رواية وتبقي لي الفصل الأربعون والحادي والاربعون بقلم فاطيما
رواية وتبقي لي الفصل الأربعون والحادي والاربعون بقلم فاطيما
وتبقي لي .. ( الحلقة 40 /41)
وفى صباح يوم جديد بالمجموعه رنا وسوكا كانوا قاعدين زى كل يوم بيخلصوا شغل وراهم بس المره دى كان الهدوء هو سيد الموقف رنا كانت قلقانه جداا على سوكا مش عادتها تكون ساكته كده بس كانت بتقنع نفسها ان ممكن يكون السبب فى ده انها مصدعه وباين عليه فعلا التعب ومكنتش عايزه تفضل تضغط عليها باللاسئله علشان ما تضايقهاش وفجأه دخل زكى يصبح عليهم كالعاده ومعاه الوردتين ...
زكى : صباح الورد على الورد
اتفضلى يا سوكا
سوكا وهى قاعده فى مكانها ما اتحركتش مدت ايديها وخدت الورده بكل هدوء وحطتها على المكتب وقالت : صباح الخير يا مستر
اتفضلي يا رنا
رنا : ميرسي يا مستر صباح فل
زكى : طيب عن اذنكم اروح بقي اشوف اللى ورايا واسيبكم تكملوا شغلكم
وخرج من المكتب استغربت رنا اكتر من رد فعل سوكا اللى ولا اتحركت ولا اتكلمت ولا حتى اهتمت بوردة زكى وفضلت قاعدة بنفس هدؤها ولا حتى التفتت لها تعلق على شىء وقالت فى نفسها : ياتري فيكى ايه بس يا سوكا قلقتينى عليكى حاسه ان فيكى حاجه مش فاهماها معقول مشاعرك تتبدل فجأه كده تجاه زكى مش مصدقه القصه دى ممكن تكونى سمعتى او عرفتى حاجه عنه هى اللى عملت فيكى كده اصلي لغاية ما سيبتك امبارح كنتى طبيعية جداا ومفيش اى حاجه وكنتى سعيده جداا يا ترى ايه اللى حصلك خلاكى بقيتى كده احساسي بيقولى ان اللى فيكى اكتر من مجرد صداع وتعب
وقطع عليها تفكرها صوت الموبيل لاقته عبدالله خدت الموبيل ودخلت مكتبه ترد عليه .....
رنا : يا صباح الخير والهنا على روح قلبي انا
عبدالله : صباح الاشتياق على الجمال والرقه والصوت اللى بيدوب قلبي دا مشتاق اصبح عليكى وانتى قدامى زى كل يوم اعمل ايه دلوقتى
رنا : وانا كمان يا حبيبي مفتقداك جداا والله يا حبيبي المجموعه والمكتب وكل شىء وحش قووى من غيرك
عبدالله : انتى بتكلمينى منين
رنا : من مكتبك
عبدالله : طيب اقفلى هتصل فيديو كول
وكملوا المكالمه فيديو كول اتنين عشاق بقي يا جماعة واول مره يبعدوا عن بعض فاللاشتياق والبعد عامل عمايله المهم انه بعد مكالمه طويله بينهم خرجت رنا من المكتب لاقت سوكا قاعده نفس القعده بنفس المود فحبت تنكشها شويه يمكن تفك
رنا : اسكتى يا سوكا عبدالله بيحكى ان المنتجع بقي خيالى واحمد سافر النهارده علشان يصور الاعلانات
سوكا : بجد ربنا يوفقه يروح ويرجع بالف سلامه
ورن تليفون المكتب عند رنا راحت ترد ..
رنا : الوو
عبدالعزيز : صباح الخير يا انسه رنا
رنا : صباح النور
عبدالعزيز : معاكى عبدالعزيز الزايد
رنا اتفجأت واتوترت ومبقتش عارفه تجمع اول مره يكلمها بنفسه على التليفون قالت بعد ما استوعبت واتمالكت نفسها : اهلا بحضرتك يا فندم
عبدالعزيز : انا كنت عايزك تنورينى شويه فى مكتبي لومش هعطلك عن شغلك
رنا : حضرتك تأمر يا فندم دقايق وهكون عند حضرتك
عبدالعزيز : اوكى فى انتظارك مع السلام
رنا : مع السلامه
الحقينى بسرعه يا سوكا
سوكا : مالك يا رنا مين اللى كان على التليفون
رنا : عبدالعزيز بيه ابو عبدالله عايزنى عنده فى المكتب انا حاسه انى متوتره قووى
سوكا : طيب ودا عايز يتكلم معاكى فى ايه اكيد حاجه ملهاش علاقه بالشغل ممكن يكون عبدالله قاله
رنا : تفتكرى انا خايفه قووى يا سوكا
سوكا : عادى يا حبيبتى خشى بقلب جامد واتصرفى على طبيعتك يلا روحى ما تتأخريش عليه
رنا : حاضر ادعيلى يا سوكتى
سوكا : ما تقلقيش ان شاء الله خيرر
وراحت رنا وهى التوتر ماليها اول مره هتدخل مكتب رئيس مجلس الاداره كانت دايما بتشوفه من بعيد وهو معدى اول مره هتقبله شخصيا دا غير انه يبقى ابو الشخص اللى بتحبه خايفه من سبب استدعائه ليها وخايفه من طريقة استقباله دخلت مكتب السكرتاريه لاقت فى وشها مصعب قالت فى نفسها : اعوذ بالله هى اول القصيده كفر كده ايه اللى جاب البنى ادم دا هنا
مصعب اول ما شافها تنح ودى ايه اللى جايبها هنا بس تصدق عندك حق يا عبدالله تاخد معاها لفه مزه مزه زى ما قال الكتاب تتاكل اكل
رنا : صباح الخيرر
مصعب وهو هياكلها بعيونه : صباح الجمال
رنا بجديه : نعم !!
خدت نفس تمسك نفسها من طريقته اللى حست فيها بالجرأئه معاها وكملت كلامها : لو سمحت عبدالعزيز بيه منتظرنى فى مكتبه ممكن تديله خبر انى بره
مصعب : بس كده عيونى
رنا وهى بتبصله باستحقار بينها وبين نفسها بتقول : الهى تتبظظ عيونك دى يا بعيد من اول ما شوفتك وانا حسيت انك سافل وحقير
دخل مصعب بلغ عبدالعزيز بحضور رنا قاله خليها تتفضل مصعب وهو لسه جوه نده عليها ..
مصعب بجديه قدام عبدالعزيز : اتفضلي يا انسه
رنا دخلت عبدالعزيز اول ما شافها قام يرحب بيها وسط استغراب مصعب من طريقته حتى رنا نفسها مكنتش مصدقه الحفاوة اللى استقبلها بيها
عبدالعزيز : اهلا اهلا انسه رنا نورتى المكتب تعالى اتفضلي
مصعب اتفضل انت شوف شغلك وممنوع اى حد يدخل او توصلي اى تليفونات
مصعب وهو حاسس بفضول هيقتله بس مجبور : حاضر يا فندم بعد اذنك
خرج مصعب وهو هيموت ويعرف ايه الكلام اللى بيدور بينهم جوه
اما داخل مكتب عبدالعزيز الزايد دار الاتى :
عبدالعزيز : اتفضلي استريحي يا انسه رنا
رنا : متشكره جداا يا فندم
عبدالعزيز : ها تحبي تشربي ايه انتى اول مره تنورينى فى مكتبي
رنا : لا ابداا متشكره لحضرتك جداا كفايه استقبال حضرتك
عبدالعزيز : انتى بخيله ولا ايه لا عايلة الزايد عايله كريمه جداا وبتحب اللى يدخلها يكون كريم برضو
رنا تنحت ووشها جاب الوان ومعرفتش ترد من كتر ذهولها من كلامه
عبدالعزيز : ما تستغربيش عبدالله حكالى عنك كتيرر وعن ادبك واخلاقك ودا انا لمسته اول ما شوفتك وكلمنى عن رغبته فى الارتباط بيكى وانا علشان كده طلبت اقابلك
رنا لسه مش قادرة تجمع من كتر ما كانت المفاجأه فوق اى توقعات وكسوفها من كلامه خلى وشها بقي زى الطمطمايه
عبدالعزيز : ها ما قولتيش تشربي ايه بقى
رنا وهى مكسوفه جداا : اللى حضرتك تطلبه
عبدالعزيز : انا كنت هطلب قهوه بتشربي قهوه
رنا : لا خلاص ممكن عصير فرش
طلب عبدالعزيز الضيافه وصمم مصعب انه هو اللى دخلها بنفسه خبط ودخل
عبدالعزيز : شكرا يا مصعب مدخل الحاجه بنفسك
مصعب : انا تحت امر ساعتك عن اذنكم
عبدالعزيز : اتفضلى يا انسه رنا
رنا : متشكره
عبدالعزيز : قوليلى بقى عبدالله قالى انكم من اسكندرية منين فى اسكندريه
وفضلوا يتكلموا كتيرر ورنا توترها قل كتيرر من طريقته اللطيفه معاها وحكتله عن بيتهم فى اسكندريه ووالدها وشغله وانه لما اتوفي هى وقفت الماجستير اللى كانت بتعمله واشتغلت وازاى فكروا ينتقلوا مصر وكان عبدالعزيز مبسوط من شخصيتها جداا واسلوبها فى الكلام استريحلها جداا وفعلا حس انها تدخل القلب وبعد ما خلصت كلامها قالها
عبدالعزيز : تصدقى ان عبدالله عنده حق انتى فعلا شخصيه تدخل القلب بسرعة ربنا يحميكى
رنا اللى اتكسفت من اطرئه ليها وقالت بخجل : ربنا يخليك دا بس من زوق حضرتك
عبدالعزيز : ممكن بقي اطلب منك طلب
رنا : حضرتك تأمر
عبدالعزيز : انا كنت عايزك تحددى معاد مع الست الوالده حابب اتعرف عليها اكتر وياريت لو ادوق من اديكى احلى قهوة
رنا : اكيد طبعا حضرتك تتفضل فى اى وقت دا حضرتك هتنورنا
عبدالعزيز : لا اتفضلي دا الكارت بتاعى هستنى منك تليفون ياريت اسمع موافقتها وتحدد الميعاد اللى يناسبها ويناسبكم
رنا : حاضر يا فندم
عبدالعزيز : ايه رايك يا رنا بلاش الرسميات دى قوليلى ياعمى ولا ايه رايك
رنا ضحكت : حاضر يا عمى .. طيب استأذن علشان عطلت حضرتك
عبدالعزيز : ما تقوليش كده يا رنا انا سعدت كتيرر بكلامى معاكى واتفائلت خير ان شاء الله
رنا : ربنا يخليك يا عمو بعد اذن حضرتك
عبدالعزيز : هستنى تليفونكم اتفضلى يا رنا
طلعت رنا من عنده وهى فى قمة سعادتها ومش قادرة تدارى تعابير وشها اول ما شافها مصعب خارجه قالها : نورتي المكتب يا رنا
بصتله بجديه وقالتله : اسمى الانسه رنا
مصعب بتحدى : ماشي يا انسه رنا
رنا فى سرها وهى خارجه وسيباه : ابو شكلك جتك داهيه فى تقل دمك
ومشيت بخطوات سريعه لغاية المكتب لاقت سوكا مستنياه على نار اول ما شافتها جريت عليها
سوكا : ها يا رنا خيرر
رنا جريت حضنتها جامد وفضلت تلف بيها وهى بتقول : عبدالله كلم عمو عبدالعزيز وقابلنى يا سوكا مقابله جميله قووى وطلب منى احدد معاد مع ماما انا مش مصدقه يا سوكا اللى بيحصل مش مصدقه
سوكا : مبروك يا قطتى انتى تستاهلى كل حاجه جميله الف مبروك ربنا يتمم بخير ان شاء الله
رنا : ربنا يخليكى ليه يا احن واطيب اخت فى الدنيا انا لو عندى اخت مكنتش هتفرحلى زيك كده انا بحبك قووى يا سوكا سوكا : وانا كمان بحبك قووى ولولا احنا فى المجموعه كنت فقعت زغروطه عجب علشان الاخبار الحلوه دى بس ملحوقه يوم الخطوبه هتشوفى هعمل ايه
رنا : حبيبتى يا سوكا عقبال لما افرحلك كده يوم ما تتهنى مع اللى بتتمنيه يارب قريب علشان سعادتى تكمل بسعادتك
سوكا : ما تقوليش كده انا كده كويسه وقدام شوفتك سعيده كأن انا اللى سعيده انا شلت الموضوع دا من دماغى انا كده كويسه جداا ادعيلى بالتوفيق فى حياتى اللى اختارتها
رنا : انا قلقانه عليكى يا سوكا طمنينى يا حبيبتى فيكى ايه ريحينى مالك بس حاسه بيكى انتى فيكى حاجه مش طبيعيه ما تحوليش تدارى عليه
سوكا : هو انتى يا قطتى غاويه نكد حتى وانتى مبسوطه سيبك منى انا بخير وتمام يلا روحى كلمى المز واديله كلمتين حلويين يستاهل الصراحه
رنا : ماشي يا سوكتى بس برضو انا مستنياكى تحكيلى
وخدت الموبيل ودخلت المكتب وكلمته
كان واقف فى موقع التصوير بين العمال بيتابع تصوير الاعلانات اول ما شاف رقمها بعد بعيد ورد عليها
عبدالله : وحشتك
رنا : انت عالطول واحشنى
عبدالله : عارفه انا فين دلوقتى
رنا : فين يا روح قلبي
عبدالله : فى لوكشن التصوير مع احمد وصل من ساعه وبيبدأ تصوير اول اعلان
رنا : بجد
عبدالله : انا متحمس جداا الكل هنا مع اول تصوير متنبيء له بالنجاح وانا كمان متأكده ان الفرصه دى هتبقى اول سلمه فى مشوار نجاحه
رنا : الفضل ليك انت يا حبيبى
عبدالله : رنا متقوليش كده تانى احمد فعلا يستاهل الفرصه انا لو مش واثق فيه مكنتش اديته فرصته
رنا : انت حبيبى مفيش منك فى الدنيا دى كلها انا بموت فيك
عبدالله : لا بلاش الدلع ده لحسن اخد على كده وانتى حره بقي
رنا : لا خد على كده علشان انت تستاهل كل الدلع والحنيه بس منى انا بس اوعى حد غيرى يدلعك
عبدالله : انا اصلا مبقتش اشوف ولا اسمع حد غيرك انتى وبس
رنا : حياتى انت .. انا كمان عندى ليك اخبار حلوه
عبدالله : بجد قولي بسرعه
رنا : عمو عبدالعزيز طلبنى عنده فى المكتب وقعد اتكلم معايا كتيرر وكان لطيف معايا جداا وقالى انك طلبت منه الارتباط بيه وطلب منى احدد معاد مع ماما علشان يجى عندنا البيت يتعرف علينا اكتر ويتكلم مع ماما ويشرب قهوه من ايدى
عبدالله : بجد يا رنوشتى
رنا : هو دا كلام فيه هزار دا انا اتوترت جداا لما طلبنى خوفت قووى بس هو فجائنى برقته معايا وزوقه قبلنى مقابله جميله قووى يا حبيبى عمو دا طلع عسل جداا انا حبيته قووى
عبدالله : لا حيلك انا بغيررر ها الكلام الحلو دا ليه انا بس فاهمه
رنا : هتغير من عمو يا عبودى
عبدالله : انا بغيرر عليكى من اى حد حتى احمد اخوكى اوعى تدلعيه قدامى
رنا : يا نهار ابيض دا انت طلعت غيور قووى
عبدالله : ايه هتغيري رأيك فيه
رنا : ما ينفعش اعمل كده خلاص فات الاوان انا غرقت خلاص واللى كان كان
عبدالله بخباثه : غرقتى !!
رنا : غرقت فى حبك
عبدالله : وبعدين بقي
رنا : ايه يا حبيبي مالك
عبدالله : ما هو انتى لو اخدتينى على الكلام الحلو دا انا الصراحه ما هصدق وهتعود وهشتاقلك اكتر لدرجة انى ممكن اتجنن واتهور وتلاقينى نازل مصر حالا
رنا ضحكت راح قالها : بتضحكى
رنا وهى ماسكه نفسها من الضحك : عبدالله روح شوف شغلك وخلينى اشوف شغلى
عبدالله : بقى كده
رنا : اه كده
عبدالله : ماشي يارنا بكره يلمنا بيت انما وريتك
رنا : واهون عليك
عبدالله : لا
رنا : حبيبى يا عبودى
عبدالله : ايه ؟
رنا : حبيبى يا عبودى
عبدالله : انا برضو بقول اقفل احسن
وضحكوا هما الاتنين وسلموا على بعض وقفلوا ورجع كل واحد لشغله
نرجع لابراهيم فى روما اللى عمل مكالمه لمصعب ..
مصعب : يامساء الانوار يا ابراهيم بيه
ابراهيم : ازيك يا مصعب
مصعب : بخيرر طول ما حضرتك بخيرر
ابراهيم : مصعب انا عارف انك دلوقتى فى المجموعه
اول ما تروح وتعرف تكلمني ادينى رنه عندى كلام كتيرر معاك مش هينفع يتقال دلوقتى ومحتاج اعتمد عليك فى شوية حاجات هطلبها منك
مصعب : رقبتى يا ابراهيم بيه هكلمك اول ما اروح وامرنى انت بس وهتشوف
ابراهيم : عند القول يا مصعب المكالمه دى والمكالمه الجايه مش عايز حد يعرف عنها اى حاجه فاهم
مصعب : عيب يا ابراهيم بيه دا انا تلميذك
ابراهيم : سلام دلوقتى ونبقى نكمل كلامنا باليل
مصعب : مع السلامه يا ابراهيم بيه
رنا قعدت تكمل شغل وهى متابعه سوكا اللى عامله نفسها بتشتغل وهى سرحانه فى دنيا تانيه ورنا هتموت وتعرف فيها ايه وليه بتخبي عليها وفجأه التليفون رن وردت رنا ...
رنا : الوو
زكى : ايوه يا رنا زكى معاكى
رنا : ايوه يا مستر زكى
سوكا اول ما سمعت الاسم غصب عنها ركزت فى كلام المكالمه
زكى : لو سمحتى يا رنا ممكن تيجى مكتبي كنت حابب اكلم معاكى دا لو مش هعطلك
رنا : لا ابداا ثوانى وهكون عند حضرتك مع السلامه
وقفلت وهى باصه على سوكا اللى عملت نفسها ولا على بالها ومشغوله ولا كأنها سمعت حاجه ودا خلا رنا تشك اكتر وتتصور ان ممكن يكون فى مشكله حصلت بينهم وزكى هيوسطها فى الموضوع فرحت لما فكرت فى الفكره دى لانها هتموت وتعرف ايه اللى وصل سوكا للحاله دى واتمنت انها تقدر تصلح الامور وترجع لسوكا ضحكتها تانى
وقامت راحت لزكى اللى كان قاعد مستنيها وهو متوتر جداا وحالته حاله بس شجع نفسه لما افتكر كلامه لسوكا خبطت رنا ودخلت المكتب ..
زكى : تعالى يا رنا اتفضلى استريحى
رنا : شكرا يا مستر خيرر
زكى : لا ان شاء الله خير انا بس كنت عايز اطلب منك يعنى ...
رنا : ايوا يا مستر انا سامعه حضرتك
زكى : انا ممكن اطلب منك نخرج سوا بعد الانصراف فى موضوع مهم عايز احكيه معاكى ومش هينفع نتكلم فيه هنا
رنا اتفاجأت بطلبه لانها كانت فاكره انه ممكن يتكلموا عادى فى الشغل بس قالت بينها وبين نفسها معلش علشان خاطر سوكا وقالت
رنا : مفيش مشكله يا مستر قدام موضوع مهم انت اكيد من الشخصيات اللى بثق فيهم وبكنلهم كل الاحترام والتقدير
زكى : انا متشكر جداا يا رنا خلاص هستناكى بعد انتهاء اليوم ونخرج سوا
رنا : معلش مش هينفع من قدام المجموعه انا هستناك بره عند كشك الورد افضل
زكى : زى ما تحبي
رنا : طيب استأذن انا
زكى : اتفضلى
خرجت رنا وزكى اتبسط جداا انها وافقت رجعت رنا قعدت مكانها وبرضو سوكا ولا سألتها وعامله نفسها مشغوله رنا احتارت فى امرها بس قالت لنفسها هانت شويه وهفهم من زكى ايه الموضوع بالظبط وقعدت مكانها
اتصل زكى بسوكا وطلبها فى مكتبه ردت سوكا : حاضر يا مستر وقامت من غير اى كلام وتابعتها رنا بعيونها دخلت سوكا لزكى اللى قال : تعالى يا سوكا
سوكا : خير يا مستر
زكى : مبسوط قووى يا سوكا طلبت منها نخرج بعد الشغل ووافقت ادعيلي بقي توافق
سوكا : ان شاء الله ربنا يوفقك
زكى : تسمحيلي ابقى اكلمك واحكي معاكى حصل ايه انا فعلا بجد مبقتش استريح الا لما بحكى معاكى ولازم افهم رنا الموضوع دا انتى بقيتى اهم واقرب صديقه ليه
سوكا : اكيد .. انا ممكن اطلب من حضرتك اجازه يومين
زكى : ليه يا سوكا خيرر
سوكا : اصلي تعبانه شويه وجيت النهارده بالعافيه فلو تسمح حالى محتاجه راحه يومين
زكى : لا الف سلامه عليكى يا سوكا انا حسدتك ولا ايه انتى عارفه انى مقدرش استغنى عنك ابداا بس قدام تعبانه اوكى بس يومين وبس واسمحيلى ابقى اطمن واسال عليك
سوكا : ان شاء الله عن اذنك
زكى : سوكا خدى بالك على نفسك
سوكا اكتفت انها هزت راسها بالموافقه وخرجت دخلت المكتب لامت حاجتها وفضلت تكتب فى جدول الاعمال لليومين الجايين ورنا مستغربه وعماله تقول بتعمل ايه دى
وعدى الوقت بسرعه واول ما جه وقت الانصراف قامت سوكا راحت لرنا واديتها جدول الاعمال
رنا باستغراب : ايه ده يا سوكا
سوكا : دا جدول اعمال اليومين اللى جايين اصلى طلبت من مستر زكى راحه يومين علشان تعبانه وهو وافق معلش يا رنا هتقل عليكى اليومين دوول سامحينى
رنا : سوكا انتى بجد تعبانه اقصد انا مش فاهمه مالك انتى عارفه لو على الشغل ما يهمكيش بس انا بجد عايزه اعرف مالك انا قلقانه عليكى يا حبيبتى دا انا حتى علشان غلبت معاكى لما دخلت لمستر زكى وطلب منى يكلمنى فى موضوع مهم بعد الشغل قولت اكيد هفهم منه فيكى ايه ووافقت علشان خاطرك
سوكا اللى اتخضت من كلامها وصرخت فيها : اوعى يا رنا تقوليلوا عن مشاعرى ليه فاهمه اوعى يا رنا تحكى معاه اى شىء يخصنى اوعى يا رنا فاهمه عمرى ما هسمحك لو عملتى كده
رنا : خلاص يا حبيبتى اهدى بس وقوليلى انتى فيكى ايه انا عايزه اعرف منك انتى طمنينى عليكى
سوكا : تعبانه يا رنا محتاج استريح حرام استريح لما احس انى تعبانه حرام
رنا خدتها فى حضنها وطبطبت عليها وقالتلها : لا يا حبيبتى مش حرام استريحى براحتك ولا يهمك اى شىء بس ابقى دايما طمنينى عليكى وانا مش هسيبك هتلاقينى معاكى على التليفون وفى البيت
سوكا : سامحينى يا رنا انا
رنا ساكتتها : هششش ولا كلمه احنا عمر ما يكون بنا اسف انتى اختى يلا بينا
سوكا : لا انتى نسيتى معاد زكى
رنا : يوووه صح
طيب تعالى اوصلك تركبي تاكسي واول ما توصلى تكلمينى سامعه
سوكا بصت لها : رنا انتى وعدتينى
رنا : عيب يا سوكا خلاص يلا بينا
ومشيوا وركبتها رنا التاكسي ومشيت وراحت رنا استنت زكى عند كشك الورد جالها بالعربيه وخدها وطلع طلبت منه رنا يكون المكان قريب علشان مش عايزه تتأخر وافق وراح كافتريا قريبه من الشغل وقعدوا وطلبوا حاجه يشربوها وابتدا زكى الكلام .....
زكى : انا يا رنا طلبت اقابلك علشان اقولك انى من اول مره شوفتك وانا معجب بيكى جداا ومعجب بشخصيتك انتى من الشخصيات القريبه من القلب واللى بتأسر اللى قدمها بهدوء وجما اخلاقها قبل جمالك ورقتك اللى اكيد مزينينك اكتر
رنا قاعده بتسمعه وهى مش مستوعبه هى ايه المقدمه دى وهى ايه علاقتها اصلا بالموضوع اللى يخصه هو سوكا
ولاقت نفسها بتقوله : مستر زكى انا مش فاهمه حاجه بس ميرسى على كلام حضرتك بس هو ايه اصلا الموضوع اللى طلبتنى علشانه
زكى : ماهو دا الموضوع انا اكون سعيد ومبسوط لو تقبلى انى اتقدم واطلب ايدك من الست الوالده
هو قال كده ورنا برقت وتنحت وحست الدنيا كلها بتلف بيها مبقتش عارفه تقول ايه ولا تعمل ايه مكنتش سامعه ولا كلمه من اللى قالها بعد جملته كل اللى كانت بتفكر فيه ساعتها سوكا ابتدت تجمع ايه هو سر مودها الغريب النهارده
وزكى لسه بيكمل كلامه : انا طبعا عارف انك ما تعرفيش عنى حاجات كتيرر ولا انا بس لو خدت منك موافقه مبدائيه انا جاهز اتقدم لوالدتك من بكره لو حبيتى واكيد هنعرف بعض اكتر مع الوقت
رنا : استنى لو سمحت يا مستر زكى انا اسفه جداا بس هو انت حكيت الكلام دا مع سوكا امبارح
زكى : ايوا لو ما يضايقكيش سوكا بنى ادمه هايله وانا عارف قربكم من بعض وعلى فكره انا كمان بعتبرها اقرب شخص ليه بعد اختى زينب بحب اتكلم معاها دايما واستشيرها ومن كلامى معاها عرفت انتى ليه حبتيها كده
رنا اللى قلبها وجعها قووى على صحبتها وقالت من غير تفكير : مستر زكى انا طبعا مقدره مشاعرك الجميله وكلامك اللطيف عنى بس انا مرتبطه وبحب الشخص اللى مرتبطه بيه جداا يمكن لسه الارتباط دا مبقاش فى العلن بس ان شاء الله قريب هعلن دا لما الموضوع يكون رسمى
زكى سمع منها الكلام وكانه اتخرس مبقاش لاقي اى كلام يقوله اتحرج جداا من الموقف اللى حط نفسه فيه وحاول يتمالك نفسه بسرعه ويقولها : انا اسف يا رنا انا مكنتش اعرف والف مبروك ربنا يوفقكم
رنا : الله يبارك فيك دا انا اللى اسفه انى حطيتك فى الموقف دا زكى لاقي نفسه بيسالها : انتى ليه مش قايله لسوكا الكلام دا
رنا : علشان ظروف الشخص اللى مرتبطه بيه تمنعنى اصرح باى شىء الا لما يكون الموضوع رسمى حتى اقرب الناس ليه زكى : فهمت ربنا يصلح لكم الحال ويجمع ما بينكم على خير
رنا : عقبال انت كمان يا مستر زكى تاخد منى نصيحه عن تجربه
زكى ابتسم واكتفى انه يهز راسه بالموافقه
رنا : ساعات بيبقي النصيب حولينا واحنا اللى بندور بعيد عنه مع اننا لو خدنا بالنا من القريبين هنلاقي ناس بيتمنولنا السعاده اكتر من نفسهم الناس دول اول لما نعرفهم لازم نتبت فيهم قووى
زكى ما فهمش هى تقصد ايه بس حس ان الكلام لامس شىء جواه وكل اللى حاسه ساعتها انه محتاج قووى لسوكا يتكلم معاها هى اكتر وحده هتفهمه وتحس بيه وبمشاعره فى الوقت ده
رنا قامت وحبت تستأذن قام زكى واصر انه لازم يوصلها وفعلا وصلها واعتذر لها مره تانيه عن سوء الفهم وقالها انه يتمنى انه ما يسببش اى احراج فى التعامل بينهم بعد كده وطلب منها انهم يحولوا سوء الفهم لبداية اخوه و صداقة جميله بينهم وانه هيكون سعيد لو كان من اول المدعوين اول لما تتخطب للشخص اللى بتحبه رسمى ورحبت رنا جداا وقالتله انه من الشخصيات اللى بتعزها جداا واكيد يسعدها انهم يكون اصدقاء واخوات وانها من اللحظه دى نسيت كل حاجه واكيد هيكون اول المدعويين وسلموا على بعض ونزلت رنا واستنت واول لما مشي بعربيته وقفت تاكسي وطلعت على بيت سوكا
بسرعه كلمت مامتها على الموبيل وقالتلها على ظروف تعب سوكا وانها رايحه لها وصلت وطلعت خبطت فتحت جدتها
جدة سوكا : رنوشه حبيبتى ازيك
رنا : ازيك يا تيته عامله ايه
جدة سوكا : الحمد لله يا حبيبتى بخيرر
رنا : اومال سوكا فين
جدة سوكا : مش عارفه انا البنت دى مالها من امبارح عالطول سايبانى وقفله عليها الباب وكل لما اروح اطمن عليها تقولى تعبانه ونايمه هو حد زعلاها يا رنا فى الشغل
رنا : هو حد يقدر يعملها هو انا كنت سيبته
جدة سوكا : اه يا بنتى دى سوكا دى مسكينه وطيبه ما يغركيش هزارها وضحكها ساعت بتبقى موجوعه ومش بتبين حبيبيتى مش بتحب تشيل حد همها من صغرها ربنا يسعدها ويفرح قلبها نفسي افرح بيها قبل ما اموت علشان اطمن عليها
رنا عيونها دمعت من كلامها وحضنتها وقالتلها : ربنا يديكى الصحه يا اجمل واطيب تيته فى الدنيا وان شاء الله قريب تفرحى بيها مع ابن الحلال اللى يستاهلها ويحبها ويخليها ملكه سوكا تستاهل كل حاجه حلوه فى الدنيا دى ممكن ادخلها
جدة سوكا : ادخلى يا حبيبتى دى بتحبك قووى
رنا : انا بموووت فيها وفيكى انتى كمان
وراحت خبطت على الباب فتحت سوكا لاقتها قدامها
سوكا : رنا
وفضلوا يبصوا لبعض ورنا قربت منها وخدتها فى حضنها وقالتلها : انتى يا زوفته ليه ما قولتليش ليه خبتى عليه ليه بعدتى عنى وانتى فى اشد الظروف انى اكون قريبه منك وجانبك ليكى مين غيرى ها اضربك دلوقتى ولا اعمل فيكى ايه
سوكا اللى كانت عماله تضحك وتعيط فى نفس الوقت : كنت هقولك ايه بس هحكيلك خبتى ما تفكرنيش بالموقف اللى اتحطيت فيه دا كنت حاسه نفسي جزمه باتا شمال بتدور على فردتها
رنا اللى فضلت تعيط وتضحك على ضحكها خبطتها على ضهرها : انتى ايه اللى بتقوليه دا يا هبله
سوكا : انا حسيت بنفسي سامحينى انى حطيتك فى الموقف دا بس مكنتش هقدر احكى انك مرتبطه مش من حقى اتكلم فى حاجه تخصك
رنا : انا لن انسي لكى هذا الموقف المشكله انى احرجته جامد مبقاش عارف يرد يقول ايه
سوكا : ليه يا رنا كده اخص عليكى
رنا : نعم يا ختى اومال كنت اقولها ايه بس الصراحه بقى فى حاجه محشوره فى زورى وعايزه اقولها
سوكا : قولى خلاص انا بقيت جبله
رنا : والله عندى احساس انه فيه مشاعر من ناحيتك بس هو نشن غلط واحساسى ما يكدبش
سوكا : بقولك ايه اقفلى القصه دى انا خلاص قفلتها
رنا : حاضر بس تنزلى بكره
سوكا : والله ما قادره يا رنا محتاج انسي شويه واحاول اقلم نفسي على الجو الجديد وهتلاقينى بعد يومين بقيت فله ويكون المز قرب ينزل بدل جو حبيبى غائبا اللى انتوا كئبتونى بيه زياده ده
رنا : يا رخمه احنا كده احنا طيب تعالى بقي
وفضلوا يجروا ورا بعض فى الاوضه بالمخدات ويضحكوا ويهزروا وبعد فتره سبيتها رنا وروحت وهى مطمنه عليها
دخلت البيت مامتها كانت مستنياها ..
هدى : اتأخرتى قووى يا رنا
رنا : معلش يا ماما سوكا كانت عيانه وانتى عارفه هى وجدتها بس اللى قاعدين مع بعض اطمنت عليها ومشيت عالطول
هدى : الف سلامه عليها هبقى اكلمها بكره اطمن عليها
رنا : ان شاء الله هى خدت يومين اجازه تستريح فيهم
هدى : ان شاء الله تقوم بالسلامه
رنا : ان شاء الله يا ماما .. يانهار ابيض انا نسيت
ماما اسكتى تعالى اقعدى احكيلك اللى حصل النهارده
وحكتلها عن موضوع عبدالعزيز والد عبدالله وازاى استقبلها وكلامه معاها وطلبه انه يزورهم وانه مستنى منهم مكالمه علشان يجى يتعرف عليهم اكتر بعد ما خلصت رنا
هدى : ودى حاجه تتنسى يا رنا هيقول ايه علينا الراجل بس
رنا : معلش والله يا ماما اتلهيت فى سوكا بس لسه الساعه 8 ممكن نكلمه
هدى : طيب يلا قومى اتصلى بيه وادهونى
رنا : حاضر .. واتصلت رنا
كان عبدالعزيز بيتعشي فى الجنينه مع بيتى ودودى
عبدالعزيز : الوو
رنا : الوو ازاى حضرتك يا عمو انا رنا
عبدالعزيز : اهلا اهلا ثوانى خليكى معايا
عبدالعزيز قام من على التربيزه وخد الموبيل ومشي بعيد وسط استغراب بيتى ودودى من حركته
وكمل كلامه ..
عبدالعزيز : عامله ايه رنا وايه اخبار الست الوالده ان شاء الله تكون بخير
رنا : الحمد لله يا عمو احنا كلنا تمام وبخير ماما كانت عايزه تكلم حضرتك بنفسها اتفضل
هدى : السلام عليكم
عبدالعزيز : وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته ازيك يا حاجه عامله ايه
هدى : الحمد لله بخير ربنا يكرمك
عبدالعزيز : رنا بلغت حضرتك فى طلبي انى اجى واتشرف بمعرفة حضرتك ونتكلم
هدى : حضرتك تنور وتشرف فى اى وقت يناسبك
عبدالعزيز : طيب يناسب حضرتك بكره ان شاء الله على 6 كده
هدى : تشرف وتأنس فى انتظارك ان شاء الله
عبدالعزيز : متشكر قووى لزوقك
وسلموا على بعض وقفلت هدى المكالمه رنا قالتلها ..
رنا : ايه رايك يا ماما فى اسلوب عموو مش زى العسل
هدى : شكله شخص محترم جداا وابن ناس حتى طريقته فى انه يقابلنى يدل على اصله الطيب وانه ابن اصول فعلا وبعدين اخلاق عبدالله واسلوبه واضح من التربيه ان النبته نفسها صالحه
رنا : فعلا يا ماما ما تتصوريش انا ابتديت استريح ازاى من طريقة والده وكلامه معايا كنت خايفه قووى
هدى : ان شاء الله خير يا حبيبتى وربنا يتمملك على خيرر
رنا : يارب يا ماما ادعيلى
هدى : ياااه يا رنا دا عبدالله سره باتع فاكره لما كنت ادعيلك الدعوات دى وتفضلي تتخنقى معايا
رنا بكسوف : خلاص يا ماما بقي
هدى خدتها فى حضنها وهى بتطبطب عليها وبتقولها : ربنا يقرب البعيد ويجمعك انتى وعبدالله قريب على خير وتفرح بيكى عيونى يا بنت قلبي يارب
رنا من قلبها : اللهم امين
وتبقي لي .. ( الحلقة 41 )
وبنفس الليله من فيلا روما كان ابراهيم جاله اتصال من مصعب انه منتظر مكالمته دخل مكتبه وقفل عليه واتصل بيه ..
ابراهيم : ايواا يا مصعب اسمعنى بقي
مصعب : كلى اذان صاغيه امرنى يا ابراهيم بيه
ابراهيم : انا عرفت موضوع عبدالله مع السكرتيره عرفته من بره يا مصعب ودا ضايقنى قووى
مصعب : انا والله كنت عايز اقول لحضرتك بس بيتى هانم اكدت عليه ان محدش يعرف خالص واى حاجه تخص سمعة العيله انا بعتبرها اسرار لايمكن اتكلم فيها وبعدين ما تقلقش حضرتك نزوه واكيد هيفوق منها قريب دى بنت ملعب بس ذكيه وعرفت توقعه هياخد له معاها كام يوم وانتهى
ابراهيم : كده يبقى انت لسه متعرفش حاجه
اسمع الكلام اللى هقوله بينى وبينك لو خرج برا انت عارف غضبي ويمكن ابوك جربوا قبل كده علشان لو نسيت تخليه يفكرك
مصعب اول ما سمع الكلام دا اتعصب منه قووى وافتكر اذيته لابوه بس تمالك نفسه وقاله : عيب يا ابراهيم بيه انا تلميذك واسرارك عندى فى بير غويط واى حاجه هتأمرنى بيها هنفذها اتفضل
ابراهيم : عبدالله عايز يتجوز البنت دى وفعلا ماشي فى الموضوع
مصعب : ايه !!
ابراهيم : عايزك تعرف لى عن البنت دى كل حاجه اهلها مين جت اشتغلت فى المجموعه ازاى بيتها تجيبلى قرارها انت فاهم وتخلى المراقبه عليها 24 ساعه مش عايزها تغيب ثانيه عن عيونك واى حاجه تحصل تبلغنى بيها فورا
مصعب : رقبتى يا ابراهيم بيه انا اوردى سألت وعرفت عنها كل حاجه وعلشان تعرف انك بتحط ايدك فى الشخص الصح المعلومه اللى قولتها دى قصدها معلومتين فى الجون كانوا غامضين بالنسبه ليه بس نوروا اول ما اكدت معلومة انه عبدالله عايز يتجوز البنت دى
ابراهيم : قول حصل جديد
مصعب : طبعا الجديد كله عندى اول حاجه عبدالعزيز بيه اجتمع بيها فى مكتبه النهارده وكان مستقبلها بحفاوة جامده رغم انى حسيت انهم اول مره يتقبلوا
ابراهيم : ما يمكن طلب منها شغل
مصعب : عيب دا طلب منى امنه اى تليفونات او اى حد يدخل عليه ولما دخلت بنفسي اقدم الضيافه كانت القعده بينهم عائليه مش شغل خالص
المعلومه التانيه بقى هديه منى لحضرتك بتأكد كلامى عن البنت دى من المراقبه عليها اكتشفت انها عامله علاقه مع مدير مكتب عبدالله وكله متصور استنيته قدام كشك الورد وركبت معاه وكانوا قاعدين فى كافتريا قاعده رومانسيه لا اسمع الكبيره سبته من هنا وركبت تاكسي وطلعت على شقه فضلت فيها اكتر من 3 ساعات وفى الاخر روحت بيتها شكلها محترفه يا ابراهيم بيه
ابراهيم : برافو عليك يا مصعب اهو انا عايزك مصصح معاها كده انا عارف ان دا محتاج فلوس كتيرر معاك كارت بلانش تاخد منه اللى تحتاجه ولا يهمك انا عايز اخلص موضوع البنت دى وبسرعه عايز عبدالله هو اللى يقرر يسيبها عايزه يبقي دايخ من اللى يشوفه ويعرفه عنها علشان انا عايز ادخل اللحظه دى وارجع ابن اخويا لحضنى فهمت المطلوب
مصعب : فهمت وجارى التنفيذ
ابراهيم : انا نازل كمان يومين اى حاجه تحصل او هتحصل محدش يعرف بيها غيرى حتى بيتى هانم وسالى لو سألوك تقول الموضوع فى ايد ابراهيم بيه وما تقلقوش وبس خليهم بعيد خالص فاهم
مصعب : اوامرك مجابه يا ابراهيم بيه
ابراهيم : برافو يا مصعب انت كده دراعى اليمين
مصعب : دا شرف ليه واكيد هعمل المستحيل علشان ابقى دايما عند الثقه دى
ابراهيم : اوكى يا مصعب سلام
مصعب : مع الف سلامه
مصعب بضحكه كلها خبث وانتقام : ههههههههههههه شكلها احلوت قووى يا ولاد الزايد بتعيرنى يا ابراهيم انك بهدلت ابويا وسجنته انما خليتك تبكى بدل الدموع دم وكسرتكوا واحد واحد مبقاش انا مصعب بس الاسود اللى كبرت خلاص مش هى المهمه دلوقتى الشبل هو الاهم هو دا اللى كسره هيوجعكم وانا بقي عايز اوجعكم
وفى صباح اليوم التالى راحت رنا على شغلها كالعاده بس كانت مضيقه جداا لانها هتروح المجموعه وعبدالله وسوكا مش موجودين فيها وكانت بتقول بينها وبين نفسها اول ما دخلت المكتب يعنى مش كفايه غياب عبدالله حتى سوكا اللى كانت بتهون عليه هى كمان هتغيب يومين دوول هيبقوا اصعب يومين فى حياتى
ودخل عليها زكى ومعاها وردتين برضو ..
زكى : صباح الخير يا رنا
رنا : صباح النور يا مستر زكى
زكى : اتفضلي وحده ليكى ووحده لسوكا اختفظى بيها لغاية ما ترجع بالسلامه اطمنتى عليها
رنا : امبارح اه الحمد لله احسن شويه والنهارده ان شاء الله هتصل بيها ويمكن اروحلها
زكى : طيب ياريت تسلميللى عليها وقوليلها انى كلمتها كتيرر علشان اطمن عليها موبيلها مقفول وان شاء الله تكون بالف خيرر
رنا : حاضر يا مستر هبلغها واول ما اطمن عليها هطمن حضرتك
زكى : شكرا يا رنا استأذن انا
وخرج زكى وكلمت رنا عبدالله كالعاده ورجعت تكمل شغلها تانى وفى وسط اليوم لاقت موبيلها بيرن برقم غريب ردت رنا ..
رنا : الووو
دودى : الوو رنا معايا
رنا : ايوا مين حضرتك
دودى : انا دودى يا رنوش وحشانى موووت
رنا : دودى حبيبتى وانتى كمان وحشتينى قووى
دودى : عامله ايه يا رنوشه
رنا : تمام بخير وانتى يا قمرايه
دودى : انا بخير انتى بكره وراكى حاجه بعد الشغل
رنا : لا يا حبيبتى خيرر
دودى : الحمد لله بصي بقي انا بكره بعد الشغل هعدى عليكى ونروح نتغدى سوا ايه رايك
رنا : بس هو اصل
دودى : رنوش وحياة عبدالله توافقي
رنا اتكسفت قووى : اوكى بس انا وافقت مش علشان غلاوة عبدالله وبس انتى كمان خاطرك غالى عليه قوووى
دودى : حبيبتى يا رنوش يلا سلام علشان معطلكيش
رنا : بالعكس انا مبسوطه جداا بمكالمتك انتى تكلمينى فى اى وقت ولا يهمك
دودى : لا اوعى تخلينى اخد عليكى انتى حره انا ما بصدق هدوشك
رنا ضحكت بينها وبين نفسها حست ان دودى فى طريقتها واخده من عبدالله كتيرر بيشبهو بعض
رنا : ما تقلقيش على قلبي زى العسل
دودى : تسلميلى يا حبي اشوفك بكره على خير
رنا : ان شاء الله حبيبتى
دودى : سلام يا رنوش
رنا : مع السلامه
فرحت قووى رنا بأتصالها ولاقت نفسها فتحت صور عبدالله على الموبيل وفضلت تدندن وهى فى قمة السعاده والشوق ..
"أي حاجه تيجي من ريحت الحبايب
بتطمن قلبي اللي مشغول عاللي غايب
كلمتين يتقالو منه ولا عنه
يطمن قلبي اللي مشغول عاللي غايب
لسه سامع كل كلمه قالها ليه
لسه شايفه زي ما يكون بين اديه
آه يا شوق خليك بقى حنين عليه
وريحلي قلبي اللي مشغول عاللي غايب
وبعد شويه حاولت تكلم سوكا قفله موبيلها لسه راحت اتصلت على تليفون البيت ..
سوكا : الوو
رنا : سوكتى وحشتينى المكتب وحش من غيرك تعالى بقي
سوكا : قطتى انتى كمان وحشانى مووت
رنا : عامله ايه النهارده
سوكا : لا الحمد لله تمام خارجه كمان شويه مع سراج وخطيبته هنروح حفله ونسهر بره
رنا : ايواا ياعم الله يسهله
سوكا : ماتيجى معانا
رنا : لا انا حمايا جاى النهارده يقعد معانا هروح واسيب لمين
سوكا : قولتيلى من دلوقتى هتبتدى خفه اتقلي يا بووت هههههه لا بهزر طبعا ابو المز اهم ربنا يتمملك على خير يا قطتى وتتلموا بقى انتى والمز بدل شحطتت المكاتب
رنا : ماشى يا زوفته اتريقى اتريقى بكره انا كمان اتريق عليكى على فكره صح علشان امانه ولازم توصل مستر زكى سايبلك وردتك معايا وبيقولك انه بيحاول يكلمك يطمن عليكى موبيلك مقفول وعايزنى لما اطمن عليكى اطمنه اطمنه يا سوكا
سوكا : لا قوليله معرفتش اوصلها واكلمها
رنا : ليه بس كده والله حسيت انه فعلا كانه بيقولى قوليلها تفتح موبيلها
سوكا : رنا خلاص اقفلي السيره دى
رنا : حاضر يا سوكتى خلى بالك على نفسك وسلمى على سيجا
سوكا : حاضر يا قطتى هبقى اكلمك باليل واعرف اخر التطورات اوكى
رنا : اوكى هستناكى سلام يا سوكتى
سوكا : سلام يا قطه
وروحت رنا على البيت لاقت مامتها بتجهز كيكه وقفت ساعدتها وخلصوا وجهزوا البيت لاستقبال الضيف ودخلت رنا غيرت هدومها ولابست طقم شيك ورفعت شعرها بتوكه وخرجت تشوف مامتها ..
رنا : ماما ايه رايك
هدى : طول عمرك زى القمر يا رونا
ولاقوا الباب خبط ..
رنا : دا اكيد عمو انا هروح افتح
وراحت فتحت الباب لاقت عبدالعزيز ومعاه واحد شايل هدايا وورد ..
رنا : اهلا وسهلا نورتنا يا عمو اتفضل
عبدالعزيز : البيت منور بأهله ..تعالى يا محمد حط الحاجه دى هنا
محمد : تأمرنى بحاجه تانى يا عبدالعزيز بيه
عبدالعزيز : شكرا يا محمد اتفضل انت
هدى : اهلا وسهلا بحضرتك اتفضل
ودخل الصالون وقعد ورحبت بيه هدى ورنا
عبدالعزيز : انا اخر مره جيت هنا من عشر سنين تقريبا كان فى عزا زوج الست سعاد دى ست غاليه علينا كلنا وعشرة عمر
هدى : ست كومل فعلا واقرب وحده لينا هنا فعلا ونعمه الجيره طيبه
وفضلوا يتكلموا كتير عبدالعزيز وهدى ودخلت رنا قدمت القهوه والكيكه وعجبوا عبدالعزيز جداا وقالها : كل يوم بأكتشف فيك حاجه جديده يا رنا طلعتى شكلك كمان ست بيت شاطره تسلم ايدك
وفتح عبدالعزيز موضوع عبدالله مع هدى اللى شكرت فيه جداا وفى اخلاقه وقالت انها معندهاش اى مانع وانها طول عمرها بتتمنى لبنتها حد يحبها ويصونها ويتقى ربنا فيها وانها واثقه ان عبدالله هيعمل كده وان ولاد الاصول بيبانوا وانها بتعتبر عبدالله ابنها التانى وبقى معزته من معزة احمد ورنا اتبسط قووى عبدالعزيز من كلامها وحس انه فعلا عبدالله عنده حق البنت ممتازه واهلها طيبين ومن اصل طيب واتفق معاها ان اول ما عبدالله ينزل يتفقوا على تحديد ميعاد الخطوبه وانهم مش بيحبوا فترة الخطوبه تطول ومفيش ما يمنع انهم يفرحوا بيهم قريب والمواعيد كلها يحددوها العرسان ويبقوا يبلغونا بيها ايه رايك يا حاجه قالت هدى عند حق وانا فى انتظار عبدالله لما يرجع بالسلامه واللى يتفقوا عليه انا موافقه بيه ربنا يتمم لهم بخير ان شاء الله وبعد ما اتفقوا قام عبدالعزيز مشي وهدى الفرحه مش سايعها ورنا طايره من السعاده ونفسها عبدالله يتكلم علشان تحكيله لى زيارة باباه
وفعلا بعد ساعه كده اتكلم عبدالله وفضلت تحكيله رنا وهى مبسوطه عن كلام والده حس عبدالله اخيرا ان قلبه استريح وحمد ربنا ان كل حاجه ماشيه تمام واحسن ما كان متصور
وتانى يوم مشي اليوم كالمعتاد وبعد الشغل خرجت رنا مع دودى وراحوا مطعم شيك اتغدوا مع بعض وفضلوا يضحكوا ويهزروا ودودى تحكلها مواقف تضحك على عبدالله معاها ورنا من كتر الضحك ما بقتش قادره وخدوا صور مع بعض بعتتها دودى لعبدالله
ومر ستة ايام على سفر عبدالله ...
عبدالله ورنا كانوا بيتكلموا يوميا صبح وليل وهما فى منتهى السعاده والرومانسيه والامور كلها مستقره وهاديه
ودودى دايما بتتصل برنا ويفضلوا يتكلموا بالساعات ويضحكوا ويهزروا
اما سوكا رجعت المجموعه وهى بتتعمد تتعامل رسمى جدا مع زكى اللى استغرب من طريقتها اللى بقت رسميه جداا معاه وكل لما يحاول يفتح معاها اى كلام بره الشغل تتهرب منه باى حجه وتسيبه محتار مش عارف فيه ايه بس كل اللى حاسه انه محتاج يكلمها ومضايق من طريقتها وبقي معظم الوقت بيفكر فيها وهى ليه اتغيرت معاه كده
اما ابراهيم فنزل مصر وادى جرعة الحنان لابنته المدللـه سالى وطمنها انها تصبر وانه مش هيسافر الا لما يحقق لها امنيتها وكلم بيتى وطمنها انهم لازم يتصرفوا بذكاء علشان يقدروا يخلوا عبدالله هو اللى يسيبها بأرادته وهو اللى يطلب يتجوز سالى وطلب منها انها تتصرف طبيعى وما تعملش عداوة مع عبدالله واى كلام بينهم يبقي بعيد عن عبدالعزيز نهائي لانه قعد معاه لما نزل وعرف انه عجبته البنت واهلها وموافق على الموضوع فتظاهر قدامه ابراهيم انه مبسوط وسعيد لاسعادته وسعادة عبدالله
اما مصعب ففضل مستمر فى تنفيذ اوامر ابراهيم ومتابعة كل تحركات رنا اليوميه
وفى يوم عبدالله كان وعد رنا انه خلاص هينزل كمان يومين وعدوا اليومين عليها بالعافيه لانه كان واحشها جداا كانت عماله تحسبهم بالساعات والدقايق وفى اليوم التانى باليل كلمها كالعاده والمفروض انهم خلاص هيشوفوا بعض بكره بعد غياب وقالها ..
عبدالله : رنوشتى عندى ليكى خبر رخم شويه
رنا : قول اى حاجه حبيبي غير انك مش نازل بكره
عبدالله : معلش يا رنا ظروف شغل اعمل ايه غصب عنى
رنا ساعتها كان هاين عليها تعيط بس مسكت نفسها بالعافيه وهى بتقول : خلاص يا حبيبي ولا يهمك بس هو الشغل هياخد كام يوم
عبدالله : من غير زعل انا ممكن ما اعرفش انزل للافتتاح
رنا اللى مقدرتش تمسك نفسها : لا يا عبدالله حرام عليك احنا ما اتفقناش على كده .. قول ان انت عجبتك القعده هناك انا عارفه
عبدالله : انا والله شغل
رنا : ما تستعبطش يا عبدالله احمد بعتلى صور للتصوير وشوفت صورك مع الموديلز هناك
عبدالله : انا مودلز ايه الله يخربيت عقلك والله ابداا دى هى صوره واحده وضرورى دعايا يعنى
رنا : والله ودا يخليها تحط ايديها عليك وانت واقف وبتضحك قوى كان ناقصكم بس شجرة واتنين ليمون
عبدالله حب يفرسها زياده : ما تقلقيش يا حبيبتى الشجر هنا كتيرر ومفيش اكتر من عصير الليمون ههههههه
رنا : انت بتضحك طيب يلا اقفل وما تكلمنيش تانى انت فاهم يا رخم
عبدالله : ههههه انتى عارفه لو قفلتى هاجى اجيبك من زمارة رقبتك
رنا : عايز ايه منى
عبدالله : عايز اطلب منك طلب
رنا : وكمان ليك عين تطلب على العموم اتفضل عايز ايه
عبدالله : عايزك بكره تروحى المطار الساعه 12 الضهر تستنى ياسمين المودلز باعت معاها ورق مهم تاخديه منها وتحطيه عندك فى مكتبك لغاية ما انزل اوكى يا حبي
رنا : حبك برص انت والمزغوده بتاعتك واشمعنا انا يعنى اللى اروح ابعت اى حد انا مش هروح اقابل البتاعه بتاعتك دى اسفه
عبدالله : ايه ده حد يقول على القمر دى برص وبعدين ممنوع الرفض هتروحى علشان دا ورق مهم جداا وانا مش هأمن عليه غير معاكى يا قلبي
رنا : وجع فى قلبك
عبدالله : بتقولى ايه
رنا : مفيش بكح
عبدالله : لا يا حبيبتى عيانه
رنا : ملكش دعوه ومتقوليش يا حبيبتى ممكن
عبدالله : ليه يا قلبي
رنا : روح بقي يا عبدالله شوف انت كنت بتعمل ايه وخلينى اروح انام
عبدالله : طيب طلب تانى وهقفل عالطول
رنا : عايز ايه يا عبدالله
عبدالله : والله كنت بهزر معاكى يا رخمه مين دى اصلا اللى ابصلها غيرك دا انتى اللى فى العين والقلب
رنا : يا سلام طيب وموضوع المطار
عبدالله : لا دا حقيقى وهتروحى تاخدى منها الورقه بس اسمعى ما تقوليش لاي حد فى المجموعه بحكاية الورق دا ولا تقولى وانتى خارجه راحه فين الموضوع دا سري للغايه خلى بالك من الورق دا يا رنا احتفظى بيه لغاية ما ارجع فاهمه
رنا : حاضر
عبدالله : زعلانه منى يا رنوشتى
رنا : بحاول بس للاسف ما بقدرش معرفش انت عملت فيه ايه
عبدالهه : انا عارف لما انزل هبقى اقولك ومش هوصيكى على ياسمين عايز استقبال عسل زيك
رنا : عبدالله
عبدالله : خلاص رنوشتى بهزر معاكى
وقفلوا مع بعض ونامت رنا وحلمت حلم رومانسي جميل انها شافت عبدالله وصحيت مبسوطه جداا قامت غيرت هدومها ولابست طقم شيك علشان تروح تقابل المزغوده زى ما سميتها
ونزلت قابلت سوكا كالعاده اول ما شافتها
سوكا : ايوا ياعم طقم شياكه وحركات والشعر يجنن والوش عسل كل دا علشان المز يا مزه
رنا : لا يا ختى علشان المزغوده ( وافتكرت كلام عبدالله وحبت تتوه )
سوكا : مزغودة ايه
رنا : ما تحطيش فى بالك دا مشوار كده رايحاه النهارده
سوكا : ايه ده هو المز مش جاى
رنا : لا مش جاى خالص هينزل بعد الافتتاح
سوكا : ليه كده هما مش خلصوا دا مستر زكى قال ان خلاص خلصوا
رنا : مش عارفه بقي حاجه نكد
سوكا : معلش يا قطه بكره ينزل وهانت فاضل 8 ايام على الافتتاح
رنا زعلانه : ايوا 8 ايام بحالهم
سوكا : والله هيعدوا هوا يلا بينا
تكملة الرواية من هناااااااا
لمتابعة باقى الرواية زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كاملة من هناااااااااا
مجمع الروايات الكامله 1اضغط هناااااااا
مجمع الروايات الكاملة 2 اضغط هناااااا
تعليقات
إرسال تعليق