 |
#روايةظلمت_نفسى3
فريدة بخبث : يكونش ي نغم يحبيبتى زعلانة عشان حملتى وملحقتيش تتهنى بالجواز
جابر وعزيزة بصدمة : حمل ايه ي ست انتى !!
اكملت فريدة بخبث : ايوة حامل مالكو مستغربين ليه ويا عالم اللى ف بطنها دا ابن ابنى ولا ابن حد تانى
حسن بنفاذ صبر وعيون حمراء : ماااااما ايه اللى انت بتقوليه ده
جابر راح ناحية نغم اللى بترتعش ودموعها نازلة زى الشلال
جابر بغضب : صحيح اللى حماتك بتقوله دا يا نغم
نغم برعشة : والله ي بابابا استنى بس هف هفهم...
جابر : صفعها صفعة قوية خلتها وقعت على الارض ... يعنى صحيح ونزل ضر'ب فيها
ولكن حسن لحقه بسرعة
حسن : من فضلك ي عمى نغم دلوقتى مراتى دى حاجة بنا واحنا هنحلها سوا اللى ف بطن نغم دا ابنى وانا معترف بغلطى لو سمحت ي عمى سيبها انا السبب هى ملهاش ذنب
جابر بغضب : لا انا مش هسيبها وزق حسن ومسكها من شعرها ...قدامى ي بت ال*** وانت ورقة طلاقها توصلها وانا قبل م اوصل البيت هكون دفنها بايدى ... انا ايش ضمنى ان اللى ف بطنها دا ابنك اتريها كان كل اما عريس يجلها ترفضة وانا وامها اقول ي واد سيبها يمكن مش عجبها يمكن يمكن بس لااا انا مش مغفل ف بنتى اللى تضحك عليا وتبيع نفسها ... قداااامى ي ف*** اتشهادى عشان اخر يوم ليكى النهاردة
نغم بدموع واستنجاد بحسن : عشان خاطرى يابا سيبنى الحقينى ي ماما الحقنى ي حسن ابوس ايدك انقذنى منه
وفريدة واقفة مرعوبة من اللى بيحصل مكنتش تعرف ان الموضوع ممكن يوصل لكده
حسن : شد نغم بقوة من ابوها بالعافية
حسن : عمى سيبها النهاردة واحنا هنعمل تحاليل ونثبت اللى ف بطنها دا ابنى والله هنعملك كل اللى عاوزة بس سيب نغم وانا اوعدك انها مش هتوزركو نهائى طالما انت مش عاوزها وعاوز تق'تلها
عمى نغم مراتى مش خارجة من البيت ...
وخدها ف لمح البصر ودخلها اوضة النوم وقفل عليها بالمفتاح ورمى المفتاح من تحت الباب لنغم
جابر بغضب : ماشى هى لوية داع يعنى ماشى يا نغم من النهاردة ابوكى وامك ماتو ولو فكرتى بس ترنى علينا ولا تزورينا ساعتها اقرى على نفسك الفاتحة يلا بينا ي عزيزة وامشى هو وعزيزة المنهارة من البكاء على حال ابنتها
حسن بغضب وعيون حمراء عند روئية والدته : لييييه ي امى عملتى كده ليييييه انا مش منبه عليكى وقايلك اهل نغم خاصة ميعرفوش
ليييه
فريدة ببعض الخوف والتمثيل : انا كان قصدى افرحهم ان بنتهم حامل بس يقطعنى نسيت ان مينفعش تكون حامل اول يوم كده
حسن بعيون حمراء وغضب : برررررة ي امى اطلعى برررررررررة ااااه
خرجت فريدة مسرعة وهى تبكى بخوف من الذى فعلته ومن رد فعل حسن
فى فيلا جاسر وصخر الزيات
جاسر باستفزاز : مووت مراتك ده كنت انا سبب موتها بس دى حاجة بسيطة كده عشان ابوك يفضلك عليا ويكتب كل الاملاك باسمك اينعم انتقامى منك لسه بدرى عليه بس متقلقش دورك جاى يعنى خليتك اعمى وواحدة واحدة كده هاخد منك حاجة شكل اصل بينى وبينك بتمتع اووى وانا بعذ'بك
صخر بكره وعيون حمراء: والله ي جاسر لندمك على كل كلمة وقريب اووى اوعى تكون فاكر عشان انا اعمى وانت مكتفنى انى كده عاجز لا وربى لوريك ي جاسر
جاسر بسخرية:ههه طب اقى انده عليا اغطيك وانت بتحلم عشان متقومش مفزوع من النووم بااى ي ي صخوورة هههه
خرج جاسر من الفيلا واتصل ب صديقه لاخباره بشئ ما
بعد خرووج جاسر بفترة
فضل صخر يصرخ باعلى صوت ليه
واميرة مكنش جايلها نوووم
فكانت بتتمشى ف الحديقة بعد خروج جاسر
سمعت صوت صراخ
فضلت تتبع الصوت لحد م وصلت لغرفة منعزلة شوية عن الفيلا
وكانت قديمة ولها ترباس مقفولة بيه من برة
فتحت الترباس وشافت شخص قاعد على كرسى ومربوط وبيصرخ
اميرة بصدمة : ةنت مين وبتعمل ايه هنا
هدأ صخر عندما سمع صوت غير صوت جاسر
صخر : انتى اللى مين
اميرة : انا مرات جاسر انت بتعمل ايه هنا ومين اللى حبسك هنا
صخر بعيون حمراء: انتى مراته ماشى بس انا مش هطلع ندل زيه واعمل زى م هو عمل
اميرة بنفاذصبر : عمل ايه وانت مين
صخر بجمود : انا مين انا صخر اخوه وعمل اى ف هو عمل كتير واولهم قت'ل مراتى بس وربى م هسيبه
اميرة بصدمة : ااييه اخووه ويعمل فيك كده وكمان قت'ل مراتك
صخر :ايوة
اميرة بتفكير : طب ايه رأيك اساعدك واخرجك من الاوضة دى وانت تساعدنى ف الانتقام من جاسر
صخر : من غير م تقولى يلا فكينى عاوز اقولك حاجة كمان انا عمى يعنى واحدة واحدة معايا كده واحنا خارجين
اميرة بصدمة واتأثر : اييه اعمى يحراام
يتبع....
#بقلمى_جورى_البدرى
#روايةظلمت_نفسى4
اميرة بخوف : مد شوية معايا ي استاذ صخر الا جاسر ممكن يجى ف اى لحظة ومش بعيد لو عرف انى خرجتك من هنا يمو'تنى
صخر بجمود: انتى دورك معايا هيكون بس لحد م توصلينى شقة هديكى عنونها وتشكرى لحد هنا
اميرة باندفاع : ايوة يعنى بس انت ازاى يعنى هتعرف تقعد ف الشقة لوحدك وانت وانت
صخر : متقلقيش انا متعود على كده واعرف اخد بالى من نفسى كويس متشليش هم يلا قبل م جاسر يجى ..
اميرة : يلا بس ممكن اسألك سؤال هو انت ايه قصتك انا عمرى م سمعت عنك وعمر م جاسر جبلى سيرتك
صخر بألم : لا دى حكاية يطول شرحها هحكيهالك بعدين احنا اكيد هنتقابل تانى ... انا عمرى م هنسالك اللى عملتيه معايا
اميرة : وانا اكيد هاجى ازورك مش هسيبك لوحدك ف ظروفك دى
صخر بابتسامة : وانا يسعدنى انك تزورينى
وخرجت اميرة مصطحبة صخر الى العنوان الذى املاها اياه
ووصلته الشقة
اميرة : طب جاسر كده ممكن يعرف مكانك
صخر : متقلقيش الشقة دى بتاعت بابا الله يرحمه هو كان اشترها بس مكنش معرف حد ابدا انه شريها غير انا وكتبها باسمى لما ما'ت
اميرة : اه ماشى انا فى اسئلة كتير اووى عاوزة اسألهالك بس مضطرة امشى عشان جاسر لو جه ملقنيش انت عارف شخصيته عامله ازاى
صخر : انا كمان عاوز اعرف منك حاجات كتير هتساعدينى انتقم بيها من جاسر بس مش وقته
اميرة : طب انت مش معاك تليفون
صخر بجمود : لا جوزك كسره بس هشترى واحد سيبلى رقمك هنا واما اعوزك هكلمك
اميرة : طيب مع السلامة
.................. ......... ..... .... ... .....
فى الغرفة
نغم تبكى بانهيار على حالها كم كانت عمياء الهذة الدرجة لم تميز ان جاسر لا يحبها بل يتسلى بها فقط وهى مثل البلهاء حبته بل عشقته ولكن الان تكره اضعاف حبها له ....وسط بكائها وانهيارها سمعت صوت حسن ينادى عليها لتفتح الباب
قامت مسرعة لتفتح الباب
نغم : حسن انا اسفة سامحنى كل اللى انت فيه دلوقتى بسبببى انا المذنبة الوحيدة انا استاهل الموت انا خلاص هسيبلك البيت وامشى انت متستهلش يحصلك كل ده بسببى
حسن بجمود : انا اتفقت معاكى انك هتقعدى هنا لحد م تولدى وانا مش هرجع فى كلامى وبعدها انت حرة تعملى اللى انت عاوزاه
نغم ببعض الفرحة : بجد ي حسن يعنى انت مش مضايق من وجودى
حسن بجمود من وراء قلبه : وجودك ي نغم زى عدمه خلاص انتى معدتش تهمينى وانتى اللى خلتينى اقول كده ودلوقتى اتفضلى نامى والصبح تنزلى زى ما قولتلك تشوفى طلبات امى ....عن اذنك .
نغم بدموع : استحملى بقى نتيجة اخطائك انتى متوقعة يعملك ازاى بعد م جرحتى رجولته انت مذنبة ولازم تتحملى نتيجة اخطائك
وقامت مسحت دموعها ودخلت تنام
فى الصباح
قامت من النوم ملقتش حسن فى الشقة
قامت غيرت وغسلت وشها ونزلت تحت عند فريدة
نغم بجمود : صباح الخير
فريدة بتسلية : صباح النور ي مرات ابنى اوعى تكونى لسه زعلانة منى انا مكنتش اقصد والنبى ي بنتى ها لسه زعلانة
نغم بجمود : لا
فريدة بخبث : حيث كده بقا تعالى ادعكيلى رجلى اصلى من الصبح وانا بروق ف الشقة وكعوب رجلى مش قادرة ادوس عليها
نغم بألم : حاضر
وراحت ملت حلة مية وفضلت تدعك ف رجل فريدة
فريدة بتمثيل : خرجت رجليها من المية وراحت ضرباها فى بطن نغم
فريدة : اه مش تحسبى كده وجعتينى
نغم بالم مسكت بطنها
وبدأت تبكى وتتألم : اااه الحقينى بطنى بتتقطع ااااه
فريدة بتسلية : وماله تتقطع خلى ابن الحرا'م اللى ف بطنك ده ينزل
نغم بصراخ وعدم تحمل : ااااه بطنااى الحقينى واغمى عليها
يتبع....
#بقلمى_جورى_البدرى
تكملة الروايه من هنااااااا
تعليقات
إرسال تعليق