رواية فهدي الفصل الثالث والرابع 3_4بقلم إسراء
رواية فهدي الفصل الثالث والرابع 3_4بقلم إسراء
فهد : انا اللى هوريكي
ورح البيت
في صباح
ساره : نغم نغم
نغم : نعم
ساره : يلا قومي علشان انا تروحي المدرسه
نغم : لا مش عاوزه اروح
ساره : لا من امتى بتقولي كده يلا
نغم : انا عاوزه انوم سبني ي ماما
ساره : طب انا هروح اشغل هسييبك لوحدك
نغم : نعم لا طب انا هروح معاكي
ساره : لا هتروحي مدرستك
ساره غيرت لنغم ملابسها وعملت شعرها
وخدتها ع مدرستها ورحت الشغل
عند فهد صحى
لبس بدلته ورح علي الشركه
السكرتيره : استاذ فهد
فهد : نعم
السركتيره : استاذ فهد ساره النهارده جات
فهد : امتى
السركتيره : بدري اوي
فهد رح علي مكتبها
فهد : لا كمان جايه النهارده برحتك بعد ما امبارح ما جيتي لا كمان تجي برحتك وتغيبي عن الشغل برحتك لا ي بنت ده شغل ومش لعبه
ساره : بس انا قطتعها فهد بلا بس بلا زفت
ساره : والله غصب عني غبت
فهد. : وانا اعمل اي بصي لو عاوزه تعملي كده اطلعي من الشركه دي
ساره : اقسم بالله غصب عني لو نا كده انا مكنتش هغيب
فهد : بصي لو عملتي كده تاني انا اللى هطردك
ساره : مش هعمل كده
فهد : رح مكتبه
ساره خلصت شغل
ورحت علي المشفى
ساره : ها ي دكتور
الدكتور : انتي ليه جايه جايه علي اي
ساره : طب لو اخدت العلاج او كده ممكن اتحسن
دكتور : لا مضنش دي مرحله محدش يقدر يساعدك فيها وكم مره قلتلك متجش هنا تاني علاجك مش معانا يا هتموتي وخلاص
ساره قامت من الكرسي وسط دموعه
ساره : انت دكتور ازاي بدال تكبم بطريقه كويسه متخليش المريض يخاف وتدي امل حتى علي الفاضي انت ازاي كده خدت الشنطه بتاعته سلام
ساره : وهي قاعده تعيط
ساره : انا ازاي هسيب اهلي وازاي اسيب بنتي الصغيره
طلعت فونها واتصلت علي اختها
نور : الو مالك ي بنت
ساره : مش قادره ي نور تعالي عدي معايا النهارده انا تعبانه اوي
نور : خضتيني مالك طيب
ساره رحت البيت بصت علي بنتها اللى قاعده بتفرج علي التلفزون
ساره : نغم تعالي
نغم : نعم ي ماما
ساره حضنتها وهي بتعيط (انا حاسه بسكي والله )
ساره : نغم اكلي كويس واهتمي بنفسك
نغم : حاضر ليه بتقوليلي الكلام ده دلوقتي هو في اي
ساره : مفيش تعالي خلي معايا نغم نامت وهب في حضنها
ساره سمعت خبط علي الباب
ساره فتحت الباب
ساره : ادخلي
نور : ها قوليلي ي خضتيني والله
ساره وهي بتغمض وفتحتها
ساره : بص انا انا
نور : انتي اي
ساره : انا مريضه كانسر
نور : و
فهدي 4 إسراء
ساره : انا عندي كانسر
نور وقعت منها كبابه من ايدها
نور : ها وعملتي اي اكيد دلوقتي هتاخدي العلاج صح ولو محتاجه الفلوس قوليلي علشان اقدر اساعدك لازم تتعالجي
ساره : اهدي انا انا انا
نور : اي انتي اتكلمي س بنتي كل شويه انتي اي
ساره : انا هموت ايامي قريبه اوي
نور : انتي بتكلمي بجد اكيد بتهزري
ساره : دكتور قال كده خلاص
نور : لا وحضنتها متقوليش كده لا
ساره : انا علشان كده جبتك
كانت بتبص علي نغم اللى نائمه
ساره : انا عاوزاكي تاخدي نغم انا ممكن في اي وقت اموت
نور : لا لا وتسيبني
نور بتحضنها فيها : ليه ما قولتلي من الاول ليه
ساره : معرفش بس انا خايفه علي نغم اللى هتكون من غيري معرفش انا بجد تعبانه اوي
نور : طب ماما لازم اعرفها
ومسكت فونها علشان تتصل عليها لكن ساره منعتها
ساره : ماما عندها سكري ممكن تروح فيها بالله بلاش
نور : لكن كده كده لازم تعرف
ساره : بلاش بالله عليكي لو بتحبني
نور : ماشي
فهد (انسان طيب اوي عنده 22سنه عايش مع ابوه امه اخته الصغيره رغد مش عايشه معاهم عايشه معه عمته )
رغد : ماما انا عاوزه اشوف فهد
فاطمه : هتشوفي ي قلبي
رغد : لا انا عاوزه اروح النهارده اشوفه انا في حياتي ما شوفته لكن سمعت عنه انه يبقى ابن عمي الكبير
فاطمه : يبقى لازم تعرفي
رغد بستغراب : اعرف اي
فاطمه : فهد ده مش ابن عمك
رغد : اومال اي
فاطمه : اخوكي
رغد : اي
فاطمه : اخوكي
رغد : ازاي مش فاهمه
فاطمه : بصي انتي لم كنتي عندك 9سنه لم مامتك اتوفت
رغد : اي ازاي ماما اتوفت مش فاهمه امال انتي مين اي ده
فاطمه : انا اللى ربيتك بعدها واخوكي فهد كان مع ابوه لم امك ماتت لانه كان شغال معه ابوه في شركه وهو عنده 16سنه وانتي اخدتك وربيتك
رغد بعياط : وليه ما قولتيلي لا انا مش عاوزه اقعد معاكي طب
فاطمه : اعمل اي خايفه تكرهني اهو انتي كبيرتي وقولت اقولك الحقيقه
تكملة الروايه اضغط هناااااااا
تعليقات
إرسال تعليق