت هدى : متخافيش ده انا
بتسند فيروز رسها على صدري وبتكمل نوم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بتصحا فيروز على صوت رقيقه وهى بتقول بحنيه
رقيقه : كل ده نوم
فيروز بستغراب : انا فين وجيت هنا ازاى
بيدخل يحيى وبيقول
يحيى : اللى حصل ياستى أن انا معتش قدر اعيش من غير نور حياتي و روحى وبنتى وحبيبتى
بيكمل بهزار : وقولت لازم اختفك علشان شكلك مش بتجى بزوق
رقيقه بتبص لبنها بسعاده وبتعرف أن كلام محمد صح وان يحيى بيحبها بجد
رقيقه بحب : ربنا يخليكم لبعض .انا هطلع انا بقى
فيروز بتمسك أيدها علشان متقومش وتسبه لوحدها
رقيقه بطبتط على يدها وبتسبها وتقوم
يحيى بجديه : فيروز انتى خايفه منى
فيروز بسرعه : لا .ب بس مكسوفه
يحيى براحه : لا مش عايزك تتكسفى منى
بيفضلم سكتين شويه لحد ما يحيى بيقول
يحيى : بتحب الخال
فيروز : اه جداً وبتكمل بحزن بس من ساعة الحادثه مركبتش
يحيى بفتكر حاجه وبيقول
يحيى : فيروز وهو انا قولتك أن احمد اتسجن
فيروز بفرحه : بجد امتى
يحيى : من بعد الحادثه بتاعت المستشفى. ليه مقولتيش أن هو السبب فى الحادثه بتعتك برغم انى سالتك قبل كده
فيروز : مكنتش عايزه تخسر صاحبك علشانى
يحيى بحب : انا اخسر الدنيا كلها علشانك
فيروز بتتكسف
يحيى : قومى نروح مشوار
فيروز : فين
يحيى : لما نوصل هتعرفى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
عند محمد بيكون مع نور
نور : مش هتحكلى قصتك
محمد بحزن : معنديش قصه تتحكى
نور : اكيد فى قصة ورا الحزن ده
محمد بسخرية: لو على الحزن فا فى قصص مش قصه واحده
نور : طيب احكيلى يمكن اسعدك
محمد : ياريت كان ينفع تسعدنى بس للأسف مش هتعرفى.
نور : ممكن اعرف اخفف عنك حزنك
محمد : صدقنى مش عايز اتكلم دلوقتي لما اعوز اتكلم هكلمك
نور بامل : واعد
محمد : واعد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز بتسمع صوت صهير الخيول
فيروز بفرحه الله خيول
يحيى : تحبى تركبى
فيروز : لا مش هعرف
يحيى : متخفيش انا معاكى
وبيخدها يعرفها على الحصان بتاعه وبعدين يركبها وهى بتكون خايفه بس بتطمن لما يحيى بيركب هو وراها
بيخدها فى جوله بى الحصان وهى بكون مبسوطه جداً
بينزلوا من على الحصان فيروز بتتكلم بتوتر شويه
فيروز : يحيى . يحيى انا
يحيى : اى مالك
فيروز بسرعه علشان مخنهاش شجعتها
فيروز : انا بحبك
يحيى بيحس بفرحة الدنيا كلها : وانا بموت فيكي وبيشلها ويلف بيها
فى الاول بتشهق وبعد كده بتتحول لضحكه
يحيى بينزلها على الارض وبيبو"سها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
البارت 16 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمى #شيم
بيشوفهم محمد وبيروح عندهم
محمد بجدية : يحيى عايزك
فيروز بتتكسف وبتمسك ايد يحيى
يحيى : حاضر جاى . متخافيش اتعالى
يحيى بيطلع فيروز الاوضه وبيرجع ل بابه
يحيى : خير ياحج
محمد : اى اللى كنت بتعمله ده
يحيى بيسكت ومش بيكون عارف يقول اى
محمد : لازم تكتب الكتاب لو هتفضل معاك فى نفس البيت
يحيى : نجيب المأذون انهارده
محمد : بليل
ادم بيدخل : وانا عايز اعمل فرح اشمعنا هو هيتجوز وانا لا
محمد : فرحك معا اخوك
ادم ويحيى بصوت واحد :أمته
محمد بضحك : بعد اسبوع
ادم : لسه
محمد : خلاص بعد سنه انتو اصلا معملتوش خطوبه
ادم بسرعه : لا لا استنى اسبوع
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
بيكون فى زياره
مصطفى وهو بيخد محمد بالحضن
مصطفى : تصدق وحشتنى
محمد : انت عامل اى
مصطفى : اهى ماشيه المهم طمنى عليك
محمد : مش عارف اقولك اى انا قولت فرصه انى دخلت المصحه علشان انسى فتون بس المشكله لقيت الدكتوره اللى ماسكه حالتى نسخه منها في كل حاجه معدا الصوت . بيلحظ ان مصطفى مش معاه وبيلقيه بيبص على حد بيبص مكان ما مصطفى بيبص بيلقى نور
محمد بسخرية : شوفت بقى انا تنحت نفس التتنيحه دى
مصطفى وهو مصدوم : هو فى شبه كده
نور : سلام عليكم
مصطفى : وعليكم السلام
بيفضلم يتكلموا كتير وبتكون نور عايزه تاخد اى معلومات عن محمد بس بطريقه غير مباشره بس مصطفى بياخد باله وبيكون حاريس معاها فى الكلام
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بليل فى بيت الدمنهوري
بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينهما في خير
بتزرغط كل من ندى وفتون ورقيه
ولكل بارك لفيروز ويحيى
بعد وقت يحيى بياخد فيروز الجنينه ويقعدو يتكلموا
يحيى : فيروز وهو انتى متخيلانى ازاى . يعني شكلى جسمى كده عندى فضول اعرف انا فى نظرك عامل ازاى
فيروز بهزار : جسم رياضي جدا وعيون زرقاء
يحيى : زرقاء
فيروز : اه وشعر اشقر
يحيى : بس بس يافيروز الله يهديكى
فيروز : هههه خلاص خلاص هقول بجد
يحيى بأمل : ياريت
فيروز : جسم رياضي و عيون بنى أو سوده علشان مش بحب الملونه وشعر اسود وطول شويه بس
يحيى بخزلا : ده بطل فيلم بقى مش انا
فيروز : حتى لو مش كده انتى بطلى
يحيى بيمسك أيدها ويحتها على وشه
فيروز بخجل : اى ده
يحيى : علشان تعرفى شكلى مش يمكن معجبكيش وتبوظى الجوزه
فيروز بتحرك أيدها على وشه بخجل وبتحط أيدها على شعر
يحيى : شعرى لونه بنى فاتح مش اسود
فيروز بتبتسم وتنزل أيدها عند عنيه
يحيى : عسلى مش بنى ولا اسمره
فيروز : طيب انا قولت اى صح كده
يحيى : مش مهم المهم انى اعجابك فى الاخر
فيروز بتبتسم وتنزل أيدها عند شفايفه
يحيى بيبوس أيدها فيروز بتتكسف وبتشيل أيدها بسرعه
فيروز بارتباك : انا عايزه ادخل
يحيى : طيب براحه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ادم بيميل على فتون بيقولها
ادم : كلها اسبوع تبقى معايا يافتونى
فتون بصدمه : اى اسبوع
ادم : اه مالك
فتون بتوتر : لا مفيش بس افجيت شويه
بيدخل يحيى وفيروز
محمد : ناموا بدرى علشان الصبح هتروحوا تختارو الفساتين والبدل وكمان بتاع الدهب هايجى بليل
ادم و يحيى : حاضر
وبيطلع كل واحد على اوضه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فتون بتكون قلقانه ومتوتره مش عارفه تفرح ولا تزعل
تفرح أن اخيرا هتكون مع حبيبها
ولا تزعل علشان هيبدا العد التنازلي لفرقهم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الصباح فى المصحه
نور : صباح العسل
محمد : صباح النور
نور : انا بقولك صباح العسل توقلى صباح النور
محمد : اقول اى يعني
نور : فى صباح الفل وفى صباح الياسمين وفى صباح الجمال وفى ...
محمد : بس بس اى كل ده صباح الفل والياسمين والورد ياستى حلو كده
نور : يعنى مش اوى
محمد : هتفضلى بصلى كده يامه
نور باحراج : احم . لا .قول عامل اى دلوقتي
محمد : انتى شايفه اى
نور : شايفه انك حزين جدا وعايزه ومش هسيبك انهارده غير لما اعرف
محمد : ولو قولت لا
نور : عادى هحكيلك قصتى للمراه السابع عتشر . اصل انا مش هسيبك انهارده غير لما تحكى أو يغمى عليك من الصداع
محمد بابتسامه على طريقتها : خلاص هحكى
نور بحماس : سمعاك
محمد بيبدا يحكلها عنه وعن ابوه وفتون وكل حاجه من يوم متولد لحد مجه المصحه هنا
نور بحزن : بجد يعنى انت لسه بتحبها
محمد بياخد نفس طويل : وبيقولها اه وكل ماجى انساها بشوفك غصب عنى بفتكرها
نور بتعيط
محمد بستغراب : مالك بتعيطى ليه
نور بتسيبه وتمشى و هى لسه بتعيط
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بيوصلم قدام اتليه كبير
وبينزلم من العربيات
فتون بهدوء : انا وفيروز هنروح نختار الفساتين وانتم روحم شوفم البدل
يحيى لا انا فيروز هنختار الفستان بتاعها والبدله وانتى ادم اختاروا الفستان بتاعك والبدله بتاعد ادم
ادم : تمام يلا ندخل
فيروز : يحيى اختار انت انا كده كده مش هتفرق معايا
يحيى : لا طبعا انتى هتخطى ايدك على الفستان وتتخيلى شكله وانا هسعدك
فيروز : بس كده هنغيب
يحيى : معاكى اليوم كله ولو معجبكيش حاجه نجى تانى عادى
فيروز لسه هتتكلم
يحيى : يلا بس انا هختار اللى يعجبنى وانتى اختارى منهم
فيروز بابتسامه : ماشى
يحيى بيختار فستانين جمال جدا وبيروح بيهم عند فيروز
يحيى : دول عجبونى . خدى وقتك وقوليلى انهى وحده عجبك
وبيمسك ايد فيروز وبيحركها على الفستان من أوله لاخره من كل ناحيه
فيروز وهى بتحول تتخيل شكله : الله ده جميل اوووى
يحيى بابتسامه : فعلا
وبيوريها الفستان التانى بنفس الطريقه
يحيى : ها اختارى انهى واحد
فيروز : الاول
يحيى : تمام يلا نجيب البدله
فيروز : يلا
بيدخلو القسم الخاص بتاع البدل وبيخليها تنقيله البدله بتاعته بنفس الطريقه اللى نقوا بيها الفستان
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ادم بيلحظ شرود فتون
ادم : مالك يافتونى انتى زعلانه من حاجه
فتون بتنتبه ليه : ها . لا
ادم : طيب تعبانه لو تعبانه نروح المستشفى
فتون بابتسامه : لا انا كويسه بس الاختيار صعب تعالى سعدنى . اى رايك فى ده ولا ده ... ولا الهناااك ده
ادم : انتى هتبقى فى كله قمر ولو عايزاهم التلاته مفيش مانع
فتون : لا طبعا تلاته كتير اختارلى واحد بس
ادم بيمسك واحد غيرهم خالص : ده حلو
فتون بإعجاب : ده تحفه
ادم : تمام يلا بقى علشان نجيب البدله
فتون : يلا
بيروحم يختارو القسم اللى فيه البدل
فتون : عايز لونها اى
ادم : مش عارفه اختارى انتى
فتون : ابيض اى رايك
ادم : ابيض .امم لا شوفى حاجه تانيه
فتون : لا هتكون حلوه والله
ادم : لا
فتون : ونبى ونبى علشان خاطررررري
ادم بقلة حيلة : ماشى وامرى لله
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بليل بيجى بتاع الدهب ومعاه اطقم دهب مختالفه
وادم وفتون بيكونوا بيختارم ويحيى مش عاجبيه حاجه
يحيى : مفيش حاجه تكون اتقل واقيم من دول
السايغ : اه فى وبيدلع عقد دهب على شكل تمساحين (بتاع ياسمين صبري ده ياجماعه ) (انا عارفه انو اڤر بس عدوها )
يحيى : تمام حلو ده
ادم بيلقى فتون سرحانه
ادم : عجبك اجبلك واحد زايه
فتون : ها . لا انا بحب الحاجه الرقيقه
ادم : طيب لو مفيش حاجه عجبيتك ننزل بكره نلف فى كل المحاولات لحد متلقى حاجه تعجبك
فتون بابتسامه حب : لا . وبعدها بتمسك تقم رقيقه وحلو .
فتون : حلو اوي انت اى رايك
ادم بحب : انت اللى هتحليه مش هو
فتون بتبتسم بخجل
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
البارت 17 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمي #شيم
اللى معاه صور فساتين فرح او بدل يبعت انا معايا بس خايفه زوقى ميعجبكمش
فى صباح يوم جديد فى المصحه
بيكون محمد بيفكر فى نور وجمالها ورقتها وطريقة كلامها وبعدين بيستغراب نفسه هو ليه بيفكر فيها هى ليه
ليه مش فتون ليه حاسس أنه جرحها
وليه مستنى يبدأ يومه بيها
بيفضل يفكر فيها لحد مبيجي معاد الزياره
مصطفى : سرحان فى اى
محمد : انت جيت امتى
مصطفى : من شويه بس انت فى عالم تانى خالص . ها بتفكر في ايه
محمد : متشغلش بالك
مصطفى بخبث : ماشى . امال المزه اللى بتعلجك فين
محمد بجدية : مصطفى لم نفسك
مصطفى بضحك : كنت عارف انك بتفكر فيها . مش عليا يلا ده انا صاصا
محمد بتنهيده : مش عارف اقولك اى بص انا مش عارف اشلها من دماغى والغريب انى معتش بفتكر فتون قد مبفتكرها . مش عارف هى
مصطفى : اى كمية مش عارف دى ياعم امال عمل لنا عم الحبيب وفي الاخر تحب غيرها فى ميكملش شهرين
محمد بسرعه : حب حب اى لا اكيد ملحقتش احبها
مصطفى : ماشى ياعم ماحبتهاش بس معجب بيها
محمد : لا معجب بشبه اللى بينها وبين فتون
مصطفى : فتون مين دى احلى منها انت مش شايف جسمها...... مش بيكمل كلمه بسبب الضر"به اللى بيخدها من محمد
مصطفى : اهاا. يابن المجنونه وتقولى مش بتحبها
محمد : ملهوش دخل بالحب انتى اللى قليل الادب وتستهل اكتر من كده
مصطفى : انت عارف ان دى اول مره تضربنى
محمد : ومش هتبقى الاخره لو متكلمتش عنها بأدب بعد كده
مصطفى : طب ورحمة امى بتحبها
محمد بضيق : يوههه قولتلك انا مش بحبها انا بحب الزفت الشبه اللى بينها وبين فتون
مصطفى بزهق : انهو شبه ده ها انهو شبه انت مش سامع صوتها ولا عينيها اللى علطول لبسه لنسز
محمد بستغراب : لنسز
مصطفى : اوعا تكون لحد دلوقتي مخدش بالك أن دى مش عنيها
محمد : اول مره اعرف
مصطفى : علشان تعرف أن انت اللى بتخلق الشبه هى مش شبها ولا حاجه. ..
.بيلقيه سرح منه بيبص مكان عنيه بيلقى نور جايه عليهم بس زعلانه شويه
نور بجدية : اسلام عليكم ورحمه الله وبركاته
نور : عامل اى ياستاذ مصطفى
محمد : كويس قدامك اهو
نور بتبص بستغراب من راده
مصطفى وهو بكتم ضحكته : انا كويس يادكتوره . انتى عامله اى
محمد : انا بقول تقوم تمشى يا مصطفى
نور بستغراب بتقول لمحمد : مال حضرتك هو انت تعبان
مصطفى : اه
نور بقلق : ماله
مصطفى : قالبه بيوجعه وبيغمزله ويمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري بيكون كل فرحان باقتراب موعد الفرح
ادم : يحيى عمر تجى نعمل سباق
يحيى : فكره بس هاخد فيروز معايا
ندى : وانا كمان عايزه اروح معاكم
عمر : تمام يلا نطلع نجهز
كله بيطلع يلبسم لبس السابق
ادم : يلا يافتون كله جاهز
فتون بتوتر : يادم انا بخاف
ادم : متقلقيش انا معاكى
فتون بتوتر : لا يادم ونبى روح انت
ادم : مش هروح من غيرك يرضيكى كل واحد يبقى معاه مراته وانا اروح كده لوحدى ده حتى بابا جاى معانا هو ماما
فتون : بس انا هخسرك السابق علشان بخاف
ادم : مش مهم انا راضي تعالى بقى علشان خاطري
فتون بقلت حيله : ماشى يلا
الكل بيجهز وبيروحو عند المكان اللى فيه الخيل
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
كل واحد بيركب الحصان بتاعه ومعاه مراته قدام وبيكون سباق صغير
يحيى لفيروز : جاهزه ياروحى لو خايفه ننزل
فيروز بحب : لا انا مش بخاف طول ما انا معاك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عمر : جاهزه ياندوش
ندى : اه يا حبيبى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ادم : لو لسه خايفه ننزل
فتون بابتسامه : لا انا مش بخاف وانت جنبى
ادم بيبوسا أيدها : يخليكي ليا يام كيان
فتون بستغراب : مين كيان
ادم : بنتنا
محمد : يلا ياعم الحبيب
ادم : تمام يلا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بيبدا السباق بينطلق ادم بسرعه كبيره وبعده يحيى وعمر وبعدهم محمد
بس ثانيه وبيتبدل وضع السباق بيكون عمر هو الأول وبعده محمد وبعده يحيى
وادم بيهدى السرعه خالص لما بيلقى فتون تعبانه
ادم بقلق : فتون انتى كويسه
فتون بتعب : اه بس دوخة شويه
ادم بيلف بالحصانة وبيسيب السباق وبيطلع علشان فتونه
بعدها بدقائق بيخلص السباق بفوز محمد بالمركز الأول
ويحيى بالمركز التانى
وعمر بالمركز التالت
وانسحاب ادم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى اوضة فتون
ادم بينزلها على السرير وبيقول
ادم بقلق : فتون تجى نروح المستشفى
فتون بتوتر : ها .لا لا انا بس ديخه شويه روح اعملى مايه بسكر بس وهكون كويسه
ادم : ماشى بس خليكي مكانك متخركيش
ادم بيمشى وفتون بتقوم بسرعه تدور على العلاج بتاعها وبتخد منه وبعدها بترجع مكانها
ادم بيرجع لها بالمايه بسكر بس بيلقيها نايمه مش بيرضه يصحيها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المصحه
نور وهى بتبص على مصطفى وبتقول
نور : قلبه بيوجعه
محمد : اه اوووى
نور : الف سلامه على حضرتك
محمد : نور هو انتى زعلانه منى
نور وقلبها بيدق جامد علشان سمعت اسمها منه ل اول مره بس بتتظهر بالبرود
نور ببرود : دكتوره نور
محمد باحراج : احمم . سورى بس ممكن افهم مش بتجى ليه يادكتوره
نور بنفس البرود : وهجى ليه هى ما انت زى القرد اهو وبتسيبه وتمشى
محمد :قرد . ماشى أن مخليتك تجى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري بيكون متجمعين كلهم وفجاه بتدخل واحده عليهم لبسه بنطلون جينز مقطع وتب و عامله شعرها ديل حصان وكان شكلها قمر بمعنى الكلمه
بتشهق ندى اول مبتشوفها وبتقوم وتخدها بالحضن
وبعدها عمر
عمر : مقولتيش انك جايه ليه كنت روحت جبتك
ليلى : حبيت اعملكم سبرايس
رقيه : نورتى مصر يالولو
ليلى : وحشتنى اوووووووووى يارواه
رقيه بتخدها بالحضن وتقولها
رقيه : وانتى كمان وحشتنى ياقلب رواه
محمد : اى وصلت العشق الممنوع دى تعالى ياليلى اقعدى لحد مالاكل يجهز
ليلى : اى ده شكل حماتى بتحبنى وبتبص لادم اللى بيكون باله مشغول بفتون
ليلى : ازيك يادومى عامل اى
عمر بيضربها على رسها : اتلمى يابت انتى كبرتى على الكلام ده
ليلى : اى ياعم مشفتهوش من زمان
يحيى : تعالى ياليلى انا كنت لسه هتصل عليكى علشان اقولك خبر هيفرحك
ليلى بتجرى وتروح تقعد جنبه بحماس : اى قول اى
يحيى بيضحك عليها : لسه متغيرتيش
ليلى : ياعم قول الخبر الحلو وبعدين نشوف حكايه التغير دى
يحيى : انا هتجوز
ليلى بتطنطط : هاااا عندنا فرح قريب هلبس سوريا ياس
انا لازم نروح اشوف هلبس اى
يحيى : يابت استنى مش لما تشوفى العروسه الاول
ليلى : اه صحيح بس مش مهم انا واثقه فى زواقك
وبتمسك ايد ادم وانت يادومى مش ناوى تتجوز
وفى الوقت ده بتنزل فتون من على السلم
ادم بيسيب ايد ليلى اول مبشوف فتون وبيقوم ويروح لها بسرعه
ادم : انتى كويسه ياحبيبتي
ليلى بصدمه : هى مين دى
عمر : دى مرات ادم اخوكى ياليلى
ليلى بينزل عليها الخبر زى السعقه ومش بتتكلم
فتون بغيره : مين دى وكنت ماسك أيدها ليه
ادم بابتسامه على غيرتها : دى اخت عمر وبنت عمى
فتون : ايوا يعني بنت عمك اى مسكك اديها
ادم : انتى بتغير يابطه وبيقرصها من خدها
فتون : بطل استفزاز
ادم بحب :هو انا قولتلك أن شكلك حلو وانتى غيرانه قبل كده
فتون بخجل : لا
يحيى : مخلاص ياعم الحبيب عايزين ناكل
ادم : ماتكلو وبعدين انت هتاكل من غير فيروز يا وطى
يحيى : سلمت النظر فيروز جنبى اهى
ادم بصدمه : هى نزلت امتى
عمر : هو انت طول ما معك فتون هتركز مع حد
ليلى مش بتقدر تستحمل اكتر من كده
ليلى : معلش انا هروح انا اصلى جايه تعبانه
رقيه : طيب استنى لما تكلى وبعدين روحى
ليلى : لا شكر وبتمشى بسرعه قبل مدموعها تخنها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الصحه محمد مش بيرضه ياخد علاجه
نور بعصبية : انت مش بتاخد العلاج ليه
محمد بهدوء وابتسامه نصر : مش بحبه
نور بعصبيه اكبر : انت بتهزر
محمد : والله مش بحبه غير من ايدك
نور بتهدى وبتتكسف : طيب اتفضل وبطل دلع
محمد بياخد العلاج : ادلع براحتى
نور : لا ما انا مش فضيلك فى مرضه غيرك وبتسيبه وتمشى
محمد بابتسامه : شكلها حلو وهى متعصبه
: حبيتها
لا انا بس بحب ارخم عليه
ليه
معرفش
لا تعرف علشان حبتها
طيب وفتون
بتكلم بصوت عالى : وفتون اى فتون خلاص ماضى هى اتجوزت وخلاص بقى ليها حياتها . انا لازم ابدا حياه جديده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ليلى بتكون دخلت الاوضه ورمت نفسها على السرير وفضلة تعيييط تعيط بحرقه على حب الطفوله عن الإنسان الواحيد اللى حلمت بيه طول حياتها دى دخلت كليه فنون جميله علشانه
فلاش باااك
ليلى : دومى دومى
ادم : ايوا ياليلى انا هنا
ليلى : دومى بما أن النتيجة ظهرت قولى بقى ادخل اى
ادم : امممى فنون جميله
ليلى بزعل : ليه يادومى انا عايزه ادخل طب زيك
ادم بضحك : طب اى انتى رقيقه وجميله مينفعش معاكى التشريح والحاجات دى
ليلى : بس انا كده مش هبقى معاك . قصدى .كنت عايزه العيله كلها دكاتره
ادم : لا انا شايف انك موهوبة فى الرسم حتى بصى وبيطلع صوره من جيبه
ليلى : الله انت لسه حجتفظ بيها
ادم : اه دى جميله اوى
بااااااااك
بتقوم وتمسح دموعها وتمسك مذكراتها وتكتب
كنت اعد الليالي ليلة بعد ليلة حتى القاءك وها أنا ذه اتيت اليك لكن وجتك من اخزت مكانى وتعرشت على عرش قلبك ..
أراك هجرتني هجرًا طويلًا..
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
البارت 18 من روايه #انتَِ_نورى
تكملة الروايه اضغط هناااااااا
تعليقات
إرسال تعليق