 |
صفقة عمري ياسمين سمير
البارت السادس
افكركم واقفبن فين البارت الى فات
قاسم :انتى روحتى ل سامر
روعه بخوف :ا اا اه
قاسم يص"فعها بع"نف ثم يم"سها من شعرها
قاسم :روحتى لى
روعه بعياط وهيا مغمضه العين :ابعد عنى
قاسم بصوت عالى :انطقى
روعه بدموع :روحت عشان اعرف نتيجتى
ير"ميها قاسم على الارض ثم يتجول ف الغرفه يحاول تهد"ئت نفسه
يقتر"ب منها وسح"بها من شعرها :للللللللى عملتى كدا
روعه بعياط :ابعد عنى بقا
يصف*عها قاسم مره اخرى :انطقى
لتر*تمى روعه من اثر الص*فعه
ليس*حبها مره اخرى :انطقى
روعه وتحاول التكلم :انت واخد تلفونى وعايزه اجيب النتيجه
يشد*ها من شعرها :انا امرتك ب كدا
روعه بخوف :لاء
يصف*عها مره اخرى :انتى هتفضلى ف القصر دا تطبخى وتكنسى زى الخدم واقل كمان
روعه :قاسم شعرى انت بتو*جعنى
يقترب منها ؛انتى لسه شوفتى و"جع
يسح"بها خلفه ويض"عها على ااسرير ثم يص*فعها عده صف"عات
انتى مجرد وا**حده ابو"ها حطها ف مزادع اى حد يتجوزك عشان شركته متخسرش
ثم يسح*بها من شعرها وينزل الى مستوها :من بكره هتنزلى المطبخ تبقى زى الخدمه
ثم يرفع شعرها من على وجها :ولا هف*ص شعرك الحلو دا
تحاول روعه ان تلملم
قاسم بابتسامه :شاطره
ثم يتركها ويخرج
ينزل الى الاسفل
يأتى اليه سامر:ف اى ي عم انت طلعت زى البرق كدا لى
قاسم :لا عادى يلا روح لصحابك وانبسط
سامر :يعنى متأكد ان مغيش حاجه
قاسم :امشى ب سامر
ثم ينظر الى غرفته وينشغل مع ااحاضرين
بعد وقت يذهب الى غرفت فاطمه
دق دق
تفتح فاطمه :ادخل ي قاسى
يجلس على السرير وتجلس فاطمه بجوار قديميه
فاطمه :وحشتنى ي قاسى ووحشنى كل لم"سه منه
قاسم ينظر اليها دون تعابير وجه
فاطمه تذهب الى الحمام لتغير ملابسها الى قم"يص نو"م طويل ثم تضع يديها على يد قاسم
فاطمه :وحشتنى والنهارده لي"لتى
تسكت فاطمه عن الكلام المبا""رح
بعد قليل
يتحرك قاسم الى اخر السرير ويتردى ملا"بسه
تقترب فاطمه منه :قاسى
قاسم :نعم
فاطمه :انت رايحلها
قاسم :وانتى مالك
فاطمه :اسفه
يتركها ويخرج ويخرج بعيدا عن القصر باكمله
يجلس بين الزرع وينظر الى القمر
بعد وقت طويل يقرر العوده الى القصر
ليذهب الى فاطمه
وينام بجوارها وباله مشغول عن تلك القابعه بالغرفه المجاوره
اما عن روعه
لا حول لها ولا قوه
وجها يوجد عليه اثر الصف"عات والد""ماء
تحاول الوقوف تضع يديها على الحائط حتى الوصول الى الحمام
لتجلس بالبا"نيو وفتح الماء عليها
بعد قليل تخرج وترتدى ملا"بسها تذهب الى الفرا"ش تحاول النوم بعد هذا الكلام التى سمعته من ذاك القاسى
تستيقظ روعه بعد اداء فرضها ترتدى النقاب وتخرج
ف الاسفل ترى الخدمه تضع الاطباق
روعه :هو المطبخ فين
الخدامه :اهو ي ست هانم
لتدخل روعه لترى سانيه جالسه على كرسى
روعه :سلام عليكم
سانيه :تعالى ي بتى اى الى نزلك
روعه :قاسم قالى تنزلى من بكره اشوف ..
سانيه :هو مكنش عندك امبارح
روعه :لا
سانيه :طب عايزه تعرفى اى
روعه:انا مش بعرف اعمل حاجه خااالص بعرف اعمل قهوه وكل حاجه كنت بشتريها من بره
سانيه :واهلك فين بتى ف كل دا
روعه :انا كنت اعده لواحدى ف بيت عمتى الله يرحمها
سانيه :لواحدك
روعه :يعنى مش اووى
سانيه:ازاى بقا
روعه :كنت عايشه قبل كدا مع عمتى بس بعد ماتو"فت وانا حاسه ان طف"ها حوليا عشان كدا مكنتش خايفه
سانيه:ي حبيبتى ي بتى بصى بقا انتى تعتبرينى امك اه تقولى ي امى زى قاسم ولا انتو بتقولو ماما
روعه واحست براحه اتجاها :اه بنقول ماما
سانيه :يبقى خلاص انتى من النهارده بتى واقولى ي ماما تعالى بقا نطلع عشان الفطار
روعه :بس انا مجهزتش حاجه
سانيه :هههه لا هو بره من بدرى ومتقلقيش لسه فاضل الغدا نعد بقا نتكلم ونتساير اصل عندنا محدش بيعمل الاكل غيرنا
روعه :اه ماانا لحظت ان مفيش غير واحده بس
سانيه:اه دى البت فتحيه من صغرها وهيا معانا هنا ...ساعدينى ي بتى
تقوم روعه بمساعدتها وتعطيها العصا ويخرجان معنا
ف تلك اللحظه
ينزل قاسم وبالخلف فاطمه
تقع عينه عليها
قاسم لنفسه :وحشتينى ي روعه
تتجاهل روعه نظراته وتساعد سانيه ف جلوسها
سانيه:اعدى جنبى بقا
روعه :بس سامر اعد هنا
سانيه:يعد جنب فاطمه
لتجلس بجوارها
قاسم :امال فين سامر
سانيه:البت فتحيه راحت تصحيه
فاطمه محاوله استفزاز روعه :كل ي قاسى
ثم تضع شريحت الجبنه امامه
تنظر لها روعه ثم تلتفت الى طبقها
قاسم وهو ينظر الى روعه ولا يرى اى تعبيرات
سامر :صباح الخير
قاسم :اعدى يلا
سامر :صباح الخير ي امى
سانيه :صباح الخير ي حبيبى اعد جنب فاطمه بقا
سامر وهو ينظر الى روعه :ي بختك يستى
روعه :نعم بتكلمنى انا
سامر:ايوا ي بختك اعده جنب الحجه
قاسم :اعد ي سامر وانفض
يجلس سامر:هسافر امتا
سانيه :سفر شفر اى مش كفايه اخوك كان اعد اكتر من شهر هناك
قاسم :سبيه ي امى هيروح يومين ويرجع
سامر :خاليهم اسبوع حتى
قاسم :يومين
سامر :طب تلاته
قاسم :يوووووومين بس
سامر :قلتها احسن
قاسم :احسن
سامر ؛لا خلاص هروح وامرى لله
يخلصو الفطار
سانيه :بت ي فتحيه
تأتى فتحيه جرى :نعم ي ست هانم
سانيه :اعملى الشاى وهاتيه برا ف الجنينه
روعه وهيا ته"ب بالموقوف :انا ممكن اعمله
ينظر اليها قاسم ولا يرد
روعه :سكرك اى ي ماما
سانيه :متحطيش سكر ي حبيبتى
لتتكلم فاطمه بتكبر :وانا معلقه
قاسم ؛فاطمه
فاطمه :اى ي حبيبى
روعه :وانت سكرك اى سامر
سامر :بصى انتى هاتيه بايدك وهو يبقى مسكر هههههه
قاسم يقوم بتلك اللحظه :ساااااامر
سامر :معلقه ي روعه
ثم ينظر الى قاسم :خلاص كدا تمام
لتذهب روعه ليوقفها قاسم
قاسم :مسألتيش لى
روعه وهيا تلتف اليه :كام
تلتقى العيون ليبتسم قاسم لا ارادى
قاسم :معلقه
تذهب الى المطبخ
فتحيه :الميه لسه بتغ"لى ي هانم
تجلس روعه على الكرسى
روعه :هو انتى هنا من زمان
فتحيه :ياااه من زمان اوووى ي هانم
روعه :لى بتقولى هانم
فتحيه :العين متعلاش عن الحاجب
روعه :لا يستى انا روعه
فتحيه ؛لا ميصحش ي هانم
روعه :طب بصى انتى قوليلى قدامهم ي هانم ولواحدنا روعه
فتحيه :بس بردك
روعه :مبسش بقا خلاص اتفقنا وكمان شكلنا هنعد لواحدنا كتير .... هو كله بيقوله ل قاسم ي قاسى
فتحيه :من ساعه من البيه الكبير ما""ت وهو اسمه قاسى
روعه :لى
فتحيه :اصل ابوه وهو صغير كان على طول بيضر*به عشان كان طيب ومكنش ليه ف حاجه خااالص
روعه:كملى
فتحيه :ولما البيه الكبير ما"ت بقا ماسك كل حاجه وبقا على طول زعيق ومن ساعتها والكل بيقوله ي قاسى بيه
روعه :وانتى عرفتى دا كله منين
فتحيه :اصل ام محمد دى الخدامه الى كانت قبلى وشافت كل دا ولما تعبت جابونى هنا وكنت بساعدها وهيا حكتلى بقا
روعه :اه
لتذهب لتسكب الشاى وتخرج بيه
بالخارج
تضع روعه الشاى وتاتى بكوب سانيه تضعها ييدها ثم تجلس بجوارها
قاسم :امال فين بتاعتك
روعه :اصلى مش بحب الشاى قد كدا يعنى
ليفهم قاسم انها متوتره
روعه :عن اذنكم
لتذهب الى غرفتها
ويفضل قاسم عينه على غرفتها
فاطمه تحاول ان تلتفت نظره :قاسى
قاسم يتركها ويذهب الى روعه
ليدخل الغرفه لا يرى احد يأتى له صوت من داخل الحمام يل"عن عن وجود روعه
يجلس على السرير ينتظرها
بعد قليل تخرج روعه لتنصدم بوجود قاسم
تتجاهله وتذهب الى التسريحه لتمشط شعرها
قاسم وهو يم"سك شعرها
روعه :ممكن تسيب شعرى
قاسم وهو يخرج مق"ص من جلبابه
لتنخض روعه :انت هتعمل اى
قاسم :.......
ممكن يق"ص شعرها ولا لا ؟
رايكم
ياسمين سمير
عشق_القاسى
تفاعلو 🚶🚶
البارت السابع
افكركم بالبارت الى فات
روعه :انت هتعمل اى
قاسم وهو يخرج مقص من جلبابه
قاسم :اقصه
تنتفض روعه من مكانها :انا عملت الى انت قولت عليه
يقترب قاسم منها اكتر ثم ينحنى الى مستواها :بس مش زى ماانا عايز
روعه :وعايز اى
قاسم :تفضلى جنبى
روعه بسخريه:هه ماانا محبوسه اهو حاولت اهرب ؟
قاسم :متقدريش اصلا
روعه بخيبه امل :فعلا
قاسم :النهارده يومك
روعه وتظهر على وجها علامات الاستفهام
قاسم :انتى يوم وفاطمه يوم
روعه :ااااااه ماانت متجوز اتنين
قاسم :اه الله يكون ف عونى
روعه :عايز اى منى ي قاسم
قاسم :اسمى قاسى
روعه :انت بالنسبالى قاسم
قاسم :حتى بعد الى حصل يوم النتيجه
تتذكر روعه صفعاته وتتذكر كلامه عن ابيها
روعه :هو بابا باعنى ف مزاد
قاسم بتجاهل كلامها :اجهزى النهارده
روعه :رد عليا انت رايح فين
قاسم :حسك عينك تكلمنى بالطريقه دى فااااهمه
روعه بتحدى :لا مش فاااهمه
يقترب منها قاسم :دا القطه بقيت بتتكلم
ثم يضع يده على خصرها :تعرفى انى بحب القطط الى بتخربش دى
روعه :ابعد عنى
قاسم :لى انا ممكن اقفل الستاير ونقضى ليلتنا
روعه :مش هتعمل كدا
قاسم وهو يضع راسه وسط شعرها :اى الى هيمنع
روعه :شغلك
قاسم :مفيش حاجه ف الدنيا دى تمنعنى عنك
روعه :بس اكيد بردو مش هتعمل كدا صح
ينظر اليها قاسم ثم يغمض عينه قليل :انزل بس بشرط
روعه :لارد
قاسم :تمام هتعبرك موافقه
ليطبق شفتيه على شفتيها
روعه تحاول الابتعاد عنه لكن دون جدوى
يضع يديه على خصرها بتملك والاخرى على وجها لمنعها من الحركه
بعد وقت ليس بقصير يبتعد عنها لحاجتهم للاكسجين
روعه :كحكح انت مجنونه كنت هموت
قاسم :طعمهم عسل زيك بالظبط
روعه :انت قليل الادب
قاسم :ههههههههه مش جديده
ثم يتركها وينزل
فاطمه :قاسى قاسى
قاسم :نعم ي فاطمه
فاطمه :انت كنت فين
قاسم :كنت بجيب شويه حاجات من فوق عايزه اى
فاطمه :مفيش انت هتبات عندى النهارده صح
قاسم :لا النهارده يوم روعه
فاطمه :بس انت فضلت معاها شهر
قاسم :كانت عروسه انا فضلت معاكى سنتين
فاطمه :مستكترهم عليا
قاسم :مش كدا بس من النهارده يوم ليها ويوم ليكى
فاطمه :قاسى انا بحبك
قاسم :فاطمه انتى مش بتحبينى احنا اتجوزنا عشان ابويا وعمى الله يرحمهم اه ممكن بتحبينى بس مش اكتر من الفلوس الى فاتحه بيها حسابك ف البنك عن طريقه صحبتك ايام الكليه
فاطمه بصدمه :انت انت ازاى عرفت دا
قاسم :انا ازودهملك انتى بنت عمى ف الاول وف الاخر بس انا بكره الى يستغفلنى وانتى عملتى كدا
فاطمه :بس ي قاسم
يتركها ويذهب
فاطمه ف نفسها :كدا اللعب على المكشوف ي ابن عمى وهعرف ازاى ابعد البت دى عن هنا
يتنزل روعه وتتجه الى المطبخ لترى سانيه تجلس على الطاوله التى بالمطبخ
روعه :بتعملى اى ي ماما
سانيه:تعالى ي حبيبتى بعمل محشى
روعه :ياااااه دا صعب اووووى
سانيه:دا مفيش اسهل منه
روعه :بس انا مش بحب دا
سانيه:امال بتحبى اى
روعه :ورق العنب دا جنان
سانيه :زى قاسى
روعه :هو بيحبه
سانيه:بيموت فيه .تعالى بقا اعملك بتعمل ازاى ...هاتى ي بت ي فتحيه ورق العنب من عندك
فتحيه:من عنيا ي هانم
تضع ورق العنب بجوارها
ثم تأخد سانيه ورقه :بصى ي حبيبتى بتحطى شويه رز صغيرين وبعد كدا بتعملى كدا وبعدين كدا وبتلفى كدا
ثم ترفعه اليها :وكدا خلاص شوفتى حلو ازاى
روعه :ايوا حلو اجرب انا بقا
تقوم روعه بلف واحد اخر
روعه :كدا ي ماما
سانيه :ههههههه حلو بس لازم ميكنش مفكوك كدا
روعه :هحاول تانى
بعد قليل ف المطبخ تدخل فاطمه
فاطمه :بتعملو اى
سانيه :تعالى ي فاطمه شوفى روعه بتعمل المحشى
فاطمه :اه مبقاش غير واحده لسه بتتعلم هناكل من ايدها
سانيه :ف اى ي فاطمه اى الكلام الى انتى بتقوليه دا
فاطمه :مش قصدى ي مرات عمى بس انا الى على طول بعمله
سانيه :وروعه كمان مرات قاسى ولا نسيتى
فاطمه :لا منستش انا هكمل الاكل
سانيه :يلا ي روعه كملى المحشى قاسى بيجى الساعه ٢بالظبط
روعه :حاضر ي ماما
يأتى قاسم ويتجمعو على السفره
ثم يرفع قاسم المحشى :مين الى عمل دا
سانيه وهيا تطبطب على كتف روعه :روعه
قاسم :اممم ف تطور كبير
يتذوق قاسم
ثم تنتظر فاطمه رده
قاسم :حلو تسلم ايدك ثم يغمز لها
روعه تبتسم لم يرى ابتسامتها لاكنه شافها ف عيونها
فاطمه وهيا تتذكر ف المطبخ
تستغل انشغال الموجودين وتضع كميه كبيره من الشطه لانها تعلم انه لا يحبها
تخاف ان تتكلم خايفه ليشك فيها
يأتى الليل
يدخل قاسم الى غرفته ليرى روعه نايمه
لييتجه اليها ويتأمل ملامحها
بعد قليل
قاسم :روعه روعه اصحى
روعه بنعاس :ف اى
قاسم :قومى
روعه :ف اى ي قاسم سبنى بقا عايزه انام
قاسم :مفيش نوم قومى
تستيقظ روعه :نعم ف اى
قاسم :اى جوزك وعايزك
روعه وهيا تنظر للمنبه لترى الساعه الواحده صباحا
روعه :الساعه واحده ي قاسم عايزنى ف اى دلوقتى
قاسم :افهمى بقولك انا جوزك وعايزك
روعه :عايزه انام
يحملها قاسم الى الحمام
قاسم وهو يضع المياه على وجها :فوقى كدا
روعه بخضه من اثر المياه:خلاص فوقت
يحملها ويذهب ليها اتجها الدولاب ثم يخرج قميص نوم قصير جدا ويعطيها اياه
روعه بصدمه :ماله
قاسم :البسيه
روعه :لى
قاسم :مزاجى
روعه :انت مجنون انت جاى تصحينى الساعه واحده تقولى البسى دا
قاسم :هتلبسيه ولا البسهولك انا بس ساعتها مش هتحتاحى تلبسيه
روعه :لا لا خلاص هلبسه
تتجه الى الحمام وبسرها تلعن حظها وتلعن اليوم التى وافقت بيه على هذا الرجل
تخرج بعد قليل من الحمام
يقترب منها قاسم ويقوم بفك رابطه شعرها لينسدل شعرها
ثم يحملها الى سريرهم
يقترب منها ثم توقفه روعه
روعه :بس انا مش عايزه كدا
يتجاهلها ويقتر منها اكثر:مش برضاكى
روعه وهيا تحاول ان تبدء بمواضيع :تيجى نلعب
يبتعد عنها قاسم :يوووووو انتى عايزه اى
روعه :نلعب
قاسم :وبعد اللعب
روعه :مش عارفه
قاسم :عايزه تلعبى اى
روعه :بص انت هتغمض عينك لو مسكتنى يبقى انت الكسبان لو مقدرتش تمسكنى كدا انا الكسبانه
قاسم :بس لو خسرتى هتنفذى الى هقول عليه
روعه :موافقه يلا
ثم تقوم بتغطيه عينه
يحاول الامساك بيها لكن دون فائده
روعه :هههههه شوفت ازاى خسرت
قاسم :لا لسه مخسرتش
روعه وهيا تتحرك حوليه:مش هتعرف تمسكنى
قبل انا تكمل الجمله يمسكها قاسم
قاسم :ههههههههه مسكتك
يرفع الغطاء عن وجه :انتى الى خسرتى
روعه بحزن :مسكتنى ازاى
قاسم :من صوتك ومن حركاتك دلوقتى لازم تنفذى الى هقول عليه
روعه :اتفضل قول
يأخدها ويجلسان على السرير
ثم يقترب من اذنيها
قاسم :ترقصى
روعه:.......
ممكن روعه توافق على العرض دا ولا لا
رايكم
البارت الثامن
افكركم بالبارت الى فات ي حلوين
قاسم :انتى خسرانه لازم تنفذى
روعه بحزن :اتفضل
قاسم وهو يهمس ليها بالقرب من اذنيها:ترقصى
روعه بصدمه:اى لا طبعا انت بتقول اى
قاسم :لازم تنفذى
روعه :لا لا طبعا مش موافقه
قاسم :انتى الى بدئتى باللعب
روعه بحزن :اه
قاسم :يبقى خلاص لازم تتحملى بقا
روعه :بس مينفعش يعنى
قاسم وهو يتفحصها :مينفعش اى
روعه :ارقص بالقميص دا
قاسم وهو يقترب منها :دا احلى رقص
روعه :ي قاسم
قاسم :قومى ي روعه بقا
روعه :شوفت اهو ف مشكله
قاسم وهو يضع يديه على راسه ؛يادى الليله السوده الى مش هتعدى اى المشكله ي روعه
روعه :مفيش اغانى
قاسم :بقا دى مشكله
روعه :اه مشكله وكبيره كمان
يسحب قاسم هاتفه ثم يشغل اغانى
قاسم :اهو يلا بقا ...استنى
روعه :اى
(كان بيحزمها)انا معرفتش اقولها غير كدا
روعه :اى دا
قاسم :عشان تعرفى ترقصى
تبدء روعه بالرقص وينصدم قاسم انها بتعرف ترقص
بعد قليل يسحب سيجاره من الدرج المجاور له
تذهب اليه روعه تأخد السيجاره ثم تطفيها وتكمل رقص
بعد قليل
يقوم قاسم بحملها والتوجه الى السرير
بعد وقت ليس بقليل
تضع روعه رأسها على صدر قاسم العريض
ويضع قاسم احدى يديه على خصرها بتملك والاخرى وراى راسه
روعه :بتفكر ف اى
قاسم :وانا معاكى مبفكرش ف حاجه
روعه :لى
قاسم :عشان مجرد مابدخل الاوضه بنسى همومى بره وبكون ليكى بس
روعه :قولت الكلام دا ل فاطمه
قاسم :عمرى ماقولتلها كدا
روعه : لى مش بتحبها ولااى
يسكت قاسم قليل
قاسم : اتجوزتها عشان ابويا وعمى بس
ترفع روعه راسها اتجاه :يعنى مش بتحبها
قاسم : بنت عمى
تضع رأسها على صدره مره اخرى
قاسم يسحب سيجاره ثم يقوم بتوليعها
تسحبها روعه فورا
قاسم :لى
روعه وهي تطفئها :انا بتعب منها
قاسم :بس دا المكان الوحيد الى بشرب فيه وانتى الوحيده الى تعرفى
روعه :ممكن عشان خاطرى تبطلها
قاسم بعد تفكر :بس بشرط
روعه :شروطك كترت اوووى
قاسم :خلاص اشربها براحتى
روعه : اتفضل قول
قاسم : مع كل مره عايز اشرب فيها هتبوسينى بدل السيجاره
روعه :اى لا طبعا
قاسم :يعنى مش عايزه تبوسينى وموافقه اننا نايمين كدا عادى
تحس روعه بالخجل ولا ترد
قاسم :ها موافقه
روعه بخجل :موافقه
قاسم :حلو يلا اول واحده بقا
روعه :اى بالسرعه دى
قاسم :يلا بقا
ترفع روعه ثم تعطيه قبله على خده
قاسم : اى دا
روعه :بوسه
قاسم وهو يشير الى شفايفه : لا هنا
روعه :No
لا يعطى لها فرصه للحديث مره اخرى
لينهال على شفايفها
بعد قليل يبتعد عنها
قاسم :طعمهم حلو
تخجل من كلامه ثم تلكمه على صدره
تحاول الابتعاد عنه
قاسم يشدها مره اخرى :راحه فين
روعه :البس هدومى
قاسم :بقالك ١٧سنه بتلبسى هدوم خدتى اى منها
روعه :انت قليل الادب
قاسم :هههههههههه ماانا عارف
تسكت روعه عن الكلام المبارح (ملناش دعوه)
ف الصباح
تنزل فاطمه وتذهب الى المطبخ لترى سانيه
فاطمه :صباح الخير ي مرات عمى
سانيه :صباح النور ي بتى
فاطمه :بتعملو اى
سانيه:مفيش دا البت فتحيه بتجهز الفطار
فاطمه :امال العروسه منزلتش لى
سانيه:قاسى بايت عندها
فاطمه :ودا يمنع انها متنزلش يعنى
سانيه : زى ماانتى منزلتيش امبارح وخفى على البت
اما ف غرفه قاسم
تقف تمشط شعرها
يخرج قاسم من الحمام ينشف شعره
ليرها ثم يرمى المنشفه على السرير ويتجه اليها
قاسم وهو يحضنها من الخلف :صباح الورد
روعه بابتسامه :صباح النور
قاسم :متيجى اقولك حاجه
روعه :تقولى
قاسم :اقولك حاجه
روعه :طب متقول
يغمزلها قاسم ثم تفهم روعه هدفه
روعه :قاسم اتلم
قاسم :ههههههههههههه شوفتى بقا فهمتينى غلط
روعه :ياريت
ثم يتركها ويذهب الى جلبابه يخرج منها علبه
روعه :اى دا
يقوم قاسم بفتحها لترى دبله محفور عليها اسمه ودبله له
قاسم وهو يضع الدبله بإصباعها
ليرى روعه تنظر الى اصباعها ولا تتحرك
قاسم يرفع راسها :ف اى
روعه :مش عارفه اول مره احس الاحساس دا
قاسم :حلو
ترفع يديها لى خده
روعه :اكيد حلو عشان انت معايا
قاسم يقبل يديها
ثم تأخد الدبله وتضعها باصباعه فوق دبله فاطمه
روعه :كدا اتنين
قاسم يمسك ايدها ثم يضعها على قلبه :بس انتى الى هنا
روعه :يلا ننزل
قاسم :مش عايز انزل
روعه :يلا ي قاسم
ثم ترتدى نقابها وينزلنا لكن المره دى ليست خلفه بل بجواره
روعه :صباح الخير ي ماما
فاطمه :مفيش غير مرات عمى الى موجوده
روعه :صباح الخير
قاسم :فين سامر
سامر ينزل جرى :بجهز شنطتى
سانيه:هتسافر خلاص
سامر وهو يجلس :دا يومين ي امى مش حاجه
قاسم :سبيه ي امى هو هيروح يشوف الشركه مش هيتفسح
سامر:لا احنا متفقناش على كدا
قاسم :وهتنفذ الى قولت عليه
سامر:مستبد
قاسم :افطر
يخلصو فطار ثم يقفو على باب القصر ليودعو. سامر
سامر وهو بيبوس يد سانيه :هتوحشينى ي امى
سانيه:خلى بالك من نفسك
قاسم وهو يحضن سامر:الشقه فيها كل حاجه انت عايزها
سامر:صاحب واجب
قاسم :طبعا ي خويا ومش هتعد يومين
سامر:مش هسافر صح
قاسم :ههه لا هتعد اسبوعين
سامر:يحيي العدل
قاسم :هتنزل قبل العيد
سامر: اعيد هناك بقا
قاسم :سمعت الى قولتله
سامر:سمعته
ثم يتركهم ويرحل بسيارته
تقترب روعه من قاسم وتضع يديها على يديه
ينزل قاسم الى مستواها :عايزه حاجه
روعه :عايزه اسافر
قاسم :لى
روعه :وحشنى البيت وعمتى
قاسم :افكر الاول
روعه :عشان خاطرى حتى لو فيه شروط
قاسم :ههههههههههههه بتفهمينى بس لما يبقى فيه شروط
روعه :يعنى اى
قاسم :يعنى لما يبقى فيه شغل هناك هاخدك معايا
روعه :ممكن كنت اسافر مع سامر واجى معاه
يتحول وجه قاسم :سامر متجبيش سيرته على لسانك تانى
تتركه وتدخل
قاسم :انا مغيش حد بيعمل معايا كدا غير شبر ونص دا
قاسم وهو ينادى عليها :روعه
تنظراليه ثم تتركه وتدخل
قاسم بابتسامه :احلى شبر ونص ف حياتى
يذهب وراها
يراها تذهب ال. عرفتها
قاسم :انتى ازاى تمشى وانا بتكلم
تحاول روعه كسب الموقف لصالحها
تقترب منه ثم تضع يديها على صدره:عشان تيجى وريا
قاسم بتغيب:اها
ثم تتركه وتذهب الى الباب
روعه :انا هروح ل ماما
يمسكها قبل ماتفتح الباب
روعه :ف اى
قاسم :هو دخول الحمام زى خروجه
روعه :يعنى
يحملها قاسم :يعنى هقولك كلمه سر
روعه :لا لا هصوت ي قاسم
قاسم :لى
روعه : مفيش ماما عايزانى تحت عشان اعمل الغدا
قاسم :انتى بتحبى الشطه
روعه تستغرب منه :انا خااالص بتعب منها
قاسم :امال لى حطيتى شطه امبارح
روعه بصدمه :انا ... انا كنت بعمل الاكل وقبل مااعمل حاجه كنت بسال ماما
قاسم :امال مين
روعه :مش عارفه انت بتشك فيا
قاسم :مش كدا
روعه :انا محطتش شنطه حتى اسال ماما
ينزاها قاسم ثم يضع قبله على خدها :بس انا مصدقك انتى
روعه :طب وسع كدا
قاسم :اى
روعه ؛هنزل
قاسم :لازم
تتركه وروعه وتنزل
ف المساء
تتجول روعه ف غرفتها
بشبك يديها ببعض ثم تحدث نفسها :بيعمل دا كله عندها
روعه :بس دا ممكن يبات عندها كمان لا لا لازم اشوف فكره لازم يجى هنا
بعد تفكير تذهب الى غرفه فاطمه المجاوره
دق دق
يقطع تفكير قاسم تلك الطرقات
يقوم قاسم براحه عشان ميصحيش فاطمه
يفتح الباب ينصدم بروعه
قاسم باستغراب :روعه ف اى
روعه وهيا لا تعلم ماذا تقول
قاسم :روعه ف اى
روعه :......
ممكن روعه تقوله اى
رايكم
عشق القاسى
البارت التاسع
افكركم بالبارت الى فات
قاسم :ف اى ي روعه
روعه :لا رد
قاسم :روعه ف اى
روعه وهيا تضع يديها على بطنها :ااه ي قاسم بطنى هتموتنى
قاسم بقلق :من اى
روعه :مش عارفه تعالى وصلنى الاوضه بتاعتى مش قادره امشى
ينظر الى فاطمه ليطمن انها نائمه ثم يحمل روعه ويغلق الباب خلفه
يضع روعه على السرير
قاسم : انا هروح اجيب التلفون من هناك
تمسك روعه ايده :لى
قاسم :اتصل بالدكتوره
تضحك روعه
قاسم باستغراب :بتضحكى لى
تقوم روعه من سريرها ثم تقف امام قاسم :انا كويسه
قاسم :وبطنك
روعه :كويسه هيا كمان
تقترب اكثر من قاسم
روعه :مكنتش عايزاك تبات عندها
قاسم :لى
روعه :كنت عايزه انام ف حضنك وحضنك دا لى صح
قاسم :كل واحد يوم
روعه :يعنى هتسبنى كدا كدا هيا نايمه
قاسم بتفكير :اممممممم
روعه :بتفكر ف اى
قاسم :ازاى شبر ونص يطلع منه دا كله
روعه :انا شبر ونص ي قاسم
قاسم :تحبى نقيس
روعه :روح ي قاسم عند فاطمه مش عايزاك
قاسم وهو يبتسم :اخر كلام عندك
روعه بتردد :اممم
قاسم وهو يتجه الى الباب :حاضر اروح انا بقا احضن فاطمه
تجرى عليه روعه :تحضن مين
قاسم باستفزاز :فااااطمه
روعه بدلع :طب وانا
قاسم :انتى اى
تذهب امامه مباشرا وتضع يديها على قلبه :عايزه انام ف حضنك
قاسم يضع يديه على خصرها بتملك :بس
روعه :بس
قاسم :لا لا مينفعش معايا الكلام دا
روعه :امال عايز اى
يحملها قاسم ويطفى انوار الغرفه :تعالى بقا اقولك انا عايز اى
تضحك روعه بدلع :ههههههههههه
قاسم :يارب
ف الصباح
روعه :قاسم قاسم قوم ي قاسم
يفتح قاسم عينه : ف اى
روعه :روح ل فاطمه
ثم يغلق قاسم عينيه مره اخرى :مالها فاطمه
روعه وهيا تجلس بجواره :عشان متقولش انك كنت عندى من امبارح
قاسم :لى خايفه منها
روعه :وخاف منها لى يعنى انا بس بقول كدا عشان متتكلمش
يستيقظ قاسم ويجلس بجوارها :بس اى القميص الحلو دا
روعه :شوف انا بتكلم ف اى وانت بتقول اى
قاسم هو يشير الى ذراعه :متيجى احكيلك حكايه الغرز دى
روعه :دى واوه
قاسم وهو يسحبها إليه :اه شوفتى تعالى احكيلك بقا
روعه وهيا تحاول الافلات منه :ي قاسم قوم بقا
قاسم :استنى بس
روعه وهيا تبعد عنه :قوم ي قاسم بقا
قاسم :طب ينفع اقوم كدا
روعه :كدا ازاى يعنى
قاسم :تعالى وانا اقولك
روعه :بص خاليك وانا هبعتلك فاطمه هنا
قاسم :هههههههههه ابعتيها
روعه :لا والله ابعتها؟.....طب قوم بقا عشان ..
قاسم :هتعملى اى
روعه :قاسم عشان خاطرى قوم بقا
يقوم قاسم ويتجه الى الحمام :خلاص هقوم اهو بس متنزليش غير لما اطلع
عند روان وريم
روان :بتكلمى روعه
ريم وهيا تضع كوب الشاى :والله ي روان بقالى فتره كبيره بكلمها مش بترد وفونها مقفول
روان :ومطمنه عليها
ريم :هيا مع جوزها
روان :دا يقلق اكتر
ريم :لى يعنى
روان :مش بتقولى انه كبير عنها دا ممكن يضربها
ريم :معتقدش وروعه مش هتسكت وبعدين سبيها ف حالها
روان :تعرفى ان احمد من ساعه ما عرف وهو يتجنن وقالى لو اموت جوزها دا ....بيحبها اوووى
ريم :انتى قولتى اهو جوزها والى اعرفه عنه ان ممكن يعمل اى حاجه تخطر ف باله ف اكيد مش صعب عليه يلبس اخوكى تهمه ف قولى ل اخوكى يشوف حد تانى غير روعه
روان :انا ماشيه
ريم :مع السلامه
تنظر اليها روان بغيظ وتتركها وترحل
عند مجدى ف الشركه
رامى :عملت اى ف الشراكه الى بينا وبين قاسم
مجدى :لحد دلوقتى ماشى كويس
رامى :تفتكر يلعب بديله
مجدى :الى اعرفه انه لو عرف اننا بندخل مخدرات عن الطريق السفن مش هسيبنا على وش الارض
رامى:امال احنا بعناله روعه لى
مجدى:اسمها جوزنها
رامى:انت عارف اننا بعنالها وهو وافق
مجدى:لا احنا مبعنهاش احنا حطينها ف مزاد الى هيتجوزها هيبقى شريكنا
رامى:مش هتفرق
مجدى :طب يلا على المينا الشحنه الجديده جايه
رامى :يلا ي بوص
عند روعه وقاسم
يخرج يرى روعه بتظبط السرير
قاسم :بتتعبى نفسك على الفاضى
روعه :لى
قاسم :هترجى تظبطيه كل يوم بعد ماامشى
روعه :خلصت
ثم تقترب منه
روعه :انت هتنزل وانا كمان شويه وانزل عشان محدش يشك فيا
قاسم بصوت واطى :احنا بنسرق
روعه بنفس الصوت :لى
قاسم :اصلك بتقولى محدش يشك انتى مراتى
روعه :اعمل الى بقولك عليه
قاسم :هعمل وامرى لله
يتركها وينزل وبعد قليل تنزل روعه وتتجه الى المطبخ تحت عيون قاسم ومغزالتها
روعه وهيا تضع الطعام امام قاسم
يضع قاسم يديه على خصرها
تحاول روعه الافلات منه حتى لا تعلم سانيه بما يفعله ابنها
تخبط روعه ساقيها بساق قاسم
قاسم :اه
سانيه :ف اى ي ابنى
قاسم وهو ينظر الى روعه :لا ي امى مفيش
تنزل فاطمه تتجه الى السفره
فاطمه :صباح الخير
الجالسين :صباح النور
تجلس فاطمه ثم تقترب من قاسم :صحيت ملقتكش جنبى
قاسم :صحيت محبتش اصحيكى نزلت
فاطمه :اه
يكملو فطار وقاسم يفضل يبص على روعه من وقت ل التانى
سانيه :جهزت كل حاجه للعيد ي ابنى
قاسم :ايوا ي امى كل حاجه جاهزه
روعه : هو انتو بتعملو اى ف العيد
سانيه :بصى ي حبيبتى الصبح قاسم وسامر بيروحو يصلو وبعد كدا بنعد شويه كلنا الجزار بيجى عشان نضحى
روعه : مش هتعملو كحك
قاسم :دا عيد الاضحى مش الفطر
روعه بسرها :الاتنين نفس الشئ
تمر الايام ويأتى سامر من الاسكندريه
يوم الواقفه
ف المساء
يجلس قاسم وبحضنه روعه على الاريكه يشاهدنا فيلم ف الغرفه
روعه :حبيبى
قاسم وهو مازال يشاهد :نعم ي حبيبتى
روعه :انا مش عايزه كدا
قاسم :كدا ازاى يعنى ي حبيبتى
روعه :انك تروح ل فاطمه وبعد كدا تيجى هنا
قاسم :طب وانتى عايزه اى
روعه :عايزاك هنا على طول
قاسم ؛وفاطمه دى مراتى زى ماانتى مراتى
روعه :بس انا مش مش عايزه حد يشاركنى فيك
قاسم :روعه اقفلى الموضوع دا هيا مراتى وليها حق عليا مهما حصل
تخرج من احضانه وتذهب الى السرير
قاسم :هو اى دا راحه فين
روعه :انام بكره العيد
قاسم :تنامى ؟
روعه وهاي تغمض عينها :ايوا
اقوم قاسم بخلع تيشرته ويتجه الى روعه
قاسم :قال نوم قال
ف الصبح
ترفع الاصوات بالمساجد
تقف روعه امام قاسم تعدل من لياقه جلبابه
قاسم وهو يقبل يديها :كل سنه وانتى معايا
روعه وهيا تقبل يديه :وكل سنه واحنا مع بعض
ثم يخرج علبه من دولابه
روعه :اى دا
يفتحها ليرى طقم من الالماظ
روعه :واو دا ليا
قاسم :مفيش حد غيرك يلبسه
ثم يلبسها اليها تتوجه روعه الى المرايا
روعه وهيا تتحسس العقد :تحفه ي قاسم
يأتى قاسم من خلفها ويحضنها ثم يضع قبله على رقبتها
قاسم :تحفه عشان انتى لبستيه ي قلبى
تستدير اليه تقوم باحتضانه
يرفعها قاسم عن الارض :ربنا يخاليكى ليا
ثم ينزلها
قاسم :يلا ننزل
روعه :يلا
ترتدر نقابها ثم ينزلنا
قاسم :كل سنه وانتو بخير
سانيه :وانت بخير ي ولدى
فاطمه :وانت بخير ي قاسى
سامر :وانت بخير ي كبير
قاسم :طب يلا ي خويا
يذهبان الى الصلاه وتخرج روعه وفاطمه وسانيه الى الحديقه
بعد الصلاه يأتى قاسم وسامر وينضمان اليهم
سانيه :روحى فتحيه هاتى العلبتين الى ف الدولاب بتاعى
فتحيه :حاضر ي هانم
بعد قلبل تاتى فتحيه بعلبتين
تفتحهم سانيه :دى عشانك ي روعه
عباره عن طقمين من الدهب
روعه :لى دا كله ي ماما
سانيه :دى عديتك ي حبيبتى لبسها ي قاسم
ياخد منها قاسم ويلبسها
ثم تفتح العلبه الاخرى
سانيه :ودى ليكى ي فاطمه
فاطمه :شكرا ي مرات عمى
سانيه :لبس مرات ي ابنى
ياخد منها ويلبس فاطمه
روعه :عن اذنكم هطلع فوق واجى
قاسم :ف اى دى
روعه :لا مفيش هطلع وانزل على طول
قاسم :طيب
بعد قليل يسمعو صوت روعه تستنجد بيهم
روعه :اااااااااااااه الحقوووونى
يصعد اليها قاسم ومن بعد سامر وسانيه
ممكن تكون روعه حصلها اى
رايكم
البارت العاشر
افكركم بالبارت الى الفات
تصعد روعه الى غرفته
بعدقليل
روعه :ااااه الحقووووونى
يصعد قاسم اليها ومن خلفه سامر ثم سانيه
يجرى قاسم يحضن روعه
قاسم :اهدى ف اى
روعه بخوف تشير الى السرير:تعبااان
ف ذاك الوقت يدخل سامر ويرى روعه ولاول مره يراها
يقف وعينه عليها مش قادر يشيلهم
يتركها قاسم ويتجه الى الثعبان يمسكه
قاسم :ساامر تعالى
سامر وهو مزال ينظر الى روعه :اها جاى اهو
ثم يذهب الى قاسم
سامر :هتعمل بيه اى
قاسم :هاكلهولك انت بتهزر ي سامر
سامر :مقبوله منك ي كبير
قاسم :قدامى على تحت
ثم يتجه الى روعه
قاسم ل روعه :اهدى هموت واجيلك
ثم يخرج
سامر يذهب الى روعه :وانا هموته معاه
روعه تحرك رأسها بمعنى موافقه
سامر بابتسامه :متقلقيش بقا
روعه تحرك رأسها بمعنى اه
سامر :انا هنزل بقا
روعه تحرك رأسها بمعنى اه
يتركها وينزل
سامر ف سره :اى حته القشطه دى ليك حق تخبيها عننا بس مزه بصراحه
ف الجنينه
قاسم :التعبان دا دخل منين
سامر :مش عارف ممكن من البلكونه
لينظر قاسم الى اعلى
قاسم :تفتكر
سامر : مش لقى حل غير دا
قاسم :طب انا هطلع واستنى انت الجزار
سامر :حقكك
قاسم :نعم
سامر :لا مفيش اقصد اه هديها بقا
قاسم :امشى من قدامى
سامر :ههههههه
سامر ف سره :ليك الحق ماهو بردو مينفعش يقف مع الخلقه دى ويسيب القشطه دى .....باين عليها صغيره اوووى ي بختك ي قاسى
يدخل قاسم الغرف يرى روعه ترتعش وبجوارها سانيه تحاول ان تهدء من روعها
يجلس بجوارها
قاسم :خلاص اهدى هو مات
روعه :خايفه اووووى
يحضنها قاسم :خايفه وانا موجود
سانيه :خلاص اهدى بقا ي بنتى .... انا هنزل انا ي قاسى
قاسم :حاضر ي امى
قاسم بعد خروج ولدته : روعه
روعه :اممم
قاسم وهو يرفع راسها : متخافيش
روعه :هحاول
قاسم :مينفعش مرات القاسى تكون بتخاف
روعه :بس انت مش قاسى
قاسم وهو سراح ف عيونها :امال انا اى
روعه :انت حنين خااالص
ف تلك اللحظه ينهال على شفايفها بقبله ياخدها الى عالم اخر
بعد وقت ليس بقليل
يبتعد قاسم عنها ومازال يضع راسه على راسها
قاسم :اااااه ي روعه
روعه :مالك
قاسم :عايز ادخلك جوه قلبى
ليرن هاتف قاسم يعلن على اتصال من سامر
قاسم وهو ينظر الى الهاتف :قاطع اللحظات الرومانسيه
قاسم :ايوا ي سامر
سامر :عم محمد مستنيك
قاسم :طيب انا نازل اهو
قاسم ل روعه :انا لازم انزل
روعه :وانا كمان هنزل
قاسم :ماشى بس متطلعيش بره ف الجنينه
روعه :لى
قاسم :عشان ف شباب تحت
روعه وهيا تذهب الى نقابها :حاضر
يذهب خلفها ثم يحضنها
تستدير اليه
روعه :ف اى
قاسم يضع قلبه خفيفه على شفايفها
روعه وهيا تضع يديها على صدره :عايزه اطلب منك طلب صغنن قد كدا
قاسم :قد اى
روعه :قد كدا
قاسم :واى بقا الطلب الصغنن الى قد كدا
روعه :عايزه تلفونى
قاسم :لى
روعه :عايزه اكلمك ريم وحشتنى اوووى
قاسم :انا لازم انزل دلوقتى لما اطلع نشوف الموضوع دا ودا هيبقى ليه شروط بردو
روعه :حتى دا كمان
قاسم :لازم انتهز الفرصه
روعه :اه لازم
ينزلان لاسفل ثم يخرج قاسم
قاسم وهو يصافح الجزار:عم محمد كل سنه وانت طيب
عم محمد :وانت بخير ي ولدى
قاسم :يلا نبدء
عم محمد :يلا ي ولدى
ثم يقوم بطقوس العيد وذبح الاضحيه لتقرب الى الله
ف المساء
يدخل قاسم ومن خلفه سامر
روعه :اى الدم دا
قاسم : كنا بندبح
فاطمه :ومالك خايفه عليه كدا لى احنا ف عيد ولا انتو عندكم مكنتوش بتدبحو
روعه : انا بس خوفت عليه
قاسم بصوت واطى :متخافيش عليا
روعه بنفس الصوت :حاضر
سانيه :يلا ي ولاد الغدا جاهز
يجلس قاسم وفاطمه وسانيه وروعه وسامر
سانيه :وزعت على اهل البلد كلهم ي ابنى
قاسم :ايوا ي امى انتى عارفه ان قبل منام لازم اكون موزع على البلد كلها
سانيه :ف ميزان حسانتك ي ابنى
اما عن سامر فيختلس الانظار الى روعه من حين الى اخر
سامر ف سره :شلها من دماغك دى مرات اخوك
قلبه :مش عارف من ساعه ماشوفتها وانا مش على بعضى
عقله :افهم دى مرات اخوك واخوك الكبير كمان
قلبه :ياااااه لو كنت اتجوزتها انا الاول
عقله :متتلم بقا
يقطع تفكيره صوت قاسم
قاسم :سامر
سامر :اها نعم ي قاسى
قاسم :انت مش مركز طول النهار على طول سرحان
سامر بتردد :اها لا مفيش منمتش كويس بس
قاسم :اممم ممكن
بعدقليل
سانيه :بت ي فتحيه
تأتى فتحيه جرى :ايوا ي ست هانم ايوا
سانيه :شيلى الاكل واللحمه بتاعتك انتى واخواتك وامك ف التلجه روحى باتى معاهم النهارده
فتحيه :دا كتير ي ست هانم البيه وزع عليهم
سانيه :مليش دعوه بالبيه دى بتاعتى لو عوزتى حاجه تعالى على طول
فتحيه :دا انا لحم كتافى من خيرك ي هانم ربنا يعمر بيتك يارب
يجلس الجميع يشاهدنا التلفاز
وسامر ينظر الى روعه ومازال قلبه يحدثه عن حبها
سانيه :انا هقوم انام بقا تصبحو على خير
الجميع : وانتى بخير
فاطمه بصوت واطى الى قاسم :يلا نطلع احنا كمان
قاسم :اه يلا .... هاتلنا كوبيتين عصير بقا
فاطمه :لى
قاسم : عايز اشرب عصير
فاطمه :حاضر ...
ثم تتجه الى المطبخ
قاسم :يلا ي سامر على النوم وانتى كمان ي روعه
يطلع سامر على اوضته
ويقف قاسم وروعه معنا
قاسم :متنميش
روعه :لىى
قاسم :هنفذلك طلبك
روعه :بجد
قاسم :ايوا
تأتى فاطمه ثم تنظر الى روعه
فاطمه :مش يلا ي قاسم
قاسم :اه يلا وانتى كمان ي روعه
روعه :حاضر
كل منهم يذهب الى غرفته
عند قاسم
فاطمه :هاخد دش
قاسم : لا استنى هدخل انا الاول
فاطمه :حاضر
بعد قليل يخرج قاسم من الحمام
قاسم :ادخلى انتى بقا
فاطمه :حاضر
ليتأكد انها دخلت ثم يذهب الى دولابه وخرج علبه صغيره
يضع بكوب فاطمه نقطتين
قاسم ف سره :كدا تنام لحد الصبح
ثم يجلس منتظر خروج فاطمه
عند روعه تخرج من الحمام بعد دش دافئ
تتجه الى المرايا تمشط شعرها
ثم تخرج من دولابها قميص نوم اسود قصير جدددا وتجلس تنتظر قاسم
عند قاسم
تخرج فاطمه
قاسم :تعالى اشربى العصير
فاطمه تذهب بجواره ثم تشرب العصير
فاطمه :انا بحبك ي قاسم انا كنت خايفه تطلقنى عشان مخلفتش
يتذكر قاسم تلك الايام المؤلمه
فلاش باك
قاسم :شيل الرحم
الدكتور :حاضر ي قاسى بيه
قاسم :الموضوع ميخرجش برا الاوضه دا ولا انت عارف الى هيحصل
الدكتور :طبعا نش هيخرج
العوده للحاضر
تبدء فاطمه تغيب عن الوعى
ثم يحملها قاسم ويضعها على الفراش
قاسم :نامى ي فاطمه
ثم يطفى الانوار ويذهب الى روعه
روعه بصدمه :اى دا
قاسم :اى
روعه :انت الى اى دا
قاسم :اى لسه طالع من الحمام
روعه :وانت اعد معاها كدا
قاسم :وفيها اى مش مراتى
روعه :لا بردو متعدش معاها كدا ازاى تعد معاها وانت لافف فوطه بس على وسط
قاسم :ماانا بعد كدا معاكى
روعه :ماشى انا بس هيا لا
قاسم :سيبك منها اى القميص دا
روعه بخجل :ماله
يتجه اليها ثم يحملها
قاسم :لا لازم نشوف القميص دا
روعه :لا انت قولتلى هنفذلك طلبك
يضعها قاسم على السرير ثم يجلسها بحضنه
قاسم :مش تسمعى شروطى الاول
روعه :قول
قاسم :هترقصى تانى
روعه :لا انا رقصت مره واحده
قاسم :خلاص مفيش تلفونات
روعه :خلاص موافقه
قاسم :شاطر
ثم يتركها ويذهب الى الخزانه الموجوده بدولابه يخرج منها الهاتف ثم يعود مره اخرى الى الفراش
قاسم :خدى ي ستى
تمسكه روعه ثم تقوم بفتحه
اول ميفتح يعلن عن وصول رساله صاحبها احمد
قاسم :مين احمد
روعه :دا دا معرفش
ياخد منها الهاتف ثم يفتح الرساله
ليرى مضمونها :انا بحبك
ياترى اى الى هيحصل
رايكم
تكملة الروايه بعد قليل
تعليقات
إرسال تعليق