رواية انت نوري البارت الثاني وعشرون والثالث وعشرون والرابع وعشرون 22 _23_24بقلم شيماء حماده
رواية انت نوري البارت الثاني وعشرون والثالث وعشرون والرابع وعشرون 22 _23_24بقلم شيماء حماده
ليلى بهستريه: والله لق"تلك يا فتون
وبعدين بتقعد على الارض وتعيط
ليلى : لا مستحيل اعمل كده انا مش وحشه
ليلى بصوت عالى : انا مش وحشه اهاااااااااااه
بيدخل عمر على صوتها
عمر مالك ياحبيبتي فى اى
ليلى : انا مش وحشه يا عمر انا مش وحشه
عمر بيحضنها : طبعا ياحبيبتي انتى اجمل واحده .....
ليلى : كداب انا مش حلوه
عمر : اهدى بس وفهمنى فى اى
ليلى بعيط : انا ب.ح.ب وبيغمى عليها
عمر بفزع : ليلى وبيضر"بها على وشها ليلى فوقى
ندى : اى فى .بتشهق لما بتشوف ليلى
ندى : مالها ياعمر
عمر مش عارف روحي هاتى التلفون بسرعه
ندى بتجيب التلفون وعمر بيرن على الدكتور
الدكتور بيجى ويكشف عليها
عمر بقلق : خير يادكتور
الدكتور : هى جلها انهيار عصبي نتجيه الصدمه. انا عتطلها حقنه مهداه وان شاءالله هتفوق بكره .عن اذنك
عمر : تمام تعبت معايا
بيمشى الدكتور وبيرجع عمر عند ليلى
عمر لنفسه : ياتره اى اللى حصلك ومين سبب الصدمه دى معقول يكون هو لا لا دى كانت صغيره ساعتها بيفوق على صوت ندى
ندى بحزن : ان شاءالله هتكون كويسه
عمر بيبستم وبيطبطب على أيدها اللى محتوطه على كتفه
ندى : طيب مش هتجى تنام
عمر بحزن : لا هفضل جنبها لحد متفوقه روحى نامى انتى .
ندى بتمشى وعمر بيفضل بيفكر فى اى الوصلها للحاله دى
لحد مبتجى عينيه على اللوحة الواقعه على الارض
عمر بيروح عند اللوحة ويمسكها ويحول يعرف مين دي بس بتكون اللوحة مد"مره من الألوان وأسر رجليها عليها كل اللى بين من اللوحة هو شعرها
عمر : ياتره مخبيه اى ياليلى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح فى الدهب على اليخت
ادم : فتون يابطه يابت قومى بطلى كسل
فتون بتعب : يادم سبنى شويه
ادم بقلق : مالك يا روحي انتى لسه تعبانه
فتون بتعب واضح : لا انا بس عايزه ننام
ادم : فتون متكدبش عليا شكلك تعبان اصلا
فتون : ياحبيبى مش تعبانه
ادم بجدية : قومى يافتون استحمى علشان هتروحى لدكتوره
فتون بتوتر : اى دكتور اى انا مش عايزه اروح
ادم بغيره : اولا انا قولت دكتوره مش دكتور وثانيا انا مقدرش اشوفك تعبانه وقعد كده
فتون بحب : انا بخير طول ما انت جنبى
فتون : اه انت بتعمل اى
ادم : مدام مش راضيه تقومى تستحمى هحميكى انا
فتون : بطل سفله ونزلنى
ادم بمشاكسه : انتى هتعملنا فيها بتتكسفى بقى
فتون بتضر"به براحه : اتلم
ادم بيضحك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز بتصحه من النوم مش بتحس بنفس فى الاوضه بتحت أيدها جنبها على السرير علشان تشوف يحيى نايم ولا لا بس مش بتلقيه
بتحول تقوم علشان تلبس وتاخد شور بس هى مش حفظه المكان واول مبتمشى خطوتين بتقع بت"قعد مكانها وضم رجليها لصدرها وتفضل تعيييط فى صمت
يحيى بيدخل الاوضه وهو شايل صنيه عليها الفطار
يحيى : يابنوتى وبيبص بيلقيها وق"عه جنب السرير بيحط الصينيه من ايدو ويجرى عليها
يحيى : حبيبتي اى اللى وقع"ك
فيروز بتفضل تعيط
يحيى : متقلقينش عليكى ونبى قولى اى الحصلك
فيروز بعيط وصوت متقطع : ه.هاتلى .ح.حاجه . ألبسها يايحيى
يحيى بيبص عليها وبيخد باله أنها من غير لبس يحيى بيبص حوليه بيلقى روب بيجيبه ويسعدها تلبسه
يحيى : خلاص يا روحي انا اسف
فيروز وهى بتمسح دموعها : على اى ده مش غلطك
يحيى : لا طبعا غلطى مكنش المفروض اسيبك لوحدك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ليلى
بتفوق بتلقى عمر نايم جنبها بتستغراب
ليلى : عمر عمر انت اى اللى نيمك هنا
عمر بنموم : حمدالله على السلامه انتى صحيتى امتى
ليلى : لسه صاحيه بس مقولتليش اى اللى نيمك هنا
عمر : تعالى ناكل ونشرب قهوه وبعدها نبقى نتكلم
وهنا بتخبط ندى
عمر : ادخولى يادودو
ندى بهزار : الله الله وكمان نايم جنبها مش كفايه انك سيبنى انام لوحدي
عمر : لا ياحبيبتي مش لوحدك معاكى ايسل
ليلى : وفيها اى لما ينام جنب اخته حبيبتي ده انا الحب الاول ياماما
ندى : لا والله ومدام انتى الحب الاول انا بقى اى ياستاذ عمر
عمر : انتى ام بنتى وحبيبتى ومراتى وكل ...
ليلى : نحن هنا يجماعه
ندى : ده انتى فصيله . يلا علشان ناكل
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ياادم نزلنى بقى الناس بتبص علينا
فتون : يا ادم والله بقيت كويسه نزلنى بقى
ادم مش هنزلك غير لما نوصل عند الدكتورة
فتون بتوتر : يا ادم مش عايزه اروح وحياتى عندك بلاش نروح ونبى ونبى والله عيط يادم ونبى
ادم : خلاص ماشى بس لو تعابتى تانى
فتون بسرعه وهى بتمسح دموعها : مش هقولك
ادم : لا تقوليلى طبعا وسعتها نروح لدكتور
فتون : ماشى . يلا نأكل بقى
ادم بضحك : امال مين اللي كان بيعيط من شوايه
فتون : مين دي مين هو كان فى حد بيعيط
ادم بضحك : لا خلص
بيوصلم المطعم وادم لسه شيل فتون
فتون : ادم نزلنى بقى
ادم : اششش
بيقعدها على الكرسي وبعدين بيقعد هو كمان وبيطلب الاكل سمك بوري ورز صيديه
فتون : بس انا عايزه سوبيط
ادم : بطلى قرف
فتون : بحب
ادم : وانا مش بحبه
فتون بتعمل نفسها زعلانه
ادم : اممممم شكل فى حد عايز يتعاقب هنا
فتون : تتعاقب ليه هو انا طفله
ادم : وهو حد بيزعل كده غير الاطفال
فتون : والعقاب اى أن شاءالله
ادم : امم مفيش شوكولاته ولا جلى كولاه ولا مرشملوه
فتون : اى ده هو انت جيبلى سمكتين بس
ادم بضحك : كوليهم وهجبلك غيرهم
فتون بتقعد تلعب فى الطبق ومش بتكل حلو ادم بياخد باله وبيوكلها هو
فتون بخبث : لا مش بشوكة انا عايزه اكل بيدك
ادم بشك : مش مرتحلك بس ماشى
فتون : ليه ده انا غلبانه
ادم بيقطع حته من السمكه وبيحتها فى بوقها ومره واحده فتون بتقفل بقها على ايده
ادم : يابت العضاضه
فتون : سورى يابيبى مخدش بالى
ادم بعدم تصديق : والله ماشى
وبيكملها اكل وبين كل فتره وتانيه فتون بتعضه بالقصد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز بتكون قعده ويحيى بيسرحلها شعرها
يحيى : بس كده يابنوتى خلصنا
فيروز : شكرا
يحيى : اى شكرا دى متقوليهاش تانى
فيروز : حاضر
يحيى : اى اللى فى ايداكى ده
فيروز : ده كتاب برايل
يحيى : امممم وبتقرى اى بقى
فيروز بتديله الكتاب : امسك اها صفحه عشره
يحيى : ماشى وبيجبلها الصفحه
فيروز : هات ايدك بقى
وبتمشى ايده على كلمتين
يحيى بهزار : عفاف
فيروز : عفاف اى يا يحيى
يحيى : مش بتقلتى تامر حسني ونور فى فلم نور عيني
فيروز : نور عيني اى يايحيى ركز معايا
يحيى : اهو مركز
فيروز بتمسك ايده وتمشيها على الحروف تانى
فيروز ويحيى فى صوت واحد : ا.ن.ت.ن.و.ر.ى
يحيى : انت نورى
فيروز : امم انا بقيت بحس انك فعلا عنيا اللى بشوف بيها بقيت حاسه بالأمان وانا معاك بقيت بمشى وانا مش خايفه اقع علشان متاكده انك هتلحقنى واقرب مثال انهارده كده . انا بحبك اوى يا يحيى. لا والله بحبك دى شويه انا بعشقك
يحيى بيكون قبله بيدوق بسعاده من كلامها
يحيى بيبو"سا وبيقول
يحيى : وانا بموت فيكي يا قلبى وروح وعقل يحيى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند نور بتكون قعده فى مطعم مع محمد
محمد : اقلعى اللينسز يا نور عينيك احلى من غيرها
نور بحرج :مش هينفع
محمد : طيب انا بحب اشوفك من غيرها
نور بتقلعها و وبتظهر لون عينيها الزرقاء اللي دايما مخبياها بلينسز عسلي
محمد : طيب والله قمر كده
نور : قصدك أنى ما كنتش حلوه قبل كده
محمد : لا طبعا انتى حلوه فى كل وقت ياحبيبتي
نور بتتحرج وتسكت
محمد : نور هو احنا هنتجوز امتى
نور بزهول : هو احنا عملنا خطوبه يا ابني عشان نتجوز
محمد : نعم يا ختى هو انتى عايزانى استنى فتره خطوبه كمان
نور : اه ده الطبيعي
محمد : ياحبيبتي ده الطبيعي لما نتكون منعرفش بعد بس احنا نعرف بعض كويس
نور : افكر
محمد : مفيش تفكير كتب الكتاب والفرح اخر الشهر
نور : شهر اى انت بتهزر
محمد : كلمه كمان وخليه الاسبوع الجاي
نور بصدمه : بس
محمد : يلا يا حبيبتي الف مبرووووك وعقبال عيالنا
نور بصدمه : عيالي هو احنا اتجوزنا اصلا
محمد : ما هم عيانه المستقبليين ياروحى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ليلى بيكونوا خلصهم اكل عمر بيطلع في البلكونه بيقول ليلى ان هو عايزها
ليلى طبعا بتكون افتكرت اللي حصل البارح متوتره وقلقانه
ليلى بتدخل : نعم في حاجه
عمر : هو انت كنت راسمه صوره مين امبارح
ليلى بتوتر : كنت راسمه ما كنتش رسمه حاجه
عمر بتنهيده : ليلى انت اختي الصغيره مش عايزه تخبي عليا حاجه انت عارفه ان انتى عندى زي بنتي
ليلى : بس انا بجد مش مخبيه عليك حاجه
عمر جديه : هو انتى لسه بتحبيه ادم
ليلى بتوتر :اها .لا .طبعا انت نسيت الموضوع ده من زمان
عمر بشك : اتمنى
ليلى : بجد انا مش بح.بحبه انا ساعتها كنت صغيره وفهمت اهتمامه بيا غلط ساعتها كان عندي 15 سنه يعني كنت لسه عيله وفي سن المراهقه فده كان عادي انسى بقى ما تخلينيش اندم اني حكيتلك
عمر بسخرية : على اساس ان انتى دلوقتي الكبيره انت عندك 18 سنه يا هانم يعني الفرق ثلاث سنين من ايام ما كنت صغيره زي ما بتقولي
ليلى : بس ساعتها انا كنت في الاعدادي دلوقتي انا في الجامعه
عمر : جامعه ايه انتى لسه في سنه اولى انت تشوفي نفسك علينا ولا ايه
ليلى بزهق : عمر انت سافرتني اتعلم بره عند خالي عشان تبعدني عن ادم وفعلا بعدتني فكفايه شك بقى وكده كده هم اسبوعين والترم الثاني يبدا وهرجع اسافر تاني ..وهو هيكون لسه ما يرجعش من .بتكمل بسخرية.شهر العسل بتاعه فكده كده مش هشوفه فريح نفسك بقى انا رايح انام
وبتسيبه وبتمشي
عمر بتنهيده ربنا يهديك يا ليلى تعرفي مصلحتك فين ان انا عملت كده علىشانك
استوب
ليلى كليه فنون جميله سفره امريكا عن دخلها تدرس هناك قضيت فيها ترم واحد وهي عندها 18 سنه وتكون اخت عمر بنت عم ادم وبتحبه منه هي عندها 15 سنه
نرجع لروايتنا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب بليل بيكون ادم مفتون ويحيى وفيروز
كل ثنائي راكبين بيتش باجي ومبسوطه جدا مشين بين الصخور والجبال والبحر والنخيل منظر في منتهى الجمال
ادم : يحيى تجى نطلع جبل موسى
يحيى : اشطا نطلع بكره
فتون : انتوا لوحدكم انا مش طالعه
ادم : ليه كده
فتون : انت عايزنى تاني اعلى قمه جبل انت بتهزر صح
ادم : لا احنا هنطلع معاكم
فتون : لا طبعا انا ممكن اموت فيها
ادم : بعد الشر عليكى يا قلبى
فيروز : يحيى انا مش هطلع اكيد
يحيى : ليه كده تجربه حلوه صدقيني
فيروز : لا والنبي انا طلعته مره في الكليه كنت هموت
يحيى : خليها لوقتها ياقلبي
يفضلوا ماشيين بالبيتش باجي فتره وبعدين ادم بيوصل مكان وبينزل فتون
فتون : هنعمل اى هنا
ادم استنى بس وانتى هتعرفى
ادم بيروح عند حد بحفر اسامى على الاحجار وبيبيعها بيروح له بيطلب منه اللي هو يحفر بيها وبيدله تمنها
فتون بستغراب : هتعمل بيها اى
ادم : تعالى بس
بيروح عند صخره كبيره وبيكتب عليها ادم وبيعمل قلب
ادم : تعالى اكتبى اسمك
فتون : الله وبتكب اسمها وبعدها بتكتب تحت عشق الادم
ادم بهزار : انا بقول نسمي البلد عشق الادم وخلاص
فتون بضحك : ياريت
ادم : الله يخرب بيت الروايات اللى جننتك دي
ادم بيخد منها الإله وبيعمل قلب كبير وبيكون جوه ادم ولقب فتون وتحتهم عشق الادم
ادم ❤️ فتون
عشق الادم
فتون : ادم عايزه اقولك حاجه
ادم : اممم قولى
فتون : بحبك
ادم : وبموت فيكى
بيجى اتصال لادم بيرد
ادم : الو ايوا يافندم
المتصل :
ادم : بص يافندم انا فى اجازه
المتصل :
ادم : تمام يافندم أدنى يومين و هكون عندك
ادم بيقفل وبيبص لفتون بحزن
فتون فى اى
ادم : مفيش يلا نروح وبعدين هحكيلك
فتون بس شكلك زعلان
ادم : سبنى بس دلوقتي وشويه وهقولك
ادم بيوصل فتون الشليه
فتون : مش هتدخل
ادم : لا شويه وهجى مش هغيب خدى بالك من نفسك لو عايزنى جاحه رنى عليه
فتون : حاضر وبتدخل
وادم بيمشى لما بيتاكد انها دخلت
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
أما عند فيروز بيكون يحيى واخدها لمكان هادى وجو رومانسى وبيرقصوا على مزيكا هاديه
وفيروز بتكون نايمه على صدر يحيى
بيقطع رقصهم صوت التلفون يحيى
يحيى : ايوا يادم
ادم : يحيى انا عندى ماموريه وهضطر ارجع القاهره تاني
يحيى : ماموريه اى
ادم : نتكلم بعدين في التفصيل. انا بعرفك بس علشان هرجع القاهره بكره
يحيى تمام نرجع سوا
ادم : متبوظش شهر العسل بتاعك
يحيى : انت عبيط يلا . وبعدين شهر عسل اى ده انت هتبصلى فيه انت ومراتك
ادم بابتسامه : هقفل بقى
يحيى : سلام
فيروز فى اى ومامريه اى
يحيى بيحكلها
يحيى : معلش بقى هطر ابوظلك شهر العسل بتاعك بس اوعدك هنعوده مره تانيه
فيروز : متقولش كده يا يحيى ادم اخويا . ومش محتاجه تعويض انا عشت احلى ايام حياتي هنا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ادم بيرجع الشليه بيلقى فتون ماشيه رايحه جايه وقلقانه واول مبتشوفه بتجرى عليه وتخضنه
ادم : اى يابنتى هو انا كنت مهاجر
فتون : لا بس قلقت عليك وبتحضنه جامد
ادم : اه حاسبى وبيحت ايده على قلبه
فتون بقلق : اى مالك
ادم : مفيش ياروحي
فتون مش بتصدقه وبتفك له زراير القميص
ادم بيمسك أيدها وبيقول بهزار : بس يابت انا مش قدك
فتون وهى على وشك العيط : ادم بطل هزار ووريني اى اللى بيوجعك
وبعدين بتعيط
ادم بيحضنها : يابت الهبله بتعيطى ليه دلوقتي
فتون : انت مخبى عليه اى
ادم : ولا حاجه حتى بص وبيقلع القمص
فتون بتقف مصدومه ومش عارفه تتكلم من اللى شافته
مش بتعمل حاجه غير أنها بتعيط اكتر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نهايه البارت 22 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمي #شيم
بعد مرور أسبوعين على سفر ادم المهمه بتكون فتون قعده فى اوضتها مش بتطلع مكتئبه وحزينه جدا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
تحت عند رقيه وفيروز
رقيه : مالك يا فيروز
فيروز بتعب : مفيش ياماما ديخه شويه
رقيه : وبعدين بقى فى الدوخه اللى مش بتسيبك دى
فيروز : لا يماما هى مش بتجلى علطول انا كويسه شويه كده وهتروح
رقيه : ازاى بس يابنتى ده انتى تعبانه اوى . انتى لازم تروحى الدكتور يشوفك
فيروز : لا مش عايزه انا كويسه وبتقوم وتمشى وهى سانده على الحيطه بس فجأة بتقع
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مده
بتفوق فيروز وبتلقى الدكتوره بتكشف عليها
الدكتوره : حمدالله على السلامتك
فيروز : فيروز الله يسلمك هو فى اى
الدكتوره : لا ابدا ده بس هبوت من قلت الاكل
رقيه : وانا اللى كنت مفكره انى هكون تيته
فيروز بسعاده : ياريت ياماما
الدكتوره بتبص برقيه وبترجع تبص لفيروز : طب ممكن تسيبنا لوحدنا شويه
رقيه بتطلع
الدكتوره : هو انتى عايزاه عيال بجد
فيروز بحزن : اه اكيد
الدكتوره : غريبه امال بتاخدى حبوب منع حمل ليه
فيروز بصدمه : اى
الدكتوره : اه حتى اهو وبتوطى تجيب الشريط اللى وقع جنب السرير
فيروز بتحول تتحكم فى نفسها : تمام شكرا ليكى
الدكتوره : العفو وبتخرج
اول مبتخرج فيروز بتنفجر من العياط
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فيروز بتكون قعده على السرير بتعيط يحيى بيدخل جرى عليها ويخدها فى حضنه
يحيى يقلق حقيقى : حبيبتي مالك
فيروز بعيط وبهستاريه : ابعدددددد عنى وتفضل تتحرك حركات عشوائية علشان يسبها
يحيى بيتحكم فيها اكتر : فيروز اهدى اهدى وفهمنى فى اى
فيروز : اى ده يايحيى اااااااى ده
يحيى بيكون مصدوم ومش عارف يرد عليه يقول اى
فيروز بعيط اكتر و ضعف : رد عليه قولى اى ده
يحيى بتوتر : استنى هفهمك
فيروز : تفهمنى اى ها تفهمنى اى تفهمنى انك استغليت ضغفى وثقتى فيك
يحيى : اهدى وهعرفك انا عملت كده ليه
فيروز بكسره : انت عارف انت عملت اى انت ادتنى كل حاجه وفى ثانيه خد كل حاجه عيشتنى حلم حلو وفوقتنى على كبوس . بس بجد شكرا شكرا على الوهم اللى عيشتهولى
يحيى بحزن : فيروز افهمى بس انا عملت كده علشان...
فيروز : علشان واحده زاى عاميه مابتشوفش متنفعش تكون ام اولادك
يحيى : ارجويكى يافيروز افهمنى
فيروز : طلقنى يايحيى
يحيى بصدمه : انتى بتقولى اى
فيروز بجمود : زاى ما سمعت طلقنى
يحيى : مستحيل اعمل كده انتى هتفضل مراتى طول العمر
فيروز : يبقى هقتل نفسى انا مش عايزه اعيش مع واحد خان ثقتى فيه دا انا كنت بثق فيك اكتر من نفسى
يحيى : اهدى بس اهدى
فيروز بهستاريه : متقوليش اهددددى متقوليش اهدى
وبتقع وتغيب عن الوعي
يحيى بيجرى عليها ويشلها ويحطها على السرير ويطلع فى البلكونه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مرور عدة ساعات بتصحه فيروز
يحيى بكسره وحزن : فيروز ارجوكى اسمعنى اعرفى انا عملت كده ليه
فيروز بجمود مزيف : يحيى انا مش هتنزل عن قرارى
يحيى : طب بصى انا هسيبك فطره ترتاحى وتكونى هداتى بس مش هقدر ابعد عنك للابد انتى بتقتى قطعه منى خلاص ومستحيل افرد فيها
فيروز بعيط : انا عايزه امشى من هنا مش قادره اسمع صوتك
يحيى قلبه بيوجعه من الكلمه اوى بس بيعزرها
يحيى : طيب يلا قومى هوصلك شقتك ولما تهدى رنى عليه ونا هفهمك كل حاجه
فيروز بجمود : تمام هحضر الشنط
يحيى : هوصلك وبعدين الشنط هتجيلك على الشقه
فيروز : ماشى بتقوم وبترفض مساعده يحيى ليها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
في العربيه
يحيى بيكون بيوصل في الروز للشقه بتاعتها كانت ساكنه فيها هي وامها قبل ما تجيله المستشفى ويتجوزه
يوصلوا قدام الباب العماره
يحيى : فيروز احنا وصلنا بس بالله عليك ما تغيبي على تتصلي بيا لان انت مش عارفه اليوم بيعدي في بعدك عامل ازاي
فيروز مش بترد وبتكون نازله
يحيى بيمسك ايديها بيديها التليفون
يحيى : هستنى مكالمتك بفارغ الصبر
بتنزل دمعها وبترفض اللي هو يوصلها لحد الشقه
يحيى بيمشى وراها ولما بترفض بيخلى عماد هو اللى يطلع معاها وبيوصيه عليها وبيديله فلوس وبيقوله كل يوم يطلع لها الاكل واى حاجه هى عايزها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت عمر
عمر بيدخل بيلقى يحيى قعد وبين عليه أنه مخنوق
عمر بقلق : مالك يا يحيى
يحيى : فينك مستنيك من بدرى
عمر : كنت في الجامعه .وقالى بقى مالك
يحيى بتنهيده : فيروز عرفت انى بديها حبوب منع الحمل
عمر بصدمه : اى .انت بتهزر صح
يحيى بضيق : لا
عمر بتستفهام : طيب عملت كده ليه دى بتحبك و انت.. وبيسكت
يحيى : حتى انت ياعمر .طب والله بعشقها مش بحبها بس
عمر : امال عملت كده ليه
يحيى : انت عارف ان هى مش هتنفع تكون ام وان هى محتاجه اللى يسعتها ازاى هتاخد بالها من عيال ومسؤوليه هى مش قدها
عمر : بس انت غلطان يحيى كنت اتكلم معاها وخد رأيها وهى اكيد كنت هتوفق .مش تستغفلها وتحسسها بعجزها
يحيى : وانا قولت مش هتعرف و كمان مكنتش عايز اجرحها
عمر : اديك جرحتها . هتعمل اى دلوقتى
يحيى : مش عارف هسبها تهدأ وبعدين احول افهمها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بتمر الايام والليالي
وفيروز رفضه كل محولت يحيى و رفضه الاكل اللى عماد بيجيبه ليها وكمان مش معاها فلوس واللى وجعها اكتر من كل ده أنه وحشها ومبخرجش من بالها بس اول متفتكر ان هو خادعه بتدايق وبتكون مش
بتقرار أنها تتصل على عمها علشان تاخد مرثها بتمسك التلفون وبتقول اتصال عمى رجب ثوانى والتليفون بيرن عليه
رجب : الو
فيروز : عمى رجب ازيك
رجب : كويس عايزه اى
فيروز بحزن : طيب اسال عليه حتى قولى انتى عامله اى ده انا بنت اخوك
رجب : وهسال ليه ما انتى زى القرده اهو
فيروز ى طب انا.انا كنت عايزه فلوس
رجب بضحك : فلوس .اه فلوس . منين ياحسره ما انتى عارفه اللى جاى على قد اللى رايح والارض مش مكفيه همها
فيروز : ارض اى اللى مش مكفيه همها ده انت لوحدك عندك خمس فدادين غير نصيب بابا اللى هما قدهم برضوا
رجب : الله اكبر انتى بتقرى علينا يابت وبعدين الخامسه دول كانوا زمان دلوقتي معنديش غير فدان واحد
فيروز : اه مهو واحد بس ملكك ولبقى مجره وبتاخد فلسوهم كل شهر
رجب : فلوس اى ياحسره ولا تكنيش فاكره الفدان اللى ابوكى سيبه بيجيب حاجه
فيروز بصدمه : فدان فدان اى ده سيبلك خمسه
رجب : بيت انتوا ملكوش حاجه عندى وابوكى كتبلى تنزل على الأرض قبل ما يموت
فيروز : محصلش وده تزوير ونصيب
رجب : من الاخر كده عايزه اى
فيروز : عايزه فلوس
رجب : ملكيش حاجه عندى وبيقفل التلفون
فيروز : الو الو الووو
وبتحس بالهانه بتفضل تعيط وبتفتكر كل حاجه وحشه حصلت معاها من اول محولت اعتادء احمد عليها والحديثه وموت مامتها لحد الوقت اللى هى فيه دلوقتي بتفضل تعيط بحرقه وقهره
بتمسك التلفون زى كل يوم وبترن على يحيى بس المره دى بيتكلم مش بس بترن علشان تسمع صوته
يحيى بقلق : الو حبيبتي انتى كويسه
فيروز بعيط وصوت متقطع : محتا.جلك وبتفضل تعيط
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يحيى قلبه بيوجعه وبينزل جرى وياخد عربيته وبيسوق بسرعه
بيوصل يحيى تحت العماره وبيطلع ليها جرى
يحيى بيفضل يخبط على الباب بس بيكون مستعجل مش بيستناها تفتح وبيحول يك"سر الباب كذا مره وراه بعد لحد مبيعرف ويدخل
يحيى : فيروز انتى فين فيروز وبيفضل يدور عليها لحد مبيلقيها فى اوضه بين السرير والحيطه قعده ودفنه رسها بين رجالها وبتعيط
يحيى بيروح وبيقومها ويخدها فى حضنه
يحيى : اهدى اهدى ياروحى اهدى
فيروز بهستاريه : ليه .ليه بيحصل معايا كده .ليه
يحيى : اى الحصل بس قوليلى
فيروز : يحيى ممكن اطلب من طلب
يحيى : انتى تامرى ياحبيبتي
فيروز : توعدني انك تنفزلى طلبى
يحيى : اعرف اى هو الأول
فيروز : لا اوعدنى الاول
يحيى بقلق : اوعدك
فيروز : انا عايزه اعمل العمليه
يحيى بصدمه : اى انتى اكيد بتهزرى
فيروز : لا مش بهزر انا عارفه يعني اى العمليه وان ممكن اموت بس اموت احسن معيش كله بيستغفلنى
يحيى بيحس أن الكلام موجه ليه وبيحس بالهانه
يحيى : بس انا مقدرش اعيش من غيرك
فيروز : بطل تكون انانى
يحيى ى انا انانى يافيروز
فيروز : اه انانى انت اخت قرار الخلفيه لوحدك برغم أن ده قرارنا احنا الاتنين . وكمان خد قرار العملية لوحد وده اصلاً قرارى
يحيى : لا مش قرارك .ده قرارى اكتر منك انتى عارفه يعني اى تموتى يعني مش هتكون فى حاجه حلوه فى حياتى يعنى البنت اللى فضلت ادور عليها العمر كله اول ملقيها تقرار انها تروح وتسبنى .اه انا انانى يافيروز .انانى فحبك .انانى علشان مش عايزك تروحى منى .
بيسكت شويه وبعدين بيقول : انتى بتاعتى يافيروز و انا حره فى كل حاجه تخصنى . ما بالك بى اغله حاجه عندي
فيروز بتعيط وبترمى نفسها فحضنه
فيروز : انا تعبت يا يحيى تعبت
يحيى بيغمض عنيه بحيره وبيخد نفس وبيقول
يحيى :
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نهايه البارت 24 من روايه #انتَِ_نورى
تعليقات
إرسال تعليق