 |
البارت ال 17 &18
جرس الفيلا رن وفتحت العامله و
العامله: اهلا اهلا يارعد بيه نورت
رعد بجمود وقد لمح وقف نجيه عند المطبخ وهى تتفحصه بعيون صقر
رعد:اهلا بيكى يانهى طلعى الشنطه فوق وهاتيلى العصير
نهى بعدم فهم:عصير اى معلش
رعد بابتسامة:غصير جوافه يلا بسرعه وخدى شنطة ايام معاكى
نهى بصت لايام:اسفه بجد اتفضلى وهاتى شنطتك
ايام بابتسامة نصر وهى تنظر لنجيه:ولا يهمك وسيبى الشنطه انا هطلعها
نهى:ازاى بس هاتى انا هطلعها
رعد: خلاص يانهى سيبى الشنط احنا هنطلعها وهتيلى العصير
نهى:حاضر
وغادرت
ورعد وايام طالعين السلم وقبلتهم شاهى
شاهى: رعد وحشتنى اوى كدا متتصلش بيا
رعد وهو حضنها: معلش والله كنت مشغول شوى عامله اى
شاهى: الحمدلله وانت
رعد وهو ينظر لنجيه بطرف عينه:تمام اوى
شاهى وهى بتخرج من حضنه:يارب دايما
وحضنت ايام:صاحبى اللى وحشنى
ايام:حبيبتى عامله اى
شاهى:بخير الحمدلله بس زعلانه منك
ايام:ليه بقا
شاهى:اشمعنى تاخدى رعد وانا لا مش انا صحبتك
ايام بحنان:انتى اختى مش صحبتى بس وعد المره الجايه هاخدك معايا ونسيب رعد
رعد:ياسلام
شاهى:عندك اعتراض
رعد:بنات تايها انا طالع اوضتى
وسابهم وطلع
ايام:امال فين الناس
شاهى: ارسلان ف اوضته مع مراته وبابا وعمو فالشركه ومامى ف اوضتها ومعاذ فالجامعه وطنط مروه وشهد عند الدكتور وسيف والزفته حبيبه فالمدرسه
ايام اضايقت جدا من ان ارسلان مع جنى ولكن ضحكت: هههههههههه الزفته حبيبه ليه كدا بس
شاهى: عشان احنا مش بنكلم بعض
ايام:وليه بقا
شاهى:لااااا دا موضوع طويل
وايام وهى ماسكه ايدها:طب تعالى احكيلى ورتبى معايا الهدوم يلا
شاهى:اشطا يلا
فى اوضة رعد دق الباب
رعد: ادخل
دخلت نهى بالعصير:العصير يارعد بيه
وضعته على الطاوله ولسه هتخرج
رعد:استنى عندك
نهى وقفت بخوف:اى انا عملت حاجه
رعد بيتقدم منها وهى بترجع لحد مابقت متحاصره بين الباب وبين رعد
نهى بدموع: والله ماعملت حاجه فى اى
رعد وهو بيمسح دموعها:انتى عندك كام سنه
نهى وهى ترتجف من لمسته:ع عندى 16 س سنه
رعد وهو لامس وجنتها:امممم طب تعرفى انا عندى كام سنه
نهى بخوف:ل ل لا
رعد بهمس:طب حاولى تخمنى كدا عندى كام سنه
نهى نظرتله:هاااا
رعد بنفس الهمس:خمنى
نهى بصت لعيونه العسلى الواسعه كعيون الصقر ولانفه المستقيم وشفتيه الغليظه وشعره بلون القهوه الطويل ونزلت بنظرها الى جسده الطويل وعريض
وقطع تأملها همس رعد وهو بيقول:هااا خمنتى
نهى فاقت:هااا حضرتك عايز اى
رعد:عايز اعرف عندى كام سنه
نهى:طب وانا اعرف منين
رعد:مانا قولتلك خمنى
نهى بسرعه: عندك 22
رعد وهو يضحك: هههههههههه 22 اى
نهى وقد تشتت من ضحكته: يوم
رعد بهمس: والله
نهى:اه والله
رعد:ليه انتى شيفانى ف الفه
نهى:مين قال كدا ارجوك سبنى اخرج
رعد:لا لازم الاول تعرفى انا عندى كام سنه
نهى:طب عندك كام سنه
رعد:18
نهى بدهشه:نعم ازاى
رعد بمرح:زى السكر فالشاى
نهى:طيب سبنى اخرج بقا
رعد:لا لازم نتفق اتفاق
نهى بخوف:اتفاق اى
رعد: عيونك وودانك وكل تركيزك يكون مع نجيه
نهى:هااااا
رعد:اى اللى هاااا هاااا دى كل شوى فى اى
نهى:قصدى يعنى وانا مالى ب مدام نجيه اراقبها ليه
رعد وهو يلسم ذراعها وبهمس: عشان انا عايز كدا
نهى وهى بتبعد ايده بخوف:حا حاضر ممكن اخرج بقا
رعد بعد عنها:اوكى بس اللى طلبته منك يتنفذ ولا
وقرب منها تانى ولمس ذراعيها الاتنين وقال:ولا مش هيعجبك اللى هيحصل
نهى بدموع:هنفذ والله هنفذ بس متأذنيش
رعد بعد عنها:تمام اتفضلى شوفى شغلك
نهى فتحت الباب بسرعه ونزلت تجرى
رعد: هههههههههه اما نشوف بقا ست نجيه بتعمل كدا ليه وكمان نتسلى شوى ب نهى دى
وقفل الباب واتجه للسرير
وجاء المساء واجتمعت العائلها كلها
معتز يترأس السفره و ايام ورعد وشاهى ومعاذ جنب مايا من جهة اليمين وشهد تجلس فى مقابلة معتز ومن الجهة الاخرى يجلس سليم ومروه وسيف وحبيبه وارسلان وجنى
معتز:نورتى الفيلا من جديد يا ايام
ايام بابتسامة:بنورك مستر معتز
رعد:وانا مفيش نورت ولا حاجه
مايا:ازاى بقا دانت منور الكون كله
رعد بغرور:عارف عارف
شاهى:ياخفة دمك
اول ماشاهى اتكلمت حبيبه قالت بغيظ:جنى مش تحسى ان الجو بقا دمه تقيل كدا
جنى بعد فهم:جو اى
حبيبه:الجو بقا خنقه كلى بسرعه عشان نرغى فالجنينه
جنى:ماشى
ارسلان لمح ايام ومعاذ بيهزرو ويضحكو
ارسلان بغيظ: عامل اى يامعاذ فالدراسه
معاذ وهو بيهزر مع ايام و باللامبالاة:فل فل كله فل حد يشوف يومه وميبقاش فل
ايام ضحكت بعلو صوتها : ههههههههههههههههه ههههههههههههههههه
ارسلان بص لايام بغضب وغيظ:طب ركز ياخويا ف مذكرتك
وضرب سيف على قفاه:وانت ركز
سيف:وانا عملت اى دلوقتى
ارسلان:قاعد تاكل وناسى مذكرتك
سيف:يعنى ماكلش يعني
ارسلان وهو بيقوم: خلاص اطفح وشوف مذكرتك
سيف زعل
مروه بغضب: ارسلان اى اللى عملته دا
ارسلان بغضب مكتوم من هزار معاذ وايام: عملت اى ماما
مروه:خبط اخوك وتقوله اطفح دا تصرف
ارسلان لسه هيرد ولكن قطعه صوت شهد المتعب
شهد وهى بتكح: خلاص يا مروه بيهزر مع اخوه
مروه قامت بخوف:انتى كويسه
فالوقت دا ارسلان غمز لايام وطلع فوق
شهد:اه ياحبيبتى كويسه متعصبيش نفسك مع الولاد هما كدا
مروه:حاضر كلى انتى بس
واكملو العشاء بصمت رهيب
وجنى وحبيبه خرجو الجنينه ورعد وشاهى دخلو اوضهم ومعتز وسليم فالمكتب وسيف ومايا ومروه وشهد قاعدين يشاهدو التلفاز ومعاذ تركهم ودخل اوضته
فوق سطح الفيلا وصلت ايام عند ارسلان
ايام ببرود:خير
ارسلان:هو اى اللى خير قاعده تهزرى وتضحكى مع معاذ ليه
ايام:وفيها اى مش ابن عمتى
ارسلان:عمتك اه بقولك اى انا راجل دمى حامى ومبحبش الشغل دا ياريت نحترم نفسنا ماشى
ايام :وهتعمل اى يعنى
ارسلان دفعها باتجاه الحائط وحصرها بينه وبين الحائط و
ارسلان:هعمل كدا
ولم ينتظر حتى ان تستوعب ماحدث منذ ثانيه واحده والتهم شفتيها
ايام فتحت عيونها بصدمه وحاولت تبعده وهو زاد من تعمق القبله واحكم قبضت يده على عنقها وخصرها
ايام فضلت تخبط على صدره وتبعده لحد مابعد وبدون سابق انذار ايام نزلت بكفها على خده
ايام بغضب:انت ازاى تعمل كدا انت مجنون
ارسلان وهو حاطط ايده على خده وايده التانيه مسك شعر ايام:انتى بتضربينى انا
ايام وهى بتبعد ايده:واموتك كمان ازاى تعمل كدا إحنا متفقين اتفاق ازاى تتعدى حدودك
ارسلان:واما هو اتفاق ليه مش محترمانى ولا محترمه نفسك وبتهزرى وتضحكى مع معاذ
ايام:انا محترمه غصب عنك وسيب شعرى
ارسلان ساب شعرها وبعد:ماشى يا ايام انا هوريكى حسابك بعدين
وسابها ونزل وهى قعدت تبكى مكانها
وفى اوضة معاذ
مسك معاذ فونه وطلب رقم وانتظر الرد
بسنت:الووو
معاذ:الووو يابوسى ازيك
بسنت بدموع:الحقنى يامعاذ
معاذ:فى اى بتعيطى ليه
بسنت:فى واحد جاى طالب ايدى من عمو مراد ومصمم يتجوزنى ولما عمو مراد رفض قاله انت مش ابوها ولا من عيلتها واحسنلك توافق عشان مخليش اهلها ياجو يخدوها منك وانا حاسه ان عمو مراد هيوافق يامعاذ الحقنى
معاذ بتفكير:طب اهدى بس وانا الصبح هتصرف اهدى ارجوكى
بسنت ببكاء:هتعمل اى
معاذ:انتى الصبح تحاولى تيجى الجامعه بدرى يعني على 7 كدا عشان اقولك هنعمل اى
بسنت:ماشى أنا هقفل دلوقتى عشان انام تعبانه اوى
معاذ:ماشى ياحبيبتى تصبحى على سعاده
بسنت سمعت كلمة حبيبتى قفلت الفون بسرعه
وذهب الليل وانتشرت شمس القاهره معلنه عن بداية يوم جديد
استيقظ معاذ مبكرا وارتدى ملابسه وخرج قبل ان يستيقظ احد
وصل الجامعه وجلس فالكافتيريا متظر بسنت وبعد وقت وصلت بسنت وعيونها عليها اثر البكاء
بسنت:اتأخرت عليك
معاذ:مش اوى المهم انتى عامله اى
بسنت ببكاء:بموت يامعاذ ارجوك ساعدنى
معاذ بابتسامة إنتصار وتفكير :بسنت انا بحبك و....
رأيكم وان جاب تفاعل عالى هنزل بارت كمان بليل عايزه تفاعل بقا وأتوقعو اللى جاى
نالانتقا
البارت ال 18
معاذ بعد ماسمع كلام بسنت ابتسم بذكاء وقال:بسنت انا بحبك
بسنت بصدمه:نعم بتحبنى ازاى
معاذ:اى اللى بحبك ازاى بقولك بحبك يعني انتى مش بتحبينى
بسنت بتوتر: اقصد امتى حصل إحنا عارفين بعض من اسبوعين بس
معاذ بذكاء:الحب ميعرفش اسبوعين ولا يومين حتى الحب احساس بيتولد فينا من اول لحظه ومن اول مقابله وانا حبيتك بجد ومعرفتش دا غير لما قولتى على العريس بتاع امبارح دا حسيت نار قامت ف قلبى
بسنت مردتش
معاذ:مش بتردى ليه
بسنت:مش عارفه اقولك اى
معاذ:انا واثق انك بتحبينى عيونك بتحكى
بسنت وهى تقوم من مكانها:معاذ إحنا لازم نمشى اى اللى بتقوله دا
معاذ مسكها من ايدها:بقولك بحبك فيها اى غلط وكمان حبنا دا هو اللى هيقف قدام العريس المستقوى دا
بسنت بلهفه:ازاى
معاذ:الاول انتى بتحبينى
بسنت:قول بقا يامعاذ ازاى
معاذ:اسمعها الاول
بسنت بخجل:ا ا ايوا
معاذ:واثقه فيا
بسنت:ايوا
معاذ مسك ايدها و بيتحرك :طب تعالى معايا
بسنت وهى ماشيه معاه:على فين
معاذ:تعالى بس
وخرجو بره الجامعه وركبو عربية معاذ وهو انطلق بيها يسابق الرياح
بسنت بخوف: معاذ هدى السرعه شوى ارجوك
معاذ لمس على شعرها:متخفيش ياروحى
بسنت مسكت ف ايده وغمضت عيونها
وبعد دقائق
معاذ:يلا انزلى
بسنت نظرت حولها:انزل فين
معاذ:مالك ياقلبى انزلى خايفه ليه انا معاكى
بسنت نزلت من العربيه ولمحت بعيونها مكتب المأذون وقالت: معاذ انت جايبنا هنا ليه
معاذ قرب منها:ياقلبى متقلقيش احنا هنتجوز هنا ويكون جوازنا على ورق عشان محدش يقدر يخدك منى فهمانى
بسنت:بس انا خايفه
معاذ:طول مانتى معايا متخفيش
بسنت:طب احنا هنعمل اى
معاذ:مش إحنا بنحب بعض
بسنت:ايوا
معاذ:وانتى واثقه فيا
بسنت:ايوا
معاذ:يبقى هنتجوز
بسنت بصدمه:ايه
معاذ:جواز على الورق بس عشان محدش ياخدك من مراد وكمان نكون لبعض
بسنت:طب ولو حد عرف
معاذ: طبعاً محدش هيعرف غير لما انا اتخرجنا واتقدملك بقا من اول وجديد
(التاريخ بيعيد نفسه واخدين بالكم 😉🙂)
بسنت:طيب ماشى انا لسه صغيره يعني عايزه وكيل
معاذ: متقلقيش بس تعالى ادخلى
دخلو عند المأذون ومعاذ ساب بسنت وخرج يشوف شهود ووكيل لبسنت
وبعد ربع ساعة
رجع معاذ ومعاه تلات أشخاص اتنين شهود ووكيل
وبدأ المأذون بعقد القران وانتهى بجملته الشهيره :بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير
معاذ قرب من بسنت:مبروك ياعمرى وحبى
بسنت بفرحه ونفس الوقت توتر:الله يبارك فيك ياحبيبى
معاذ خلص كل حاجه مع المأذون واخد بسنت وخرجو ركب عربيه وراح على شقه
وبعد دقائق
معاذ:يلا يا حياتى انزلى
بسنت:فين
معاذ:فى شقه فوق هنقعد مع بعض شوى
بسنت:معاذ اى اللى بتقوله دا احنا متفقين على اى
معاذ: يخربيت دماغك الشمال يابنتى هفرجك على الشقه اللى هنبقا نتقابل فيها وبعدين ياستى انا هدخلك وهخرج اجيب فطار عشان مفطرتش يلا بقا
بسنت:ماشى
ونزلو وطلعو الشقه وفعلا معاذ سابها وراح يشترى فطار وهو راجع دخل الصيدليه واشترى منوم تركيزه عالى ورجع تانى الشقه وهو داخل
معاذ:بسنت بسبوسه بوسى حبيبتى فينك
بسنت خرجت:اى يامعاذ فى اى
معاذ بيقرب منها:وحشتينى
بسنت بتبعد:لا والله هات الفطار عشان انا جعانه
معاذ وهو بيمد ايده بالاكياس:اتفضلى
بسنت اخدتهم ودخلت المطبخ وهو قعد فالصالون وبعد وقت بسنت خرجت وهى شايله صنيه صغيره بالفطار
بسنت:الفطار ياحبيبى
معاذ:احلى فطار ف حياتى دا ولا اى
بسنت ابتسمتله بخجل وبداو يفطرو بصمت وبعد وقت خلصو جات بسنت تشيل الصنيه
معاذ مسك ايدها وقال:لا خليكى انا هدخلها عنك واجيب عصير
بسنت:خليك ياحبيبى وانا هعمل كل حاجه
معاذ:لا ارتاحى شوى
وشال الصنيه ودخل المطبخ وحضر العصير وطلع المنوم من جيبه وحطه ف كوباية بسنت وخرج قدملها الكوبايه
معاذ:اتفضلى ياحبى
بسنت ابتسمت واخدتها وقالت: ربنا يخليك ليا ياحبيبى
معاذ قبل جبينها:ويخليكى ليا اشربى العصير وهو بارد يلا
بسنت:حاضر
وبدأت تشرب وبنفس الوقت بدأت تغيب عن الوعى وبعد مانتهت من العصير فقدت وعيها عالاخر معاذ اخد الكوبايه منها وشالها وعلى وشه ابتسامة نصر واتجه لغرفة النوم
فالفيلا الكل اجتمع على الفطار وشهد نازله على السلم بخوف وتوتر وقالت بدموع: محدش شاف معاذ
مروه:ليه فى اى
شهد:صحيت من نومى ورحت اوضته عشان اصحيه زى كل يوم ملقتوش
مايا قامت من مكانها:اهدى ياحبيبتى ممكن يكون خرج يتمشى ولا يعمل رياضه كدا وجاى
شهد:دا عمر معمل رياضه هيعملها دلوقتى انا خايفه عليه اوى
سليم بص لارسلان:اتصل بيه يا ارسلان
ارسلان وهو ماسك فونه:اهو يابابا بتصل
وبعد عدة ثوانى
معتز:هااا رد
ارسلان:لا مردش
شهد: يعني مش مشغول او مغلق
ارسلان:لا ياعمتو اتصال للاخر ومفتحش
شهد بدموع:هيكون فين يعنى شوفيلى ابنى مليش غيره
معتز:اهدى ياشهد اكيد ف مشوار وجاى هو مش صغير
شهد بعصبيه وخوف على ابنها:لا صغير هتولى ابنى
سليم بحنان: ياحبيبتى اهدى ممكن يكون بيشترى حاجه وجاى
شهد بغضب وعصبيه: محدش فيكم يقولى اهدى محدش يحاول يهدينى هتولى ابنى اللى وقف جنبى ف عز ماكان مفيش حد منكم معايا يا ولاد امى وابويا وبعدتونى عن حياتكم
وبصريخ: انا عايزه معاااااذ انت فين يامعاااااذ
مروه حضنتها: ياحبيبتى كدا غلط على صحتك
شهد ببكاء:انا عايزه معاذ يامروه ارجوكى هتهولى
مايا:ياشهد اهدى اكيد ف مشوار وجاى اهدى ياحبيبتى
شهد بتبكى وتصرخ بهستريه:لاا اكيد حصله حاجه انا طول عمرى بدخل اصحيه معاااااذ حصلك اى ياحبيبى هتولى معاذ شفولى ابنى ارجوكم وانا هاخده ونسافر هتولى معاااااذ
وفضلت تصرخ وتبكى حتى سقطت مغشي عليها وحملها سليم ومعتز اتصل على الدكتور واتصل بقسم الشرطه يبلغ عن اختفاء معاذ ولكن الرد كان بعد ما يمر 24 ساعه على الاختفاء
وعند معاذ حاول يفتح فون بسنت وبعد عدة محاولات فتح ودخل على قائمة الاتصالات وجاب رقم مراد واتصل عليه من على فون بسنت وانتظر الرد
مراد بقلق:بسنت فينك ياحبيبتى خرجتى بدرى ليه
معاذ:اهدى بس كدا لو عايز تشوف بنتك تعالى العنوان دا.......
مراد:مين معايا مش دا فون بسنت
معاذ:اه دا فون بسنت وعشان كدا بقولك تعالى العنوان اللى قولته دا
مراد:انت مين
معاذ:انا واحد جى يجيب حقه
وقفل الفون ومراد هيتجنن ونزل بسرعه ركب عربيته وراح للعنوان بسرعه ونزل واول مانظر للعمار
مراد:لا مش معقول طيب الشقه رقم كام اوووف انا هتعب نفسى ليه هتصل بيه
وخرج فونه واتصل على رقم بسنت وفعلا معاذ فتح وهو واقف فالبلكونه بيراقب مراد
معاذ:امممم وصلت
مراد:ايوا وصلت بس شقه رقم كام
معاذ بضحك: هههههههههه دانت افتكرت العماره اكيد هتفتكر الشقه برضو باى
مراد رمى الفون:اووووووف
ودخل العماره وطلع الشقه فعلاً
وضغط عالجرس وبعد دقائق خرج معاذ وهو عارى الصدر ويرتدي شورت قصير فقط
مراد بصله بصدمه ودخل وقال:فين بسنت عملت فيها اى
معاذ:بس عايزاك تتفرج على الشقه الاول مش هى نفس الشقه اللى جبت فيها شهد صح
مراد:بقولك فين بسنت بنتى فين
معاذ بضحك: هههههههههه مش لما تبقى بنتك اصلا
مراد بغضب مكتوم:متختبرش صبرى وقولى بسنت فين
معاذ رمى جسده على الاريكه وقال:ف اوضة النوم اظن تعرف طريقها كويس
مراد انقض على معاذ:عملت فيها اى يا واطى يازباله والله لاوريك
معاذ بعد مراد عنه: معلش ماهو الواطى والزباله دا بيبقا أساسه برضوا واطى وزباله صح
مراد بصوت جهورى:اخلص فين بسنت
معاذ ببرود: قولتلك ف اوضة النوم وانت عارف طريقها
مراد سابها ومشى باتجاه اوضة النوم ولسه هيفتح الباب معاذ وقف قدامه وقال:عيب ياجدع تفتح الباب على واحده نايمه
مراد:دى بنتى اوعى من وشى
معاذ ببرود:يادى بنتى بنتى دى ماقولتلك مش بنت بتفهمى ازاى
مراد:انت مين وعايز اى
معاذ:انا مين دى اكيد هتعرفها بس فالوقت المناسب عايز اى عايز اشوفك مقهور ومكسور كدا
وبعد لبس هدومه وسابه وخرج من الشقه
نزل ركب عربيته ورجع الفيلا
بقلم_اسماء_زيدان
فالجنينه يجلس رعد وفاتح الشات مع جولى وبيكلمها وتأتى نجيه بالعصير
نجيه بابتسامة: عصير البرتقان اللى بتحبه يارعد
رعد بجمود:اسمى رعد بيه متنسيش نفسك وكمان مش عايز عصير برتقان خلاص زهقت منه وروحى انتى وابعتى نهى
نجيه:طب دا كله يارعد بيه انا عملت حاجه
رعد وقف ومسك دراعها وجابه ورا ضهرها
رعد:اللى اقوله يتسمع تمام قولت مش عايز يبقا مش عايز وتغورى من وشى وتبعتى نهى
نجيه بغضب:......
ونكمل بكره
عايزه رأيكم وتوقعاتكم بلاش تعليق بملصق او تم وعايزه مشاركه بأفكاركم وتخمناتكم 😂💙
💛
دمتم بخير 💛
بقلم_اسماء_زيدان
البارت 19_20_بعد التفاعل
باقي القصة
ردحذفرائعة