 |
البارت العاشر….
فى عربيه جمال
جمال: الو يا هاجر
هاجر: ايوه يا جمال بيه اى اوامر
جمال: اللى هقولك عليه دا تعمليه
هاجر: أنا تحت امرك ياباشا
جمال: انتِ بتقولى ان فيروز ادتك رقم دياب عشان تتواصلى معاها صح
هاجر: ايوه ياباشا
جمال:طب اللى هقولك عليه دا تنفذيه بالحرف الواحد تمام
هاجر:قول ياباشا وأنا هنفذ
جمال:اسمعى.......................فهمتى
هاجر بخبث: فهمت يا باشا
جمال بخبث: أنا مش عايز غلطه والموضوع دا يتم بكُره
هاجر: عيونى ليك يا باشا بس حسابى فين
جمال: الموضوع يتم بكُره وهديكى اللى انتِ عايزاه
هاجر: كدا اتفقنا سلام
جمال: سلام
وقفلو مع بعض
جمال: والله يا فيروز لعرفك مين هو جمال يا زبا*له
عند فيروز
قاسم ويونس وسليم بيضحكو
دياب بضيق: ما خلاص ياد انت وهو ايه دا
هاله باستغراب:هما مالهم بيضحكو يا دياب
سليم بضحك: هو انت متعرفيش
هاله: اعرف ايه ياولدى
يونس بضحك: اصل فى نحله قرست دياب فى بوقه
ساميه: ايوه صح هو مال بوقك فى احمر كده يا ولدى
دياب بيمسح بوقه
دياب بنرفزه لفيروز: عشان تبقى تحطى زفت روج تانى
قاسم بضحك: وهى روز مالها يا دياب ولا انت اللى نمس
كلهم بيضحكو لانهم فهمو وفيروز هتموت من الاحراج
احلام بضحك:خلاص ياواد منك ليه
دياب بابتسامه توعد: بكره الصبح فى اجتماع فى الجنينه ليكم انتم التلاته وعايزكم وياريت تحضرو بالزوق بدل ما اخلى الرجاله تجيبكم بالعافيه
قاسم وهو بيخبط على ايده: مش قولتلكم اخره الضحك دا فى مصيبه
سليم بخوف: عايزنا فى ايه يا دياب
دياب بإبتسامة صفرا: عايزكم فى كُل خير متخفوش
فيروز بإحراج: عن ازنكم أنا انا هروح انام
دياب: استنى يا فيروز
فيروز وقفت وفجأه نزل على رجله وطلع خاتم الماظ وبيلبسو ليها وبعدين وقف
دياب وهو بيبوس ايدها بحب: النهارده أنا اسعد انسان لانك اتكتبتى على اسمى بحبك
فيروز بخجل: وأنا كمان
قاسم بهزار: اوعدنا يارب امتى بس القمر يحن
ليلى بتتكسف
يونس بزهق: ايه ياعم روميو يلا عايزين ننام
هاله: النهارده جات ام نادر والله ست محترمه واخر ادب
احلام: اه والله آخر ادب واخلاق
دياب: ايوه أنا عزمتهم امبارح واتفقنا ان كتب الكتاب ان شاءلله بعد بكره
ساميه: على خيره الله ياولدى
فيروز وهى بتحضن فاطمه: الف مبروك يا فاطمه
فاطمه: الله يبارك فيكِ يا فيروز
كلهم باركو لفاطمه
ساميه واحلام: نستأذن احنا بقا
هاله: ليه خليكم بيتو معانا النهارده
احلام: لا مره تانيه ان شاءلله
دياب: استنى ما مرت عمي انا هاجى اوصلكم
ساميه: توصلنا ايه ياولدى دا التلات بيوت جمب بعض واحنا معانا سليم يعنى متخافش يولدى يلا سلام
كلهم: سلام
هاله: يلا نطلع نرتاح احنا كمان
دياب: يلا
فى صباح اليوم التالى
بعد ما خلصو فطار
الحارس: دياب بيه سليم بيه مستنى حضرتك بره
دياب بتوعد: قلو ان جاى دلوقتى
فيروز: انت هتعمل فيهم ايه
دياب ببراءه: متخفيش أنا مش هعمل فيهم حاجه خالص
فيروز بشك: مش مرتاحه ليك
دياب بضحك: هتعرفى كُل حاجه دلوقتى هو فين قاسم ويونس
ورد: اول ما خلصنا فطار طلعو بره علطول
دياب: كويس طلعو بالزوق أنا طالع دلوقتى
بره فى الجنينه
يونس: ياترى دياب هيعمل ايه
سليم: مش عارف أنا قلبى واقع فى رجلى
قاسم: وانا والله مش قلتلكم اخره الضحك دا مصيبه
دياب: اهلا من غير كلام تعالو ورايا
كلهم مشيو وراى دياب لحد ما وقف عند الاسطبل
دياب وهو بيمسك الكُرباج: الاسطبل دا فى خلال ساعتين الاقيه نضيف
قاسم بهزار: مسيو جاك أنا ظابط محترم
سليم: يعنى أنا اللى طبال مانا كمان ظابط
دياب: أنا مش عايز كلام كتير وانت يا استاذ يونس مش بتتكلم ليه
يونس: شوفت أنا محترم ازاى عشان معملش حاجه
دياب وهو بيقلد يونس: اصل فى نحله قرست دياب فى بوقه
قاسم وسليم ماتو على نفسهم من الضحك
يونس: ايه دا انا مش بتكلم كده وانتو بتضحكو على ايه
دياب: على فكره كُل الكلام دا من وقتكم أنا لو الاسطبل متنضفش خلال ساعتين هخليكم تعيدو من الاول
راح قاسم ويونس وسليم غيرو هدومهم وابتدو فى التنضيف
قاسم بتأثر وهو بينضف: يا دنيا طفيتى شمعى
سليم بتأثر: ياناس كترتو دمعى
يونس بتأثر مصطنع: والعمر راح هضر
دياب: هتفضلو تغنو كده كتير صوتكم يقرف
قاسم: اهلى دول واخوات ولمه ولا دول تعابين وسامه
دياب كان هيتكلم قاطع كلامهم تليفونه اللي رن
دياب: السلام عليكم
هاجر: وعليكم السلام دا رقم دياب
دياب: ايوه أنا دياب مين معايا
هاجر: أنا هاجر زميله فيروز وكُنت عايزه اكلمها ينفع
دياب: اه طبعا ينفع بس انتِ عرفتى رقمى منين
هاجر: هى ادتهونى
دياب: تمام ثوانى هديها التليفون
دياب دخل القصر
دياب: خدى يا فيروز كلمى صحبتك هاجر
فيروز اخدت منو التليفون وهو طلع بره
فيروز: ازيك عامله ايه
هاجر: الحمدلله بخير بقولك ايه فى شويه محاضرات تعالى خدوهم
فيروز: اخدهم من فين أنا مش معايا عنوانك
هاجر: عنوانى اهو ******* هو دا يستى عنوانى
فيروز: مش عارفه دياب هيوافق ولا لا
هاجر بخبث: هما خمس دقايق مش اكتر
فيروز: مش عارفه هقولو حاضر
تسريع الاحداث
فيروز لبست ورايحه عند دياب تقولو
فيروز راحت وشافت منظر يونس وسليم وقاسم ضحكت عليهم
سليم بغيظ منها: اضحكى ياختى ربنا على الظالم
دياب: انتِ رايحه فين
فيروز: رايحه عند صحبتي هاجر عشان المحاضرات
دياب: وخدتى اذن مين إن شاءلله
فيروز: والله هروح بسرعه يا دياب والنبى
دياب: خدى السواق معاكى
فيروز: حاضر
تسريع الاحداث
وقفت العربيه عند بيت هاجر
هاجر: استنى هنا هما خمس دقايق وهنزل على طول أنا هطلع الدور التانى
السواق: حاضر يا هانم
طلعت فيروز لهاجر وخبطت على الباب وهاجر فتحت ليها
هاجر: تعالى ادخلى
دخلت فيروز
فيروز: ورق المحاضرات فين
هاجر بخبث: ادخلى الاوضه دى هتلاقيه فى جرد المكتب
فيروز دخلت الاوضه
هاجر بصوت واطى: اطلع يا جمال هى جوه
جمال طلع فلوس كتير: خدى اهو زى ما اتفقنا
هاجر اخدتهم بطمع: وأنا اعمل ايه دلوقتى
جمال: خليكِ متمشيش
هاجر: حاضر
فى الاوضه
فيروز: هو فين الورق دا
ورق ايه انتِ صدقتى اللعبه يا حلوه
فيروز برعب: ج جمال
عند السواق.
السواق: الو يا دياب بيه فيروز هانم بقالها نص ساعه منزلتش وهى قالت خمس دقايق
دياب بقلق: ازاى يعنى أنا جاى دلوقتى قولى العنوان
السواق:***** هو دا العنوان يابيه
قاسم: فى ايه يا دياب
دياب بقلق: فيروز بقالها اكتر من نص ساعه عند صاحبتها أنا رايح دلوقتى
سليم: استنى احنا كمان هنغير هدومنا ونروح
دياب: تعالو ورايا وهاتو الحراس معاكم
جهز دياب نفسو بأقصى سرعه ولبس لبس مش صعيدي عشان يقدر يتحكم فى نفسه (يعنى لو هيجرى او كده)
عند فيروز
فيروز: انت عايز منى ايه
جمال: هو دياب الهوارى احسن منى فى ايه
فيروز: دياب الهوارى دا ار*جل منك يا زبال*له
جمال صفعها على وشها
جمال: أنا هوريكى وشى التانى
جمال مسك فيروز وشد منها الحجاب وكان بيق*طع هدو*مها وهو بتصرخ
عند دياب وصل تحت البيت وجرى على العماره وطلع على الدور التانى وكسر الباب ودخل هو والحراس
هاجر برعب: ايه اللي انت عملتو دا
دياب بعيون حمرا: حسابك معايا بعدين يازبا*له خدوها
وسمع صوت صريخ فيروز
دخل الاوضه وكسر الباب فى وصول قاسم ويونس وسليم
دياب مسك جمال وبعدو عن فيروز وكان بيضرب فيه بغل
وبعدين راح لفيروز و سليم ادالو الجاكت بتاعه
دياب لبس الجاكت لفيروز اللي بتبكى وكان ماشى بيها
جمال بضحك جنون:هههههه ملحقتش اعلم عليك فى فيروز يابن الهوارى بس معلم عليك فى موت ابوك
دياب وقف من الصدمه...............
Stoooooop
تكملة الروايه بعد عمل متابعه من هنا
بقلمى شاهنده إمام
روايه احببت صعيدى ♡
تعليقات
إرسال تعليق