 |
صفقة عمري ياسمين سمير
تعريف الاشخاص
(روعه)بطله الروايه ف ال١٧من عمرها قصيره القامه جددا ،شعرها طويل يكاد يصل الى ركبتيها بسبب قصر قامتها اسود اللون كالليل ،عيونها خضراء ك الزرع بيضاء البشره كانت تعيش مع عمتها بعد تركها لبيت اهلها وهيا الان ف الاسكندريه
(قاسم )او قاسى هكذا يلقبه المقربون منه بسبب ملامحه القاسى وعيونه السوداء التى يخاف منها الجميع طويل القامه مفتول العضلات ف ال٢٧من عمره يعيش ف صعيد مصر لديه اخ يدعى سامر
(سامر) ف ال١٩من عمره طويل مثل اخيه وليس بصفاته بل يمزح
(سانيه)ولدت قاسى ف ٤٧من عمرها حنينه على ولادها بخاف جدا على اولادها توفى زوجها وبعد ذلك تولى قاسى امور عائلته
(مجدى)والد روعه بيحب الفلوس حتى لو هيبع اى حد مش هيتردد عنده ابن مثله ف جميع صفاته بالاضافه انه بيكره روعه جدا
(سوزان)والد روعه لا تقل ف صفاتها ن زوجها وابنها
الباقى هتعرف عليه ف الروايه
*بس قبل مانبدء احب اقول حاجه صغيره ان الروايه دى المفروض كانت تنزل من فتره وتأخرت بسبب مشاكل بتاسف
نبدء
-بقولك الحقنى بتجوز
-ههههههه قديمه بتقولى كدا عشان اجى ابات عندك النهارده
-ي متخلفه بقولك بتجوز بتجوز والله العظيم
-انتى بتقولى اى
-تعالى حاااالا والنبى ي ريم انا خايفه اوووى
-طب بس اهدى انا مسافه السكه .....سلام
-سلام
روعه :يااارب انت الى عالم والى شايف يارب نجينى منهى على خير
تخرج لترى والديها (مجدى )(سوزان) واخوها (رامى)
روعه بدموع :عايزين اى منى تانى مش حرام عليكم
ليهب رامي يمسكها من يديها :بقولك اى ي بنت انتى لو سمعت صوتك تانى انا هخاليكى تقولى على نفسك ي رحمن ي رحيم
مجدى:بصى ي بنتى قاسم بيه هيجى دلوقتى ويكتب الكتاب والراجل كتر خيره انه هيستنى لحد متخلصى امتحاناتك وياخدك ف بلاش غالبه بقا وادخلى البسى الى جوزك جابهولك
روعه :عايزنى البس اسود ف اسود
سوزان :مش جوزك وليه حق عليكى
روعه :حتى انتى ي ماما .....واقولك ماما لى ماانتى اصلا مينفعش تكونى ام اصلا
ترن ترن
ليتركها رامى :اقومى افتحى الباب اه هتلقيها صحبتك الهبله دى كمان
لتسرع ف فتح الباب لترى صديقتها ريم
ريم بخضه :روعه مالك
روعه :ادخلى على جوه على طول
ليدخول غرفه روعه
ريم :اى الهبل دا واهلك اى الى جابهم هنا هو مش كفاهم الى بيحصلك
روعه وهيا تتجاهل كلام صديقتها :انا هتجوز
ريم :اه صح انتى قولتى اى ف الفون
روعه :هتجوز ابويا عايز يجوزنى لواحد معرفهوش ولا اعرف السبب
ريم وهيا تحضن صديقتها :طب بس اهدى عشان نعرف نفكر هنعمل اى
روعه :مفيش حاجه غير انى اوافق
ريم :انتى بتقولى اى
روعه :انا سلمت امرى لربى انا مش هعرف اهرب ولو هربت اروح فين هيجبونى بردو ولو رفضت يبقى هموت هو كدا كدا انا مش فارقه معاهم بس انا فاض بيا وخلاص عرفت هعمل اى
ريم :هتعملى اى
روعه :هتعرفى بس يلا لازم البس عشان جاى دلوقتى
ريم :مين دا الى جاى ؟
روعه :عريس الغافله هو ف غيره
لتفتح روعه الشنطه لترى رداء اسود الون بالاضافه الى نقاب
ريم :هو اى دا ؟
روعه :دا فستان فرحى او بالمعنى الاصح كفنى
ريم :روعه عشان خاطرى انا هنزل وانتى انزلى من الشباك هيا مش جديده عليكى تنطى من الشباك بس بلاش تعملى ف نفسك كدا حرام عليكى وبعدين الامتحانات انتى ناسيه اننا ف الثانويه هتضيعى تعبك ؟
روعه :هو انتى متعرفيش مش العريس كتر خيره بقا هيخلينى اخلص امتحانات الاول
ريم :ي روعه....
ليقطع كلامهم الباب
سوزان :انتى لسه ملبستيش قاسم بيه بره اتفضى
لتنظر ليها روعه بقرف :سوانى وطالعه اقفلى الباب وراكى
لتتركها وتخرج
روعه :ساعدينى ي ريم بسرعه يلا
ريم :ياربى بقا ف عروسه يوم فرحها تلبس اسود
روعه :ميهمنيش يلا
بعد قليل ..
تخرج روعه وورها ريم تتفحص الجاليسين لترى قاسم يجلس ويضع رجل فوق الاخرى بدون تعبيرات
مجدى :تعالى ي روعه
لتقترب روعه وعينها على ذاك القاسم التى تميز بملامحه الرجوليه
ويتم القران
الشيخ :موافقه ي عروسه
روعه :لا رد
الشيخ :موافقه ي عروسه
مجدى :احم احم طبعا موافقه ي شيخنا يلا ابدء
الشيخ :لا يجوز لازم العروسه تقول موافقه
الشيخ :ها ي بنتى موافقه
روعه :وهيا تنظر ل قاسم :موافقه
لينظر اليها قاسم ثم ينقل نظره الى العدم
الشيخ :بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم ف خير
بعد بضع دقائق يخرج قاسم دون رد
سوزان :انا كمان لازم امشى اصحابى ف النادى مستنينى
روعه بسخريه:اه صحباتك اهم
لتقف روعه :وياريت الكل يتفضل عشان محتاجه اذاكر وانام واقفل الباب عشان انا بنت وعايشه لواحدى
رامى بسخريه:انا همشى بدال مرتكب جريمه
مجدى ويحاول الاقتراب منها :بنتى
تبعتد روعه :ايدك متلمسنيش انت عارف وانا عارفه ان محدش فينا طايق التانى وبلاش كدب اتفضل
ريم :طب ف لبس هنا ليا ولا اى ظروفى
روعه بابتسامه :لا روحى عشان مامتك كفايه انك كنتى بايته معايا امبارح
ريم :بس ي روعه ...
روعه :مفيش بس يلا بقا
لتخرج معاها الى خارج الڤيلا (الباب الرئيسى)
ريم :مش بتخافى
روعه :انتى عارفه ان عمتى عايشه معايا
ريم :ماهو دا الى مخوفنى
روعه :طب يلا باى
وتغلق باب الڤيلا التى تعيش فيها بمفردها حتى رفض الحرس على الباب
لتقف امام الارجوحه الموجوده ف حديقه الڤيلا
روعه وهيا تنظر الى الارجوحه:وحشتينى
وتتركها تذهب الى الداخل ولا يوجد شئ على الارجوحه
اما بالخارج
تقف سياره وعيونها موجه الى المنزل يجلس قاسم
بالداخل تقوم روعه بفعل القهوه الخاص بيها ثم تطفى جميع الانوار بالطابق السفلى وطلعت الى الطابق العلوى يوجد بيها غرفتها وتبدء بالمذاكره
تكاد الساعه تصل الى ١
روعه :يااااااه دا كله يلا اقوم انام عشان الحق الفجر
ثم تغلق اضاءه الغرفه وتذهب الى نوم عميق
ف الصباح.....
تقوم روعه بترتيب سريرها وتاخد كتبها وتخرج
روعه وهيا بتقفل الباب
روعه على الهاتف :ايوا ي بنتى خلاص بقفل الباب اهو
ريم :طب انفضى ي زفته واقفه على الباب بره وبعدين ابقى ادينى نسخه للبوابه دى
روعه :طب استنى
تقوم بفتح البوابه
روعه :يلا ي اختى
ريم :طب بصى وريا كدا
لتنظر بالخلف
روعه بصوت واطى :هو اى الى جابه دا
ريم :اى الى جابه وانتى ناسيه النقاب اصلا حتى مش لبسه طرحه
روعه :انتى عارفه انى نفسى البس نقاب بس محدش يفرضه عليا
ريم :طب العمل
روعه تذهب اليه :نعم
قاسم :لا رد
روعه :ي حضرت
قاسم :لا رد
ثم يذهب الى فتح الباب
روعه وهيا تنظر الى ريم
ريم :معرفش
روعه :ي عم انت مش بتتكلم
قاسم :لا رد
لتتركه روعه وتذهب الى ريم
روعه :يلا ي بنتى
ريم :الحقى دا ماشى ورنا
روعه :هتعصب
ريم :شوغيه عايز اى ي بنتى
روعه :افندم عايز اى
لينزل قاسم ويفتح الباب دون رد
لتركب روعه وبجورها ريم
روعه :الدرس ف .... قريب من ... لو تعرفه يعنى
ليذهبان
تنزل روعه وريم ويدخل الستنر التى يوجد بيه الدرس
بعد الدرس
ريم :يلا ي اختى خلاص هموت واكل
روعه :على طول طفسه تعالى تفطر سوا
ريم :يلا
ليخرجان لينصدمان بوجود قاسم
روعه :استنى بقا انا هتصرف
ريم :ي مجنونه تعالى هنا
...........
تخيلو روعه هتعمل اى واى الى قاسم بيعمله دا
رايكم ❤❤❤❤
هكمل بعد التفاعل
البارت التانى
وقفنا المره الى فاتت ان روعه سابت ريم وراحت ل قاسى
*نكمل 👍
ريم :انتى ي بنتى راحه فين
روعه وهيا توجه الكلام ل قاسم :بص ي عم انت انت شكلك مش بتتكلم اصلا انا مش هركب معاك وامشى بقا احسنلك
قاسم :لا رد
روعه :هاااااى انا واقفه وبكلمك
قاسم :لا رد
روعه :لا دا انت رخم بقا
للتجهه الى الارض وتاتى بحجر
ريم :روعه بطلى هبل انتى ي بت
لترميه على ازاز السياره
روعه :اتفضل امشى بقا
قاسم بدون اى تعبيرات يتجه الى السياره ويتركها
ريم :انتى غبيه
روعه :اسكتى هو الناس دى عايزه كدةا الى يديهم على دماغهم
ريم :والله قلقت عليكى
روعه :من اى ؟
ريم :من سكوته دا
روعه :دا اخرس
ريم :انتى حماره لو انتى مش بتفهمى عرفينى انا زى صحبتك بردو
روعه :لى يعنى
ريم :اخرس ازاى امال مين الى كان بيتكلم يوم كتب الكتاب وكان بيقول ورا المأذون ؟
روعه :اااااه يالهوووى نسيت صح وانا الى كنا مفكراه اخرس
ريم :امال انتى داخله علم رياضه ازاى
روعه :سوانى سوانى اى علاقته؟
ريم :صبرنى يارب امشى ي روعه علم رياضه ي حبيبتى بتقى عايزه دماغ شغاله وانتى ذاكرتك ذاكره سمكه اصلا
روعه وهيا يضع يديها على راسها :حاسه انى بقيت غبيه استنى بقا اما ارن على روان
ريم :هتلقيها ف الدرس
روعه :غريبه يعنى عرفتى ازاى
ريم :انتى عا فه انى مش بحب تصرفاتها بس هيا صحبتنا
روعه :انا مش عارفه هتبطل كلامها دا امتا
ريم :طب يلا نمشى بقا
ليذهبان الى الڤيلا
روعه :انا حاسه انك الى صاحبه البيت مش انا
ريم :ههههه اتفضلى اتفضلى دا زى بيتك انا داخله المطبخ عصافير بطنى بتصوت
روعه :هيا دى عصافير دى كلاب
ريم :مش هرد عليكى دا مش لاجلك دا لاجل البيت الى اعدين فيه بس
روعه وهيا تصعد ؛مش معقول بجد
لتغير ملابسها وتقوم بفك شعرها لينسدل على ظهرها
روعه :ي ريم انفضى بقا كل دل بتجيب الفطار
ريم ؛مفجوعه استنى
ترن ترن
ريم :ردى ي بت لو ماما قوللها هفطر واروح
روعه :الو ايوا ي روان
روان :روعه ؟انتى مع ريم
روعه :لا دا ريم الى عندى ف البيت
روان :تمام انا كدا كدا قريبه منكم متفطروش غير لما اجى ماشى
روعه :تمام ماشى
ريم وهيا تضع الاطباق على السفره :روان
روعه :اه جايه تفطر
ريم :طب قومى لفى شعرك يلا
روعه :انتى محسسانى انه سر لو حد عرفه هموت
ريم :ايوا ويفضل سر البت دى انا مش بطمنلها وكلام عمتك لازم تمشى عليه
روعه وهيا تنظر الى العدم:عمتى
ريم :قومى ي روعه قومى
ترن ترن
ريم :خاليكى هفتح
روان :اذيكم
ليجلسو للافطار
بعد الفطار
روان :ياااه الفطار برد ميحلاش غير مع الصحاب
روعه :اه والله فعلا
روان :شوفتى اى الى حصل امبارح بليل
ريم بصوت واطى :بدءنا
روان وهيا تخرج هاتفها :الصور دى بقا اتصورنها انا واحمد واحنا بره
ريم :ايوا عايزه توصلى ل اى
روان :انا هتكلم معاكم بصراحه بقا احمد ي روعه معجب بيكى وطبعا انت فاهمه يعنى نظراته وتلميحاتى
روعه :وانتى عارفه ردى ي روان
روان :والله بيحبك
ريم :اقولك حاجه تخاليكى تسكتى خاااالص روعه مكتوب كتابها
روان بصدمه :ااااى
روعه بصوت واطى :الله يخربيتك ي شيخه
روعه :اه وهنتجوز بعد الامتحانات او بمعنى اصح همشى معاه
روان :مين دا ابن مين بيشتغل اى
ريم :وانتى يهمك ف اى مين ولا ابن مين وعلى فكره هو مش دكتور ولا مهندس هو صاااااااحب شركه
روان :صاحب شركه ؟
روعه :ررررررريم بصى ي روان انا دلوقتى عارفه انك مستغربه ان مكتوب كتابى بس دا قدرى ومتساليش لى تمام ويلا قووومو بقا روحو عايزه اذاكر مش راحه دروس النهارده يلا
ليخرجنا لتندمج روعه ف مذاكرتها لتفاجأ بجرس ياتى من الخارج
روعه بخضه :مين مين اى دا بره يارب هو اى الخوف دا اكيد البت ريم الغبيه دى قولتلها كذا مره ترن عليا الاول
لتخرج الى الحديقه
روعه وهيا تقترب من الباب وبيدها مسدس :مين
لا رد
روعه :مين
لا رد
لترى ظرف ابيض بالاسفل لتفتحه
"الى حصل النهارده ميتكررش تانى ولما افتح الباب تركبى غصب عنك دلوقتى انتى على ذمه راجل تخرجى بالنقاااب ولا هتشوفى وش تانى دا لو انتى عايزه تكملى ف الثانويه "
لتقوم بفتح الباب سريعا لا ترى شئ
لتدخل الى الدخل
ف الصباح
ريم :اى دا اى الاحترام دا
روعه :خدى اقرئ يختى
ريم :طب والله الواد دا رجوله
روعه :رجوله اى الالفاظ دى
ريم :على فكره هو بره هو بينام هنا
روعه :بينام هنا اى انتى غبيه
ريم :لا اقصد ف العربيه بره
روعه :معرفش يلا عشان منتاخرش
ليخرجان ولم ينظر اليها قاسم ولا نظره
روعه وهيا بجوار ريم :احم احنا علينا درس الساعه ... يوم ...ويوم.... المكان... وكمان يوم .... علينا الساعه..... والمكان..... الباقى بقا هقولك بكره
ريم بصوت واطى:هو انتى مفكراه السواق بتاعنا
روعه :اسكتى عامل فيها سى السيد انا بقا هعرفه مين روعه
لتمر الايام وتنتهى الامتحانات
اخر يوم تقف روعه وريم امام البنيه السكنيه التى توجد بيها ريم
روعه بدموع :هتوحشينى
ريم بدموع :انتى اكتر خالى بالك من نفسك ومتخاليش حد يشوف شعرك
لتلف هذى الجمله اذان قاسم الموجود بالقرب منهم
روعه بضحك وسط دموعها :بحبك اوووى
قاسم ف سره :ماله شعرها ؟
ليذهبان قاسم وروعه
روعه تنزل من السياره :عن اذنك
قاسم وهو ينزل من السياره :روعه
روعه وهيا تنظر اليه :انت قولت اسمى صح
قاسم :اه
روعه :نعم
قاسم :هنسافر النهارده بليل نوصل على الصبح ان شاء الله عشان اهلى ف البلد عاملين فرح
روعه :هنسافر مش انت كنت قايل هنسافر بكره
قاسم :مش هتفرق.
روعه :هو احنا هنروح غين عشان انت قولت بلد واهلك بلد اى
قاسم :هو محدش عرفك حاجه ؟
روعه :حد مين
قاسم :اقصد ابوكى امك اى حد
روعه :اااااه لا انا عايشه هنا لواحدى
قاسم وهو ينظر الى الفيلا :لواحدك؟
روعه ؛صغيره
قاسم :اه
روعه :لا عادى بلد اى
قاسم :انا من الصعيد واهلى ف البلد هيعملو فرح وهتروح بالنقاب على فكره
روعه :صعيد
قاسم :ماله الصعيد
روعه والدموع بدءت تظهر :على رايك ماله هنا لواحدى هبقا هناك لواحدى عن اذنك
ليأتى المساء وتخرج روعه بحقيبه ملابسها وترتدى النقاب
ليأخد منها قاسم الحقيبه وتستدير روعه الى البيت وتنهمر ف الدموع :مع السلامه ي عمتو خالى بالك من نفسك هتوحشينى
قاسم :نمشى
روعه وهيا ترفع يديها مودعا المنزل
بعد وقت من السير
قاسم :ممكن ترفعى النقاب
روعه ترفع نقابها :اخيرا
قاسم بصوت رجولى :هو خانقك اوووى
روعه :مش حكايه كدا بس انت فرضتو عليا انا كان نفسى البس النقاب جدا. ..... هو انا ممكن اسالك سؤال يعنى
قاسم :قولى
روعه :هو اى الى خاليك تتجوزنى عشان شغل مع بابا صح ؟
قاسم وهو يتذكر كلام ابيها
مجدى :تتجوز بنتى
قاسم :حاجه شكل كدا
روعه :طب هو احنا يعنى يعنى يعنى
قاسم :يعنى اى كملى
روعه :هنتجوز يعنى
قاسم :امال راحين فين دلوقتى
روعه بخضه :لا لا مش عايزه
قاسم :بسسس مسمعش صوتك
روعه بدموع وهيا تنظر الى الخارج :شهاده وفاتى انكتبت ياااارب
ف الصبح يصل قاسم الى منزله عباره عن قصر يدل على الفخامه والرقى
قاسم :روعه روعه اصحى احنا وصلنا
روعه :انا فين
قاسم :اصحى بقا زهقتينى انزلى يلا
روعه وهيا مبهوره بذاك القصر :دا بيتك
قاسم :اه هندخل النقاب ميترفعش حتى قدام امى تدخلى تبوسى ايدها رجيلك اول متخطى القصر دا مش هتخرج منه غير ب إذنى انا فهمتى
روعه :انا محبوسه
قاسم :ولسه يلا تدخل
ليدخل قاسم بهيبته المعتاد عليه ليحضن ولدته :وحشتينى ي امى
سانيه :وانت كمان ي ولدى
سانيه :دى عروستك
قاسم وهو ينظر الى روعه :تعالى سلمى على الحجه وبوسى ايدها
سانيه :تعالى ي بتى
روعه وهيا تتقدم بخطوات بطيئه :السلام عليكم
تكتفى بمصافحتها دون تقبيل يديها
قاسم وهو ينظر اليها :بوسى ايدها
سانيه :بشويش عليها ي ولدى بكره تتعلم عوايدنا
لتنظر شابه ف مقابل عمره تتجه الى قاسم :الف حمدلله على السلامه
قاسم :ازيك ي فاطمه
فاطمه :بخير طول ماانا شايفاك
فاطمه :مش تعرفنا
قاسم وهو يشير الى روعه :دى روعه مراتى
وهو يشير الى فاطمه :ودى فاطمه مراتى
روعه وفاطمه :اااااااى
اى الى ممكن يحصل ؟
رايكم
الفصل الثالث
قاسم وهو ينظر الى روعه :دى روعه مراتى
ثم يشير الى فاطمه:ودى فاطمه مراتى
فاطمه وروعه :ااااى
قاسم :اى الشرع حلل اربعه ومعملتش حاجه لا غلط ولا عيب
فاطمه بدموع :وانا ي ولد عمى لى اتجوزتى وانت عارف انك هتتجوز
قاسم :فااااااااااااااااطمه على اوضتك يلااااا
تذهب فاطمه الى غرفتها بالدور العلوى
قاسم محدثا امه:فين سامر
سانيه :مع الرجاله بره ي ولدى
قاسم :اه ماشى انا طالع وانتى ي روعه ف اوضه على اليمين اخر الطرقه دى ادخليها ومتطلعيش منها
ثم يتركها ويخرج
قاسم :عملت اى ف امتحاناتك
سامر :اهلا ب الباشا الكبير جيت امتا
قاسم :لسه من شويه
سامر :وعملت اى ي كبير
قاسم وهو ينظر الى التجهيزات :مفيش فاطمه عرفت والفرح النهارده عملت اى ف الامتحانات
سامر وهو يعدل لياقته :تقدر تقول الدكتور سامر
قاسم :دا الى قلقنى يلا كمل وانا هطلع اخد دش وانزل عشان الدبايح الى هتندبح دى
سامر:ماشى ي كبير
تجلس روعه ف الغرفه التى امرها قاسم بالجلوس فيها
روعه :متجوز يعنى انا دره دا الحظ دا انا لازم اتكلم معاه ف موضوع الكليه لازم اكمل
ترن ترن
روعه :ايوا ي ريم
ريم :عامله اى انا بصحيكى عشان تقومى تشوفى البيه بتاعك دا
روعه :ماله
ريم :مش انتى قولتى انكم هتمشو بكره
روعه :احنا مشينا امبارح بليل ي اختى
ريم :بتهزرى
روعه :اه والله اسكتى دا طلع عايش ف الصعيد ي ريم ومتجوز
ريم :يالهوووى
روعه :اه والله
دق دق
روعه :استنى خاليكى معايا
روعه :اتفضل
ليدخل قاسم بجلباب صعيد يظهر ملامح رجولته
قاسم:البسى النقاب
روعه :لى
قاسم :لما اقولك تلبسى يبقى تلبسى
ترتدى النقاب
قاسم وهو ينادى :ادخلى
لتدخل شابه من الخدم وتحمل بيدها شنطه
قاسم :حطيها هنا واطلعى
روعه :اى دا
قاسم :فستان هتلبسيه والنقاب معاه
روعه :اى كل دا انا مفكره انك واخدنى غصب عنك
قاسم وهو ينظر اليها نظره ارعبتها :ايوا بس انتى هنا مش زى اسنكدريه ولازم اعمل دا عشان اهل البلد يعرفو البسى
ثم يخرج
روعه تجلس على السرير:هو انا لى بيتعمل فيا كدا لى ي رب بس ياااارب
ياتى الليل
تجلس روعه بجوار سانيه والمعزومين
ويوجد قاسم وبجواره اخيه سامر اللذان يرتديان جلباب صعيد
اما عن فاطمه فهيا بغرفتها تبكى على حظها
سامر وهو يذهب الى الميكرفون :النهارده فرح اخويا الكبير يعنى ابويا التانى مبررووك ي عم الناس كلهم ورقصنى ياعم
لينزل ويرقص مع قاسم
اخر الليل
سامر:اى ي عريس يلا
قاسم :طالع ي جويا
سامر :ههههههه مستنيك
لينظر ليه بقرف :طلعللى ف البخت
يدخل قاسم الى الداخل
قاسم يتجه الى روعه دون كلمه ليحملها وتطلع الى غرفته
ف الداخل
روعه :ف اى
قاسم :اى
روعه بخوف :اى هتعمل اى
قاسم :الى تحت دا اى ؟
روعه :فرح!
قاسم :فرح مين
روعه :فرحك!
قاسم :لا فرحنا يبقى اى
روعه بخوف :اى
قاسم :متخافيش
ليتجهه الى غلق النور
روعه :اااااه لا لا ايد النور
قاسم :ف اى بتخافى من الضلمه
روعه :لا بس مش عايزه مطفى
قاسم :خلاص خاليه يلا بقا ي بنتى
روعه :يلا اى والله انا خايفه طب بص انا هنزل تحت ف الاوضه الى تحت
قاسم وهو يجلس على السرير :يارب بصى ي بنت الناس انا لو صبرى نفذ هعمل حاجه مش هتحبيها والناس الى تحت دى مستنيه اطلعلهم
روعه ببراءه:طب متطلع حد قالك اعد
قاسم وهو يمسح على راسه :الصبر من عندك ....تعالى متخافيش هقولك حاجه
تتجه اليه روعه ببطئ:نعم
قاسم وهو يمسك ايدها :متتخضيش
روعه :نع...اااااااه
قاسم وهو يشدها على السرير :ودااانى اسكتى
روعه :ابعد عنى
قاسم يتجاهل كلمها ويطفئ النور
وتسكت روعه عن الكلام المباح
بعد قليل يرتدى قاسم جلبابه ويخرج الى البلكونه وبيده مسدس
ثم يطلق عده طلقات ف الهواء
سامر وهو يصفر :ي جااااااامد
يرحل جميع الحاضرين
قاسم وهو يخلع جلبابه
روعه بدموع :بكر((هك
لتنزل هذه الكلمه على اذآن قاسم كالصاعقه :بتكر//هينى ؟
روعه :ايوا
ف تلك اللحظه يهب اليها ويمسك بشعرها التى كان عباره عن كعكه
قاسم بغضب :الكلمه دى مسمعهاش منك تانى فاااااااهمه
ؤوعه بدموع :ابعد عنى بقا مش كفايه الى حصل
قاسم :الى حصل كان لازم يحصل انتى هنا ف الصعيد مش اسكندريه
روعه بعياط :سبنى بقا
ليتركها قاسم وبذهب الى الحمام الموجود بالغرفه
بعد قليل يخرج ويرى روعه بمكانها
قاسم :لسه مكانك
روعه :هعمل اى
قاسم :قومى خدى دش فوقى كدا
تحاول يسحب ملايه السرير
قاسم بسخريه :قال البت محترمه اوووى
روعه :محترمه غصب عنك
قاسم يشدها من دراعها :بت انتى انا صبرى نفذ انا هنا اسمى قاااااااسى عارفه يعنى اى يعنى مش برحم ف بلاش تقوفى قدامى ي عسل انتى لسه اول يوم
ثم يتركها لتذهب الى الحمام
بعد قليل تفتح باب الحمام
روعه :بسبس بسبس
قاسم وهو ينظر اليها :بتنادى على قطه
روعه :عايزه بچامه فين هدومى
قاسم تيجه الى الدولاب :عندى احسن من البچامه
يأتى بقميص نوم قصير
قاسم وهو يعطيها :دا كويس
روعه :اى دا انا هلبس دا
قاسم :براحتك خاليكى ق الحمام
روعه :ممكن بعد اذنك ي استاذ قاااااسم تشوفلى بچامه
قاسم بابتسامه شيطا//نيه :لا دا الى موجود
ثم يتركها
روعه ف سرها :واطلع ازاى يعنى
بعد قليل تخرج بعد ان تركت شعرها ينسدل
ينظر اليها قاسم بصدمه
روعه :هاا يااااا انت ياعم انت
قاسم :اها
روعه :ممكن تشيل عينك
قاسم وهو يقترب منها :اشيلها لى
روعه بخجل :عشان متبصش عليا
قاسم :وماله لو بصيت انتى مراتى قدام ربنا والعالم كله
روعه :انت مصدق الى انت بتقوله دا انتو مختوش موافقتى اصلا
قاسم وهو يضع يده على وسطها ثم ينحنى عليها :وبقيت مراتى مش هتعترضى دلوقتى
روعه وهيا تتلاشى النظر اليه :ممكن تشيل ايدك
قاسم :لا انا بحبها كدا
روعه :وانا مش بحبها
قاسم ينظر الى شعرها :دا شعرك
روعه :لا شعر الجيران
قاسم بجانب فمها :وهو شعر الجيران حلو كدا
روعه وهو تنظر اليه :اه ماانا جمعتهم بقا ولزقتهم مع بعض
قاسم :اه قولتيلى
روعه بخضه :بتعمل اى
قاسم :هنام
روعه :طب نزلنى
قاسم :لى
روعه ؛مش عايزه انام جنبك
قاسم :مش برضاكى
يضعها على السرير ثم ينام بجوارها ويحضنها
روعه :دى قله ادب
قاسم :انا بحب قله الادب
روعه :قليل الادب
تصدر ضحكه رجوليه من قاسم تسرح فيها روعه
قاسم :هههههه انا اول مره اتساهل مع حد كدا خصوصا انك شبر ونص اصلا
روعه وهيا تتذكر هاتفها :تلفووونى
قاسم :ف اى
روعه تنهض من احضانه :تلفونى لازم اجيبه
قاسم :هتلقيه تحت
روعه :طب انا عايزاه ومش هينفع انزل كدا يعنى
قاسم بشك :وعايزاه لى
روعه :مش بعرف انام غير وهو جنبى
قاسم :تعالى ي روعه مفيش تلفونات
تذهب اليه وتتوسل اليه :عشان خاطرى والنبى هاته مش هتخسر حاجه
قاسم :الصبر بس بشرط
روعه :موافقه بس هاته
قاسم :ياااه هو ف اى التلفون دا
روعه :مفهوش
قاسم وهو يسحب هاتفه :هجيبه بس الشرط الاول
روعه :امممم
قاسم :تيجى تعدى ف حضنى تانى وتبطلى الهبل الى بتعمليه دا انا جوزك شرعا وقانونا
روعه بتردد :ما ماااشى
قاسم وهو ينظر بجواره :نفذى
لتصعد روعه بجواره ويحضنها قاسم بيده ويشم رائحتها
روعه :ممكن تجيب الفون بقا
قاسم يضغط عده ازرار :ايوا ي سامر
سامر :الباشا لسه صاحى هههههه هيا العروسه مجنناك اوووى كدا
قاسم :لينا حساااب هاتف تلفون روعه من الاوضه الى كانت اعده فيها
سامر :دا وقت تلفونات
قاسم :ساااااااااامر نفذ الى قولتلك عليه
ثم يغلق
روعه :هو انت على طول بتزعق كدا
قاسم وهو يبتسم :الى معاكى انتى لحد دلوقتى مزعقتش
روعه :دا كله ومزعقتش
دق دق
قاسم :تلفونك جيه اهو
ليتركها يذهب الى الباب
سامر :خد ي باشا
قاسم :انت لسه صاحى لى
سامر :اتصدق خير تعمل شر تلقى
قاسم :روح نام يلا
سامر :ياباى عليك
يغلق بوجه ثم يصعد بجوار قاسم
قاسم :خدى يستى
تاخده روعه وتضعه بجوارها
روعه :يلا ننام
قاسم بصدمه :بس كدا
روعه :اه
قاسم :تمام يلا
يغلق الانوار ثم يقوم باحضان روعه بتملك
روعه :انا مش عارفه اتحرك
قاسم :مش مشكله
روعه :ازاى يعنى
قاسم :نامى ي روعه انا عايز انام تصبحى على خير
يستيقظ قاسم يتجه الى الحمام
امام المرايا
قاسم :اى الى انت بتعمله دا لى خالفت قوانينك انت عارف انها هتمشى ف يوم لى عملت كدا فيها
يقط كلامه صوت انوثى من الخارج
(قومى ي بت قومى بقا ي زفته زهقتينى هتتاخرى على الدرس قومى بقا )
قاسم وهو يتجه الى هاتف روعه :اى دا
تستيقظ روعه بخضه تسرق هاتفها من قاسم:تلفونى
قاسم :اى دا ومين دى
روعه بتردد :دى دى.....
يتبع
البارت الرابع
وقفنا المره الى فاتت ان روعه سرقت الفون من قاسم
قاسم :اى دا
روعه بتردد :دى دى
قاسم بصوت عالى :دى اى
روعه بدموع :دى عمتى
قاسم :عمتك؟
روعه :ايوا والله دى عمتى
قاسم :امال مجدى مجبش سيرتها لى
روعه :عشان متوفيه
قاسم وهو يجلس بجوارها :معلش انا مكنتش اعرف
روعه وهيا تمسح دموعها :ولا يهمك البيت الى كنت اعده فيه دا بيتها وعشان كدا كنت عايزه الفون عشان بصحى على صوتها
قاسم بتفهم :اه بس بعد ماماتت لى مرجعتيش بيت ابوكى
روعه وهيا تنظر الى عينيه:تفتكر واحد جوز بنته وهبا لسه ف الثانويه عشان الشغل دا انا هعد معاه
قاسم :لا رد
روعه :هدخل اخد دش عن اذنك
بعد قليل تخرج من الحمام ترى قاسم بجلبابه يقف ينظر من الشرفه
روعه :احم مفيش لبس هنا بقا
يلتفت اليها :خلتهم ييطلعو هدوم شوفيها عندك اهى
روعه وهيا تتفحص الملابس :دا كله اسود
قاسم :دى وانتى طالعه من الاوضه
روعه :هو انا هعد ف البيت كمان باسود؟
قاسم ؛والنقاب
روعه :الجو حر
قاسم :انا قولت كلمه وبحبش اقولها تانى
ثم يتجه الى الدولاب ويفتحه:دول تلبيسهم هنا عادى براحتك
روعه :بس دول حاجات قصيره
قاسم وهو يتجه اليه :واى يعنى هو حد هيشوفك غيرى ؟
روعه بخجل :انا عايزه هدومى
قاسم :رميتهم
روعه بخضه :يالهوووى رميت هدومى
قاسم :اه ويالى البسى خالينا ننزل واحنا بنفطر مسمعش صوتك فاهمه
روعه بصوت واطى :مستبد
قاسم :انجزززى
ترتدى روعه ملابسها على عجله
ثم ينزلنا الى الاسفل
يترأس قاسم السفره ثم تجلس سانيه على الجهه اليمين وبجوارها سامر وفاطمه على جهه الشمال وبجوارها روعه
قاسم :صباح الخير
سانيه :صباح الهنا ي ولدى صباحيه مبارك
سامر:بقولك ي قاسى عايز اروح اسكندريه بقا
قاسم وهو يبدء بالطعام :لى
سامر :عشان اشوف الشغل وكمان استجم شويه بقا
قاسم :لا خاليك هنا ف شغل هنا كتير الشغل هناك شغال كويس
سامر :بس ي قاسى..
قاسم :ساااااااامر
يجرى الخدامه الى الداخل :قاسى بيه عبدالحميد بره
قاسم :خاليه يدخل
خدامه :حاضر ي بيه
يدخل عبدالحميد بخطوات بطئيه جدا
قاسم :تعالى ي عبدالحميد
عبدالحميد :امرنى ي ببه
قاسم وهو يضع الطعام ف فمه :انت شكلك نسيت انا اسمى اى صح
عبدالحميد :معاش ولا كان ي قاسى بيه
قاسم :طب كويس انه ولا عاش ولا كان عشان كدا استنانى بره بقا
عبدالحميد :ي بيه...
قاسم :بره
روعه بخضه وهيا تنظر الى قاسم
قاسم :فطرتى
فاطمه تنظر اليه ومفكره كلامه ليها :اه
قاسم :انا كنت بسأل روعه :خلصتى
روعه بخوف :ا ا اه
قاسم :تمام على فوق
سانيه :متسيب البنيه تاكل ي ولدى
قاسم :امى
تصعد روعه الى غرفتها وتخلع هذا النقاب
روعه :هوووف اخيرا
ثم تذهب الى شرفه فترى قاسم يجلس ف الحديقه وامامه عبدالحميد وسامر
قاسم :ينفع الى عملته دا
عبدالحميد :والله ي بيه ...
قاسم :والله دى متجيش على لسانك الوسخ دا فاااهم
ثم يخرج مسداا*سه ويقوم بتصويبه على رج .ليه
تخرج طلقه من مسد$ قاسم تستقر ف رجل عبدالحميد
تضع روعه يديها على فمها لمنع خروج صوتها
قاسم وهو يطلع رجله على رجل عبدالحميد :المره دى ف رجلك المره الجايه ف راسك قوووووووووم
يضع المسدس بيظ سامر ثم يدخل الى القصر
بعد قليل يدخل قاسم الى غرفته تنتفض روعه من مكانها
قاسم :ف اى ؟
روعه بتردد :ها م مفيش
قاسم وهو يتجه الى روعه :ف اى ؟
روعه وهيا تغمض عينها :انا شوفتك وانت بتضرب الراجل بالمسدد...س
قاسم ؛ها وبعدين
روعه بصدمه :انت مش خايف
قاسم :هخاف من اى
روعه :دا لو راح بلغ البوليس هتكون مصيبه
قاسم وهو يجلس على الاريكه الموجوده بالغرفه :البلد دى محدش يقدر يدخلها من البوليس
روعه :مافيا
قاسم :اكتر
روعه وهيا تجلس بجواره :هو لى كله بيقولك قاسى انت بتخوفهم اوووى
قاسم :عشان لو مكنش اسمى كدا مكنش دا كله موجود
روعه :ازاى
قاسم :مش مهم تفهمى
روعه :انت بتاجر ف المخد@رات
ينظر اليه قاسم :لى قولتى كدا
روعه :اصل بصراحه مغيش غير كدا كله بيخاف منك مسمينك القاسى البوليس ميقدرش يدخل هنا وكمان ضربت الراجل بالمسدس يبقى اى
قاسم :يبقى انا على حق انا عمرى ماظلمت حد الى انا ضربته تحت دا مراته اشتكت منه انه بيضربها هيا وولادها هو مامتش بس كل مايبص لرجله هيفكر الف مره قبل مايمد ايده عليها
روعه :ماانت طيب اهو امال لى قاسى
قاسم :عشان مبضحكش وعلى طول قاسى ... هو هنفضل نتكلم كتير
روعه :طب اعمل اى يعنى
يحملها ويتجه الى السرير :هقولك
روعه :لا نزلنى
قاسم :هششش
تسكت روعه عن الكلام المباح 😉
بعد قليل
يقوم قاسم بسحب علبه السجاير الموجوده بجواره
وتقوم ايضا روعه بسحب الغطاء عليها
روعه :انت بتشرب سجاير؟
قاسم :انتى شايفه اى
روعه :بس انا مشوفتكش قبل كدا بتشرب
قاسم :محدش يعرف انى بشرب مش بشرب كتير
روعه :حتى فاطمه
قاسم :مالك ومال فاطمه
روعه :بتحبها اوووى كدا
قاسم :اسمها ميجليش على لسانك انتى موجوده هنا ف الاوضه دى بس بره الاربع حيطان دول مش من حقك تتكلمى فيهم
تلتف روعه الجهه الاخرى
قاسم :انعدلى
روعه :انعدل اى هو انا معوجه
قاسم يضع السيجاره الموجوده بيده ثم يقوم باحتضانها ويضع قبله على خدها :زعلتى ؟
تهز رأسها بمعنى اه
قاسم يضع قبله اخرى :وكدا
روعه :قاسم انا عايزه ..
قاسم :عايزه اى
روعه :عايزه اكمل كليه
قاسم :مفيش كليه
ثم يقف يرتدى ملابسه
روعه :بس انا انحرمت من انى اكمل تعليمى بسبب اهلى انا اى ذنبى
قاسم :الغدا هيكون عندك متنزليش وكلى عشان مش هبقى موجود
ثم يتركها ويخرج
روعه وهيا يضع شعرها خلف اذنها :والعمل بقا
تتجه روعه الى فونها
روعه :ردى ي ريم بقا
روعه :ايوا ي ريم
ريم :اى ي بنتى برن عليكى مش بتردى لى
روعه :هتلقينى كنت تحت
ريم :تحت فين
روعه :تحت بفطر معاهم
ريم :اااه هو بيت عيله وكدا
روعه :دا قصر عيله
ريم :اه
روعه :انا قولتله على الكليه قالى لا
ريم :طب والعمل
روعه :هحاول تانى
ريم :على فكره روان سالت كتير عليكى
روعه :وقولتلها اى
ريم :قولتلها ان جوزك خدك وسافر البت دى معرفش لى حاطه مناخيرها ف كل حاجه
روعه :يلا بقا ربنا يهديها ويهدينا
ريم :يارب ي حبيبتى طمنينى عليكى
روعه :انا بقيت عباره عن واحده اعده ف اوضه عشان حقوق سى قاسم دا
ريم :ان الله مع الصابرين
روعه :صابره اهو والله يلا انا هقفل دلوقتى عايزه حاجه
ريم :سلامتك ي قلبى لما ارن عليكى تردى عشان بقلق
روعه :حاضر ي قلبى
ف المساء يدخل قاسم بسيارته يعلن عن قدومه
روعه :يارب خاليك معايا يارب
قاسم وهو طالع على السلم
فاطمه :قاسى قاسى
قاسم :ف اى ي فاطمه لسه منمتيش
فاطمه ؛تعالى عايزاك عشان خاطرى
قاسم قبل ان يرد تفتح روعه بعد ارتدت نقابها
روعه بصوت نعومى :قاسم
قاسم :نعم
فاطمه ؛ممكن تيجى ي قاسم وتخالى البت دى تدخل اوضتها
روعه :تك بنت اما تبتك انا اسمى روعه
فاطمه :شايف ي قاااسم
قاااسم :بااااااس ادخلى ي روعه
روعه :ي حبيبى انا لسه عروسه مينفعش تسبنى
فاطمه بسخريه:عروسه
قاسم :فاااطمه
فاااطمه :نعم ي حبيبى
روعه :اه الدلع هيبدء بقا
قاسم :روووعه
روعه ؛نعم ي قلبى
قاسم :انا هدخل انام ويافاطمه نتكلم بكره عايز انام
روعه وهيا تخرج لسانها الى فاطمه
قاسم يسحبها الى الداخل ثم يغلق الباب
قاسم :اى الى انتى عملتيه دا
روعه :عملت اى
قاسم ......
تفتكرو ممكن قاسم يعمل اى مع روعه
رايكم
عشق القاسي
ياسمين
البارت الخامس
وقفنا المره الى فاتت ان قاسم شد روعه للداخل
قاسم :اى الى انتى عملتيه دا
روعه:عملت اى
قاسم بصوت مخيف:انا مش قولتلك حدودك هيا الاوضه دى لى بتتعديها
روعه بخوف:انا كنت عايزاك وبعدين اصلا كمان يعنى عيب
قاسم :اصلا كمان يعنى هو انتى لى بتحطى كلام كتير
روعه :مش عارفه انا بعمل كدا لما اكون متوتره
قاسم وهو يقترب منها :متوتره من اى
روعه :شوفت اهو انت بتقرب اهو
قاسم يكاد يصل الى امامها مباشرا :وقربى موترك ف اى .
روعه وهيا تضع ايده على صدره وترفع عينيها تتوسل اليه :انا عايزه اكمل كليه
يتحول وجه قاسم :تاااااانى قولتلك مفيش كليات انتى محبوسه هنا
روعه بدموع :لى محبوسه لى عملتلك اى
قاسم :انتى مراتى
روعه وهيا تذهب من امامه :مراتى مراتى مراتى انت مصدق الى انت بتقوله انت متجوز بنت مكلمتش ال ١٨سنه فااااهم يعنى اى انت اتجوزتى بموافقه ابويا مش بموافقتى انا انت عارف انا عرفت امتا انى هتجوز قبل ماانت تيجى بربع ساعه بس فاااهم يعنى
ثم تقع على الارض تبكى
يجلس بجواره قاسم :روعه اهدى
روعه بعياط :انا عايزه ارجع اسكندريه ارجع لبيتى
قاسم :مفيش رجوع ....انتى مكلتيش من الصبح
روعه :لا رد تكتفى بالعياط فقط
يحملها قاسم متجه الى الحمام
روعه بصوت واطى وسط دموعها :ابعد عنى
قاسم :مقدرش ابعد عنك
ليغسل لها وجهه ويذهب الى الاريكه ويضعها على رجله
ثم يقوم بفك شعرها لينسدل على رجله
روعه :مش عايزه اكل
قاسم وهو يضعه بفمها:مكلتيش حاجه من الصبح
روعه :مش عايزه
قاسم وهو يضع قبله رقيقه على خدها:عشان خاطرى
ثم تنظر الى عينيه وتفتح فمها
قاسم :شاطره يلا كمان واحده
ثم يطعمها ويضع قبله على خدها
وهكذا حتى انتهى
روعه :انت مكلتش حاجه من الصبح بردو
قاسم :انا كلت انا وسامر واحنا ف الارض
روعه بفرحه :انتو عندكم ارض وزرع
قاسم :ايوا
روعه :الله انا عايزه اروح
قاسم :تروحى فين احنا بليل
روعه :عشان خاطرى بليز بليز بليز
قاسم :لا
ثم تقف امامه وتتصنع البكاء :عشان خاطرى بقا
قاسم :خلاص روحى البسى
تجرى روعه من امامه :هيهيهيهيهيهيهيه
بعد قليل يخرجان وغفلان عن تلك العيون
فاطمه :بقا كدا ماشى
ف الارض يقف قاسم ويضع يده على وسط روعه
قاسم ؛مبسوطه
روعه :اووى اوووى
قاسم :طب تعالى نعد
روعه :يلا هنعد فين
قاسم :على الارض
روعه :ازاى كدا الهدوم هتتوسخ
قاسم :الارض نضيفه ومع ذالك تعالى ي ستى
روعه :اى
قاسم :اعدى بقا
روعه :على رجلك ؟
قاسم :ف مانع
روعه :لا
قاسم وهو يجلسها على رجله ويقوم برفع النقاب
روعه :حد يشوفنى
قاسم :اولا احنا اعدين محدش هشوفنا ومفيش حد بيعدى من هنا
روعه :الجو حلو اووى ممكن نجى تانى
قاسم :هفكر
روعه :بص بص
قاسم :؟
روعه :شوفت النجمه دى
قاسم :ايوا مالها
روعه :دى انا
قاسم :هههه وانا فين
روعه :امممم انت القمر الى جنب النجمه
قاسم :ياااه يعنى انا القمر
روعه :ايوا انت القمر وانا النجمه شايف النجمه صغيره ازاى زى وكمان جنب االقمر وانا جنبك
قاسم وهو يضع وجهه بجوار وجها :نفسك ف اى
تقوم روعه وتتحرك بين الزرع :نفسى عمتى ترجع تانى
يقوم قاسم :قد كدا بتحبيها
روعه :عايشه معاها من ساعه ماجيت على الدنيا
قاسم :طب نفسك ف اى تانى
روعه :نفسى افضل مبسوطه
قاسم :وانا مش من ضمن الحاجات الى نفسك فيها
تتوقف روعه عن الحركه ثم تعود الى قاسم :نروح
قاسم :بتهربى
روعه :يمكن مش متاكده اننا هنفضل مع بعض
قاسم باندفاع:لى بتقولى كدا
روعه :انت اتجوزت مصلحه يبقى اكيد هنتطلق
قاسم :بس انا مش هطلقك
روعه :اشك
قاسم :تشكى؟
روعه:ممكن نروح
قاسم وهو يشدها من يدها :تعالى هنا لما اتكلم معاكى تقفى وتسمعينى
روعه :شوفت انت اتعصبت ازاى ازاى عايزنى افضل جنبك ازاى اقولك بحبك وانت مش عايز تحققلى الحاجه الوحيده الى عايزها
قاسم :الحاجه الى انتى عايزه دى ف الحلم تنامى وتحلمى بيها دا الى تقدرى تعمليه
روعه :عايزه اروح دلوقتى
قاسم :قدامى
تمر الايام بعد تلك اللحظه يتكفى قاسم بحضنها اثناء النوم وتلتزم روعه غرفتها التى اصبحتها عالمها ف هذه الحياه بعد اخد قاسم هاتفها
لوووووووولى لوووولى
تسمع روعه هذه الاصوات من الخارج فترتدى نقابها وتخرج
سانيه :تعالى ي روعه باركى ل الدكتور سامر
سامر :مش اوووى كدا ي امى
روعه :الف مبروك ي سامر هيا النتيجه ظهرت
سامر :ايوا لسه دلوقتى
روعه :اه الف مبروك ..عن اذنكم
تدخل روعه غرفتها :يارب اعمل يارب اجيب مجموع كويس يارب
وبتفضل راحه جايه ف الغرفه :اعمل اى اجبها ازاى
بعد قليل تاتى فكره ف بالها :بارب بس ميقولش ل قاسم
ثم تفتح باب الغرفه فاتحه صغيره لترى سامر متجه الى غرفته ثم تغلق الباب فورا
روعه وهيا تضع يديها اسفل وجها :يارب سلم
وتعزم امرها على الذهاب الى غرفت سامر
دق دق
سامر وهو يفتح :روعه!
روعه :اسفه انى جيت بس ممكن تلفونك
سامر:لى
روعه :اصل اصل واحده اعرفها هيا قريبه منى اووووى وكنت عايزه اطمن على نتيجتها بس تلفونى مفهوش داتا وكدا
سامر :اه اتفضلى ي ستى والموقع مفتوح
روعه :شكرا
تدخل رقم جلوسها لياتى لها اسمها بمجموع ٩٨.٥٪
روعه بفرحه :الحمدلله الحمدلله يارب الحمدلله
سامر:نجحت ؟
روعه :ايوا
ثم تعطيه الهاتف بعد خروجها من الموقع :شكرا شكرا جدا
ثم تذهب الى غرفتها وتصلى شاكرا لله
يأتى المساء ويكون فيه احتفال كبير ل سامر بنجاحه يحضره جميع من ف البلده
قاسم :الف مبروك مكنتش اصدق انك تجيب المجموع دا
سامر:هههههه شاكك ف قدراتى
قاسم :لا قولت لازم اعيد واجيب مجموع عالى
سامر:وجبت ولا لا
قاسم:جبت طلباتك
سامر:اسافر اسكندريه
قاسم ؛مع انى مش موافق بس ماشى
سامر:اه وف حاجه حصلت النهارده
قاسم :اى؟
سامر :روعه
قاسم :مالها روعه
سامر:جتلى الاوضه
قاسم بصدمه :جتلك
سامر:ايوا جت وقالت ان ف واحده قريبه منها اوووى وعزيزه عليها كانت ف الثانويه وعايزه تتطمن على نتيجتها
يتركه قاسم يتوعد لروعه :والله لموتك ي روعه
على السلم تلتقى بفاطمه
فاطمه :قاسى
يتجاهلك ويذهب الى غرفته
يفتح ااباب لتقوم روعه بخضه :ف اى خضتنى
يمسكها من ايدها :انتى روحتى ل سامر.
روعه بخوف:ا ا اا اه
قاسم بعنف:......
رايكم
ياسمين سمير
عشق القاسم
لايكات و10كومنات
تكملة الروايه من هنا
تعليقات
إرسال تعليق