رواية وتبقي لي الفصل الثلاثون والحادي والثلاثون بقلم فاطيما
رواية وتبقي لي الفصل الثلاثون والحادي والثلاثون بقلم فاطيما
وتبقي لي .. ( الحلقة الثلاثون والحادي والثلاثون)
زكى وصل سوكينه وسراج الاول وبعدين راح وصل رنا واحمد واول ما نزله شكره احمد جداا اما رنا فكانت فى وادى تانى وكان باين على ملامح وشها الحزن وما اتكلمتش ولا كلمه من اول ما ركبت لغاية ما نزلت من العربيه واول ما دخلت البيت راحت اطمنت على مامتها اللى كانت قاعده قدام التليفزيون مستنياهم
هدى : حمدلله على السلامه يا ولاد
احمد : الله يسلمك يا حبيبتى
رنا : وحشناكى يا ماما
حضنتها هدى وقالت : انتوا بتوحشونى وانتوا قدام عيونى ربنا يخليكوا ليه ويبارك فيكم
رنا وكأنها كانت محتاجه الحضن دا ضمت هدى قووى وهى ماسكه دموعها بالعافيه انها ماتنزلش وتفضحها وقامت بسرعه وهى بتخفى ملامحها عن هدى وقالت : انا هقوم انام لحسن تعبانه قووى وجريت على اوضتها بسرعه لكن قلب هدى حس ان بنتها فيها حاجه وسألت احمد ..
هدى : اتبسطوا يا حماده فى الحفله
احمد : جداا يا ماما ما تتصوريش جمال المكان وفخامته واستقبال دكتور عبدالله وداليا لينا وغنيت وعجبهم صوتى جداا الصراحه كان يوم ملوش حل ياريتك جيتى معانا
هدى : انتوا قدام اتبسطوا كأنى انا اتبسطت بس هى مالها رنا مش عجبانى حاجه ضايقتها فى الحفله
احمد : لا ابداا بس قالت انها كانت قلقانه عليكى وممكن تكون تعبت من الدوشه هى اصلا ما استريحتش من الصبح
هدى : طيب يلا يا حبيبي ادخل نام عندك بكره الصبح محاضرات بدرى وانا هدخل اطمن على رنا وانام انا كمان
احمد : تصبحى على خير يا ماما
هدى : وانت من اهل الخير يا حبيبي
اما رنا دخلت الاوضه وهى على اخرها ومصدقت قفلت الباب وجريت على السرير وقعدت تعيط كل ما بتفتكر شكل عبدالله مع البنت على البست قلبها يتوجع اكتر
اما الست سعاد من ساعه ما وصلت بيتها وهى قاعده دماغها عماله تودى وتجيب فى اللى لاحظته فى الحفله وقلقها ساره غيرت هدومها وخرجت من اوضتها لاقت مامتها لسه قاعده زى ماهى ..
ساره : ايه يا ماما مدخلتيش غيرتى هدومك ليه
وسعاد سرحانه ومش معاها خالص
ساره : ماما .. ماما
سعاد : ايوا يا ساره
ساره : مالك يا حبيبتى سرحانه فى ايه كده
سعاد : لا ابدا بس حاجه كده قلقتنى ربنا يستر بقي
ساره : ايه يا ماما خيررر احكيلى ايه اللى قلقك كده
سعاد : مش عارفه يا ساره قلقت من قرب عبدالله من رنا حسيت انه ما بينهم حاجه
ساره بقلق : حاجه ايه ياماما
سعاد : لا فهمتى ايه انا اقصد اعجاب يعنى نظراتهم وتصرفاتهم النهارده حسيت منها بكده عبدالله انا مربياه وعرفاه كويس اهتمامه بيها واضح البنت الصراحه ايه مؤدبه ومحترمه واخلاقها عاليه الصراحه مش عارفه
ساره : طيب ودا يقلقك كده فى ايه هو عيب ولا حرام طيب بالعكس بقى تصدقى لايقين على بعض قووى
سعاد : انتى بتقولى ايه بس يابنتى انتى عايزاها تولع نار رنا مش قد الناس دوول بالذات بيتى هانم انتى ما شوفتيش لما لاحظت بس قعدت عبدالله معانا عملت ايه مابالك لو فيه علاقة حب بينهم ممكن تهد الدنيا
ساره : تفتكرى يا ماما بس دكتور عبدالله بحسه مستقل عنهم فى كل شىء
سعاد : الا فــ دى يا بنتى الارتباط والجواز عندهم ليه حسابات تانيه غيرنا خالص
ساره : ما يمكن يا ماما بينهم انسجام علشان طبيعة شغلهم اليومى مع بعض وانتى اللى ترجمتيها اعجاب وحب
سعاد : يارب اكون غلطانه يا ساره انتى متعرفيش انا حبيت رنا ازاى والله بقت غلاوتها من غلاوتك انتى ودودى وعبدالله خايفه عليهم من اللى ممكن يحصل لو فيه مشاعر بينهم يارب استرها يارب
ساره : ماما انتى هتقلقينى ليه ان شاء الله خير قومى يلا غيرى هدومك ويلا بينا ننام ورانا شغل بكره
هدى خبطت على رنا الاوضه اول ما سمعت الخبطه وصوت مامتها قامت بسرعه مسحت دموعها وقعدت على حيلها وقالت : اتفضلى يا ماما
هدى : ايه دا يا رنا انتى لسه مغيرتيش هدومك
رنا : اه يا ماما هقوم اهو اغير
هدى : مالك يا رنا فى حاجه مضيقاكى يا حبيبتى احكيلى
رنا وهى باصه فى الارض : انا لا ابداا خالص ممكن ارهاق وتعب مش اكتر
هدى قربت منها ورفعت وشها علشان تشوف عيونها اللى بتداريهم عنها اول ما جت عيونها فى عيون مامتها نزلت دموع رنا غصب عنها وراحت اترمت فى حضن مامتها وهى بتبكى
هدى : مالك يا قلب ماما
رنا : مفيش يا ماما واحشتنى اسكندريه قووى اشتقت لبيتنا القديم للشوارع للناس لكل حاجه يا ماما
هدى : يااه يا رنا وانا كمان يا حبيبتى اشتقت قووى لاسكندريه واهلها بس فيه حد يجى من حفله حلوه كده ويقعد يعيط
رنا : لا يا حبيبتى خلاص اهو مفيش عياط ولا حاجه
هدى : رنا اقولك احساسي
رنا : لا يا ماما ما تقوليش حاجه انا كويسه والله كويسه
هدى : ماشي يا رنا وانا مستنيه بنتى حبيبتى تفتح لى قلبها وتحكيلى ايه اللى تعبها وقت ما تحب انا موجوده وحضنى موجود
تصبحى على خير يا حبيبتى
رنا : وانتى من اهل الخير يا ماما
وجت هدى تخرج رنا ندهت عليها
رنا : ماما
هدى : ايوا يا قلب ماما
رنا : انا بحبك قوووى
هدى : وانا كمان بحبك قوووى
غيرت رنا هدومها ونامت على السرير وهى بتحاول تقفل عيونها وتنام بس مفيش فايده مش قادره تبطل تفكير فيه بصت على الموبيل مسكته كانت عايزه تفتحه بس رجعت فى كلامها وسابته مكانه ورجعت تانى لنفس الحاله
سوكا فضلت تكلم رنا اكتر من مره الموبيل مقفول راحت اتصلت على احمد
سوكا : الووو يا حماده
احمد : ياهلا يا سوكااا
سوكا : وصلتوا كويس
احمد : اه الحمد لله من بدرى
سوكا : اومال اختك اللى عايزه الضرب دى قفله موبيلها ليه
احمد : معلش يا سوكا دى اول ما دخلت من الباب كانت تعبانه ودخلت تنام عالطول
سوكا : ماشي يا ابو حميد تسلم يا جميل
تصبح على خير
احمد : وانت من اهل الخيرر يا قمر
عبدالله من ساعة ما دخل اوضته وهو مخنوق ومش طايق نفسه حاسس انه جواه كلام كتيرر ومشاعر ملخبطه على قد ما كان هيطير من السعاده لوجود رنا واحساسه لاول مره انهم قريبين قووى من بعض وانها ممكن يكون وصلها احساسه بيها ونظرات عيونها اللى ادوه امل ان تكون المشاعر متبادله بينهم الا انه بيتخنق لما بيفتكر موقف والداته منها وتصرفاتها وكلامها اللى زرع القلق فى قلبه من رد فعلها لما تعرف بحبه ليها وانه كمان عايز يتوج الحب ده بالارتباط ولام نفسه انه اتخرس ومقدرش يدافع عن حبيبته ويواجه امه بحبه لما سمع كلامها وضيقته بتوصل لمداها لما يفتكر موقف اجباره انه يجامل بنت عمه ويرقص معاها اللى كان ضد رغبته وحس انه هو السبب فى ان رنا تسيب الحفله وتقوم تمشى وهى زعلانه وكل شويه يمسك الموبيل ويحاول يكلمها يلاقى الموبيل مقفول يحس بوجع قلبه اكتر وانه متقيد وهو مش عارف يوصلها ويوضح لها سبب تصرفه كان جواه كلام وحاجات كتير ملغبطه بس اللى الاكيد جواه انه لازم يعترفلها بمشاعره ويتكلم معاه بكل وضوح وصراحه مش هينفع يستنى اكتر من كده لانه مش هيقدر يستحمل انها تضيع منه او تفهمه غلط لازم يخطى اول خطوه علشان يطمن قلبه منها وانها هتكون معاه ووقفه جنبه وبتسانده فى اللى جاى
وفضل عبدالله على نفس حاله داير طول الليل فى الاوضه مش قادر حتى يقوم يغير هدومه مستنى الصبح يطلع علشان يروح المجموعه يشوفها ويطمن عليها ويحكى معاها الكلام اللى جه وقته ان يتقال بعد لما فقد الامل انها تفتح موبيلها
وفى صباح اليوم التالى عبدالله قام من على الكرسى مرهق جداا دخل بالعافيه الحمام خد دش يفوقه ولبس ونزل حتى من غير ما يشوف الساعه كام وهو ماشي بعربيته حس ساعتها انه شكله نزل بدرى وساعتها بس فكر يبص فى الساعه اللى لاقها سته ونص صباحا يعنى بدرى جداا انه يروح المجموعه لاقى نفسه رايح ناحية الكورنيش ركن العربيه ونزل يمشي على الكورنيش شويه وهو لسه بيفكر فى كل اللى حصل امبارح ومسك موبيله يتصل بيها برضو مقفول ودا كان بيقلقه زياده حاول يسيطر على افكاره لما لاقى نفسه فعلا تعبان ومش قادر وافتكر موقف لما كلم رنا وهو مضايق وطلبت منه انه ياخد نفس يفتكر معاه كل المواقف اللى ضيقته ويبتدى يخرج النفس براحه ويطرد معاه اى موقف او فكره سلبيه وابتدى يعمل كده ويحس بالهدوء والراحه
اما فى بيت الحاجه هدى قامت هدى صلت صلاتها وجهزت الفطار وراحت تصحى احمد علشان مايتأخرش عن محاضراته واول ما صحى ودخل الحمام
راحت تطمن على رنا انها لبسة علشان تنزل شغلها لاقتها نايمه ..
هدى : رنا .. رنا انتى لسه نايمه اصحى يا حبيبتى كده هتتأخرى على الشغل
رنا اللى كانت صاحيه بس اول ما سمعت مامتها عملت انها تعبانه وقالت : مش راحه يا ماما الشغل النهارده حاسه انى مرهقه ومحتاجه اريح ولو سمحتى لو اى حد اتصل بيه نايمه وراحه فى النوم
هدى : غريبه يا رنا دا انتى دايما حتى لو فيكى ايه لازم تقومى وتروحى شغلك على العموم براحتك يا قلبي كملى نومك واستريحى
رنا وهى بتحط دماغها تانى على المخده وبتقول بصوت هامس : مش قادره يا ماما مش قادره اشوفه تعبانه يا ماما قووى ومحتاجه احكيلى بس مش عارفه وبدأت تعيط تانى
اما هدى فخرجت وهى قلقانه اكتر على رنا وحاسه انها فيها حاجه بس مش عايزه تحكى موجوعه عليها بس مش قادره تغصب عليها عايزاها تيجى هى تحكيلها لما تعوز علشان تقول كل اللى جواها وتفتح لها قلبها
اما سوكا فضلت تكلمها موبيلها مقفول كلمت احمد
سوكا : صباح الخيرر يا حماده
احمد : صباحك سعاده يا سوكا
سوكا : عارفه انى صدعتك بس اختك اللى عايزه الضرب قفله موبيلها ومش عارفه اوصلها وخايفه تنزل وتسبنى وتمشى
احمد : معقول لسه مخدتش بالها طيب خليكى معايا يا سوكا هخليكى تكلميها
وخرج احمد من الاوضه لاقى مامته خارجه من عندها
احمد : ماما رنا صحيت سوكا على الموبيل وبتقول انها قفله موبيلها
هدى : لا يا حبيبى دى تعبانه عايزه تنام وبتقول مش هتروح النهارده
هات اكلمها
سوكا : ايواا يا طنط ازيك
هدى : ازيك يا حبيبتى اصلها حاسه انها مرهقه وعايزه تكمل نوم وقالتلى ما اصحيهاش خالص
سوكا : طيب ممكن يا طنط تخليها ترد عليه ضرورى حتى لو تصحيها بالعافيه فى حاجات فى الشغل لازم اعرفها منها
هدى : حاضر يا حبيبتى استنى
رنا .. رنا معلش يابنتى قومى ردى على سوكا بتقول فى حاجات لازم تعرفها منك فى الشغل ما يصحش
رنا : حاضر يا ماما هاتى الموبيل
صباح الخير يا سوكا
سوكا : ممكن اعرف بقى ايه اللى انتى بتعمليه ده يعنى ايه مش جايه
رنا : ثوانى .. وراحت قفلت باب الاوضه
ايواا يا سوكا تعبانه والله وما نمتش كويس مرهقه فعلا معلش استحملينى بس النهارده
سوكا : رنا انتى عارفه انى مش بتكلم عن الشغل انا عايزاكى اقوى من كده محصلش اللى يعمل فيكى كده انا امبارح معرفتش احكى بعد اللى حصل بس كان باين انه مغصوب يا رنا او فيه حاجه غلط وحتى لو اتعودى تواجهى واتصرفى عادى انتوا لسه مفيش بينكم كلام واضح وصريح
رنا : مش قادره يا سوكا تعبانه مش قادره اشوفه ولا اسمع صوته حتى لو كان فى حاجه غلط اللى شوفته امبارح من مامته والتصرفات اللى حصلت فى اخر الحفله تخلينى لازم اعمل استوب لنفسي قبل ما اوجع نفسي اكتر من كده
سوكا : ماشي يا رنا طيب ممكن اطلب منك تفتحى موبيلك بس علشان اعرف اوصلك واطمن عليكى
رنا : خايفه يتصل بيه وانا مش عايزه اكلمه
سوكا : طيب ادينى رقم طنط هدى اكلمك عليه لغاية ما اعدى عليكى بعد الشغل
اديتها الرقم وقفلوا مع بعض وراحت سوكا المجموعه اول ما دخلت الاوضه لاقت مكتب دكتور عبدالله مفتوح استغربت وراحت تشوف فى ايه
وبتدخل لاقته موجود اتخضيت اول ما شافته
سوكا : هااا دكتور عبدالله
صباح الخير يا دكتور
لف عبدالله كرسيه باهتمام : صباح النور يا سوكينه .. اومال فين رنا
سوكا : رنا مش هتيجى النهارده
عبدالله قام من المكتب بقلق وقال : ليه مالها رنا ؟
سوكا : لا ابدا يا دكتور مرهقه وتعبانه ومحتاجه تستريح
عبدالله : وانتى عرفتى منين وهى قفله موبيلها
سوكا اتاكدت ساعتها انه حاول يكلمها وعرف انها قفله الموبيل
قالت : اتصلت على موبيل احمد وعرفت
عبدالله : هى اللى قالتلك انها تعبانه .. قصدى كلمتيها هى ولا اخوها او مامتها اللى قالولك انا بس عايز اطمن عليها
سوكا وهى مشفقه على حاله : لا هى نايمه احمد اللى قالى
عبدالله وواضح عليه التوتر والتعب : طيب شكرا يا سوكينه روحى شوفى شغلك
سوكا : حضرتك مش محتاج منى حاجه
عبدالله : لا متشكر بس ما تدخليش اى حد لغاية ما اقولك
سوكا : حاضر يا دكتور
وطلعت سوكا قعدت على مكتبها وهى متأثره بحالته اللى متقلش عن حالة رنا وقالت : يقطع الحب وسنينه
دخل عليها زكى وهو مبتسم : صباح الخيرر يا سوكينه
سوكا اول لما شافته وقفت وتنحت وقالت : هااا
زكى : مالك يا سوكينه
سوكا : ااا اصل حضرتك يعنى يا مستر اول مره اشوفك بتضحك وانت جاى بتصبح عليه
زكى : لا خدى على كده بعد كده انا فعلا مبسوط قووى
سوكا وهى من جواها هتطير من الفرحه وهى بتسمعه بيقول كده قالت : يارب دايما يا مستر مبسوط وفرحان وصباح الورد
زكى : اومال فين رنا
سوكا : رنا تعبانه النهارده ومش هتقدر تيجى
زكى راحة من وشه البسمه وبقلق : تعبانه خيرر مالها الف سلامه
سوكا : ابدا مرهقه شويه وحبت تريح النهارده
زكى : لو كلمتيها واطمنتى عليها تانى ابقى طمنينى وسلميلى عليها
سوكا : حاضر يا مستر
زكى : هو البوص وصل ولا ايه
سوكا : اه من بدرى بس قالى محدش يدخل عليه الا لما يدى اوامر بكده
زكى : ليه كده فيه ايه مش بيعمل كده الا لما بيكون فى حاجه معصباه هو حد جاله قبل لما ادخل
سوكا : لا ابداا
زكى : طيب انا فى مكتبى اول ما الدنيا تروق قوليلى انا عايزه ضرورى
سوكا : حاضر يا مستر
وخرج زكى وسوكا عيونها عليه ومبتسمه وبتقول بصوت هامس وهى بتتنهد من قلبها : ربنا يسعد ايامك دايما ياروح قلبي انا واشوف الضحكه دايما ما تفارق شفايفك
رنا لسه نايمه على السرير وعماله تفكر وفجأه حست ان قلبها وجعها قووى عايزه تطمن عليه بصت فى الساعه لقتها 12 وسوكا ما اتصلتش بيها قلقت قووى ومسكت موبيل مامتها وكلمتها
سوكا : اخيرا حنيتى واتكلمتى
رنا : ليه يا سوكا حصل حاجه
سوكا : استنى لما اخرج علشان اعرف اكلمك
ايووا يا قطتى
رنا : كله تمام
سوكا : كله اللى هو ايه بالظبط
رنا : سوكا اتكلمى بالله عليكى جه وسأل عليه
سوكا : لا خالص ولا جاب سيره ولا عبرك دا انا حتى مستغربه قووى لا ومبسوط وبيضحك واخر انبساط وطلب منى فطار على زوقى وابتسامته ما فرقتش وشه
رنا : غريبه
سوكا : وايه الغريب فيها
رنا وهى بتعيط : افتكرته بيتعذب زيى بيتوجع زيى ما انا موجوعه واتفتحت فى العياط
سوكا : بس بس انا بكدب عليكى علشان تعترفى بس
رنا : ايه !!
سوكا : الحقيقه ان الحاله عندنا هنا منيله على الاخر انا جيت لاقيته فى المكتب من بدرى وشكله والله قطع قلبي واضح انه مش نايم زيك يا قطه وشكله كان مستنيكى واتوتر وقلق جداا لما عرف انك مش جايه وفضل يسألنى عرفت منين انك مرهقه ووصلتلك ازاى هرانى اسأله وطلب منى اخرج وما دخلش حد عليه الا لما يقول ومن ساعتها فى مكتبه ما خرجش منه ولا طلب حاجه
رنا : كده يا سوكا انتى عارفه الساعه كام 12 ليه ما الحتيش عليه يفطر حاولى تدخلى تطمنى عليه بالله عليكى
سوكا : نعم يا حاجه بقولك مش طايق نفسه ورافض حتى مستر زكى ولا اى مخلوق يدخل عليه انتى مش متصوره شكله عامل ازاى انا عمرى ما شوفته فى الحاله دى من ساعة ما اشتغلنا هنا
رنا : طيب وبعدين
سوكا : قولى لنفسك وبعدين بدل ما كنتى جيتى وسمعتى يمكن يهديكى كلامه او حتى تعرفى اخرتها ايه فى قصتكم تعبه قلبك وتعباه هو كمان
على العموم خلاص بس انا جايه النهارده اشوف انت ايه اخرتك بالظبط بكره انسي يكون فى عذر ما يخليكيش تيجى الشغل
رنا : طيب ممكن تطمنينى لو خرج وابتدى يشتغل
سوكا : حاضر يا ستى عيونى سلام
واول ما رجعت لاقت جرس التليفون بيرن : الوو
عبدالله : تعالى يا سوكينه
سوكا : حاضر يا دكتور حالا
ودخلت لاقته قالع الجاكت وماسك دماغه
عبدالله : سوكينه لو سمحتى اطلبيلى فنجان قهوه ساده والغى اى مواعيد عندى النهارده وابعتيلى مستر زكى
سوكا وهى متردده : طيب اصل حضرتك ما فطرتيش
عبدالله : سوكينه لو سمحتى نفذي اللى بقولك عليه وبس
سوكا : حاضر يا دكتور
ونفذت كل اللى قالها عليه وكلمت رنا وبلغتها باللى حصل
زكى خرج من عنده مضايق
سوكا : خير يا مستر
زكى : مش عارف والله يا سوكا بس حال الدكتور مش عاجبنى النهارده وكده يقلق الايام الجايه مهم قووى باله يكون رايق علشان الافتتاح رافض النهارده اكلمه فى اى مشاكل او قلق وشكلى كده هحاول احلها او اجلها لبكره يمكن يكون بقى احسن
سوكا : معلش يا مستر خيرر هو شكله مش فى المود خالص النهارده
زكى : ربنا يستر ما اطمنتيش على رنا لسه
سوكا : لا هروحلها بعد الشغل ان شاء الله
زكى : كويس على فكره عجبنى قووى صداقتكم مع بعض
سوكا : رنا دى انا بعتبرها اختى مش صديقتى وبس رغم فترة تعارفنا مش كبيره بس اتعلقنا ببعض قووى وعلاقتنا بقت اكتر من الصداقه بكتيرر رنا دى نصى التانى
زكى : يا سلام على الكلام الكبيرر يا سوكينه انا شايف ان الشعور متبادل هى كمان واضح انها متعلقه بيكى قووى وانتوا الاتنين بقى المكان مرتبط بوجودكم قووى غياب وحده فيكى فعلا بقي بيخلى المكان ناقصه حاجه ربنا يديم الصداقه والاخوه
سوكا : يارب اللهم امين
زكى : عن اذنك
سوكا : اتفضل
سوكا بتضحك وبتقول نفسها : الله عليك وعلى مودك النهارده والله لو فضلت تكلمنى بالحنيه دى كتيرر لتهور واعترفلك بحبي
وفجأه لاقت عبدالله خارج من المكتب
عبدالله : سوكينه انا ماشي لو اى حد سأل عليه اجلى لبكره ان شاء الله
سوكا : حاضر يا دكتور
وبتكلم نفسها : ودا رايح فين دا دلوقتى جنينتى الراجل يا رنا كان بعقله
ومفيش ربع ساعه ولاقت دودى دخله عليها المكتب
سوكا : اهلا وسهلا ايه النور دا
دودى : ازيك يا سوكا عامله ايه
سوكا : تمام بخيرر
دودى : اومال رنا فين ؟
سوكا : لا رنا ماجتش النهارده مرهقه شويه وكانت محتاجه تستريح
دودى : لا بعد الشر عليها انا لازم اتصل اطمن عليها
طيب دكتور عبدالله جوه
سوكا : لا دا لسه خارج دلوقتى
دودى : خارج راح فين ؟
سوكا : هو ما قلش حاجه بس انا خمنت انه يروح لان شكله تعبان النهارده وقال انه مش راجع واجل اى حاجه لبكره
دودى سرحت وبعدين قالت : طيب انا همشي بقى وابقى خلينا على تواصل وسلميلى على رنا لغاية ما اكلمها سلام
سوكا : نورتينا يا جميله انتى مع السلامه
ومفيش 5 دقايق دخل عليها مصعب ..
مصعب : مساء الخيرر يا انسه
سوكا : مساء الخير يا مستر
مصعب : اومال الانسه التانيه فين ؟
سوكا : مين قصدك رنا مساعدة دكتور عبدالله
مصعب : بالظبط
سوكا : امر حضرتك عايزها فى ايه
مصعب : هى فين
سوكا : اجازه النهارده
مصعب : اجازه ليه خيرر
سوكا : ابدا يا مستر وتعبانه وبتستريح
مصعب : والله الف سلامه عليها
سوكا : الله يسلمك
مصعب : والدكتور جوه كنت عايز امسي عليه
سوكا : لا والله مش جوه لسه خارج
مصعب : لالا هو كمان مش موجود طيب شكرا عن اذنك يا انسه
سوكا : اتفضل يا مستر
سوكا وهى بتنفخ : اعوذ بالله جتك داهيه فى تقل دمك مش عارفه ليه انا مش مستريحالك من ساعة ما شوفتك
عبدالله وصل عند بيتها وركن العريبه قدام البيت ونزل وهو ماسك بوكيه ورد
سارة بالصدفه كانت خلصت شفت الصبح فى المستشفى ومروحه تتغدى وتريح وتروح شفت باليل شافت عبدالله من بعيد وهو داخل البيت وماسك الورد استغربت جداا ودخلت البيت كان هو طلع وبيخبط الباب لاقت نفسها واقفه ناحية بير السلم عندها فضول عايزه تعرف فيه ايه
رنا كانت قاعده قدام التسريحه بتسرح شعرها وهى ذهنها شارد اول ما سمعت خبط الباب قامت تشوف مين وبتفتح الباب ......
وتبقي لي .. ( الحلقة الواحد والثلاثون )
عبدالله وصل عند بيتها وركن العريبه قدام البيت ونزل وهو ماسك بوكيه ورد ..
سارة بالصدفه كانت خلصت شفت الصبح فى المستشفى ومروحه تتغدى وتريح وتروح شفت باليل شافت عبدالله من بعيد وهو داخل البيت وماسك الورد استغربت جداا ودخلت البيت كان هو طلع وبيخبط الباب لاقت نفسها واقفه ناحية بير السلم عندها فضول عايزه تعرف فيه ايه ..
رنا كانت قاعده قدام التسريحه بتسرح شعرها وهى ذهنها شارد اول ما سمعت خبط الباب قامت تشوف مين وبتفتح الباب ..
وقفت مكانها مذهوله وهى شايفاه واقف قدامها وماسك بوكيه الورد حست للحظه انها بتحلم قد ايه كانت مشتاقه تشوفه ابتسمت قووى ابتسامه خلته هو كمان يبتسم لها وفجأه افتكرت اللى حصل وزعلها منه واتحولت البسمه لحزن اترسم على وشها لغبطها ..
عبدالله : ازيك يا رنا
رنا وهى متردده : الحمد لله
عبدالله : وحشتينى
رنا تنحت له قوووى واستغربت هو ايه اللى بيقوله ده اتخضت اول ما سمعت صوت مامتها وهى بتسأل : مين يا رنا
ساعتها مكنتش عارفه تقول ايه وهو واقف مستمتع جداا بمنظرها وهى متلغبطه
رنا : ايواا يا ماما دااا دااا دكتور عبدالله
هدى : بجد .. يا اهلا وسهلا اتفضل ادخل يا حبيبي كده يا رنا تسيبى دكتور عبدالله على الباب
عبدالله : ازيك يا طنط عامله ايه
هدى : الحمد لله بخيرر اتفضل
اتفضل هنا.. وهى ماشيه قدامه وبتوصله للصالون
وعبدالله داخل وراها عدى من جنب رنا اللى واقفه تايهه من اللى بيحصل راح قرب منها واداها بوكيه الورد وقالها بصوت هامس : اتفضلي ياقلبي
شهقت رنا من جملته و مسكت الورد باستغراب وهى وشها جايب الوان
دخل عبدالله قعد مع الحاجه هدى فى الصالون ورنا ماسكه الورد واقفه على الباب
عبدالله : انا اسف انى جيت فى وقت غير مناسب بس انا حاولت اتصل موبيل رنا مقفول ولما سمعت انها تعبانه وكنت قريب منكم قولت لازم اجى واطمن عليها
هدى : فيك الخيرر دايما يا دكتور وبعدين البيت بيتك تيجى فى اى وقت والله مجيتك دى غاليه علينا قووى
عبدالله : تسلمى يا طنط ربنا يخليكى لينا
وراح باصص لرنا : خير يا رنا عندك ايه ؟
رنا : ااانا كنت تعبانه شويه
عبدالله وهو بيغمز لها من غير ما مامتها تاخد بالها : تحبي اكشف عليكى ونطمن
رنا : لا طبعا .. قصدى لا انا بقيت كويسه كنت مرهقه شويه بس
هدى : ايه يا رنا مش هضيفى دكتور عبدالله
عبدالله : لا ربنا يخليكى يا طنط انا كويس انى اطمنت عليكو وقايم اهو
هدى : والله ابدا دا انت اول مره تدخل بيتنا وانا بصحتى استنى انا هجيبلك ام على لسه عملاها هتاكل صوابعك وراها لازم ادوقهالك
مالك يا رنا واقفه كده ليه ادخلى اقعدى مع الدكتور عقبال ما اجى
رنا : اه طبعا حاضر
دخلت قعدت على الكنبه قام راح قعد جنبها هى اتوترت من الحركه وكانت هتقوم مسك ايديها وقالها : رنا لو سمحتى فيه كلام مهم جداا محتاج احكيه معاكى ضرورى النهارده و هستناكى فى الجزيرة الساعه 5 على نفس الترابيزه اللى كنا قاعدين عليها فاكراها
رنا ساكته خالص ما نطقتش بولا كلمه راح سابها ورجع مكانه ودخلت هدى وقدمت له ام على اكل عبدالله معلقتين وشكرها وشكر فى ام علي حلاوتها وطعمها الجميل
عبدالله : طيب استأذن انا بقي
هدى : تسلم رجليك وسؤالك
عبدالله : ربنا يخليكى يا طنط
هدى : وصليه يا رنا
رنا : حاضر يا ماما
خرجت معاه رنا بره ولسه هتنزل معاه السلم وقفها
عبدالله : خليكى انا هنزل زى ما جيت وهروح استناكى الساعه 5 يا رنا هفضل مستني لغاية ما تيجى مش همشي وذنبي بقي فى رقبتك سلام مؤقت
دخلت رنا وهى حيرانه اكتر من الاول ومش مصدقه انه كان موجود فى البيت جه علشانها حركته اسرت قلبها قووى وكلامه على قد ما كان مفاجىء ليها على قد ما فرحها قووى وهدا قلبها
هدى : لحقتى توصليه يا رنا
رنا : لا يا ماما هو مارضيش انى انزل معاه
هدى : كله زوق والله ابن ناس ومتربي انا الشخص ده محبته اتزرعت فى قلبي لله فى لله
رنا وهى سرحانه : اه ياماما
هدى : ايه
رنا اللى حست ان ردها غريب راحت ردت بجديه : قصدى انه حركه كلها زوق منه هو دايما كده يا ماما مش معايا انا بس مع كل اللى فى المجموعه
عن اذنك ياماما هدخل اتصل بسوكا اشوف ايه الاخبار
هدى : اتفضلي يا حبيبتى
دخلت رنا اوضتها ومسكت موبيلها فاتحته اتفاجأت لما لاقته كان متصل بيها اكتر من 30 مره وفــ لحظتها وصله رساله وهو فى عربيته انها فتحت موبيلها اتبسط قووى وراح بعتلها رساله فورا
وهى كانت بتجيب رقم سوكا جالها رنة الرساله لاقتها من رقمه فتحتها بسرعه .. (( اعتبر فتح الموبيل الموافقه على الميعاد اللى مسمعتهاش منك لغاية ما مشيت ))
ردت عالطول من غير تفكير فى لحظتها (( انا جايه فى الميعاد ان شاء الله ))
وراحت طلبت سوكا ..
سوكا : ايوا بقى حبيبتى كويس انك فتحتى موبيلك يا قطتى
رنا : اه يا سوكا عامله ايه
سوكا : الحمد لله يوم وحش من غيرك اكيد وعلى فكره المز مشي على غير العاده ولاغي كل المواعيد لبكره معرفتش اقولك علشان مستر زكى طلب شغل وكنت بخلصه انشغلت قووى بس كده كده انا جيالك نحكى بالتفاصيل
رنا : عبدالله كان هنا عندى يا سوكا
سوكا : ايه !! عندك فى البيت
رنا : ايوا ...
وحكتلها على اللى حصل كله
سوكا : هههههه يخرب عقلك يا دكتور عبدالله بس والله شكله دمه زى العسل
طيب وهتعملى ايه هتروحى
رنا : ايواا رايحه
سوكا : اووبا بقى هو ده برافو عليكى يا رنوش
رنا : ما تفهميش غلط انا راحه احط النقط على الحروف واعمل حدود واستوب انا عند رايي انا مش هوجع قلبي فى علاقه حاسه بفشلها قبل ما تبدأ
سوكا : انا كان رأيي انك تسمعى الاول الكلام يمكن يعجبك وتسيبى قلبك يختار براحته مش تروحى وانتى اصدرتى احكام مسبقه
رنا : قلبي لا يا سوكا انا اصلا حياتى كلها لعيلتى ومش عايزه لا احب ولا ارتبط ابداا لا هو ولا غيره وبعد كلامه وتصرفاته النهارده لازم يعرف كده
سوكا : عليه الكلام دا يا رنا .. طووويب يا رنا .. الله يستر على الواد انتى راحه تخربيها يعنى
رنا : راحه اعمل الصح يا سوكا اللى لازم يتعمل
بس محتاجه منك خدمه
سوكا : رقبتى يا قطتى
رنا : انا مش عارفه انزل بأنى حجه اصلا هقول لماما انى خارجه معاكى اوكى
سوكا : تمام لو تحبي اجى كأنى هاخدك وننزل اروح انا وتروحى مشوارك
رنا : لا مش عايزه اتعبك
سوكا : يا بنتى لا تعب ولا حاجه انا جايه يلا سلام
وخرجت رنا وقالت لمامتها انها هتروح مشوار مع سوكا ضرورى وانها هتيجى تفوت عليها وراحت تلبس هدومها كانت محتاره تلبس ايه وفى الاخر استقرت على طقم لبست وظبطت نفسها كانت سوكا كمان جت خدتها وهما نازلين سوكا بتقولها : رنا انتى متأكده انك راحه تحطى النقط على الحروف بالطقم اللى طالعه فيه مزه ده
رنا : سوكا اتلمى يعنى هلبس مقطع وانا راحه يعنى
سوكا : وانا قولت حاجه انا بس بقول طالعه مزه حتى البرفيوم يجنن والعيون بتلمع الله يكون فى عونك يا عبدالله
ههههههههههههههههههههه
رنا : ممكن تنقطينى بسكاتك وبعدين يلا مع السلامه امشي
سوكا : بتبعينى يا رنا .. طوووويب يا رنا سلام يا قطتى
رنا : سلام يا ساكسوكتى
ومشيت سوكا وراحت هى تقابل عبدالله بعد ما فضلت تفكر فى الكلام اللى عايزه تقوله ورتبته جواها وفضلت تختار ارق الكلام اللى مايأذيش مشاعره ويوصله بطريقه لطيفه هو ما يستاهلش منها الا كل خيرر
وصلت رنا المكان وبصت من بعيد لاقته قاعد منتظرها زى ما قالها مع ان الساعه لسه ماجتش 5 فهمت من قاعدته انه بقاله فتره موجود وكان قدامه على الترابيزه بوكيه ورد رنا كانت متوتره جداا وللحظه حست انها نسيت كل الكلام اللى مرتبه تقوله بس اتشجعت وراحت له اول ما شافها قام وقف وهو مبتسم ومسك بوكيه الورد وقالها : اول مره اجيب ورد وانا مبسوط كده
فضلت بصاله من غير اى رد فعل حتى لو تمد ايديها وتاخده منه من غير ما ترد فقالها تانى وهو مبتسم : رنا دا ليكى على فكره
اتلغبطت رنا ومدت اديها خدته وقالت : ميرسي قوى
فى اللحظه دى عمل حركه سريعه فى انه قرب كرسيها جنبه اكتر ولما شاف انها مستغربه وعلى عيونها علامة استفهام قالها : دا بعد اذنك يعنى علشان تعرفى تسمعينى كويس واسمعك
قعدت رنا بهدوء بس هى جواها حاجه تانيه خالص توتر رهيب وزاد وهى شايفاه بطرف عيونها مركز فيها قوى من غير ما يتكلم ولا كلمه تديها اشاره ببدأ الحوار بينهم
قطع اللحظه دى عامل الكافتريا اللى جه يسألهم يشربوا ايه
عبدالله : تحبي تشربي ايه ؟؟
رنا : لا شكرا مش عايزه اشرب حاجه
عبدالله : طيب اتفضل دلوقتى هنشوف نشرب ايه ونندهلك
عبدالله بصوت فى حزن : اكيد ما كنتش احب اغصب عليكى تيجى علشان تسمعينى وما تفتكريش انى مش مضايق من نفسي وحاسس انى بتطفل عليكى وانتى من كرم اخلاقك اتجوبتى معايا ونفذتى رغبتى
بس احساسي ان فيه كلام كتير محتاجك تسمعيه وانتى بالذات كان مسيطر على اى تفكير عقلانى عندى
رنا اللى اتصدمت انه فهم رد فعلها غلط قالت قبل ما يكمل كلامه : ابداا عمرى ما كنت مغصوبه ولا بعمل حاجه ضد ارادتى معاك ولا عمرى سمعتلك علشان اجاملك ولا اقعدت معاك كرم اخلاق انا بس يمكن ملغبطه شويه من نفسي ومن اللى بيحصل بينا على فكره انا كنت محتاجه اسمعك جدا يمكن يكون اكتر ما انت عايز تحكى
عبدالله قاعد بيسمعها وهو مبسوط قووى حاسس بكل كلمه بتقولها بكلامها زالت عنه عب احراجه فى البدايه وخوفه ان يكون حضورها ضد رغبتها وبدون اى مقدمات قال كل اللى محتاج يقوله قال كل اللى فى قلبه : لسه فاكر اول يوم شوفتك فيه كأنه شريط سينما قدام عيونى حافظ كل تعابير وشك ساعتها حتى نظرات عيونك اللى كان كلها توتر وقلق ومش اللحظه دى وبس اى لحظات كانت بتجمعنا محفوره جوه قلبي بكل تفاصيلها رنا انا قلبي شافك قبل عيونى من لحظة ما كنت شاب وبقي ليه صداقات وبقيت اسمع كلام الحب فى الاغانى وانا برسم فى خيالى صورة للبنت اللى بحلم بيها كل اللى حواليه اهلى واصحابي ومعارفى ليهم مكان فى قلبي الا حبيبتى ليها مكان خاص فى قلبي كنت بحافظ عليه دايما علشان اول ما اقبلها هيبقى ملكها هى وبس رنا انا بحبك ..........
انا عمرى ما مشاعرى اتحركت الا معاكى عمرى ما قلبي دق الا ليكى عمرى ما حسيت بالحب الا ما شوفتك حسيت انى لايمكن اكون بشوفك لاول مره حسيتك جوايا من سنين حبيت كل حاجه فيكى حسيتك بتكملينى انتى يا رنا اللى كنت بحلم بيها طول عمرى تقبلي يارنا تكوني شريكة حياتى وحبيبتى وصديقتى وام ولادى
رنا من بداية كلامه وعيونها كانت مدمعه اول ما قال اخر جمله ما اقدرتش تمسك دموعها اللى نزلوا
عبدالله : رنا
وطلع مناديل من جيبه وادهلها وقرب كرسيه اكتر منها
عبدالله : طيب لو كلامى ضايقك انا اسف
رنا الناس بتتفرج علينا وتلاقيهم هيشتمونى دلوقتى علشان خليت بنوته زى القمر كده تعيط .. طيب نقوم نتمشي شويه .. طيب امشي انا
رنا ضحكت وهى بتعيط وقالت : عبدالله هقتلك
عبدالله : يا سلام الموت على ايدك حياه
رنا وهى لسه بتعيط وتضحك فى نفس الوقت : طيب بالنسبه يعنى انى كنت جايه اقول كلام مش فاكره منه ولا كلمه دلوقتى
عبدالله : انا اللى يهمنى اعرفه انتى حاسه بايه مش انتى عايزه تقولى ايه
رنا : حاسه انى متلغبطه حاسه بكل كلمه قولتها لانى عشتها وحستها زيك بالظبط بس انا كنت دايما بهرب من الحب اللى بيتقدملى من اشخاص قابلتهم فى حياتى بحب اهلى اللى هما اهم حاجه عندى فى الدنيا مش علشان مش عايزه اعيش الحب بس دايما كنت بحس ان لسه ما قبلتوش ما حستوش ما دخلش حياتى اول مره شوفتك فيها كنت زى الغرقانه كنت هموت من القلق والخوف على ماما حسيت من عيونك كأن شىء بيربطنى بيك كلامك ليه ونظراتك كانوا كأنك بتقولى اطمنى انا جنبك حسيت بأمان وبراحه كبيره بوجودك فى حياتى عمرى ما حستها غير معاك انت وبس اول مره يدخل حياتى شخص غريب غير اهلى اللى بحبهم وبيحبونى ويشاركهم حبى لكن ..
رنا ما اقدرتش تكمل كلامها..
عبدالله : كملى يا رنا لكن ايه ؟
رنا : لكن على قد ما كل اللى شوفته من اخلاقك وتصرفاتك اسرنى على قد ما خوفت لما قربت وشوفت صورة حياتك كامله عن قرب حسيت ساعتها بفروق كتيرر بينا عارف انت لو شخص عادى يا عبدالله واعترفت لى بحبك كنت سلمتك قلبي وحياتى كلها وانا حاسه انى اسعد وحده فى الدنيا لكن انا يا عبدالله خفت قوى مش منك من الظروف والفوارق اللى اكيد هتبقي ضد اى مشاعر .. الارتباط بين اتنين زينا فى الواقع ليه حسابات غير يا عبدالله
عبدالله : قد كده شيفانى ضعيف ومش قد قرار انك تكونى فى حياتى هو دا الانطباع اللى خدتيه عنى لما شوفتى حياتى
رنا وهى بتعيط : اوعى تقول كده انا عمرى ما شوفتك كده ولا يمكن اشوفك كده انا خايفه غصب عنى يا عبدالله .. خايفه اتوجع او اشوفك موجوع بسبب مشاعر ممكن نخلى عقلنا يسيطر عليها ونحولها لصداقه جميله تدوم بدل ما تتحول مع المشاكل لذكرى حب فاشل صدقنى انا بعفيك من اى مشاكل ممكن تقابلها وتأذيك بسببى
عبدالله : رنا رغم انى مقدر مشاعرك وخوفك الا انى كنت واهم انى ثقتك فيه اكبر من كده وانا مش هجادلك فى حاجه انتى واخده قرار انك تعفينى منها علشان زى ما قولتى لو شخص غيرى هو اللى عرض عليكى حبه كنتى هتبقى اسعد وحده فى الدنيا اما ان فالوضع معايا غيرر حقك وانا اكيد اتمنالك كل خيرر بس مشاعرى زى ما انتى حره تقبليها او ترفضيها دا قرار يخصك لكن مش علشان تواسينى فى رفضك ليه تقولى نحولها لصداقه اسف دى بقت مشكلتى انا وانا اولى بيها ولا دى برضو انتى شايفه انى مش هقدر عليها
رنا مصدومه وهى بتسمع كلامه لانها حست اد ايه وجعته بكلامها حست انها فى لحظه خسرته قلبها وجعها قووى وهى شايفه ملامح وشه اللى اتبدلت فجأه وعصبيته اللى ظهرت من عروق ايديه المشدوده لاقت نفسها مش قادره تستحمل تشوفه كده مش قادرة تضغط على نفسها اكتر من كده وقالت : انا غبيه قوى
بصلها وهو بيقول : لو سمحتى ما اسمحلكيش تقولى على نفسك كده انتى احسن بنت فى الدنيا دى كلها
رنا : لا غبيه وحماره كمان
عبدالله : رنا انسي خلاص اى كلام حصل ما تفكريش فى اى حاجه
رنا : انسي وما افكرش تصدق انى نفسي اقوم اخنقك دلوقتى
عبدالله وهو مبتسم : لا وعلى ايه انا ممكن اقوم ارمى نفسي فى النيل واريحك منى دلوقتى
رنا بنبره كلها رومانسيه : بعد الشر دا انا كنت رميت نفسي وراك عالطول
عبدالله : رنا انتى عايزه ايه بالظبط جنينتينى معاكى
رنا : عايزاك تفهم انى بحبك والله بحبك لو حسيت انت بقيت تعنيلى ايه هتفهم خوفى وقلقى وهتفهم انى محتاجه منك تطمنى دايما انك هتفضل جنبي ومعايا مهما حصل انا عمرى ما تعلقت بحد زى ما اتعلقت بيك عمرى ما حسيت بالى بحسه معاك عمرى ما وثقت فى حد غيرك والدليل على كده انى عمرى ما كنت افتكر انى ممكن اقدر اقول الكلام اللى بقوله دا وقولته ليك
عبدالله : عارفه انا عايز اعمل ايه دلوقتى حالا عايز اقوم اخدك فى حضنى
رنا وهى بتضحك بخجل : كده يبقي انا اللى هرميك بايدى فى الميه
عبدالله ضحك قووى وقام ومد ايديه ليها وقال : تعالى نقوم نتمشي وحشتنى التمشيه معاكى قووى
رنا حطت ايديها فى ايده وقاموا مشوا فى الجزيره وهما فى قمة السعاده وهما عاملين يفتكروا لحظات جمعتهم مع بعض
عدى الوقت بسرعه ما حسوش بيه خالص رنا بصت فى الساعه
رنا : عبدالله
عبدالله : عارف لازم تروحى وتسبينى
رنا : ومين قالك بقى انى هسيبك انا على قلبك فى كل مكان
عبدالله : انتى جوه قلبي
رنا : طيب ممكن بقى تروحنى قبل ما الحاجه هدى تحس بتأخيرى وتكلم سوكا
عبدالله : امرى لله
اول ما ركبوا العربيه وابتدى عبدالله يتحرك رنا جالها فضول تعرف كان بيسمع ايه قبل ما يقابها راحت داست على زرار الكاسيت كان اغنية مغرم اللى رقصوا عليها فى الحفله
عبدالله : الاغنيه دى بقت المفضله ليه
رنا : وانا كمان كنت بحبها ودلوقتى حبتها اكتر
عبدالله : انما تعالى هنا قوليلي سندريلا خطفت قلبي وجريت من الحفله امبارح ليه انا كنت هموت لما ما لقتهاش
رنا : سندريلا جريت من الحفله قبل ما تطلع على البست وتموتك هى
عبدالله : واهون عليها سندريلا
رنا : سندريلا زى الفريك ما بتحبش شريك مفهوم
عبدالله : طلباتك اوامر يا سندريلا قلبي انا
رنا : وصلنا برضه هتدخل جوه قدام البيت
عبدالله : انا لو اطول اطلعك لغاية فوق هطلعك
وقف العربيه قدام البيت وبصلها وقالها : هتوحشنى قووى لغاية بكره الصبح
رنا : انت بقى بتوحشنى حتى وانت قدام عنيا ومعايا اشوفك على خير بكره خلى بالك من نفسك
عبدالله : ان شاء الله ياروح قلبي انا
استنى البوكيه بتاعك
رنا : لا مش هينفع اطلع بيه ممكن تخليه ونحاول نطلعه بكره المكتب من غير ما حد يلاحظ عايزه احطه على مكتبي
عبدالله : انا اطلعه بنفسي واحطه على مكتبك كمان
رنا : تسلملي يا حياتى .. هتكلمنى تطمنى عليك لما تروح
عبدالله : اكيد مش هيجيلى نوم النهارده الا لما اسمع صوتك
لا اله الا الله
رنا : سيدنا محمد رسول الله
دخلت رنا البيت وهى مودها متغير 180 درجه مبسوطه وسعيده وبتضحك حتى هدى لاحظت دا وقالتلها : لو الخروج مع سوكا بيخليكى مبسوطه كده انا كده كل شويه هطلب منها تخرج معاكى
رنا : بجد يا ماما انا باين عليه مبسوطه
هدى : مبسوطه جداا عيونك مرايتك يا رنا ربنا يسعدك دايما يا حبيبتى ويفرح قلبك
رنا : اللهم امين يا ماما يا عسل انتى انا هدخل اغير وانام علشان اصحى اروح شغلى بكره
هدى : مش هتتعشى
رنا : لا يا ماما مليش نفس حاسه انى اكلت خروف
تصبحى على خيرر
هدى : وانت من اهل الخير يا حبيبتى
دخلت رنا اوضتها وهى حاسه انها طايره من الفرحه وافتكرت سوكا اللى اكيد قاعده مستنياها واتصلت بيها
سوكا : والله لو ما كنتى اتصلتى كنت قتلتك علشان انا قاعده على اعصابي
رنا : والله اول ما دخلت من باب كلمتك اهو
سوكا : ايه ده انتى لسه جايه
رنا : حالا دلوقتى مفيش دقايق حتى مغيرتش هدومى لسه
سوكا : مساء الرومانسيه نموسيتك كانت بمبه ولا ايه
رنا : اسكتى يا سوكا على اللى حصل
سوكا : احكيلي يا قطه شكل دكتور عبدالله كان مسيطر على الوضع
رنا : بصي يا ستى
وحكتلها كل اللى حصل لغاية ما وصلها
سوكا : ايوااا بقي مبروك يا رنوش مبروك يا قطتى
رنا : الله يبارك فيكى يا سوكا يا روح قلبي انتى
سوكا : انا برضو يا بوت
رنا : انتى كمان روح قلبي
سوكا : ربنا يكملها على خيرر يا رنوش واشوفك جنبه فى الكوشه بقي
رنا : يارب يا سوكا وعقبال يا جميل لما تلاقي نصك التانى
سوكا : حلوه يارب اللى طالعه من القلب دى اما بالنسبه لنصى التانى موجود ادعيلي بس ربنا يفك عقدة لسانه
رنا : ايه ده تعالي هنا انتى هو فيه حاجه وانا معرفش
سوكا : لما اشوفك هقولك بكره
رنا : سوكا هقتلك لو ما قولتيش
سوكا : يلا تصبحى على الف خير اشوفك الصبح سلام
رنا : وانت من اهل الخير يا سوكا سلام
تكملة الرواية من هناااااااا
لمتابعة باقى الرواية زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كاملة من هناااااااااا
مجمع الروايات الكامله 1اضغط هناااااااا
مجمع الروايات الكاملة 2 اضغط هناااااا
تعليقات
إرسال تعليق