 |
حين تقع فى الحب
البارت الخامس عشر
للكاتبه/ندى علي حبيب
غسان بصدمه بعد عنها :عوزه ايه
نور بعياط:اطلق
غسان بغضب:وبتعدها تانى
نور بعياط:ايوا انت مش مقدرني ولا مقدر ان انا حبيتك لاء ازاي تعرف انا بخاف اتكلم معاك كلمه تيجي غلط منى تعقبني عليها انا بقيت بخاف منك يا غسان
غسان:بتخافي مني انا
نور :انا حسه انك انت متجوزني حمايه مش اكتر من كدا بتحمنى بس انت اكيد باصص لورثي ولم تكمل كلامها الا ان وجدت قلم ينزل على وجها
غسان بغضب:تلاته بالله العظيم ما انتى بايته فيها قومي يلا هوديكي عند امك خليها تعرفك ازاي تتعملي مع جوزك وتحفظي على بيتك متنسيش تعرفيها وكمل بسخريه ان انا طمعان فيكى يا مراتى وطلع برا الغرفه
نور بعياط :انا تعبت ليه بيعملني كدا انا عملت ايه
وقامت بدأت تجهز فى هدومها فى شنطه بغضب وطلعت ليه
غسان بغضب:امسكي الفلوس دى ويلا انزلي خدي تاكسي
نور :مش عوزه منك حاجه
غسان بعصبيه:اسمعي طول ما انتي علي زمتي مسؤله منى من كل حاجه بس لما تقولي لجوزك انت طمعان فيا يبقي انتي جبتي اخري
نور نزلت والدموع فى عنيها ركبت تاكسى ومشت ولكن غسان كان وراها بالعربيه بتاعته
.....................
فى شقة سكينه
سكينه كانت قاعده بتفصص بسله لقت الباب بيخبط
سكينه :مين اللي جي دلوقتى خير يا رب وقامت فتحت واتصدمت من شكل نور
نور حضنت امها :ماما
سكينه بخضه:فى ايه يا نور ايه اللي جري اتكلمي يابت
نور :مفيش اتخنقت مع غسان وجيت علشان هطلق
سكينه بصدمه:تعملي ايه تطلقى ازاي دا انتي مكملتيش اسبوع
نور وهي متجها لغرفتها:دا اللي حصل وانا تعبانه وعوزه ارتاح
سكينه شدتها من ايدها بغضب:انطقي يا نور ايه اللي حصل وزعلتي جوزك في ايه
نور :ليه كل واحد مفكر ان انا ديماً اللي بغلط هقولك يا ماما انا قولتله انك متجوزني علشان طمعان فى ورثى ضربنى وقالى ملكيش قاعده فيها ودا اللي حصل
سكينه بصدمه:تقولي لجوزك انت طمعان فيا ياخرابي على حظ بنتك المايله العنيده اللي راسها عوزة الكسر يا سكينه
نور بعياط:اسفه يا ماما بس انا تعبت ومبقتش قدره لكل الحمل دا لوحدى ممكن تسبنى انام دلوقتى
سكينه بحنان:اصلك غبية الأمور اكيد هتتصلح يلا روحي على قوضتك نامي شويه وهصحيكى على السحور
نور :فين البنات
سكينه:نايمين سهرانين طول اليل
نور دخلت غرفتها وسمحت لعيونها البكاء
نور:انا تعبت ليه احب واحد صعب كدا ليه حياته كلها عباره عن ضرب واهانه بس خلاص هو يحمينى بس مش لما اكون مراته ودخلت الحمام غيرت لبجامه مجسمه جسمها وايس كاب وشراب ودخلت نامت بتعب وارهاق
.........................
غسان :انا ونور اتخنقنا وراحت عند امها ترتاح شويه
عمت الصدمه على العائله
نفين:ايه اللي حصل يابنى دي بتحبك
غسان:هو دا اللي حصل
منير :بس مراتك عملت ايه برضو تخليك توديها عند امها
غسان:مفيش راسها نشفه ولازم تتعلم الأدب شويه ان كانت عنيده فا انا اعند منها ودا اللي حصل
قاسم:ربنا يهدى حالك هتعمل ايه هنروح الكتيبه
غسان :لاء انا هروح اخد اجازه ليا وليك بكرا هنرتاح شويه
قاسم:تمام اوووي
نفين بفرحه:عين العقل
غسان:قاسم انا هروح بكرا الكتيبه فى السماعيلة اكيد الحيوان عمها او عرف ممكن يعمل حاجه علشان كدا انا عاوز اروح اقولهم ينقلو فى البيت بتاعنا اللي قدمنا ايه رأيك يابا
منير:انا كنت عاوز اقولك نفس الكلام دا حتى هما ولايا لوحدهم اما هنا هنكون كلنا معاهم
نفين:بس تفتكر هيوفقم
غسان بغضب:امها اكيد هتوافق علشان خايفه عليهم لكن لو سمح الأمر اكسر راس مراتى واجبها هجبها
نفين :براحه عليها يابنى دا وضع جديد عليها لسه
غسان:ولا جديد ولا زفت تتعود يلا يابا تعالي معايا خلينا نروح نجبهم ونيجى
منير :يلا تعالي يا قاسم يلا
وذهبو اللي بيت سكينه
.........................
نسمه كانت لسه صاحيه
نسمه:يعنى الباب مبيخبطش غير وانا قاعده مرتاحه وقامت فتحت
نسمه بستغراب:اتفضلو ادخلوا نورتو
غسان والكل دخلوا
سكينه:نورتو اتفضلوا فى الصالون راحو قعدوا وقعدت معاهم
غسان:شوفي يا امي انا بكرا رايح اسماعيلية يا هام ارجع ولا لاء
سكينه:بعد الشر عندك يا بنى
منير:شوفي يا حجه سكينه احنا عندنا بيت قدام بيتا جديد ومتشطب علشان نكوم مطمنين اكتر عليكوا تيجو تسكنوا فيه واهو تكونو قدام عنينا
سكينه:بس يا حج منير احنا هنا كويسين ومرتاحين
غسان:حتي لو قلت علشان خطري
سكينه:خطرك غالي بس ليه كل دا يعنى
قاسم:علشان لو الحقير عم نور حاول يقرب ليكو فى غيبنا
سكينه:حاضر هنجهز حجاتنا وعلي بليل هنكون هناك
نسمه ونورهان دخلوا لنور
نور :فى ايه مالكو
نسمه:اصل جوزك
نور بخضه:ماله جوزى فى ايه
نورهان:جي يخدنا كلنا نعيش فى بيت بتاعم بس جنبهم
نسمه:قال ايه علشان نكون محمين اكتر
نور طلعت
..........
فى الصالون
غسان يبحث عن متمردته في انحاء المنزل ولكن لم يراه وغروره يمنعه من ان يسأل عليها
سكينه:تشربو ايه بقي
منير:متشكرين احنا لازم نمشي بقى
نور طلعت وقفت على باب الصالون تحاول ان تراه
نور بدموع:معقول حتى مسألش عليا وهيمشى
غسان :يلا السلام عليكو
وهو خارج نظر لها وتلقط الأعين ولكن غسان اكمل طريقه ولا كأنه موجودة
نور بدموع جريت على غرفتها
نور :خلاص هو معدش عوزك ولا بقي بيحبك عوزه ايه اكتر من انه ضربك لدرجه مزرق جسمك انسيه انتى خلاص هتطلقى ايو هتطلق ولازم اتغير ذى ما هو اتغير
وبدأت تجهز حجاتها لإنتقال اللي المنزل الجديد والكل بدء يجهز اغراضه للإنتقال .
هل فعلاً ممكن نور وغسان يطلقو ؟
يتبع
تكملة الروايه من هنا
جميله جدا
ردحذف