رواية مفيش رحمه الفصل السادس وعشرون بقلم لولو محمد
رواية مفيش رحمه الفصل السادس وعشرون بقلم لولو محمد
(((((((مفيش رحمه )))))))
#لولو_محمد
الحلقه السادسة و العشرون
رحيم / انا كمان هدخل انام عن اذنكوا
رحيم يجى يقوم و زينب تدخل
زينب / انت رايح فين مش هتتغدى
رحيم / لما اصحى تصبحى على خير
رحيم يمشى
عبير / طب احنا كدا خلصنا هتوصلنا يا عماد
زينب / مستعجله على ايه مانتوا قاعدين
هاله / معلش اصل لسه هنلف عالنجف
...............................
زينب / ابقى بصى برده عاللامبدير ده اللى رحمه قالت عليه
هاله / باذن الله
..............
فى العربيه
عبير / انا هجيبهولك هديه ؟؟؟ ايه يعنى فاكره انى مقدرش على تمنه
عماد / هى متقصدش كدا انتى عارفه هى عاوزه تساعدك
عبير / و مين قالها انى عاوزه مساعده انا اصلا الغلطانه انى خدت رايها اش فهمها هى يعنى
عماد/ خلاص متاخديش رايها تانى
عبير / يعنى طلعت انا الغلطانه
عماد / لا انا الغلطان
عبير / انت عاوز تعصبنى يعنى
هاله / متستهدى بالله يا بنتى هو كان ايه اللى حصل
عماد / نفس اللى بيحصل كل يوم
عبير / و ايه اللى جابرك مدام انا مزهقاك كدا متسيبنى
عماد / دا رايك يعنى هو ده الحل الوحيد فى نظرك
عبير / بصراحه انت معزور ايه اللى يجبرك تخطب واحده كبيره زى داخله فى التلاته و عشرين سنه لا و كمان مبتعرفش ترقص يا ميله بختك يا عماد
عماد يسكت
هاله / حقك عليا يابنى معلش شغلنا قران و لا حاجه لحد متوصل و انتى اهدى شويه ميصحش كدا
عبير / يا ماما بقى
............
قدام بيت عبير
هاله / روحوا لفوا و انبسطوا لو ملكيش مزاج بناقص
عماد / لا هنلف يا ماما
هاله / طيب انا هنزل انا و ابقوا كلمونى
عبير / ماشى يا ماما
هاله تقفل الباب و تمشى
عماد / على فكره محدش ضربنى على ايدى عشان اختار البت الكبيره القمر عشان اتجوزها و مش مسؤل عن اى حاجه امى بتقولها
عبير / كان ممكن على الاقل تتكلم
عماد / هو انا مقولتش ان ده من حظى قدامك و لا كنت برد فى خيالى
عبير / انا تعبت يا عماد بجد انا كنت متخيله ان الخطوبه دى زى مبشوفها فى التليفزيون اتنين طايرين مالسعاده و كلام حب و رومانسيه طول الوقت بس بجد تعبت
عماد / انتى مشوفتيش فيلم الحموات الفاتنات و لا ايه يابنتى سيبك مالتركى اللى مسح دماغكم ده
عبير / و ليه لا يعنى هو كتير عليا اما ابعد عن الضغط العصبى ده
عماد / حقك عليا هانت
عبير / هانت ازاى و انا هاجى اعيش مع مامتك فى نفس البيت
عماد / بس مش فى نفس الشقه اقفلى بابك عليكى و بعدين مهو اللى هينطبق عليكى هينطبق على رحمه
عبير / رحمه باماره ايه
عماد / بكره لما تعيشى معانا هتعرفى ان ماما بتعمل فى رحمه اكتر بكتير ماللى بتعمله فيكى و لعلمك لو بطلتى تبينى انك بتدايقى ماما مش هتلاقى متعه فى اللى بتعمله و هتبطل
عبير / اه يعنى بدل متروحلها و تقولها عيب كدا يا ماما انا بحب عبير و مش عاوزها تضيع منى جاى تدينى انا دروس فى ازاى امثل انى بارده و مش فارق معايا صح
عماد / طب مهى عارفه انى بحبك امال هى بتعمل كدا ليه انا ابنها و بتغير عليا منك
عبير / بس رحيم مبيستحملش كلمه على رحمه لكن انت عادى بتجيب اللوم عليا
عماد / حظك وحش انتى خطيبه عماد مش رحيم
عبير تعيط
عماد / ممكن اعرف بتعيطى ليه
عبير / مفيش
عماد يمسح دموعها
عماد / انا اسف حقك عليا انا عارف ان الضغط عليكى كبير و عارف ان امى صعبه انا عارف والله و مقدر انك بتستحملى
عبير / انا كمان اسفه انا عارفه انى باجى عليك كتير اوى الفتره اللى فاتت بس مفيش حد غيرك يستحملنى
عماد / لا خدى راحتك ههههههههههه
عبير / و بعدين لما اشتكيلك انت احسن مشتكى لحد غريب يسخنى عليك او اشتكى لامى تشيل منكوا
عماد / فى الاول و الاخر انا و انتى ملناش غير بعض و ان شاء الله الوضع يتحسن مع الوقت
عبير / يارب
...............
فى شقه حياه بعد فتره
زينب / انا تعبت بجد العيال قرفونى
عفاف / مالك بس يا زينب
زينب / انا كبرت يا ماما على انى انضف البيت كله لوحدى و عماد و رحيم مبيهونش عليهم يفضوا خمس دقايق من وقتهم يروقوا اوضهم
عفاف / ياختى ربنا يعينهم مهو كلو على يدك عماد طالع عينه فى توضيب الشقه والتجهيز للفرح و رحيم يا فى النادى يا فى الموقع يا فى المكتب
زينب / انا عمرى مكنت متخيله انى اقولها بس يابختك ببنتك يا حياه اهى على الاقل مريحاكى و شايله عنك
حياه / هانت بكره ولادك يتجوزوا و كل واحد مراته بقى تشيل همه و هم بيتها
زينب / يا سلام ياختى و انتى فاكره ان ده يفرحنى انا اربى و اشقى و يطلع عينى و تيجى واحده تشيل عالجاهز
عفاف / الله يا زينب هما مش كانوا تعبينك و لسه كنتى بتشتكى منهم
زينب / الله يا طنط مانتى عارفه طبعى ادعى على ابنى و اكره اللى يقول امين هو انا ليا فى الدنيا غيرهم
حياه / ربنا يخليك محمد تعيشوا بقى مع بعض لا عيل يقرفكوا و لا حد يكلمكوا
زينب / محمد هو انا بشوفه راخر مهو معتكف فى اسكندريه انا كرهت المعرض الجديد اللى فتحوه ده
حياه / هانت محمود قالى انهم هيعينوا واحد يديره و هيتابعوه كل فتره مش هتبقى اقامه دايمه هناك
عفاف / و بعدين يا زينب ان كان محمد بيبات تلت ايام فى اسكندريه مهو محمود بيبات التلت ايام التانين
حياه / معلش اكل العيش
عفاف / و بعدين دا بدل متدعيلهم يبقالهم فروع فى كل الجمهوريه
زينب / يا طنط بدعى هو انا اكره الخير لجوزى مهو كلو فى الاخر بيصب لولادى انا بس صعبان عليا شحطتهم دى
عفاف / اما انا جتلى حته فكره
حياه / خير يا ماما
عفاف / ايه رايكوا نسافر لنا كام يوم فى اسكندريه العيال خدوا الاجازه و مورناش حاجه
زينب / ازاى يا ماما و تدريب رحيم و شقه عماد
عفاف / والله نسالهم و نشوف هيعرفوا يظبطوا نفسهم و لا لا
............
فى شقه هاله
عماد / ايه رايك لسه فاضل اسبوع على تركيب الستاير و المطبخ و تقريبا اشترينا كل حاجه نسافر نغير جو كام يوم معاهم
هاله / يابنى احنا لسه فاضلنا حاجات كتير نشتريها لسه هدوم عبير مجبناش منها حاجه
عماد / خلاص و احنا فيها نجيبها من اسكندريه ايه رايكوا
عبير / انت عاوزنى يوم مغير جو ابقى مع مامتك فى بيت واحد و شقه واحده
عماد / مانتى لازم تاخدى على كدا لاننا فى المصايف بنبقى عيله واحده فى شقه واحده و شقتنا على فكره دورين يعنى واسعه
هاله / بصوا شوفوا هتعملوا ايه و قولولى رايكم انا هقوم ابص عالاكل
هاله تقوم
عماد / السجاد جبناه و الستاير فاضل اسبوع عالتركيب و المطبخ شرحه و العفش فى الشقه و النجف جبناه وواقف عالتركيب و الرفايع اديكى بتلقطى فيها فاضل ايه بقى
عبير / ماشى سبنى بس لبكره اخد و ادى فى الموضوع فى دماغى و اشوف
....................
فى اوضه رحيم
رحمه / الكل هيسافر هتفضل لوحدك يعنى
رحيم / مانتى عارفه ظروفى
رحمه / دول كام يوم بس مش حاجه
رحيم / طيب هتكلم مع دكتور اسماعيل و الكابتن و اشوف
رحمه / مليش دعوه انا هقوم اغسل هدومك و اجهز شنطتك انت جاى يعنى جاى مليش فيه
رحيم / ربنا يسهل
رحمه / انت وعدتنى
رحيم / انا قولت ربنا يسهل
رحمه / انا هعتبرها وعد و ابقى ارجع فى كلامك بقى
رحيم / ايه البلطجه دى
رحمه / ان كان عاجبك انا ورايا حاجات كتير ارتبلها قبل السفر مش فاضيه عن اذنك
.............
فى الكليه تانى يوم
سلمى / انا خلصت اللى ورايا و مروحه هتيجى .... انتى يا بنتى سرحانه فى ايه
عبير / هاه ... معلش كنت سرحانه شويه
سلمى / خير اتخانقتى مع العقربه حماتك تانى
عبير / لا عماد عاوزنى انا و ماما نطلع معاهم مصيف كام يوم و هبقى معاهم فى شقه واحده
سلمى / و رحمه طالعه
عبير / اكيد
سلمى / يبقى تطلعى يا هبله انتى عوزاها تبقى مع حماتك لوحدها هناك و تقعد تدحلبلها و تقرب منها و تقولها ان سموك استكبرتى تبقى معاهم يا عبيطه
عبير / انا مليش فى الجو ده انا بدات اندم انى ساعدت رحمه مالاول كان ماللى و مال القرف ده
سلمى / بصى يا بنتى روحى و حطى رجلك فى وش الطخين انتى ناقصك ايد و لا رجل دانتى ستهم كلهم
عبير / انا مش بتاعه الكلام ده و انتى عارفه
سلمى / عشان هبله انا لو منك لازم اروح و يمكن لما تعيشى مع حماتك فى بيت واحد تقربى منها و تحبك و لو حبتك هتحطك فوق الكل حتى بنت العز ست رحمه
عبير / شايفه كدا
سلمى / طبعا يا بنتى
..............
فى اسكندريه
قدام الشقه عربيتان يركنوا ورا بعض الاولى ينزل منها عماد و عبير و هاله و زينب و التانيه ينزل منها رحيم و رحمه و عفاف و حاه و محمود و محمد يستقبلهم
محمد / الف حمدالله عالسلامه مستنيكوا من بدرى انا حتى مرديتش اروح المعرض النهرده
زينب / ازيك يا حبيبى ايه الاخبار
محمد / كلو بقى تمام لما وصلتوا
الكل يطلع الشقه و يحطوا الشنط جنب الباب
عماد / عبير و طنط هتاخدوا اوضتى انا و رحيم فوق جنب اوضه بابا و ماما
عبير / ايه ده احنا كدا هنتقل على رحيم و لا ايه
رحيم / ازاى بس دانتوا على راسنا
عفاف / طلع شنطهم يا عماد و حط شنطك فى اوضه ابوك و انت يا رحيم تعال دخل شنطنا اوضتى و حط شنطك معايا
رحيم / حاضر يا تيته
عماد و عبير و هاله يطلعوا فوق يلاقوا الدور اللى فوق متبهدل عالاخر يبص لعبير و هو محرج و هى تبصله
هاله / هات بس مقشه و جاروف و انا خمس دقايق و اخلصه
عبير / و احنا جايين هنا ننضفلهم كمان و لا ايه
باب الاوضه يخبط رحمه و حياه يدخلوا
حياه / محمد قالنا انه مفتحش الدور اللى فوق خالص و كان بينام تحت فمعلش انزلوا تحت و احنا هنروق المكان
هاله / لا مش عاوزين نتعبك احنا هنروقها
حياه / لا معلش انتوا ضيوفنا
عبير تنزل و عماد وراها
هاله / طب معلش هساعدكوا
............
تحت زينب قاعده تتفرج عالتليفزيون و تازاز لب و عبير و عماد فى البلكونه
عفاف / متطلعى تساعديهم و تروقى على الاقل اوضتك انتى و جوزك
زينب / هى زحمه و خلاص يا طنط دول اوضتين و روف و دول تلت ستات ايه صعبه
عفاف / طب على الاقل قومى غيرى ملايات الاوضتين اللى جوه او علقى عالاكل اعمليلك لزمه الناس تقول علينا ايه جايبنهم نشغلهم
زينب / باس هو كدا استنى .... عبير يا عبير
عبير تدخل مالبلكونه
زينب / تعالى اقعدى جنبى
عبير تروح تقعد جنبها
زينب / انا سمعت انك فى الطبخ استاذه
عبير / اهو بحاول
زينب / بتعرفى تعملى ايه احسن حاجه انا بحب ادوق و احكم بنفسى
عبير / عادى اللى عوزاه
زينب / خلاص خشى كدا حركى نفسك و روقى الاوضتين اللى جوه هما نضاف بس افتحى الشبابيك و دخلى الشمس عشان ستك عفاف مبتحبش الكمكمه و غيرى ملايات السرير على مرحيم و محمود يجيبوا الطلبات وورينا شطارتك النهرده كلنا هناكل من ايدك اما نشوف بقى
عفاف / انتى بتقولى ايه يا زينب
زينب / ايه يا طنط انا عاوزه اطمن على ابنى الله عشان اعمل حسابى من دلوقت لو مبتعرفش تطبخ ابقى ابعتله اكله فوق
عماد / ايوه يا ماما بس عبير ضيفه
زينب / ضيفه ايه دى صاحبه بيت و كلها شهرين و هتبقى بنتى الله و بعدين انتوا محموقين لها ليه لو هى مش عاوزه تقول لا انا ضيفه و انتوا اخدمونى و انا هقعد احط رجل على رجل و احنا مش هنكسر كلامها و هنشيلها هى بقى تختار تبقى ضيفه و لا صاحبه بيت
عماد يبص لعبير
عبير / لا صاحبه بيت يا ماما عن اذنكوا ثوانى
عبير تقوم تدخل اول اوضه و عماد وراها و الشنط عالارض
عماد / انا هساعدك دى اوضه رحمه و تيته على فكره
عبير ساكته و تفتح الشباك و الشيش و تشيل الملايه عماد يفتح الدولاب و يطلع ملايه تانيه و يفردها و يساعد عبير
عماد / على فكره انتى اسرع واحده تفرد ملايه ماما هتتفاجئ من سرعتك
عبير تبتسم بسخريه و تمسحها فورا و تدخل الاوضه اللى بعدها و نفس الشئ فى صمت
بره رحيم يدخل و محمود شايلين اكياس بالهبل
محمود / جبنا كل حاجه فى الورقه لحمه و فراخ و خضار و فاكهه و كل الحاجات اللى طلبتوها حتى البهارات و المناديل
رحمه و حياه و هاله ينزلوا من فوق و عبير و عماد يطلعوا مالاوض
زينب / على فكره عبير عزمانا النهرده على الغدى دخلولها بقى الاكياس دى كلها المطبخ اما نشوف شطارتها
رحمه / بجد طب انا ممكن اساعد طيب فى اى حاجه
زينب / لا انتى عاوزه تهنكرى جمبها و فى الاخر يقولوا انتى اللى عامله ابقى اعزمينا يوم لوحدك
حياه / انتى عوزاها تعمل اكل لينا كلنا لوحدها
زينب / انا واثقه فى قدرات مرات ابنى و لا ايه يا هاله
هاله / طب دا عبير تشيل عزايم لوحدها وريهم يا عبير علام امك
عماد يشيل الاكياس يدخلها المطبخ
عبير / انا كنت عارفه ان ده اللى هيحصل عبير هتتحول للخدامه بتاعه عيلتك
عماد / اولا سيد القوم خادمهم ثانيا انتى فرد مالعيله مش الخدامه بتاعتهم يعنى هى طنط حياه و رحمه لما طلعوا يروقوا الاوض فوق كانوا خدامين لا و كل واحد فينا بيعمل حاجه يعنى رحيم و عموا نزلوا جابوا الطلبات و كدا كل واحد بيساعد فى حاجه
عبير / و الله
عماد / انا يا ستى هساعدك على فكره انا شيف ممتاز
عبير / لا متتعبش نفسك انا مش محتاجه مساعده من حد
عماد / طب هساعدك فى غسيل المواعين ايه رايك
عبير / ممكن تطلع مالمطبخ
عماد / حاضر حاضر بالراحه
عماد يطلع و شويه و رحمه تدخل
رحمه / مش محتاجه مساعده
عبير / لا شكرا
رحمه / متاكده
عبير / اكيد يعنى متاكده
رحمه / طب انا و رحيم خارجين نشوف السينمات فيها ايه عشان نخرج بالليل مش عاوزه حاجه من بره
عبير / و مدام انتى كدا كدا خارجه جايه تعرضى مساعدتك على اساس ايه بقى ان شاء الله و لا تكونى فاكره انك بكده يعنى يمكن هتفرسينى او هتحرقى دمى شوفتينى يا عبير انتى بتطبخى و انا بتفسح
رحمه / لا على فكره لو طلبتى مساعده انا كنت هلغى الخروجه دى و هساعدك و بعدين اكيد مش بحاول اغيظك انا بعتبرك اختى على فكره
عبير / طب على العموم مفيش مشكله سيبينى بقى اركز
رحمه / اوك بالتوفيق سلام
رحمه تمشى
عبير / ياميله بختك يا عبير منك لله يا سلمى عليكى و على شورتك المهببه
..........
بعد ساعتين
زينب تدخل لعبير المطبخ و هى بتغسل المواعين
زينب / كل ده انا قلقت عليكى قولت تكونى محتاسه و مكسوفه و لا حاجه
عبير/ لا متخافيش الحوسه دى مش للى زيى انا الحمد لله شاطره اوى فى المطبخ
زينب / دا طبعا شئ يسعدنى بس مالك بليتى نفسك كدا كانك مرات البواب و كنتى بتمسحى السلم بجد شكلك صعب اوى معرفش لو عماد شافك كدا رايه هيكون ايه
عبير / معلش اصلى كنت بغسل المواعين مطرح الاكل
زينب / خلصتى كل حاجه
عبير / اه جاهز عالغرف
زينب / طب خلاص اطلعى غيرى هدومك على مرحيم و رحمه يرجعوا يلا مستنيه ايه اتحركى قبل محد يشوفك كدا
عبير / حاضر عن اذنك
عبير تطلع مالمطبخ و زينب تعرى الاكل و تدوقه يعجبها تفتح علبه الملح و تبوظلها الاكل و تقفل الحلل تانى و تطلع مالمطبخ تروح تقعد جنب هاله
هاله / ايه خلصت
زينب / اه دى استاذه طلعت تغير هدومها على مرحيم و رحمه يجوا متكلميهم يا حياه تشوفى هما فين
حياه / فى الطريق لسه قافله معاهم
عفاف / والله كويس اصلى وحوحت خالص
زينب / تحبى اغرفلك يا طنط
عفاف / انتى عارفه يا زينب انى مبكلش غير فى اللمه عشان يفتحوا نفسى
زينب / براحتك هانت عالعموم
عبير تنزل و تيجى تروح المطبخ هاله تناديها
زينب / تعالى يا حبيبتى رايحه فين
عبير / كنت هبص عالاكل فى المطبخ
زينب / تبصى على ايه مانتى طفيتى من بدرى انتى نسيتى و لا ايه
عبير / ههههههههههه اه شكلى كدا
هاله / لا عبير موسوسه فى الموضوع ده دى ممكن تدخل المطبخ تلت اربع مرات تتاكد انها قفلت عيون البوتجاز
رحمه و رحيم يدخلوا
زينب / اهلا برحله الاستكشاف عرفتوا التفاصيل
رحيم يروح يقعد / طبعا عرفنا الافلام اللى فى كل سينما عشان ننزل عالفيلم اللى يعجبنا علاطول
زينب / معلش يا رحمه كوبايه ميه من جوه لحسن ريقى ناشف
رحمه / حاضر ثوانى
رحمه تدخل المطبخ تجيب كوبايه الميه و هى خارجه تلاقى عبير داخله
رحمه / ايه الاخبار
عبير / جايه اغرف عشان نتغدى
رحمه / انا هودى كوبايه الميه و اجى اساعدك حالا
عبير / اوك براحتك
عبير تغرف الاكل و هى بتغرف تدوقه تلاقيه حادق مش تطلع و عنيها بتطق شرار تشد رحمه من ايدها
عبير / انتى خلاص وصلتى للحقاره دى ازاى تعملى كدا
رحيم / هو فى ايه يا عبير متهدى شويه
عبير / انا مكلمتكش انت انا بكلم الست هانم ردى عليا ليه عملتى كدا ليه استفدتى ايه يعنى
رحمه / عملت ايه بس
عبير / انتى هتستهبلى
زينب / فى ايه يا عبير انتى ازاى تكلمى رحمه بالشكل ده انتى نسيتى نفسك و لا ايه
عبير / الهانم دخلت قال ايه تجيب مايه و بوظت الملح فى الاكل
زينب / رحمه عمرها مهتعمل كدا
عفاف تبص لزينب و ترفع حاجبها
زينب / رحمه بنت متربيه متعملش الحركات دى تلاقيكى بتلزقى فشلك فيها
عبير / والله ؟؟؟
رحمه / والله مفتحت الحلل حتى و لا اعرف انتى عامله فيهم ايه ... لا الحقيقه عرفت مالريحه بس والله مبصيتش فى الحلل
عبير / بطلى كدب بقى انتى الوحيده اللى ممكن تعملى حركه زى دى
رحيم / رحمه اخر واحده تعمل حاجه زى دى
حياه / رحمه كانت طول الوقت بره معقوله هتدخل المطبخ ثوانى هتبوظ الاكل و بعدين هى مكنتش عامله حسابها على دخول المطبخ زينب هى اللى طلبت منها تدخل
عبير / امال مين اللى بوظ الاكل حضرتك ؟؟؟
...............................
تكملة الرواية من هناااااااا
لمتابعة باقى الرواية زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كاملةمن هناااااااااا
مجمع الروايات الكامله 1اضغط هناااااااا
مجمع الروايات الكاملة 2 اضغط هناااااا
)))))) #لولو_محمد ا…){kind=link}
تعليقات
إرسال تعليق