 |
الانتقام من الاب
البارت الحادى عشر والثاني عشر
الدكتور ادى لشهد حقنه مهدئ ومنوم و بالفعل تعبت شهد ونامت
وخرج معاذ والدكتور
الدكتور:هى مالها
معاذ بغموض:مش عارف اول مره يحصلها كدا
الدكتور:شفاها الله وعفاها عن اذنك
معاذ:اتفضل يادكتور
مشى الدكتور ومعاذ واقف يفكر ليه مامته عملت كدا دى اول مره يحصلها كدا وقطع تفكيره صوت مروه
مروه: متقلقش ياحبيبى هتبقى بخير
معاذ وهو يحتضنها:يارب ياطنط مروه يارب
مروه وهى تربط على ظهره: خلاص بقا اجمد كدا وتعالى قولى اى الحلاوه دى دانت طلعت احلى من الصور اللى كنتو بتبعتهولي
معاذ بضحك:هههه فين الحلاوه دى بس
مروه:ياض يابكاش تعالى بقا روح وغير هدومك وخلى نجيه تحضرلك الاكل ونام اسمع كلامى بقا وانا هفضل هنا مع مامتك
معاذ بحذم وإصرار:لا ياطنط انا هفضل هنا مع ماما
مروه: ياحبيبى انا هفضل معاها روح ارتاح انت شوى وتعالى
معاذ:انا قولت لا ياطنط يعني لا
مروه لسه هتتكلم شاورلها بأيده تسكت
وقعدو فالاستراحه هما الاتنين
اما معتز وسليم مشيو على الشركه وهما مذهولين ازاى حصل كدا لاختهم وازاى وصلت للحاله دى
معتز:ازاى حصلها كدا
سليم بغضب:مانت السبب
معتز:انا ليه ان شاء الله
سليم:انت اللى سفرتها وانت عارف ومتأكد انها مبتحبش تروح مكان ملهاش حد ولا تعرف حد فيه ولا تتأقلم فيه يبقا انت السبب ولا لا
معتز:ولما كانت بطنها كبرت والناس عرفت كنا قولنا اى
سليم:احنا كنا هنعرف نتصرف وقتها بس انت اخترت كدا على اساس تعذبها على عملتها وانت متأكد كويس ان دا دين عليك ورجعلك بس انت حبيت تهرب
معتز بعصبيه:ماتسكت بقا ياسليم فى اى مصدقت
سليم بصله بقلة حيلة وسكت
وبعد مرور يومان على هذه الأحداث شهد فالمستشفى ومروه ومعاذ معاها
وايام وارسلان وادهم ودنيا جهزو القضيه وعرفو كل حاجه عنها وعرفو وقت وتسليم البضاعه ايا كانت هى اى البضاعه سواء بنات او أعضاء او اثار عرفو كل المعلومات وهيخرجو عشان يمسكو بسام القناوى و
ايام:جاهزين
الكل:ايوا يافندم
ايام:كل واحد يثبت مكانه وميسبهوش مهما حصل
ارسلان بقلق: ماشى
وفعلا مشيوا ومعاهم بعض من العساكر وانطلق على حدود مصر من ناحية السوادن حيث هناك يتم التسليم وبأحترافيه بيروح اى دوله أوروبية المهم التسليم بيتم على حدود مصر من ناحية السودان كى يتم تشتيت اى شخص
وبعد وقت وصلو على الحدود وطبعاً كانو دارسين المكان كويس وكل واحد وقف ف مكانه مستنى الاشاره
وبعد وقت وصل بسام القناوى ومعاه عدد من البنات وبعض الآثار وكان وراه عربيتين مليئه بالحرس
وقفو ينتظرو العميل اللى هيسلمله البضاعه وبعد وقت ليس بقصير وصولو عربيتين واحده فيها العميل نفسه وبعض مساعديه وواحده اخرى مليئه بالحرس أيضا
ونزل العميل
بسام:اتأخرت ليه انت مش عارف ان كدا خطر
ستيف:سورى مستر بسام بس وقت الطائره وانت عارف
بسام:تمام دى البنات ودى الاثار فين الفلوس
نظر ستيف نحو البنات وتبسم وشاور بأيده لاحد الحرس يأتى بالفلوس
ستيف وهو يقترب من بسام:هذه الفلوس ابعت البنات وادى الاثار لهذا الحارس
وشاور بايده نحو حارس معين
ولسه بسام هيمد ايده ياخد الفلوس وصوت انطلاق الرصاص مثل صوت الرعد واختبئ بسام وستيف خلف احدى السيارات وبدأو باخرج سلاحهم وبدأو يطلقوا النار ايضا
ايام وهى بتتحرك من مكانها:الكل يثبت اوعى حد يضعف فاهمين
ووقعت على الارض اثر رصاصه اصابتها ف مقتل
لمحها ارسلان تحرك من مكانه بمهاره ووصل عندها وشالها من وسط الرصاص واختفى بيها
وكمل ادهم ودنيا وبعض العساكر ف اطلاق النار وقد سقط معظم الحراس ولم يتبقى غير القليل
ارسلان شايل راس ايام وبقلق وخوف
ارسلان:فوقى متخفيش انا طلبت الاسعاف بس انتى متتكلميش
ايام: انا مش عايزه اخسر القضيه ولا عايزه اموت ارجوك اعمل حاجه
ارسلان:طب اهدى الاسعاف زمانها جايه
ايام بعصبيه خفيفه:اسعاف اى اللى هتجيلك ف اخر الدوله دلوقتى
ارسلان بقلق:طب اعمل اى انتى اهدى
ايام بثبات وقوه:اعمل اللى احنا اتعلمناه وازاى نتصرف فالوقت دا
ارسلان بصدمه:مستحيل انتى كدا هتموتى خالص
ايام:اعمل اللى بقولك عليه ياسيادة العقيد ومتنساش انى القائد هنا ولازم تنفذ كلامى
ارسلان:انتى مجنونه انفذ كلامك فى اى دى اقوى رجاله مش بتتحمل انتى هتتحملى ازاى
ايام بقوه:ايوا هتحمل نفذ اللى طلبته منك ياسيادة العقيد بسرعه
ارسلان بصلها ومردش عليها وهى اتعصبت وبدأت تتحرك وتقوم من مكانها
ارسلان:انتى بتعملى اى
ايام:ماهو مستحيل اخسر اول قضيه ليا بسبب خوفك وتفاهتك
ارسلان:ماهو خوفى دا عليكى
ايام بحذم:وانا قولتلك نفذ
ارسلان بقلة حيلة:ماشى بس انتى متتحركيش عشان الرصاصه متتحركش اكتر
ثبتت ايام مكانها وارسلان بدأ يولع نار وجاب حاجه شبيها بالخنجر وبدأ يسخنه جامد جدا جدا وقرب من ايام
ارسلان:حاولى متصرخيش
ايام بخوف وقوه بنفس الوقت:لا يلا
وبدأت تغمض عنيها بقوه وتكتم صوتها بقوه وارسلان بدأ يقرب السكينه من مكان الرصاصه الذى اصابتها ف جنبها وبالفعل غمض عنيه وحط السكينه او الخنجر على الرصاصه
ايام كورت ايدها بألم وبتحاول تكتم صوت صريخها
(انا اللى كاتبه كدا وانا اترعبت وانا بكتب 😐😐)
وبعد دقائق خرج ارسلان الخنجر وكانت الرصاصه فالخنجر برضوا وبدا يطهر الجرح وايام اغمى عليها
وارسلان بيحاول يفوقها وربط الجرح وبعد وقت فعلاً فاقت ايام
كان ادهم ودنيا مسكو بسام وستيف وبعض من الحرس والعمليه تمت بنجاح
وارسلان شال ايام ومشيوا كلهم لمبنى المخابرات
أما فالمستشفى عند شهد دخل الدكتور عند شهد وكانت صاحيه وبوعيها وبصت للدكتور
شهد بذهول:طب ازاى بقيت دكتور وانت كنت ف تربيه رياضيه ازاى
الدكتور بصدمه: محدش كان عارف كدا غير واحده بس وكانت شهد
شهد بألم وحزن على نفسها:مانا هى شهد يا....يامراد
مراد بصدمه:طب ازاى
شهد: عشان بس الكانسر غير شكلى نسيتنى ليه يامراد عملت كدا
مراد بعدم فهم:عملت اى
شهد:ليه لعبت بيا ووهمتنى انك بتحبنى وفالاخر سبتنى ليه انا عملتلك اى
مراد بتهكم:امممم اقولك بصراحه اصلا انتى كنتى هدفى يعني كنت بعمل كدا عشان انتقم من اخوكى وضحكت عليكى وفهمتك انى فاشل ومش معايا فلوس والشغل دا
شهد:طيب بينك وبين اخويا عدواه وانتقام انا ذنبى اى تعمل فيا كدا دانا حبيتك ليه تعمل كدا
مراد بضحك:انا مش قولتلك ان مفيش حاجه اسمها حب اصلا لا سورى ف حاجه اسمها حب مصلحه وحب الانتقام بس الحب اللى ف بالك دا مش موجود
شهد:طب ليه لعبت بيا
مراد: عشان اخد حق اختى اللى انتحرت بسبب اخوكى ههههههه لا ونجيه فاكره انى كنت لعبها ف ايدها متعرفش ان ليا نفس الهدف اللى هو حق بنتها اللى هى اختى انتى متعرفيش انى ابقا ابن الداده بتاعتك بس تعرفى ازاى وهى نفسها مش عارفه ياحرام
شهد بعصبيه وفقدت صوابها من هول الصدمه:بره اطلع بره حقير وحيوان اخرج بره مش عايزه اشوفك دمرت حياتى اطلع بره
مراد بابتسامة:طالع يا...ياحبى
وغمزلها وخرج
وهى فضلت تصرخ بهستريه:ليه انا ذنبى اى ليه دانا حبيتك وسلمتك نفسى ليه تكسرنى كدا ليه
دخل معاذ على صوت امه وشافها بتكسر كل حاجه قدامها قرب منها وحضنها
معاذ:اهدى يا امى اهدى
شهد:خلينا نمشى يامعاذ خلينا نرجع المانيا عشان خاطرى
معاذ وهو يربط على شعرها:حاضر ياحبيبتى بس اهدى عشان خاطرى
وبعد وقت نامت ايام ومعاذ خرج
أما فالمخابرات تم تسليم بسام واللى معاه وتم نقل ايام للمستشفى الخاص بالمخابرات وعملولها ألازم
وبعد منتصف الليل ف مستشفى القاهره تاتى الممرضه و
الممرضه: معاذ بيه
فاق معاذ على صوتها:نعم ماما حصلها حاجه
الممرضه:لا بس هى عايزه تشوفك
معاذ وهو يتحرك:ماشى انا دخلها
ودخل معاذ وجاب كرسى وقعد جنب والدته ومسك ايدها
معاذ: قومى بقا ياماما ولا انتى عايزه تتدلعى عليا
شهد بابتسامة: بطل لماضه ياض انت واسمعنى
معاذ باهتمام:سمعك اتفضلى
شهد:مش انت دايما بتسأل مين باباك وليه مش موجود معانا
معاذ باهتمام: ايوا
شهد:ابوك هو الدكتور اللى كان هنا
معاذ: الدكتور
شهد بتعب: اسمعنى بس
وبدأت تقص عليه علاقتها مع مراد لحد ماعرف بخبر حملها ومعتز سفرها على المانيا
شهد:وروحت المانيا وانا حامل فيك كان شهرين وكان معايا فلوس بس مكنتش عارفه اتصرف ازاي هعيش فين ومين ساعدنى وانا بطبيعتى مبعرفش اتأقلم على اى مكان غريب المهم بدأت ادور على شقه صغيره وفعلا لاقيت وقعدت فيها وكنت بصرف عليا وعليك من فلوسى لحد موعد ولادتك ولما انت كبرت شوى وبقى عندك شهرين ودينك حضانه تهتم بيك وانا اشتغلت جارسونه ف مطعم عشان مكنتش كملت تعليمى فالجامعه وفضلت اشتغل لحد مارجعنا مصر وانا بشتغل جارسونه قدامك ولما جالى الكانسر وفى حالته المتأخره قولت ارجع اموت ف بلدى بس مكنتش اتوقعو الاقى مراد بيشتغل دكتور وانا بسببه سيبت تعليمى وهو كان بيمثل قدامى الفشل والضياع ودلوقتي عرفت انه ابن الداده بتاعتى اللى ساعدته يعمل فيا كدا وطلع ابنها بس هى متعرفش معاذ انا عايزاك تجبلى حقى من ابوك ومن نجيه حقى دين عليك يامعاذ
معاذ بذهول وصدمه: يعني نجيه اللى فى الفيلا دى تبقا جدتى
هزت شهد راسها
معاذ: والدكتور دا هو ابويا
هزت راسها وكملت:حقى هتهولى يامعاذ بسببهم تعبت وانت تعبت معايا هاتلى حقى وحقك
معاذ: حاضر ياماما اهدى ونامى يلا الوقت اتأخر
شهد هزت راسها وبدأت تنام ومعاذ خرج وهو بيفكر ف كلام والدته
وفى مستشفى المخابرات فاقت ايام وارسلان كان معاها واتكلم بجديه
ارسلان:عامله اى
ايام: الحمدلله
ارسلان: انا عرفت ان ليكى حق عندنا بجد
ايام:واى الجديد اتفضل روح شوف اللى بتعمله
ارسلان وهو ماشى:تمام مع انى كنت هساعدك تجيبى حقك
ايام:ازاى
واصبح الصباح وانتشرت شمس القاهره
وفى فيلا الدمنهوري على السفره
معتز:مروه كلمتك
سليم ببرود:ايوا
معتز:وشهد عامله اى
سليم:هتكون عامله مرميه فالمستشفى عايزها تكون عامله اى
معتز:سليم مش كل شوى كدا خلاص ماهو غلطك انت كمان يعني مش لوحدى
سليم لسه هيرد بس صوت سيف وحبيبه قطعو
حبيبه:صباح الخير يابابى
سليم: صباح الورد على عيونك
سيف:صباح الخير يابوب
سليم: صباح العسل اقعدو افطرو
قعد سيف وحبيبه
حبيبه:هى مامى فين
سليم: فالمستشفى مع عمتو شهد
حبيبه بتذكر:اه افتكرت
ونزلت شاهى وفى نفس الوقت
يدخل ارسلان وبجانبه فتاه وشاهى شافته وجريت عليه
شاهى:مين دى
ارسلان:مراتى
......
ونكمل بكره
اتوقعوا اللى جاى وانتظرونى
البارت_الحادى_عشر
رواية_الانتقام_
بقلم_اسماء_زيدان
تفاعل بقا❤️😐 ومتابعه لصفحتى بقا 😌💛
وبعتذر بقا انه منزلش امبارح بس كان فى مشكله فالنت 😂🥀الانتقام من الاب
البارت ال 12
دخل ارسلان ومعاه فتاه وكانت شاهى نازله على السلم وشافتهم نزلت تجرى و
شاهى:مين دى
ارسلان:مراتى
شاهى بصدمه:مراتك ازاى
ارسلان برفع حاجب:هو اى اللى مراتى ازاى
شاهى:اقصد من امتى
ارسلان:امممم من شهرين كدا
شاهى هى تنظر للبنت من فوق لتحت بغضب
شاهى:اسمك اى بقا
الفتاه:جنى اسمى جنى
شاهى وهى تنظر لارسلان: ودى عجبك فيها اى بقا هااا مانا بحبك ليه مارتبطش بيا
ارسلان برفع حاجب:ارتبط بيكى
شاهى:ايوا انا بحبك
ارسلان:مقولتلكيش حبينى
شاهى بغضب ومسكته من القميص:وانا ذنبى اى انى حبيتك ليه تعمل كدا ليه
ارسلان نزل ايديها من على قميصه وبغضب:شاااااااهى احترمى نفسك انا مليش دعوه بأنك تحبينى او لا دا امر يخصك وانا مش مجبور انى اتجوزك او احبك حتى
ومسك ايد جنى وطلع على اوضته كل دا تحت عين معتز اللى اتصدم من شكل جنى وسليم اللى مزهول من ابنه وسيف وحبيبه اللى مش فاهمين حاجه وسابو الفطار ومشيو على مدرستهم
وفالمستشفى عند شهد
دخل مراد وكانت شهد صاحيه
مراد بعمليه:هاااا عامله اى النهارده
شهد نظرة له نظرة استحقار وسكتت
مراد ابتسم باستفزاز وكمل شغله وخرج
وبعد وقت دخل معاذ ومروه
معاذ:هااا يا امى عامله اى النهارده
شهد بجديه: عايزه اخرج من هنا يامعاذ
مروه:طب وصحتك هنا احسنلك
شهد باصرار:لا انا عايزه اخرج مش عايزه ابقا هنا انتى مش فاهمه حاجه يامروه
معاذ بتفهم:حاضر ياماما هطلع اشوف الدكتور واخليه يكتبلك خروج ونرجع المانيا
شهد:لا هنفضل هنا ف مصر
معاذ بتعجب:ماشى
وخرج
مروه:حصل اى بقا مالك احكيلى
شهد بدأت تبكى بحرقه وندم
شهد: طلع كداب ومخادع وكان بينتقم منى
مروه بصدمه: مين هو
شهد:مراد
مروه:واى فكرك بيه دلوقتى
شهد:مراد بيشتغل هنا دكتور
مروه:ازاى يعنى
شهد حكت لمروه كل حاجه
مروه وهى تأخذها ف حضنها: اهدى ياحبيبتى اهدى ان شاء الله ربنا هيجبلك حقك ومش هيسيبك
شهد: عايزه اخرج من هنا يامروه ارجوكى
مروه بهدوء:حاضر ياحبيبتى بس اهدى انتى
وبدأت تهدى شهد لحد مانامت
ومعاذ جاب إذن بالخروج وعمل اللازم
أما ف اوضته ارسلان
دخل هو وجنى و
جنى:دا سرير واحد
ارسلان:امال انتى عايزه كام سريره
جنى: خلاص انت هتنام عالكنبه وتسيب السرير ومش عايزه اعتراض
ارسلان برفع حاجب: ياصلاة العيد دى اوضتى ودا سريرى عجبك تنامى عالسرير براحتك مش عجبك انتى حره
جنى:مانت الراجل تنام عالكنبه وتسيب السرير ومتنساش انى تعبانه خلى عندك ذوق ودم
ارسلان بغضب:انا معنديش دم طب اياك المحك على السرير دا
واخد هدوم ودخل الحمام ياخد شاور وهى قعدت بعصبيه وغيظ منه
ومعتز قاعد سرحان ف شكل جنى ومصدوم وعايز يفتكر شافها فين قبل كدا وقطع تفكيره صوت سليم
سليم:هتفضل قاعد كدا قوم نشوف اختك ونشوف شغلنا
معتز فاق من شروده:هاااا حاضر جهز العربيه
خرج سليم وهو فضل شوى على وضعه دا وبعدها خرج
ورعد نزل من اوضته
رعد:داااااده يااااداااده
نجيه:ايوا ياحبيبى عايزه حاجه
رعد:العصير بتاعك الله يخليكى انا بقيت مدمن العصير دا ولو اتأخرت عن معاده بحس بألم فظيع
نجيه بخبث:ماشى ياحبيبى اقعد هنا وهجبلك العصير
كل دا تحت نظرات جنى بترقبهم من فوق وافتكرت حاجه ومشيت
وشهد خرجت من المستشفى ورجعت الفيلا
وايام برضوا رجعت الفيلا بعد مامعتز كلمها
ولم يحدث شىء اخر ف هذا اليوم
وفى صباح اليوم التالى انتشرت شمس ألقاهره واستيقظ السكان وبدأ العمل
ونزلت ايام للفطار
ايام:صباح الخير
معتز والكل:صباح النور
شهد:مين دى
مايا:دى ايام سكرتيره معتز الخاصه وعايشه هنا معانا
شهد:اها منوره ياقمر
ايام بابتسامه:دا نورك ياطنط حضرتك تبقى مين بقا اول مره اشوفك
شهد:انا شهد اخت معتز وسليم وكنت مسافره ألمانيا
ايام:اها حمدلله على السلامه لرجوع حضرتك
شهد ابتسمتلها وكملت اكل
وايام قعدت جنب حبيبه ولم تاخذ بالها من معاذ
معاذ:هاااى انا معاذ اى مخدتيش بالك منى
ايام: بصراحه لا تطلع مين بقا
معاذ بمرح:انا معاذ ابن الست دى
وشاور بأيده على شهد
شهد: هههههههههه يخربيتك
معاذ:طب ياست
ايام: تشرفت بيك يامعاذ
معاذ بمياعه: الشرف ليا انا والله
ايام ضحكت وارسلان بصلهم بغيظ
شاهى:امال فين مراتك
مروه:مرات مين
شاهى:مرات ارسلان انتى متعرفيش ياطنط انه اتجوز من شهرين ومحدش يعرف
مروه:ليه يا ارسلان ومين هى دى
ارسلان:اولا ياشاهى مراتى فوق نايمه ثانياً ملكيش دعوه بينا هقولها كام مره
وكمان ياماما ايوا متجوز من شهرين بس بسبب ظروف واكيد هفهم حضرتك
مروه:طيب وليه نايمه لحد دلوقتي هى مش هتفطر
ارسلان: اصلها تعبانه شوى ولما اجى من الشغل هعرفكم عليها
مروه:طيب
حبيبه بحماس:انا عايزه اتكلم معاها كتير امبارح مشفتهاش غير الصبح بس
ارسلان:هتتكلمى وتزهقى كمان
وخلصو الفطار وكل واحد راح شغله
وايام دخلت مكتبها وبعد وقت نادت على عم عبده
عم عبده:نعم يابنتى
ايام:وهى بتخرج ازاز الكوبايه من شنطتها:شوف ياعم عبده عايزه تاخد الازاز دا وتوديه المخبر عندنا ويشوف الماده اللى كانت موجودة مادة اى
عم عبده وهو بياخد منها العينه:ماشى يابنتى اى اوامر تانيه
ايام: ياريت تفضل هناك وتجيبه معاك بسرعه
عم عبده: حاضر عن اذنك
ايام: اتفضل
وبدأت تشوف شغلها بتركيز ونشاط
فالشركه
معتز مشغول بكمية الملفات اللى قدامه وقطع تركيز ندى
ندى:فى حد بعتلك الظرف دا يامعتز بيه
معتز:مقالش مين هو
ندى:لا
معتز:طب هاتى
ادته ندى الظرف وخرج وهو فتح الظرف واتصدم من المكتوب
معتز وهو بيقرأ: ( بدأ العد التنازلي يامعتز بيه وهتاخد جزائك على كل حاجه عملتها وافتكر ماضيك كويس)
معتز بغضب:مين دا وازاى يقولى كدا
وقطع الظرف ورماه وبعد وقت من غضبه طلب من ندى فنجان قهوه وبدأ يشوف شغله
وفى مدرسة الاعداديه حيث يوجد سيف وحبيبه
حبيبه وهى ماشيه فالملعب مع احدى صديقاتها سمعت صوت هى تكره بشده
فارس:اى مش هتحن ياجن
مشيت حبيبه ولم ترد عليه إحدى صديقاتها
ميار:انا مش عارفه هو مش بيزهق
حبيبه:اسكتى وامشى وانتى ساكته
فارس:طب ردى عليا انا طيب
وسبقها فى المشى واصبح أمامها
فارس:هااا هننتظر كتير
حبيبه:عايز اى
فارس:عايز نرتبط ونكون كابلز زى دول
وشاور بأيده على بنت وولد
حبيبه:انت عبيط يابنى روح ذاكر دروسك احسن وبعدين اشرب اللبن ونام بدرى عشان تصحى بدرى بدل مابتيجى متأخر وتتهزق قدام الكلاس كل يوم
اصحاب حبيبه انفجرو فالضحك:ايوا صح روح عشان تنام بدرى هههههههههه
فارس اتعصب ومسك حبيبه من شعرها:انتى اتجننتى اى اللى بتقوليه دا
حبيبه وهى بتبعد ايده عن شعرها: جن اما يلخبطك اوعى ايدك دى سيب شعرى
وفى لحظه كان فارس واقع على الأرض بسبب بوكس 👊 من سيف
سيف:قوم ياشاطر وكلمنى انا
فارس وهو بيقوم وبيعدل هدومه:وانت مالك انت يا امور واحد واقف مع حبيبتك
حبيبه:حبك كلب انت حيوان
فارس لسه هيمد ايده تانى على حبيبه سيف مسك ايده وجابها ورا ظهره:قولتلك كلامك معايا انا
فارس:طب ابعد كدا وتعالى نتكلم
سيف ساب ايد فارس وحركة غدر من فارس ضرب سيف بوكس 👊 وقعه فالارض حبيبة جريت قومتها و
حبيبه: خلاص ياسيف سيبك منه دا واحد مجنون
سيف بعد عن حبيبه ومسك فارس والاتنين ضربوا بعض وبعدها راحو للمدير
أما فالمخابرات
دخل عم عبده ومعاه نتيجة التحاليل
عم عبده:اتفضلى يابنتى دى النتيجه
ايام وهى بتمد ايدها: شكراً ياعم عبده تعبتك معايا
عم عبده:ولا تعب ولا حاجه عن اذنك
وخرج
وايام فتحت التحاليل واتصدمت من اللى فيها
ايام:ونجيه هتستفيد اى لما بتحط مخدر لرعد اكيد فى سبب ورعد مش لازم يشرب العصير دا تانى ويتعالج بسرعه
قطع كلامها دخول عم عبده
عم عبده: العقيد ارسلان عايزك
ايام:دخله
وهى حطت التحاليل ف شنطتها وارسلان دخل
ارسلان:مش يلا نمشى
ايام:امشى انت
ارسلان:احنا طريقنا واحد ومش هتلاقى مواصلات فالوقت دا يلا قومى
ايام وهى بتقفل ملف امامها:حاضر
وخرجو الاتنين
وعلى العشاء جلس الجميع منتظرين يشوفو زوجة ارسلان
حبيبه:فين مراتك بقا
ارسلان: والله تعبانه خليها نايمه احسن
حبيبه: اوف بقا عايزه اشوفها
ارسلان:هتشوفيها بس لما تخف
معاذ:بس مكنتش بتفكر فالجواز اى غيرك كدا
ارسلان:النصيب بقا
معاذ موجه كلامه لايام:انتى متخرجه من كلية اى
ايام:تجاره
معاذ:اممممم
واكملو العشاء بصمت
وبعدها كل واحد دخل اوضته ومعتز دخل المكتب
وبعد منتصف الليل صحيت جنى من نومها محتاجه ميه وملقتش فالاوضه نزلت تجيب من المطبخ وهى خارجه من المطبخ معتز كان خارج من المكتب وشافها و
معتز بتفكير وصدمه:مش معقول ضحى
الميه وقعت من جنى و...
ونكمل بكره
اتوقعوا اللى جاى وانتظرونى
تفاعل بقا ومتابعه لصفحتى بقا
ودمتم بخير
البارت_ال_12
الانتقام_
تعليقات
إرسال تعليق