رواية انت نوري البارت الثامن وعشرون والتاسع وعشرون والثلاثون 28_29_30بقلم شيماء حماده
رواية انت نوري البارت الثامن وعشرون والتاسع وعشرون والثلاثون 28_29_30بقلم شيماء حماده
بتصحى فتون من النوم وبتلقى نفسها نايمه فى السرير وادم على الكنبه
فتون بتستغراب هو جه امتى هى كانت مستنياه فى البلوكانه واى اللى نايمه على الكنبه
فتون براحه : ادم .ادم اصحى
ادم بنوم : اممم
فتون : قوم نام على السرير
ادم بيقوم : لا خلاص قومت روحي البسى علشان هنروح اتيليه تشوفيلك فستان علشان فرح محمد
فتون بصدمه : هو احنا هنروح
ادم بضيق : اه وبيسبها ويدخل الحمام
فتون : احنا مخلصناش كلام بتمشى وتسبنى ليه
ادم مش بيرد وبيكون مضيق من نفسه واللى عمله البارح وان هو كان ممكن يؤذيها بسب غيرة
فتون لنفسه : طيب والله لخلك تتكلم غصب عنك
فتون : اااه رجلى اااه
ادم بيطلع بسرعه بقلق : مالك فى اى وبيشلها ويحدتها على السرير وبعدين بيمسك رجليها ويضعت عليها وبس الغريب أنها مش بتصوت أو تدي اي رده فعل
فتون بتكون مبسوطه أنه خاف عليها
ادم بيقوم بغضب ولسه هيمشى فتون بتمسك ايده
فتون : ادم ممكن افهم فى اى
ادم بيزق أيدها ويمشي خطوتين فتون بتقوم بسرعه وتحضنه
ادم بضيق : رجالك بقى كويسه اهو
فتون : هى مكنتش وجعانى اصلا
ادم : انتى عايزاه اى دلوقتي
فتون عايزه اعرف مالك يا ادم مش متعوده منك على القسوه دى وبتفتح ليه زراير القميص
ادم بيمسك أيدها وبيقول وهو بيحاول يتماسك قدامها وميضعفش : البسى علشان هنتاخر
فتون بغيظ : مش رايحه
ادم بمشاكسه : احسن بردو علشان اخد راحتى
فتون بتصوت بفيظ وبتروح تغيير هدومها وهى عماله تبرطم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيكون نايم و واخد فيروز فى حضنه فيروز بتصحه وتفضل تتأمل فيه وبتحرك أيدها على خده يحيى بيحرك رأسه ويبوس ايديها
يحيى وهو لسه مغمض : صباح الخير
فيروز بحرج : صباح النور
ويتحول تقوم بس يحيى بيرجعها لحضنه تانى
يحيى : رايحه فين
فيروز : هقوم
يحيى : هو انا قومت
فيروز : لا بس انا عايزه اقوم
يحيى وهو بيدفن رأسه فى رقبتها : لا مش هتقومي غير لما انا أقوم
فيروز : طيب وانت هتقوم امتى
يحيى : امم انتى وشاطرتك بقى
فيروز : ازاى
يحيى بخبث : يعني....بس تلفونه بيرن بياخده بسرعه ويطلع يتكلم في البلكونه
فيروز بتكون بصلو بستغراب هو اول مره يعمل كده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى التيليه ادم بيدخل ومعاه فتون واللى بين عليها الزعل بيتفرجم على الفساتين
فتون : اى رايك في ده يادم
ادم بتقيم :اممم يعني
فتون : هخده
ادم : انتى حره .يلا علشان نحاسب
بيروحوا عند الاستقبال ويحاسبوا بس هم ماشيين
بيجى ولد من الشغلين فى الاستقبال
عادل : فتون عامله اى
فتون بتوتر وبتبص لادم : كويسه
عادل : فينك مش بينه
فتون بتكون قلقانه من سكوت ادم
عادل : روحتى فين ياروحي
ادم بيسمع الكلمه دى وبينزل فيه ضر*ب
ادم : طلعت روحك يابن ***
فتون : خلاص يا ادم كفايه
ادم : مش بيبعد لحد ما بيجي امن المكان ويوفقكم الاشتبا"ك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فيروز ويحيى فى التيليه
فيروز بتكون منبهره باشكال الفساتين ومش عارفه تختار
فيروز : يحيى اختار معايا
يحيى : حبيبتي كله هيطلع حلو عليكى
فيروز بغرور مصتنع : ما انا عارفه
يحيى بابتسامه : حلوه الثقه دى
فيروز : امال . طيب اى رايك في الفستان ده
يحيى : جميل ياحبيبتي وبعدين بيبص لبنت وبيهز رأسه
فيروز بحزن : عجبك
يحيى : هى مين
فيروز : البنت اللى بقالها ساعة وقفه قصدك
يحيى : فيروز اعقلى
فيروز بحزن : طب يلا نروح
بتجى بنت وبتقول لفيروز : ممكن مساعده ونبى
فيروز فيروز بتبصلها بضيق علشان هى دى نفس البنت اللى يحيى بصلها
فيروز : لا
البنت : ونبى انا هترفد من الشغل لو مسعتنيش
فيروز بستغراب : وانا هسعدك ازاى
البنت : بصى فى عميله كانت هنا البارح وحجزت فستان وانا نسيت هو انهى مقاس
فيروز : ايوا وانا هعمل اى
البنت : هى فى نفس عودك كده . انتى بس هتقيسى الفساتين واللى هيجى عليكى هبعته ليها
فيروز بتبص ليحيى
يحيى : روحي ياحبيبتي وانا هستناكى هنا
فيروز بغيره : لا تعاله معايا
يحيى بيبتسم على نجاح خطته : ماشى يلا
فيروز بتروح تقيس تلت فساتين وبيكونوا جمال اوى وكلهم على قدها
فيروز بحيره : هتعملى اى دلوقتي كلهم على قدى
البنت : انهى احلى واحد
فيروز : ده
البنت : تمام شكرا
يحيى : اقلعى بقى
فيروز : مش هاين عليه
يحيى ابتسم : طب معلش اقلعى اتاخرنا
فيروز :طيب وبتروح تغير
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الاتيليه بتكون نور ومحمد بيختاروا فستان الفرح والبدله
نور : يوووه هو مفيش حاجه عجباك خالص احنا بقى لنا اسبوع بنلف على حاجه تعجبك مش لاقيين
محمد : ما انت اللي بتنقي حاجات غريبه يا اما ضيقه يا اما دال
نور : ما هي دي الموضه
محمد : موضه زفت نقى حاجه عدله يانور
نور : اوووف طب اى رايك فى ده
محمد : تمام حلو
نور : اخيرا
محمد : يلا بقى علشان تنقى البدله
نور : هتجبها بيضه
محمد : طيب
وبيروحوا ينقوا البدله وبيمشوا
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بليل فى بيت الدمنهوري
فتون بدلع : ادم دومى
ادم مش بيرد
فتون بتروح تقعد جنبه على السرير
فتون وهى بتلعب فى شعر :انت زعلان مني
ادم بيبصلها ويسكت
فتون بتوبسه من خده : طيب متزعلش
ادم : كده اتصلحت يعني وبيبعد عنها
فتون : ادم هو فى اى كل مقربلك بتبعد انت معتش بتحبنى وبتعيط
ادم : يابت الهبله وبيروح لها
ادم : انتى بتعيطى ليه دلوقتي
فتون : انت معتش بتحبنى
ادم : مين قال
فتون : امال بتبعد ليه كل مبقرب
ادم بتنهيده : علشان انا مضيق الفطره دى و مش اذيكي واديكى شوفتى حصل اى المره الفاتت شفا"يفك ليه ورمه اهو
فتون وهى بتمسح دموعها : يعني انت لسه بتحبنى
ادم بيبوسها على رأسها : لا
فتون بتبصلى بصدمه
ادم : بعشقك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مرور أسبوع
في احد القاعات بتنزل نور بفستانها الابيض الجميل ومحمد ببدلته البيضه برده وبيكون بين عليهم الفرحه
وبيبدا كتب الكتاب ونور بتكون في غايه السعاده
(نسيت اقول لكم نور كل أهلها ميتين 🙂)
بعد كتب الكتاب بتبدا الاغاني والرقص والفرحه تنتشر في جميع انحاء القاعه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
على طربيزه فيروز ويحيى
يحيى بيكون بيكلم حد وتس ومركز اوى
فيروز : يحيى
يحيى مش بيرد
فيروز بتزعل وتسكت
يحيى بيخلص ويقفل التلفون بس بيلحظ حزن فيروز
يحيى : مالك
فيروز بزعل : مليش
يحيى : قولى اى اللى مزعلك
فيروز بغيره : كنت بتكلم مين ومندمج اوى معاها لدرجة انى ناديت عليك مردتش
يحيى : حبيبي الغيران
فيروز : انا مبهزرش
يحيى : طيب يلا نرقص وهحكيلك كنت بكلم مين
فيروز : لا
يحيى بيشدها ويروحوا يرقصم سلو
فيروز بكسوف : الناس كلها بتبص علينا
يحيى : متشغليش بالك ركزى معايا بس
فيروز : لا انا زعلانه منك
يحيى بمشاكسه : وانا ميهونش عليه زعلك ومستعد اصلحك قدام الناس دى
فيروز بتحط أيدها على بوقها
يحيى بيضحك : اى السفله دى يابت . انا كنت هقولك اسف بس
فيروز : اعمل اى ما انت اللى قليل الادب
يحيى : ياجدع من قلبك
فيروز بتسكت
يحيى : من قلبك
فيروز : انت قلبى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند عمر وندى وايسل
عمر : يلا نرقص
ندى : وايسل
عمر : نوديها عند مامتك
ندى : ماشى
ندى بتاخد ايسل وتروح بيها عند رقيه
ندى : ماما خلى ايسل معاكى لحد مرجع
رقيه : ماشى
ندى بتمشى وتروح ترقص هى وعمر
ايسل بتعيط وبتكون عايزه تروح لهم بس رقيه بتشلها وتحول تهديها لحد مبيجي ولد صغير
حمزه بن مصطفى : هاى انا حمزه وبيمد ايده بالايس كريم
ايسل بتخدها وبتكون مكسوفه
حمزه وهو بيحرك ايده على شعرها : انتى اسمك اى
ايسل بصوت واطى : ايسل
رقيه : ابن مين ياعسل
حمزه بقرف : اسمى حمزه مصطفى وبابا هناك اهو وبشاور على مصطفى
مصطفى بيجى
مصطفى : اسف لو ضيقتك بس هو كان عايز يصلحها
رقيه بابتسامه : لا عادي ولا يهمك
حمزه : حمزه انا هخدها معايا
مصطفى : فين
حمزه : البيت وهتجوزها
مصطفى ورقيه ومحمد بيضحكم
محمد : تتجوزها كده علطول من غير حتى متتقدم لها
حمزه : امممم صح . بس هو فين ابوها ده سيبها تعيط و رايح يرقص
مصطفى : حمزه عيب
محمد : لا سيبه ويوجه كلامه لحمزه بس هو سبها مع جدها مش مع حد غريب
حمزه : ولو مينفعش يخلى العيون الحلوه دى تعيط
رقيه بصدمه من كلامه : انت عندك كام سنه
حمزه : تسعه ونص
محمد طيب هات باباك بكره وتعالى اتقدم لها
حمزه : وليه بكره ما بابا هنا اهو
محمد : بس انت لازم تطلبها من بابها
حمزه : مش انت بتقول انك جدها
مصطفى : حمزه عيب كده يلا امشى
مصطفى : احنا اسفين يا جماعه لو ازعجناكم
محمد : لا ابدا
رقيه : ده عسل خالص
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
على طربيزت فتون وادم
فتون : ادم يلا نرقص
ادم بغيره : فتون اعقلى
فتون : اشمعنا يحيى وعمر
ادم بغيره : عدى اليوم يافتون بدل مروحك دلوقتي
فتون بتزعل وتسكت
بتصعب عليه بيخدها فى حضنه
ادم بهدوء : نتكلم بلعقل شويه
فتون مش بترد ادم بيكمل
ادم : ينفع اخلى مراتى ترقص قدام الناس
فتون : ما يح.....
ادم بمقطعه : انا مليش دخل بأحد انتى مراتى وانا بغير ومن غير حاجه انتى زى القمر فى الفستان ده مش عارف عقلى كان فين لما خليتك تشترى
فتون بتضحك
ادم : وبعدين ياستى عايزه ترقص تعالى نروح ورقصلى وبيغمز لها
فتون بتضربه على صدره اتلم
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
محمد بيكون متابع فتون وكل شويه يبصلها
نور بزعل : هى دى فتون
محمد بنتباه :ها مين
نور بزعل وغيره : اللى انت كل شويه تبص عليها
محمد : مش ببوص على حد وبعدين حد يسيب القمر ويبص على النجوم ( بيغير الموضوع ) : تعالى نرقص
بتقوم نور وهى بتحول تقنع عقلها بكلامه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد الفرحه
نور بتدخل وتقفل الباب على نفسها
محمد : نور خلصتى
نور بتوتر : اخلص اى انت عايز اى
محمد : هكون عايز اى ياحبيبتي عريس وفرحه كان النهارده هيكون عايز اى
نور بشهقه : يا قليل الادب انا مستحيل اعمل كده
محمد بيطلع مفتاح تانى وبيفتح الباب
نور بتصوت وتطلع تقف على السرير
نور : انت دخلت ازاى انا قفله الباب
محمد : ده بيتى اى ده انتى لسه بفستان.
نور : ماهو .انت مالك
محمد : هو بين لها ليله مش معديه
محمد : بصى ياحبيبتي روحي غيرى فى الحمام وانا هجهز الاكل
نور : بجد
محمد بابتسامه : اه
نور : وعد
محمد : هو فى اى انتى نقص تحلفينى على الصحف وبيسبها ويطلع وهى بتدخل تغير
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى العربيه عن فيروز ويحيى
فيروز : احنا رايحين فين يا حبيبي
يحيى : لما نوصل هتعرفى
فيروز : مكان بعيد
يحيى : اه
فيروز : طيب حلو
يحيى : اه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نور بتطلع من الحمام وهى ليه بجامه بكم و وسعه بيتكون متوتره
نور : محمد . محمد
محمد : تعالى يانور انا تحت
على السفره بيكون محمد محضر عشى خفيف عباره عن جبن ومربه و كده
نور بتقعد تاكل بتوتر
محمد بيبتسم لما بيشوف لبسها وتوترها وبيحب يطمنها
محمد : نور اهدى انا مش هعمل حاجه غصب عنك
نور بتوتر : انا بس خايفه شويه
محمد : متخافيش واثقى فيا وبيخد حته من الجبنه ويوكلها فى بوقها و بتعمد يلمس شفايفها
وبعدين بيقرب منها وبيبو "سها بكل رقه دوبتها وخلتا تروح عالم تاني بس بتفوق منه لما بتسمعه بيقول
محمد وهو مغيب : .ف.تون
نور بتزوقه وتطلع تجرى وهى بتعيط و.......
.... .......... ........ ........ ...... .........
نهايه البارت 28 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمي #شيماء_حماده
محمد بير"مى كل اللى على السفره : غبى غبى انت زاى تقول كده
محمد بعصبية : اوووووف اى الغباء ده
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند نور بتقفل على نفسها الاوضه وتفضل تعيييط
نور : ليه ليه ده انا حبيتك ليه كده
محمد بخبط على الباب
نور مش بتفتح ولا بترد
محمد بحزن : نور والله معرف كلت كده ازاي كل اللى اعرفه انى بحبك والله بحبك... اه لسه بفكر بفتون بس مش زى الاول والله انتى احتليتى تفكير وقلبى وعقلى
اروجكى افتحى نتكلم اعملى اللى انتى عايزاه اضربى اشتمى اعمل كل اللي عايزه انا مش هقولك لا
نور بتفتح الباب بجمود مصتنع
نور بتقول بكل وجع : طلقنى
محمد بيتصدم : انتى اكيد بتهزرى نور انا .انا مقدر .....
نور بصرخ : انت .انت اى انت واحد كداب وخاين استغلتنى وستغليت ضعفى معاك .انا بكرهك بكرهك
محمد بوجع من كلامها : لا مستحيل.....
نور : مش عايزه اسمع مبررات كدابه كفايه بقى كفايه وبيغمى عليها
محمد بقلق بيشلها ويحتها على السرير ويحول يفوقها بس مش بتفوق
محمد بيكلم نفسه : طب اعمل اى دلوقتي مينفعش اجيب دكتور يوم فرحى ولا ينفع اوضيها المستشفى بيفضل يفكر لحد متلفونه يرن وبيكون مصطفى متصل علشان يرخم
محمد بسرعه : مصطفى كويس انك رنيت
مصطفى بقلق : اى فى اى
محمد : فتون مغمى عليها ومش ...
مصطفى : انت غبى يابنى عملت اى فى البيت
محمد بزعل : معملتش حاجه
مصطفى : مش فاهم
محمد بيحكيله
مصطفى بعصبية : انت اكيد غبى فى حد عقل يعمل اللى انت عملته ده
محمد بزعل : والله معرف انا قولت كده ازاى
مصطفى : اقفل على مشوف حل
محمد : بسرعه
مصطفى بيقفل وبيتصل على دكتور صاحبه ويخليه يروح بيت محمد
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب
فيروز بنبهار : الله حاسه اني جيت المكان ده قبل كده
يحيى : اه جتيه
فيروز بحماس : دهب صح
يحيى : صح
فيروز بتحضنه : انت احلى زوج فى الدنيا
يحيى بيحضنها : يلا علشان ننام
فيروز : لا سبنى شويه
يحيى بيشدها ويمشى : الصبح هنعمل كل اللى نفسك فيه بس دلوقتي انا تعبان وعايز انام ممكن
فيروز : اممم ممكن
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الصبح عند ادم
فتون بتصحه بنزعاج
فتون : بس يا ادم عايزه انام
ادم وهو دفن رأسه فى راقبتها : صحى النوم ياكسوله الساعه 12 الظهر
فتون بتقوم : ما انا منمتش بليل
ادم : بليل يالهوى على بليل
فتون : متكسفنيش بقى
ادم : مش بزمتك الرقص فى البيت احلى
فتون بتقرب منه بدلع : اه احلى وبتعضه من منخيره وتطلع تجرى على الحمام
ادم وهو حتط ايده على منخيره : يابت الهبله
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نور بتقوم بتلقى محمد نايم جنب السرير على الكرسي
نور بتحول تقوم من غير ما تعمل صوت بس محمد بيصحه مخدوض عليها
محمد بقلق : انتى كويسه
نور مش بترد
محمد بكسره : نور والله اسف اوعدك أنها مش هتتقرر تانى ولو عايزه كمان نسيب مصر ونسافر انا معنديش مانع.اى حاجه بس متبعديش عنى
نور وهى بتعيط : وانا مش هقدر اعيش مع حد عايش معايا بجسمه بس إنما قلبه وعقله مع واحده تانيه
محمد : ارجوكى يانور اسمعيني
نور :طلقنى يامحمد
محمد بحبث وترجى : نور مينفعش اطلقك علشان كلام الناس هى فى واحده بتطلق يوم صبحيتها
نور : انا ميهمنيش كلام الناس
محمد : بس انا يهمنى مقدرش اسمعهم وهما بيتكلمو عليكى وكون انا سبب
نور لسه هنتكلم
محمد : طيب بصى نتفق اتفاق
نور مش بترد محمد بيكمل ويقول
محمد : احنا مش هنطلق لمده بس يكون عدى مده على جوازنا علشان محدش يقول عنك حاجة
نور : بس انا مش هقدر اعيش معاك فى مكان واحد
محمد : بصى انا هنام فى الأوضه الجنبك وانتى نامى هنا الحاجه الوحيده الى هنعملها مع بعض هى الاكل قولتى اى
نور : مش هكل معاك
محمد بابتسامه : ماشى بس خليكي فكره انى بحبك والله
نور بتعيط وتقول
نور : اطلع بره
محمد بيطلع ويسبها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب
فيروز بتصحى يحيى بحماس
فيروز : يحيى يحيى يحيى اصحه بقى
يحيى بنوم : اممم
فيروز : يلا علشان نخرج
يحيى : نامى يابت
فيروز بتشد الغطا :لا و يلا قوم
يحيى بنوم : هى الساعه كام
فيروز : 2
يحيى بيشدها ويخدها فى حضنه
يحيى : يامفتريه عايزانى نطلع فى الحر ده
فيروز :اوف ما انا بقلى بأمه مستنيك تصحه
يحيى بيقوم ويقول بغمزه : ليه
فيروز بكسوف : عادى انا كنت زهقانه
يحيى : انا ملحظ انك من ساعة العملية بقتى بتتكسف كتير
فيروز : طب وده حلو ولا وحش
يحيى : هو انتى بتعملى حاجه وحشه
فيروز بحب : بحبك
يحيى : وانا بموت فيكي
فيروز بتقوم من حضنه وتشده : يلا نطلع بقى
يحيى : يلا
بيخدها ويروحم جبل موسى بس طبعا مش بتقدر تطلع لفوق وبتنزله من نص السكه وبيعدين بيركبم البيتش بجى
بيخلصم ويروحم مطعم ياكلم
فيروز بتعب : ااااه انا فرهض على الاخر
يحيى : وانا
فيروز : بس انبسط اوى
يحيى بيبوس أيدها : اعيش وبسطك ياروحي
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت مصطفى
رغد بزهق : يابنى اسكت
حمزه : لا يلا نروح
رغد : يا قلبى بابا كأن بيهزر بس
حمزه : لا هو قال هنروح نخطبها بكره
رغد : تخطب اى ده انت عندك 9 سنين
حمزه بغرور : 9,5
رغد بغيظ : صبرنى ياربى
مصطفى بيدخل البيت
مصطفى : فى اى صوتك علي ليه
رغد : تعالى شوف ابنك
مصطفى فى اى يا حمزه
حمزه : مش انت قولت هنروح نخطب ايسل انهارده
مصطفى بيضحك
رغد : بتضحك على اى ده بيتكلم بجد
حمزه : اه يلا
مصطفى : طيب بص ينفع استنا 12 سنه بظبط وبعد كده نروح وتتجوزها علطول من غير خطوبه
حمزه : ليه
مصطفى : علشان هى دلوقتي عندها 6 سنين وصغيره .بس بعد 12 سنه هيكون عندها 18 سنه وينفع تتجوزها ساعتها
حمزه بتفكير : طيب هما كام يوم
مصطفى :ليه
حمزه : هعدهم
مصطفى : 360×12=4,320 يوم
حمزه : كل ده لا مش موفق
مصطفى : طيب اى رايك تبقى معاها فى المدرسه علشان تاخد بالك منها على متكبر وتتجوزها
حمزه بفرحه : بجد
مصطفى : اممم ويلا روح ذاكر علشان تكون شاطر وتذكر لها
حمزه بيمشى بفرحه وبيروح يذاكر
رغد : هتجيب فلوس منين للمدارس دى
مصطفى : ربك يسهلها د
رغد : بس كده مينفعش انت بدلع الواد جامد
مصطفى :بيروح عندها ويحضنها ويقول
مصطفى : مادلعه هو انا عيش ليه ماهو علشان ادلع الواد وأمه
رغد : ربنا يطول في عمرك
مصطفى بخبث : بس انا زعلان
رغد بسرعه : ليه
مصطفى : انى معتش بدلعنى
رغد بتنزل عينيها فى الارض : اعمل اى بس ياحبيبى مشغوله مع الواد
مصطفى : طب وأبو الواد وبيقرب ويبوسها
حمزه من وراه : انتوا بتعملوا اى
رغد بتتوتر : انا.انا ريحه اخضر العشا وبتمشى
مصطفى : بتدبسنى
حمزه : ها
مصطفى : اى
حمزه : كنت بتعمل اى ياولدى
مصطفى : بحتلها قطره ياحبيبى
حمزه : هو كل شويه تحطلها قطره
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت الدمنهوري
بيكون قاعد حسام مع محمد
محمد بتفكير : والله ياحسام انت شخص كويس وكل حاجه وبس فى الاول والاخر القرار قرارها وهى اللى هتتجوز
حسام بأدب : وانا تحت امركم فى اى حاجه ياسيد اللواء وان شاءالله خير ويكون فى نصيب
محمد : ان شاء الله
حسام : عن ازن حضرتك
بيمشى حسام
رقيه : كان عايز اى
محمد : ليلى
رقيه : طيب وانت قولت اى
محمد : قولت هسالها
رقيه : بس دى لسه صغيره دى يدوب مكمله 18 سنه
محمد : احنا ملناش دخل ده قرارها هى وعمر
بيدخل عمر
عمر : ازيكم يا جماعه عندكم اكل اى
محمد : اقعد يا عمر عايزك
عمر : خير يا عمى
محمد : فى عريس جه لى ليلى
عمر بيتوتر : عريس عريس اى. هى لسه صغيره
محمد : اسمع والقرار قراكم فى الاخر وبيحكيله
عمر : طيب وانت رايك اى
محمد : هو كويس بس من رأى هى لسه صغيره
عمر : وانا كمان بس هفكر عن ازنك ياعمى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى دهب بليل على اليخط
فيروز : يا يحيى شيل البتاعه دى من على عينى انا بكره الضلمه
يحيى : دقيقه بس وهشلها وبيشلها من على عينيها
فيروز بنبهار : الله اى الجمال ده وبتلف تتفرج على اليخت بنبهار وسعاده
يحيى : طيب ادخلى الاوضه دى علشان تشوفى بقيت المفاجأة
فيروز بتدخل بحماس اول مبتدخل بتلقى صور كتير اوى ليها وكمان صور شهر العسل والسرير والاوضه كلهم ورد الجوري اللى بتحبه و كمان فستان الفرح اللى قسته فى التليه
فيروز : عملت كل ده امتى
يحيى بسعاده علشان فرحتها : لما كنت بتكلم فى الفرح ولما بصيت للبنت فى التليه
فيروز : يعني مكنتش بتخنى
يحيى بضحك : لا طبعا حد يخون روحه وبنتوه
فيروز : انا بحبك اوى
يحيى : وانا كمان يلا بقى. البسى الفستان علشان نعمل فرح على ضيق كده
فيروز بفرحه : بجد
يحيى : يلا على منلبس انا كمان الباب بيخبط وبتدخل ميك اب ارتست
والبنات تانيه عشان تساعد فيروز
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد وقت بيكون ناحيه جهز ويقعد في المكان اللي هياخده في سيشن على اليخ والمصوره موجوده مش مصور علشان فستان مفتوح وفيروز مش لابسه الحجاب
بتنزل فيروز دلع من على السلم اليخت فستانها ضيق شعرها اللي نازل على ظهرها والميك اب الهادي اللي خلاها تحفه بمعنى الكلمه
يحيى بيشوفها وبيروح لها وبينحني امامها زي الاميرات
فيروز بتضحك : انت بتعمل اى
يحيى : وبيقول تسمحي لي بالرقصه دي يا مولاتي
فيروز بغرور مستنى ماشي بس ما تتعودش على كده
تحيى : حق القمر يدلع
ويخدها ويرقصم
فيروز بحب : انت عارف انك احلى من ما كنت متخيلك
يحيى : وانتى احلى واجمل واحده عرفتها فى حياتى
فيروز بغيره : انت كنت تعرف غيرى
يحيى بيضحك : لا طبعا
فيروز : هحاول اصدقك
يحيى : اى ده هو انتى مش متاكده من حبى ليكى
فيروز : لا طبعا انا مقولتش كده
يحيى : امال
فيروز : عارفه انك بتحبنى وانا كمان بحبك والله بس لو تبص لغيرى هقتلك وانت حر
يحيى بيضحك على غيرتها
فيروز : انا مبسوطه جداً
يحيى بشلها ويلف بيها وبيقولها : بحببببببك
فيروز : وانا بعشقك
كل ده بيتصور وفيروز متعرفش
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مرور أسبوع من السعاده على كل ابطالنا طبعا معيده نور ومحمد كل تقريبا كانوا بيشوفم بعض صدفه تقريباً
فيروز بتصحى على صوت تلفونها
فيروز بنوم بتبص على التلفون بتلقيه رقم غريب
فيروز : يحيى يحيى
يحيى : امممم
فيروز : فى رقم غريب بيرن من بدرى
يحيى بيتعدل وبيخد التلفون
يحيى : الو
المحامى : ده تلفون مدام فيروز
يحيى : ايوا انا جوزها مين حضرتك
المحامى : انا المحامي بتع رجب رشوان عمها كنت متصل علشان اقول ان البقيه في حياتها عمها مات و مفروض تجى تاخد الورث باعتها
يحيى : تمام البقاء لله
وبيقفل
فيروز : فى اى يا يحيى مين مات
يحيى : عمك وبيحكلهاةاللى حصل
فيروز ببعض الحزن : الله يرحمه
يحيى : للاسف هنضطر نروح بس نبقى نعوضها مره تانيه
فيروز : تمام انا هروح البس
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون و ادم بيكونوا بيلعبوا كتشانه
فتون :يااااس اخيرا فوزت
ادم بابتسامه : يلا احكمى
فتون : هات محفظتك
ادم بيطلعها من جيبه : اتفضلى
فتون بتفتحها واول مبتفتحها بتنصدم لما بتلقى صور مرسومه ليه هو ليلى
فتون بحزن : اى دى
ادم : دى صورة ليلي كانت رسمها وهى صغيره
فتون بحزن : تمام وبتقوم
ادم : مش هتلعبى
فتون : لا عايزه انام
ادم بيعرف أنها زعلت
ادم : حبيبتي دي كان وهى عندها 14 سنه يعني صغيره وهى اختى مش اكتر
فتون بتحول متزعلش : تمام
ادم : طيب عارفينى انتى زعلانه ليه
فتون : مش زعلانه
ادم بيروح جنبها على السرير
ادم : طيب كنت عايزك فى موضوع
فتون : قول
ادم : كنت يعني عايز اروح لدكتوره نشوف موضوع الخلفه ده
فتون بتوتر : بس احنا لسه متجوزين وعادى ميحصلش حمل
ادم بحب : انا عارف بس انا عايز منك عيال كتير اووى
فتون : بس
ادم : انا مش هضعط عليكى لما تعوزى تروحى قوليلى اهنروح
فتون بحب : شكرا انك فهمت قلقى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى المنصوره فى بيت رجب رشوان بيكون فى شادر ومعزه منصوبه
فيروز بتعيط اول مبتشوف الحاجات دي بس مش علشان عمها لا علشان مامتها
يحيى : حبيبتي اهدى ملهوش لازمه العيط
فيروز بتمسح دموعها : تمام يلا
بيدخلم بقبلهم المحامى ويدخلهم اوضة المكتب وبيكون فيه واحده ست
المحامى : طبعا انتى عارفه مين دى
فيروز : طبعا ازيك يا مرات عمى
الست : مرحب يابنتى
فيروز بتضحك بسخرية على كلمة بنتى
المحامى :بصى دلوقتي انتى ليكى حسب الوصيه وكلام عمك 5فدادين بتوع ابوكى و كمان ورثك من عمك
فيروز بتكون بتعيط فى حضن يحيى
يحيى : تمام وبعدين
المحامى : هاتجى تمضي على بعض الأوراق وبكره يكون الفلوس فى حسابك
يحيى : لا حسابها انا هعملها حساب النهارده
المحامى : تمام وكده نبقى خلاصنا تقدرو تمشوا
يحيى : تمام السلام عليكم فيروز بتقف اول مبتقف بيغمى عليها
يحيى : فيروز فيروز وبيضربها على وشها وبيقول برفان بسرعه
الست بتجبلها البرافان وبتقول : فى جرتنا دكتوره نسا اجبها
يحيى بيلقى مش بتفوق : بسرعه بس
بتجى الدكتوره وتكشف عليها ويحيى واقف قلقان عليها الدكتوره بتخلص كشف
يحيى بقلق : خير
الدكتوره : مبروووك المدام حامل
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى أمريكا
ليلي : يعني اى ياعمر
عمر : يعني انا وفق وعمك وفق
ليلى بتعيط : بس انا لا
عمر : ليه
ليلى : علشان بح
عمر : اى كملى
ليلى : علشان مش بحبه
عمر : على العموم عايز اعرفك انك مش فدماغه اصلا وهو عايش حياته ومبسوطه وانتى قهره نفسك على الفضى
ليلى بتعيط اكتر
عمر بيكمل : على العموم انى هتنزل علشان نكتب الكتاب
ليلى بهستريه : والله انتحر ياعمر لو فكرت تعمل كده
عمر : هعمل ياليلى
وبيقفل
ليلى بهستريه وعيط : لا مش هتجوز لاا انا مستحيل ابقى مع غيره
وبتقوم تجيب سك"ينه وهى أيدها بترتعش وتق"طع أيدها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نهايه البارت 29 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمي #شيماء_حماده
حبيتم انهى كبلز اكتر
فيروز و يحيى ❤️
ادم وفتون 💙
نور ومحمد 🤍
عمر بيقفل معاها
عمر فى نفسه : الا تعمل حاجه في نفسها بجد
بيمسك التلفون وبيرن على خاله
عمر :الو ايوا ياخالى
عبدالله : عمر ازيك
عمر : الحمدلله بقولك ونبى شوفلى ليلي اصلى قلقان عليها
عبدالله : طيب ثوانى
بيطلع و يخبط على الباب بس محدش بيرد بيخبط اكتر من مره وبيحس بقلق بينده الامن بتاع الفيلا
عمر بقلق : فى اى
عبدالله : بخبط عليها مش بترد ومتهيالي ليه ما طلعتش بره
عمر. : طب بسرعه اكسر"وا الباب ليكون حصل لها حاجه
عبدالله : اهدى بس ان شاء الله خير
الامن بيكسروا الباب وبيدخلوا يلاقوا ليلى وسك"ينه وقع من ايديها وقع على الارض وايديها بتنزل د"م
عبد الله بيقفل مع عمر من غير ما يقول له ايه اللي بيحصل وبيطلب لها الاسعاف بسرعه
تيجي الاسعاف وبتنقلها اقرب مستشفى
عمر بيرن تانى
عبدالله بحزن : معلش يا عمر معرفتش احافظ على امانتك
عمر تملكه الخوف لدرجة كبيرة : فى اى هى كويسه صح
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى بيت محمد
محمد بيخبط على باب نور بس هى مش بترد
محمد بحزن : انا عارف انك عارف انك صاحيه وعارف كمان انك مش طايقه تكلميني بس هتفضلي لامتى كده هتحاسبيني على كلمه والله ما اعرف قلتها ليه ولا ازاي اقسم بالله ما كنت بفكر فيها ارجوك يا نور اديني فرصه ثانيه
نور بتكون قاعده الاوضه سمع كلامه وسمع كسر"ته اللي باينه في صوته بس برده مش قادره تسامحه بتفضل تعيط مش بترضى تفتح له ولا حتى ترد عليه
محمد لما بيلاقيها مش بترد يقوم من على الارض بيقول لها الاكل قدام الباب و يمشوا ويسيبها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فيروز بتفوق بتلاقي نفسها في العربيه ويحيى جنبها وبين عليه السعاده
يحيى : صباح العسل ياروحي
فيروز : هو انا نمت يامه
يحيى : امم يعني
فيروز : شكلك مبسوط ممكن تقولي ليه
يحيى بيوقف العربيه : علشان هيكون بابا قريب مثلا
فيروز بسعاده : صدق انى
يحيى بيهز رأسه
فيروز بدموع الفرح : انا هبقى ماما ويكون عندى عيال منك .لا مش مصدقه
يحيى بهزر : عندك شك فى قدراتى ولا اى
فيروز : اتلم مش قصدي كده
يحيى بيرجع يسوق العربية : امال
فيروز : قصدي أن انا هكون حمل فى ابنك انت و نربيه سوا واو دى حاجة حلوة اوى
يحيى بغيره : ثوانى بس مين قال إنه ولد
فيروز بستغراب : انا عايزه ولد وان شاءالله يكون ولد
يحيى : لا طبعا بنت
فيروز : ولد
يحيى : بنت يامى مش هتخلفى
فيروز بضحك : والله وهتعملها ازى دى يادكتور
يحيى بيضحك هو كمان : مش عارف بس مش هتجيبى ولد برضو وبيوقف العربيه قدام بيت الدمنهوري
فيروز لسه هتفتح الباب
يحيى : انتى بتعملى اى
فيروز : هنزل
يحيى : استنى هو بينزل من العربيه بيروح يفتح لها الباب وبعدين يوطيه ويشيلها
فيروز : انت بتعمل اى
يحيى : مش هتتحركى لحد متولدى
فيروز : يالهوى يا يحيى عيب كده بابا ممكن يشوفنا
يحيى بيكمل طريقه ومش بيرد عليا وفيروز بتكون مكسوفه اوى
يحيى بيدخل البيت
يحيى الاسلام عليكم ياجماعه
البيت كله : وعليكم السلام
رقيه بقلق : مالها هى تعبانه
يحيى يعنى شويه وبيحتها على كنبه ويقعد جنبها
فتون : الف سلامه عليك وبتميل عليها فى حد تعبان خدوده بتبقى حمره كده
فيروز : اسكتى علشان هعيط والله موقف محرج اوى
فتون بتضحك
فيروز بتبصلها بغيظ
رقيه : مالك يا فيروز
محمد : انتى بتصدقى هو ده شكل واحده تعبانه ولو تعبانه ابنك هيكون مبسوط كده
يحيى بيضحك وبيقول بسعاده : عندك حق يا بابا
وبعدين بيبص لفيروز ويقول : بس هى
رقيه : ماتنجز انا قعده على اعصابي
يحيى : هيكون عندك حفيد قريب
رقيه بسعاده : بجد الف مبروك يا حبيبي وبتروح تحضنه
محمد بغيره : علفكره هى اللى حمل مش هو
كله بيضحك
يحيى : متسبها يعم فرحانه لابنها
محمد والله طيب قومى كده يابت يا فتون
فتون بتقوم ومحمد بيروح يقد جنب فيروز
محمد بيخضها فحضن ابوى : الف مبروك يا حبيبتي
فيروز بتتكسف
محمد بيميل عليها لما حس بكسوفها : علفكره انا وللاسف حمكى ومجزلكيش . بيكمل بهزار . لولا كده كنت طلقتك من الوله ده وتجوزتك
فيروز بضحك
يحيى بغيره : بعد ازنك كده ياماما . انت بتعمل اى
محمد بستفزاز : ببارك لها
يحيى بغيره : وباركت سيبها بقى
محمد بستفزاز : لا أصل الصراحه حضنها حلو اوى
يحيى بيتعصب وبيشد فيروز منه وبيخدها ويطلع فوق بعصبية
رقيه بلوم : عملت كده ليه يامحمد
محمد : اسكتى انتى وحسبك معايا بعدين
ادم بيطلع فوق وهو ساكت فتون بتطلع وراه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند ادم
فتون : مالك يا ادم
ادم بابتسامه حزينه : مفيش ياحبيبتي
فتون بتروح تقعد جنبه : هتخبى عليا
ادم بابتسامه ويخدها فحضنه : لا ياستى مش هخبى عليكى بس بجد مفيش حاجه
فتون : هو .هو انت زعلان علشان فيروز حمل
ادم بيخد نفس ويطلعه : لا
فتون : امال اى
ادم : مفيش ياحبيبتي انا طلع شويه
فتون : رايح فين
ادم : معرفش
فتون : طيب متتاخرش
ادم : حاضر
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند يحيى بيدخل و شدد فيروز من أيدها
فيروز : فى اى يايحيى براحه
يحيى بيقفل الباب بعصبية : انتى اى اللى عملته ده
فيروز : عملت اى ده بابك علفكره مش حد غريب
يحيى : لا هو انت عايزه تعملى كده مع حد غريب
فيروز : اهدى بس ياحبيبى مفيش حاجه لكل العصبيه دى
يحيى بيقرب عليها وهى بترجع لوره وبيحصرها على الحيطه
يحيى وهو بيحاول يهدأ : ينفع اللى عملتيه ده
فيروز : هو اللى حضنى
يحيى بغيره : ما انتى كنتى منشكحاه اوى ومبسوطه
فيروز بضحك على غيرته : اهدا بس يا حبيبي والله ده ابوك وعادى ومحرم
يحيى : متقوليش عادى
فيروز بتقف على صوابعها علشان تكون طوله وبتبوسه من خده : معلش يا حبيبي انا اسفه
يحيى بشور لها على بقه
فيروز بتقرب وبتبوسه من بقه
يحيى بيشلها من غير ما يفصل البو"سه ويدخل بيها الاوضه ويحطها على السرير
فيروز : انت عارف أنه مينفعش
يحيى بيمسك المخده وير"ميها عليها بغيظ : طب نامى وبيقعد جنبها
فيروز بتشيل المخده من على وشها وهى بتضحك
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند عمر ندى بتدخل الاوضه بتلقيه بيعيط
ندى بخده : عمر فى اى
عمر بيمسح دموعه بسرعه
عمر : انا مقدرتش احميها مقدرتش اكون قد المسئوليه
ندى بعيط علشانه : فى اى ياحبيبى
عمر : ليلى فى المستشفى بسببى
التلفون بيرن
ندى : رد ياعمر ده خالى عبدالله
عمر بيخد التلفون بسرعه
عمر ىالو
عبدالله : ليلى
عمر بفرحه : بجد
عبدالله : بجد
عمر :انا هحجز لها طياره خاصه تنقلها مصر
عبدالله : انت معاك حق متثقش فيا بس والله انا اسف
عمر : مش قصدي والله ياخالى بس انا بجد عايزها جنبى
عبدالله :عمتا مش هينفع تسافر دلوقتي خاليها تخلص الشهر الفضل فى المدرسه وبعدين تبقى تنزل وكمان تكون صحة . وتروح لدكتور نفسي انت عارف عندكم فى مصر الحاجه دى عيب وبيقولم عليهم مجا"نين
عمر بقتناع : تمام هرن كمان شويه اطمن عليها
وبيقفل معاه
ندى وهى لسه بتعيط : فى اى
عمر بيضحك : انتى بتعيطى لى
ندى بتترمى فحضنه : ونبى ياعمر متعيط تانى انت مش عارف انا حصل فيا اى لما شوفت دموعك
عمر بيطبطب عليها : يخليكي ليا يا قلبى
بتدخل ايسل بفرحه
ايسل : بابا بابا عارف شوفت مين النهارده
عمر وهو بيشلها و يقعدها على رجله ويده التانيه حولين ندى
عمر :مين
ايسل : الولد اللى أدنى ايس كريم فى فرح عمو محمد
عمر وهو بيحول بفتكر : مين اللي كان عايز يتجوزك
ايسل : ايوا هو وقالى أنه بعد 12 سنه هيجي ويتجوزنى زى ما بابه قاله وكمان قالى متكلميش ولاد والعب معاهم
وقالى كمان أنه هينقل السنه الجايه معايا فى المدرسه علشان ياخد باله منى
عمر وندى بيضحكم
عمر : وانتى بقى هتسمعى كلامه
ايسل : اااه زى ماما بتسمع كلامك
عمر : بس ماما مراتى
ايسل : ما انا هبقى مراته
عمر :امشى ياجزمه روحى زكرى
ندى بستغراب : هما دول عيال
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند فتون بتقوم من النوم على صوت المنبه
بتقوم وتفتح الدرج وتطلع شريط حبوب وكانت لسه هتاخد زى كل يوم بس بتفتكر كلام ادم عن أنه عايز عيال وحزنه النهارده لما عرف أن فيروز حمل بتسيب الحبوب من أيدها وبتنادى على ادم بس مش بتلقيه بتمسك التلفون وتبعتله مسج
فتون : انت فين
ادم : فى الصاله
فتون : بتعمل اى
ادم : بتفرج على فلم
فتون : فلم اى
ادم : استنى وبيبعدت لها صوره فلم ومشهد بيكون فى رقا"صه
فتون بغيره : عجبك
ادم بستفزاز : اوى
فتون : طيب انا جيلك
ادم بهزر : لا عايز اتفرج بنفس
فتون بتشوف المسج وبتقوم تفتح الدولاب وبطلع منه بدله ر*قص وبتفرد شعرها وبتطلع الصجات وبتوصل الصب بتلفون
فتون : لما نشوف بقى هتتفرج على مين
وبتطلع بدلع وتقف ادام التلفزيون وتشغل الصب على اغنيه (. ) وبتبدا تتميل عليها بكل براعة
ادم بيضحك : ده اى ده أن شاءالله
فتون بغيظ : اتفرج وانت ساكت
ادم بيقفل الشاشه ويتفرج عليها وبيكون مبهور بر" قصها اى نعم مش اول مره يشوفها وهى بتر"قص بس هى بتعرف تر"قص حلو اوى
ادم بيقوم ويقفل الصب
فتون : اى
ادم : انا بقول كفايه ر*قص كده ورانا حاجات اهم
فتون :اى لا كمل الفلم بتاعك وبطلع تجرى
ادم بيجرى وراها لحد مبيمسكها
فتون وهى بتضحك : اه بطلت
ادم : لا فوقلى كده يابابا
وتبدا رحلتهم فى عالمهم الخاص والمتميز
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند محمد بياخد العشا ويطلعوا النور الاوضه بس بيلاقي الصينيه بتاعه الصبح لسه مكانها مجتش جيمها
محمد بيخبط عليها : طيب انتى زعلانه منى ايه دخل الاكل في الموضوع انت كده بتضر نفسك
نور مش بترد
محمد : صينيه العشا اهي وياريت لو تجي تاكلى معايا
نور بتكون سمعاه
محمد : ونبى تجى على الأقل ناكل مع بعض
نور بتقرر انها تدله فرصه تانيه علشان بتحبه وهى بتتعذب فى البعد ده اكتر منه
بس بردو بقرر انها لازم تعلمه الادب
محمد بياس ويمشي
نور بتفتح الولاب وتلبس بجامه ضيقه ومفتوحه من عند الصد"ر والضهر وبترفع شعرها لفوق علشان الفاتحه تبان
وبتاخد الصينيه القدم الباب وبتنزل تقعد جنبه على السفره من غير ما تتكلم
محمد بيبصلها وهو مصدوم من شكلها وان هى نزلت اصلا مش مصدق
محمد : عامله اى
نور مش بترد
محمد برغم انها وحشته بس مش بيقدر يقوم شكلها كده قدامه وبيسبها ويمشى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
بعد مرور شهر على كل ابطالنا خوف يحيى على فيروز واهتمامه بيها وده مفرح فيروز جدا
ومناكشه ادم وفتون
ونور و اللى بتعلم محمد الادب ومش راضي تستسلم لقلبها
ومحمد اللى معتش مستحمل بعد نور ولا لبسها اللى هو متاكد أن هى بتلبسه مخوص علشان تضايقه
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يحيى : يلا علشان نروح لدكتوره
فيروز بستغراب : ليه انا كويسه
يحيى : عايز اعرف التالت شهور هيخلصو امتى
فيروز بتضحك : حاضر هروح البس
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند الدكتوره بتخلص كشف
الدكتوره : الحمدلله كله تمام
يحيى : الحمدلله هى فى الشهر الكام
الدكتوره : فى اخر التانى
يحيى يعني فضل شهر
الدكتوره بضحك وفيروز بتتكسف اوووووووووى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
نهايه البارت 30 من روايه #انتَِ_نورى
بقلمي #شيماء_حماده
نصيحه منى متتعلقوش بالا بطال اوى 🙂
تعليقات
إرسال تعليق