رواية منتهى العشق الفصل التاسع عشر والعشرون بقلم نرمين
رواية منتهى العشق الفصل التاسع عشر والعشرون بقلم نرمين
الفصل التاسع عشر والعشرون
كانت تجلس فى شرفه حجرتها تعتنى ببعض الورود السوداء التى جلبتها لها نايا بناءا على طلبها فقد كانت تمتلك حوض ازهار التيوليب السوداء فى غرفتها ببيت والدها ولكنها اهملته عند زواجها وتركته فى بيت اهلها ولكنها طلبت من نايا بأن تطلب من مراد أن يأتى به لها من البيت ولم تكن تعلم ان مراد لا يتحدث الى نايا ولم ترد نايا اخبار احد بما حدث فطلبته من لورين واتت به لها كانت تعتنى به وترويه وتهذبه عندما دخل عليها حازم دلف الى الغرفه فى هدوء تام ودلف الى المرحاض ليبدل ملابسه عندما رن هاتفها نظرت للرقم المتصل بتوتر شديد من الرقم ووجود حازم بنفس الوقت ولكنها لم تجد مفرا من الاجابه
لارا بصوت منخفض:الو
المتصل:الو انا اسف وعارف انى المفروض متصلش بس بس لازم
لارا بتفهم:تمام تمام متقلقش هتصرف زى ما قولتلك ان شاء الله
المتصل:جميلك ده مش هنساه وهردهولك اكيد...سلام
لارا بابتسامه:سلام
اغلقت الهاتف ونظرت اليه وهى تبتسم وتمسك بالهاتف خرج حازم ورأها على هذه الهيئه وهى ممسكه بالهاتف وعلى وجهها ابتسامه
حازم:كنتى بتكلمى مين
لارا بخضه:ها...ده ده الرقم غلط
حازم بغموض:طيب يا لارا
وذهب الى المقعد واخرج اللاب توب الخاص به ليعمل قليلا
********************************
كانت تقف بالمطبخ وتجهز الطعام اذا كان يعتبر كذلك اصلا عندما احتضنها من الخلف وفزعها كعادته التى لن يتخلى عنها ابدا
لورين بحنق:يا مازن حرام عليك هموت بخضه من دول والله
مازن وهو يدفن وجهه بعنقها:بعد الشر عنك يا قلبي انا قبلك مقدرش اعيش من غيرك
لورين بحب:انا وانت مع بعض ف ساعه واحده يا حبيبي ولا انا اقدر اعيش من غيرك
مازن:ايه يا قلبي بتعملى ايه
لورين بفخر:الغدا طبعا
مازن بتريقه:الغدا طب اما الحق اقول لرشوان ياخد علاج التلبك
لورين بغضب:بقي انا بعملكوا اكل وحش
مازن:وانا اقدر اقول كده اديكي بقالك تلت شهور بتجربي فيا ولا فار التجارب ده حتى ده بيرحموه انما انا وابويا ابدا مترحمناش
لورين:طب الاكل النهارده حلو والله انت مش شامم الريحه ولا ايه
مازن:حببتى انا كل يوم بشم ريحه ملهاش حل اجى ادور عليها ف الاكل ملاقيش حاجه مبقتش باكل م الكلام ده انتى الوحيده تقريبا اللى اكلك ريحته حلوة بس ميتاكلش
لورين وهى تحيط عنقه بيدها:طب لو طلع حلو المرة دي
مازن :اه بتثبتيني بالحركه ديه وتاخدى كلمه منى وانا مش ف وعيي ويطلع الاكل زى اللى قبله
لورين بابتسامه:وانا اعملك ايه مش انت اللى بتدى كلمه قبل ما تدوق
مازن:طب كويس انك نبهتيني مفيش طلبات قبل ما ادوق
لورينن بضحك:طيب ..كل اللى عاوزاه وعد بس انك هتنفذلى اللى انا عاوزاه لو الاكل عجبك
مازن:لو كده ماشي انا موافق
لورين:خلاص اتفقنا ..اطلع بقي استنى بره لحد ما اجيب الاكل
مازن وهو يخطف قبله من فمها:طيب يا لوري مستنيكي
**********************************
"كفايه يا غرام انتى اللى الدكتوره قالتلك عليه متاكليهوش بتاكليه كله زى ما يكون بتعاندى معاها"
هتف ليث بهذه الجمله لغرام التى تجلس بجانبه على طاوله الطعام تأكل بسرعه ونهم شديد
غرام بدموع:الله يعنى مكولش انت زهقت منى يعنى انا قايمه خلاص
وذهبت الى الحجرة لتكمل وصله بكائها فهى الان فى شهرها السادس ولا تكف عن الاكل والبكاء وتركته يمسح وجهه بعصبيه فإرضائها فى حاله غلب هرمونات الحمل عليها صعبه جدا ومن الممكن ان يخرج عن شعوره بسبب ردودها دلف اليها وهو يهدئ نفسه ويعد من واحد الى عشره بالعكس حتى يزيد من تهدأه نفسه
ليث:غرام
غرام ببكاء وغضب:عاوز ايه سبتلك تحت كله جاى هنا كمان عشان تدايقنى اطلع بره غور يلا
ليث بصبر:حببتى انتى بتاكلى كل الاكل اللى هى قالتلك لا عليه انتى كده هتأذى نفسك
غرام بحده:ملكش دعوة وهو جسمى اللى هيتأذى ولا جسمك وانت مالك انت
ليث بابتسامه مغتاظه:حببتى بلاش طوله لسان الله يخليكى انا ماسك نفسي وبتكلم معاكى بهدوء اهو
غرام ومازالت بحدتها:لا وتتكلم بهدوء ليه ما تقوم تضربنى احسن ما هو ده اللى ناقص
ليث:غرام صوتك يوطى يا ماما لانى مبحبش الصوت العالى
غرام بصوت عالى:لا يا ليث مش هوطى صوتى بقا واللى عندك اعمله وانا كمان هروح عند اهلى وورقتى تجيني انا مش عاوزاك تاني
ليث:براحتك يا غرام اللى انتى عاوزاه واللى يريحك اعمليه
غرام:اااااه قول كده بقي عاوزنى اروح عند اهلى وتبقي خلصت منى وارتحت ما انا شاكه فيك اصلا تلاقيك متجوز وعاوز ترتاح منى يومين ولا حاجه
ليث بنفاذ صبر:اه متجوز يا غرام حلو كده ارتحتى اعملى اللى تعمليه ديه بقت عيشه تقصر العمر
وتركها وخرج من الغرفه صافقا الباب خلفه بعنف ومن البيت بأكمله ولكنها لم تهتم وشرعت فى جمع ملابسها وعندما انتهت قامت بتجهيز اولادها وذهبت الى بيت والدها
**********************************************
لورين:انت بتعمل ايه يا مازن
مازن:بعمل ايه هى كلها ثوانى وافضحك
لورين بضيق:يا مازن والله ما طلبت اكل من بره اقعد بقي الله
مازن:مش انتى يا لورين مش انتى يا حببتى وانا عارف قولى جبتيه منين وانا اريحك واتفق مع المكان واجيبه منه علطول
لورين بنفاذ صبر وهى تمد يدها له بالهاتف:خد اتأكد اهو انى مطلبتش من بره شوف اخر ارقام انا اتصلت بيها
امد مازن يده واخذ الهاتف منها :اه طبعا هاخده وهشوف اتصلتى بمين عبث قليلا بالهاتف :كلمتى ماما هناء ليه
لورين:هى اللى كانت معايا ع التليفون وبتقولى اعمل ازاى
رشوان بضحك:خلاص كده كل حاجه وضحت ارتحت
مازن برفض:لا مارتحتش يعنى كده هى اللى عملت الاكل امال كنتى بتأكلينا الاكل اللى بتعمليه برجلك ده ليه
لورين بضيق:ايه برجلك ديه
رشوان:يا حببتى هو عنده حق معلش يعنى انا عمرى ما اكلت اكل بالبشاعه ديه بس ازاى ريحته بتبقي حلوة وطعمه وحش
لورين بدهشه:حتى انت يا رشوان ..انا غلطانه والله من بكره هعمل الاكل برجلى زى الاول
مازن:لا ابوس ايدك لا ..مش هعملك اللى انتى عاوزاه
لورين بلهفه:لا خلاص والله هعمله كده علطول بس انت قولتلى هتنفذلى اللى انا عاوزاه صح
رشوان وهو يقف ويقول بضحك:ربنا يكون ف عونى والله انا قايم
لورين :يا بابا قوله ينفذ وعده
رشوان وهو يرفع يده:مليش دخل انا انتى بتعرفي تتعاملى معاه وهو كمان خرجونى انا
مازن بتشفى وهو ينظر للورين:مردودالك يا رشوان...بقا هتعملى الاكل برجلك
لورين بتوسل:والله ابدا ما هعمله برجلى تانى بس نفذ وعدك
مازن بخبث:هنفذه حاضر بس تعالى اقولك حاجه
لورين بصياح:لا والله ابدا انت كلامك مبيخلصش وانا عاوزة اعمل اللى بقولك عليه ده النهارده
مازن :خلاص مفيش حاجه هتتعمل قبل ما اقولك اللى عاوز اقولهولك
لورين بتذمر:يوه بقي ..طيب ماشى موافقه
مازن بفرحه :تعالى بقي اما اقولك
*****************************
خرجت من غرفتها وذهبت اليه حيث يجلس لتطلب منه الاذن بالخروج وهى على علم تماما بأنه لن يسمح لها ولكنها لابد وان تخرج دقت باب حجرة المكتب وسمعت صوته يأذن لها بالدخول
لارا وهى تفرك يدها:انا عاوز اخرج
حازم وهو يضع عينيه على ما بيده:اخرجي!!
لارا بذهول:اخرج
حازم:اه مش انتى عاوزة تخرجى اخرجى اكيد مش هحبسك يعنى ومعاكي السواق
لارا:هو لازم السواق
حازم:اه لازم من غيره مفيش خروج
لارا:طيب ماشي
حازم:هترجعي امتى؟
لارا:ساعتين كده ولا حاجه
حازم:طيب
خرجت من المكتب تتبعها نظرات حازم الغامضه وصعدت الى غرفتها وابدلت ملابسها واخبرت السائق بخروجها وخرجت واملته العنوان الذي ستذهب اليه بعد قليل كانت قد وصلت الى البنك وخرجت من السياره ودخلت الى البنك وخرجت بعد قليل كما دخلت ركبت السياره مجددا واملته عنوان اخر وذهبت اليه وبعد مرور الساعتين كانت فى المنزل كما وعدت حازم
"يعنى راحت البنك وطلعت فاضيه وبعدين راحت مستشفى "هتف بهذه الجمله حازم للسائق الذي اوصل لارا الى مشوارها فى الهاتف
السائق:اه يا حازم بيه
حازم:بس كده هو ده اللى حصل
السائق:اه يا بيه ده كل اللى حصل ..وبتذكر:اه يا بيه هى قالتلى مجبش سيره لحضرتك عن اى مشوار م اللى حضرتها عملتهم
حازم:طيب طيب اقفل دلوقتى وزى ما احنا اتفاقنا تمام
السائق:تمام
اغلق الهاتف ونظر امامه بشرود ويقول بصوت مسموع"بتعملى ايه من ورايا يا لارا ومش عاوزانى اعرفه ...بس هعرفه "
فاق من شروده وصعد الى غرفته فتح الباب ودلف الى الحجرة كانت قد ابدلت ملابسها بفستان بيتى قصير لونه ازرق بلون عيناها بدى كأنه صمم لاجلها خصيصا وبحمالات رفيعه وتركت شعرها مفرود على غير العاده فهى دائما ما تعقصه اما كعكه كبيره او ذيل حصان ولكنها اختلفت اليوم كثيرا فهى تجلس امامه بقصير ومكشوف وبشعرها دون اجبارها كان منبهرا بشكلها فهى جميله بحق كما ان ما زاد من دهشته انها عندما ابصرته حتى ابتسمت له وتوجهت اليه وامسكت بيده
لارا بابتسامه:عامل ايه
حازم :الحمد لله وانتى
لارا:الحمد لله كويسه
حازم :رحتى مشوارك
لارا وهى تزوغ بعينيها:ااه رحت شكرا انك سمحتلى اخرج
حازم:العفو ...رحتى فين بقي
لارا بتوتر:ررحت دار ايتام بروحه على طول زياره كده وبقالى كذا شهر مبرحهوش ف حبيت اروحه دلوقتى خصوصا انى بتبسط مع الاطفال اللى هناك جدا
حازم :طيب ...احم مش هتنزلى تاكلى
لارا بابتسامه عريضه:لا مش هننزل اصل انا عملتلنا اكل وقولت لسهر تجيبه فوق لما اتصل ع المطبخ
حازم بسخريه:ايه ده وانتى بنفسك بقي عملتى الاكل ناويه تموتيني ولا ايه...
قاطعته لارا وهى تضع يدها على فمه:اوعى تجيب سيره الموت تاني وكمان انا هاكل م الاكل الاول ولو حصلى حاجه متاكلش منه
حازم:مبقتش فاهمك
لارا بابتسامه:كلها كام يوم وتفهمنى كويس اوى وتعرف انا بعمل كده ليه ...المهم روح غير هدومك ديه وتعالى يكون الاكل جه ماشي يلا متبصليش كده
وقامت بدفعه نحو المرحاض ابدل ملابسه وهو فى حيره من تصرفاتها المتناقده وخرج من المرحاض ووجدها تجلس على الطاوله الموجوده بالشرفه وتنظر له وتبتسم ابتسم لها نصف ابتسامه وذهب نحوها وجلس على المقعد المقابل لمقعدها
لارا:استنى بقي اما اكل وبعدين كل انت
امسك حازم بيدها الموجود بها الملعقه المليئه بالطعام وقام بتناولها هو وبعد ان تناولها نظر اليها وهو يقول
حازم:ملهاش لزوم انتى اذكى من كده مش هتموتيني ف بيتى وف وسط اهلى
لارا بحزن:انا عارفه ان اللى انا عملته يخليك تفكر ف اكتر من كده كمان بس كلها وقت بسيط وتعرف انا بعمل كده ليه دلوقتى
حازم:ادينا عايشين يا خبر بفلوس...وبابتسامه:الاكل حلو وانا جعان هنقضيها كلام ونسيب الاكل ده نتفرج عليه
لارا بفرح:لا مش هنسيبه طالما عجبك يلا ناكل
حازم بابتسامه:يلا
****************************************
كانت فى غرفتها تحاول الاتصال به ولكنه لايرد على اى من اتصالاتها الى ان وجدت طريقه تجعله يرد عليها بها قامت بشراء خط جديد واتصلت به منه فرد على الهاتف ظنا منه انها ليست هى
مراد:الو
نايا:الو...مراد متقفلش لو سمحت
مراد بنفخ:عاوزه ايه يا نايا فى حاجه مقولتيهاش ونستيها عاوزة تقوليهالى ها انا سامعك
نايا بندم:يا مراد انا مكنش قصدى والله بس بس انا افتكرت الزفت رامز
لم يستطع مراد السيطرة على نفسه اكثر من ذلك فصاح بها بغضب:يادي رامز وسنين رامز انا مش هو والله العظيم ما هو انا مراد مراد المنصوري انا لا سقط ف كليه ولا عمرى ضحكت على بنات ولا مشيت معاهم ولا خطبت اصلا افهمى بقي افهمى
نايا بدموع:انا عارفه انك مش هو بس ...
مراد بغضب:هى بس هى بس ديه اللى مودياكى ف داهيه بقالى تلت شهور بدادى فيكي ولا عيله عندها سنه بتسألينى عملت ايه رحت فين كلت ايه ده حتى اسامى البرفيوم خلتيني قولتهالك عشان تعرفى لو حد جابلى حاجه وانا خبيت عليكى بتجيلى الشركه عشان تعمليلي كمين مش عشان سواد عيونى واخرها دبلتك قلعتيها ورمتيها ف وشي وطلعت راجل ناقص عاوزة راجل ناقص تعملى بيه ايه بقي مش فاهم
نايا ببكاء:خلاص يا مراد انا اسفه وانا هنزل اقولهم دلوقتى ان كل حاجه خلصت خلاص
واغلقت الهاتف ولم تمهله الفرصه حتى للرد وذهبت الى غرفه حازم وقامت بالطرق على الباب بعد قليل سمعت باب الغرفه يفتح
حازم:ايه ده نونه بنفسها ادخلى
نايا :حاضر
حازم وهو يرفع وجهها:ايه مالك بتعيطي ليه
نايا ببكاء:مراد سابنى يا حازم
حازم باستغراب:سابك ايه يا بنتى ما انتوا لسه متفقين على كتب الكتاب من يومين وكان ناقص تحددوا اليوم
عندما لم يصله ردها ووصله فقط صوت بكائها وكانت لارا بجانبها تهدأها
حازم بحده:عملتى ايه يا نايا عشان يسيبك
نايا ببكاء:قولتله انه ناقص ورمتله الدبله ف وشه وبشك فيه ومبثقش فيه كمان
حازم بغضب:احسن يا نايا وانا مش هكلمه سابك احسن عشان الظاهر كده انك بتحاسبيه على مشاريب غيره صح ولا لا
نايا من بين شهقاتها:خلاص اهو سابنى اهو بس انا قولت اقولك
لارا بهدوء:هو مراد عمل ايه بالظبط
نايا:ايه!! انا بقولك انا اللى عملت مش هو
لارا بابتسامه:عارفه ان انتى اللى عملتى قصدى انه سابك وقالك خلاص اتفسخت اتفسخت ولا زعقلك
نايا ببكاء:اه زعقلى وبهدلنى كمان وقالى انى عيله صغيره وهو كان بيدادى فيا
حازم :والله عنده حق
انتبهوا هما الاثنان للارا وهى تضحك ملئ فمها باستغراب
نايا:انتى فرحانه انه سابنى يا لارا
حازم :فيه ايه
لارا بعد ان استطاعت السيطرة على ضحكها:اصل هو كده لا سابك ولا حاجه انتى اللى عبيطه
نايا:بقولك سابنى تقوليلي لا سابك ولا حاجه
لارا:افهمى يا ام مخ تخين طالما مراد انفجر فيكي يبقي بيعتب عليكي بس بحده شويه لكن لو عاوز يسيبك كان كلم حازم هو مكانش سابك انتى تكلميه واقطع دراعى دلوقتى ان ما كان بيرن عليكى ..تليفونك فين صحيح
نايا بتذكر:تلفونى ف الاوضه
لارا:طب روحى هاتيه عشان هتلاقيه بيرن
همت نايا بالذهاب حتى تجلب هاتفها ولكنها توقفت عندما سمعت لارا:استنى استنى تليفون حازم بيرن اكيد هو
حازم وهو ينظر فى شاشه هاتفه ليعلم من المتصل:اه هو فعلا اسكتوا بقي مش عاوز اسمع نفس وضغط زر الاجابه:الو ازيك يا مراد
مراد:الحمد لله...حازم بعد اذنك ممكن اجى اشوف نايا عاوزها وهى مبترودش على تليفونها
حازم وهو ينظر للارا:اه طبعا تقدر تيجي من غير ما تستأذن كمان ده بيت اختك
مراد :ربنا يخليك يا حازم انا مسافه الطريق بس وابقي عندك
حازم:طيب سلام
واغلق الهاتف ونظر الى نايا وهو يقول:اهو الراجل شاريكي لحد اخر وقت مش هضغط عليه عشان يرجعلك او لا ده بقي بشطارتك
نايا بفرحه:ماشي ماشي المهم انه مسابنيش
حازم وهو ينظر للارا:اه ما هى طلعت عارفه اخوها وتصرفاته وخلصتنى من زنك
نايا وهى تتجه نحو الباب:انا ماشيه اهو اما اروح اجهز بقي عقبال ما يجيلى
حازم بضحك:ماشي يا مجنونه
***********************************
مازن :حببتى احنا ايه اللى جابنا هنا مش فاهم
لورين وهى تجذبه من يده:تعالى بس وانا هفهمك كل حاجه ماشي
دلفت الى حجرة بالمشفى يوجد بها شاب فى منتصف الثلاثينات يجلس بغرفه بها طفله صغيره ترقد على الفراش كان مازن سوف يصيح بها ولكنه توقف عندما بدت ملامح الشخص مألوفه لديه
لارا:عامله ايه دلوقتى
الشخص:الحمد لله كويسه بس تعمل العمليه وكل حاجه تخلص ان شاء الله وهى تتظبط وتخف
لورين :متقلقش ربنا مبينساش حد وهتبقي كويسه ان شاء الله
الشخص بدعاء :يارب
وخرجت من الغرفه وذهبت للحسابات وقامت بوضع مبلغ تحت الحساب او اذا احتاجوا لشئ وهمت بالخروج نحو السياره عندما جذبها مازن من يدها برفق
مازن:ايه يا لورى راحه فين احنا مش هنتنقل من هنا الا لما تقوليلي فيه ايه
لورين :تعالى بس وانا هقولك الله
مازن:حاضر خلينا وراكى
ذهبوا الى السياره وركبوا بها وبدأت لورين تقص الموضوع كله على مازن وما ان انتهت حتى صاح مازن
مازن:ازاى تعملوا كده حازم لو عرف لارا هتبقي الله يرحمها هى بتأذى نفسها كده
لورين:ما هى لو قالتله بردوا مش هيفهم
مازن:ايوه بس مسيره يفهم و اكيد احسن من انه يشك فيها
لورين:معرفش بقي انا عبد المأمور قالتلى نفذى نفذت
مازن :ربنا معاها بقي انا مقدرش اروح اقوله لانها حاجه متخصنيش...المهم انتى كلمتيها امتى
لورين وهى تتذكر :يوم تعب رشوان لقيتها ف المطبخ مع ماما هناء
""لورين:لارا ازيك عامله ايه
لارا باقتضاب:كويسه الحمدلله ..عن اذنك يا طنط هطلع انا
هناء:لارا تعالى ومتطلعيش لو سمحتى اسمعى اختك الاول
لارا:مش اختى يا طنط
هناء:لا اختك والله يا لارا لو مكلمتيها وبطلتى تقولى مش اختى ديه لسانى ما هيخاطب لسانك تانى
لارا:حاضر يا طنط هقعد اهو
هناء:ايوه كده انا هطلع وانتوا خلصوا كلام وابقوا اطلعوا
لورين:شكرا يا ماما
بعد ان خرجت هناء طالت فترة الصمت بينهم قطعتها لورين وهى تقول ببكاء
لورين:انتى هتفضلى مقطعانى كده احنا اخوات وكمان توأم يا لارا حرام عليكي
لارا وهى تحاول عدم التأثر بدموعها:صح اخوات بس انا مفرقتش مع حد فيكوا ولا انتى ولا غرام ولا مراد حتى
لورين:لمصلحتك والله لمصلحتك
لارا بصياح:بطلوا الكلمه ديه بقي بطلوها مصلحتى انا عارفاها كان ممكن تبقي فتره خطوبه مش جواز
لورين:لا يا لارا مكنتيش عارفه مصلحتك اهملتى هوياتك تماما ومرسمك والمعرض اللى كنتى بتحلمى تعمليه كل ده اهملتيه قاطعتينا واحنا ف بيت واحد عشان بابا فسخ خطوبه مكانتش تنفع اصلا
لارا:اهملتها عشان نفستى كانت زفت
لورين:لا يا لارا انتى مش اهملتيها وبس الاهمال بيبقي كام شهر مش سنتين دافنه نفسك
لارا بهدوء:خلصتى كلامك
لورين:اه خلصت
لارا وهى تتجه نحو الباب:وانا كمان همشي
بعد مروراسبوع دق هاتف لورين برقم لارا لم تصدق عينيها عندما شاهدت الرقم بعد ان فاقت من صدمتها ضغطت الزر للرد
لورين:الو
لارا :الو ازيك يا لورين عامله ايه
لورين:الحمد لله يا لارا وانتى
لارا:الحمد لله....لورين انتى كان عندك حق ف كل اللى قولتيه
لورين:لارا انا لورين انتى متاكده انك بتكلمينى وبتقوليلي الكلام ده كمان
لارا ببكاء:اه والله انا مش قادره اقعد من غيركوا انا بحبكوا يا لورين انا عارفه انى غلطت انى قاطعتكوا وانتوا كمان غلطوا بس انا عرفت غلطى وبصلحوا اهو
لورين بدموع فرح:واحنا غلطنا واحنا كمان المهم انك بتكلميني دلوقتى
لارا بفرحه:اه هو ده المهم بس اوعى تقولى لحد حاجه انا عاوزة اصالحهم بس مش دلوقتى ماشي
لورين بحزن:ليه يا لارا ده ماما هتموت والله من مقاطعتك ديه
لارا:بعيد الشر عنها انا هصالحكوا كلكوا والله وهعيش حياتى مع حازم كمان بس فاضل حاجه بس هعملها وهرجعلكوا زى ما كنت
لورين:لارا انتى بتحبي حازم
لارا بخجل:انا مش بحبه بس يالورين انا بعشقه رغم انه مبيتكلمش معايا كتير وكان احيانا بيجبرنى على حاجات كده بس محاولش ياخدنى غصب
لورين:ربنا يسعدك يا حببتى يارب""
لورين:بس يا سيدى هو ده اللى حصل
مازن بضحك:اه ده انتوا مالكوش حل والله ...المهم انكوا اتصالحتوا
لورين:اه ديه اهم حاجه
الفصل العشرون
دقت باب بيت والدها بعدما دلفت من البوابه بما تحمله من حقائب بمساعده حرس البوابه فتحت لها فاطمه الخادمه الباب كانت والدتها تجلس وبيدها بكره خيط وابرة كروشيه تصنع فستان لطفله صغيره فغرام كانت قد عرفت جنس مولودها واخبرتها الطبيبه انها حامل ببنت
فريده:تعالى يا حببتى عامله ايه.... وباستغراب:ايه الشنط ديه يا غرام
غرام:ديه شنطى انا وعيالى يا ماما
فريده:ايوه يا حببتى ما انا عارفه انها شنطك انتى وعيالك بس جايباها ليه
غرام:انا وليث هنطلق يا ماما
فريده:يا ساتر يارب طلاق ايه ايه اللى حصل
سردت غرام لوالدتها ما حدث معها
فريده بغضب:لا انتى لا تطاقى عشان بيقولك غلط على حاجه بتضرك تقوليله متجوز والله حقه يطلقك
غرام بتذمر:الله يا ماما انتى معايا ولا معاه
فريده:معاكى ايه بس انتى هتموتيني ناقصه عمر حرام عليكي
"ايه يا فري مالك؟"هتف بهذه الجمله محمد وهو يخرج من حجرة مكتبه
فريده:شوف بنتك قال ايه هتطلق من ليث ده كفايه انه مستحملها
محمد:طلاق!! ليه يا بنتى بس
فريده بسخريه:ابدا كل الموضوع ان ليث قالها تنفذ اللى قالتهولها الدكتورة ومتخرجش عنه والاستاذه طبعا خدت الكلام من هنا وخرجته م الناحيه التانيه لا وبجحت فيه كمان لما قالها اعملى اللى يريحك قالتله انه عاوز يرتاح منها عشان هو متجوز وعاوز يروح لمراته التانيه
محمد بذهول:مرات مين ايه اللى انتى قولتيهوله ده يا غرام
غرام بتلعثم:يا بابا ما هو....
محمد:بلا بابا بلا ماما قوى روحى يا غرام الله يهديكى
غرام:يا بابا انا مش عاوزة ار...
قاطعها محمد:قومى يا غرام بقولك السواق بره خليه يوصلك بيتك وبعدين حبيتى الغضبان يعنى
غرام بخنوع :حاضر يا بابا هروح
***********************************
كان يجلس على الاريكه الموجوده بالغرفه وعلى قدمه اللاب توب الخاص به يعمل كالعاده وهى تجلس تعبث بهاتفها منذ وقت طويل وهو لازال يعمل نفذ صبرها وقررت ان تذهب اليه وتأخذ اللاب وذهبت بالفعل واخذته ووضعته على الفراش وتوجهت اليه وقامت بالنوم على الاريكه ورأسها على قدمه كان ينظر اليها بذهول مما تفعله ومن جرأتها الغير معهوده
لارا:حط ايدك ف شعرى بحب الحركه ديه جدا
قام حازم بفعل ما قالته:بتعملى كده ليه
لارا باستغراب:بعمل ايه مش فاهمه
حازم:اللى بتعمليه عاوزة من وراه ايه مش فاهم يعنى ف اول مرة قابلتك فيها وانتى مخلتيش فرصه ينفع توصليلي فيها انك مش عاوزانى الا ومفوتيهاش ده غير مش راجل وبتقرفي منى ومش معتبرانى جوزك اصلا
لارا:هتفهم كل حاجه صدقنى
حازم بشرود:هعرف كل حاجه فعلا هعرف
******************************
فتحت له الخادمه الباب وطلب منها اخبار حازم بوجوده ودخل حتى يجلس فرأى هناء تجلس تشاهد التلفاز وعندما شاهدته حتى وقفت ورحبتت به ودعته للدخول
هناء بابتسامه:اهلا يا حبيبي اتفضل
مراد بابتسامه:اهلا بحضرتك شكرا
هناء:شكلك بيقول انك متخانق
مراد:ولا خناقه ولا حاجه خلاف بسيط بس
هناء :طب الحمد لله الدنيا مفيش حاجه فيها بتمشي من غير خلافات
مراد:صح عند حضرتك حق
حازم:ازيك يا باشا
قام مراد من مكانه وصافحه:الحمد لله وانت
حازم:انا تمام...الاستاذه مستنياك ف الجنينه بره
مراد:طيب عن اذكم
ذهب مراد الى مكان جلوس نايا
مراد:احم
نايا بهدوء:تعالى يا مراد اتفضل اقعد
مراد وهو يتجه نحو المقعد ليجلس:ايه بقي اللى انتى قولتيه ده
نايا:قولت ايه مش انت اللى قولتلى عاوزة واحد ناقص ليه يعنى بتقولى كل حاجه خلصت بس بشياكه شويه
مراد بغضب مكتوم:هو انتى عمرك ما شوفتى نفسك غلطانه خالص عمرك ف حياتك واحده بتقولى انى راجل ناقص اقولها ايه اقولها كمان يعنى مش فاهمك بصراحه واتهمتنى انى بخونها ورمت دبلتها ف وشي طول الوقت حاسس انى داخل على لجنه المفروض اعمل ايه واحده طول الوقت بتقارنى بشخصيه انا لحد دلوقتى مش عارف هى اتحسبت ع الرجاله ازاى مبتثقش فيا دايما مخونانى اعمل ايه
نايا بدموع:اهو شوفت بتتكلم ازاى وبتخليني افهمك غلط وبعدين انا صالحتك وقولت لحازم يقولك انى عاوزه اكتب الكتاب وابقي مراتك
مراد بصياح:وهو انتى كده صالحتيني ده مفهومك عن الصلح بالكلام اللى زى الزفت اللى قولتيه ده انتى اي...
توقف مراد عن الكلام وتعنيفها عندما سمع صوت بكائها
مراد وهو يمسح وجهه بيده فى حركه لنيل الصبر:استغفر الله استغفر الله...خلاص يا نايا بطلى عياط بطلى يا ماما
نايا ببكاء وهى تقف:خلاص يا مراد ملكش دعوة بعيط ولا لاء انا همشي ومش هكلمك تانى
كادت ان تذهب عندما قبض مراد على يدها وجذبها نحوه وهو يقول بهدوء:نايا انا بحبك من اول يوم شوفتك فيه انا مقدرش اتخلى عنك بسهوله كده مقدرش انا جازفت انى اخدك وانتى شاكه فيا وبتقارنيني بحد تانى رغم ان محدش يقبلها بس انا قبلتها وانا بموت من جوايا وقولت ان ديه اول خطوات حبك ليا لما عملتى كده وخلعتى الدبله انا حسيت بنار فيا انتى متقدريش تتخيلى انا كنت حاسس بإيه
نايا بندم:انا اسفه والله اسفه مش هكررها تانى واقارنك بحد مش هعملها والله بس انت سامحنى بس
مراد:سامحتك ونسيت خلاص بس بشرط
نايا بسرعه:قول اللى انت عاوزه وانا هنفذهولك
مراد بخبث:اى حاجه اى حاجه
نايا بلهفه :اه اه
مراد بمكر:توافقى ان الفرح يبقي بعد شهر
نايا بابتسامه:لا والله
مراد بجديه مصطنعه:اه والله قولتى ايه
نايا وهى تمسك بيده وتهمس بصوت مسموع له:انا اللى قولت نقدم كتب الكتاب عشان انا عاوزة ابقي مراتك وابقي معاك ف بيت واحد وقولت هتفهم ...انا بحبك
مراد بعدم تصديق:قولتى ايه
تركت نايا يده وابتعدت عنه وذهبت مسرعه الى غرفتها وهى تقول:مش هقولها تانى ودانك صح ومكدبتش المرة الجايه ف الفرح ان شاء الله
مراد وهو يضرب كفيه ببعضهما:مجنونه وهتجننى معاها
**********************************
ذهبت الى بيتها كما امرها والدها كما عاد ليث من الخارج وعندما رأها لم يعيرها انتباها فقد ناله من غلب هرمونات الحمل عليها كثيرا ولكن هذه المرة رغم انها اخف من نظيراتها الا انه لم يتحمل كانت تنتظر قدومه لها حتى يراضيها عن خطؤه فى حقها!!ولكنه خلف ظنونها وتوجه نحو خزانه الملابس واخرج ملابس بيتيه وابدل ملابسه بهدوء تام انزعجت بشده من تصرفه ففكرت انه فى حاله البرود هذه لا بأس من بعض الدبش حتى تجعله يتحدث
غرام:مراتك التانيه عامله ايه؟
ليث بنفخ:الحمد لله كويسه وبتسلم عليكي كمان
غرام:ليث لو سمحت
ليث:لو سمحت ايه مش فاهم
غرام بخفوت:انت عارف ان انا مكانش قصدى وانى احيانا مبعرفش اسيطر على نفسي
ليث بحده:اه والمطلوب انى اعمل لحضرتك ايه بقي لازم تتعودى تسيطرى على نفسك لانى مش ف كل مره هستحمل واقدر اسيطر على نفسي انى اعمل حاجه اندم عليها بعدين الصبح سمعت غور وعدتها وصوتك العالى وعديته وقولتلك اعملى اللى يريحك واقطع دراعى يا غرام ان ما كنتى رحتى عند اهلك وهما اللى رجعوكى
غرام بخجل من نفسها:اه رحت وبابا هو اللى رجعنى بس انا عرفت غلطى
ليث بعصبيه:ايه فايده اعترافك بغلطك طالما هتكرريه
غرام بدموع:خلاص مش هكرره تانى هحاول طيب
ليث بنفاذ صبر:استغفر الله...بتعيطي ليه يا غرام دلوقتى مش فاهم انا بتكلم معاكي اهو
غرام:ما انت بتزعق
ليث بابتسامه مغتاظه:اهو انا بضحك وبتكلم بصوت واطى حلو كده
غرام:اه حلو كده
ليث:طيب الحمد لله انه عجبك
غرام وهى تقترب منه وتحتنضه:خلاص بقي متزعلش انا اسفه
ليث بابتسامه وهو يربت على شعرها:مش زعلان خلاص بعد الحركه ديه اكيد مش هزعل
***********************************
"قومي يا مروة عشان تاكلى يا حببتى" هتفت بهذه الحمله منيره والده مروة
مروة بحزن:لا يا ماما مش عاوزة
منيره:حببتى انتى بقالك كام يوم مبتاكليش هتتعبي والله
مروة:مش عاوزة يا امي مليش نفس
منيره بجديه وهدوء:مروة لو مش عاوزة الخطوبه ديه نفسخها وكل واحد يروح لحاله احسن
مروة بخضه:ايه تفسخى ايه يا ماما
منيره باصرار:اه نفسخها يا مروة طالما مش مرتاحه من كام شهر خطوبه اكيد مش هترتاحى ف الجواز
مروة:بس انا عاوزاه يا ماما وبحبه كمان
منيره:حببتى الحب مش كل حاجه ممكن تتجوزى من غير حب وتبقي حياتك احسن من كده اللى بيحصل فيكي من يوسف ده مينفعش
مروة بتوتر:هو هو ايه اللى بيحصل؟
منيره:خناقات كل يوم يا مروة انا فاهمه وعارفه وبسمع كمان واخرهم ع الحجاب ده معرفش ينصحك حتى عدل بيزعق وبيشخط وانتى مش هتستحملى ده وانا عارفه
مروة:لا يا ماما هستحمل عشان بحبه
منيره بصرامه:وانا مش هكمل الجوازه ديه انتى اللى طلعت بيكي من الدنيا يا مروة عافرت عشان اهل ابوكي يسيبوكى معايا مش هرميكي بإيدى لحاجه مجهوله وكمان بوادرها متبشرش بخير
مرة بتوجس:قصدك ايه يا ماما
منيره بنفس صرامتها:انا هكلم يوسف واقوله ان كل واحد يروح لحاله
*****************************
كان يجلس معهم ليتناول الغداء بشرود وعدم انتباه لما حوله انتبه اليهم عندما تحدث اليه حازم بجديه
حازم:يوسف
يوسف بعد ان فاق من شروده:نعم
حازم:الملف اللى اخدته امبارح عشان تشتغل عليه راح فين خلصته ولا لسه
يوسف باستغراب:ملف..ملف ايه
حازم :ملف ايه يعنى ايه بقولك الملف بتاع المناقصه اللى اخدته امبارح
يوسف محاولا التذكر:م.م..مش فاكر
حازم بعصبيه:نعم مش ايه
يوسف بتوتر:مش فاكر
حازم محاولا السيطرة على نفسه:يعنى ايه مش فاكر وهو انا كنت مديه لعيل صغير ولا ايه
يوسف وهو يقوم من مقعده:انا هدور عليه وهجيبه حاضر
حازم:يبقي احسنلك عشان المناقصه فاضل عليها اسبوع المفروض انك تبقي حطيت الرقم
يوسف بتوتر:حاا..حاضر
بعد ذهاب يوسف التفتت هناء الى حازم وهى تقول له:حازم يوسف مش عاجبنى
حازم:وانا كمان بردوا انا هشوف ماله
*************************
كان يبحث فى غرفته عن الملف كان يبحث عنه فى كل مكان من الممكن ان يكون قد وضعه به كادت رأسه ان تنفجر من التفكير فهو لا يتذكر اين وضعه بعد قرابه الساعتين وجده تنهد براحه وهو ينظر له ويقلب بمحتوياته رن هاتفه ومع حاله الغرفه التى انقلبت راسا على عقب اخذ بضع دقائق حتى يجده وجده بالفعل ونظر للمتصل فكانت منيره
منيره:السلام عليكم
يوسف بتوتر:وعليكم السلام
منيره:بص يا ابني انا متصله اقولك كلمتين ...كل شئ قسمه ونصيب
يوسف بابتسامه الم:طبعا يا طنط واكيد هو ده الصح
منيرة:فعلا يا ابني هو ده الصح..سلام
يوسف بدموع فى عينيه:سلام
اغلق الهاتف ونظر الى الغرفه من حوله بشرود والم كان يود ان يصرخ ولكنه عوضا عن ذلك قام بتحطيم غرفته بالكامل
هناء:ايه الصوت ده؟
حازم وهو يقوم من مقعده ويتجه نحو المصعد ويهتف بقلق:الصوت من اوضه يوسف خليكوا انتوا وانا هشوف فيه ايه
هناء وهى تتجه نحو المصعد:لا انا هاجى معاك
صعد حازم الى غرفه يوسف فتح الباب ودلف اليه وجده يجلس على الارض بجانب باب الشرفه وحوله بعض الاشياء المحطمه وهو يبكي وعندما شاهدهم مسح دموعه بعنف وهب واقفا من مكانه والتقط الملف واعطاه لحازم
يوسف:اهو الملف يا حازم واسف على انى مكنتش فاكر مكانه
حازم بغموض:ماشي...مالك
هناء بدموع:مالك يا حبيبي فيه ايه؟
يوسف بجمود:مفيش حاجه انا سبت مروة بس
هناء بخضه:يالهوى ليه كده يا ابنى
يوسف وهو يدعى انشغاله بشئ ما:عادى يا ماما كل شئ قسمه ونصيب
هناء:ايوة يا ابنى بس انت كنت بتحبها وهى كمان ايه اللى حصل ده انتوا مبقالكوش كتير مخطوبين
يوسف:خلاص يا امى اهو اللى حصل
حازم وهو يمسك بيد امه ويتجه نحو الباب:سبيه يا امى هو اكيد عارف مصلحته هو كبير كفايه
وخرج وصفق الباب خلفه وبيده والدته وتركوه بالغرفه
******************************
لارا:خلاص يا حببتى اهدى
مروة ببكاء:اهدى ايه يا لارا بقولك ماما فسخت خطوبتى من يوسف عارفه يعنى ايه انا بحبه يا لارا بحبه
لارا محاوله تهداتها:يا حببتى اكيد سوء تفاهم والله اكيد حصل حاجه وانتى مأخدتيش بالك منها
مروة بشهفات:والله ما حصل حاجه كل ده عشان الحجاب
لارا:ممكن يبقي بيعاقبك بس
مروة:لا يا لارا ده ماما لما كلمته قالها ان هو ده الصح واللى كان المفروض يحصل
لارا باستغراب:يعنى ايه هو ده اللى كان المفروض يحصل
مروة:معرفش هو قالها كده
لارا:اكيد وراه حاجه او مخبي حاجه ده مش يوسف ده كمان بقاله فترة ساكت ومبيتكلمش
مروة:خلاص بقي وانا هفضل ادورله على مبررات هو سابنى خلاص انا كمان هشوف حياتى
لارا بلطف:حببتى مينفعش انتى وهو بتحبوا بعض هتقدرى تعيشي مع حد غيره يعنى
مروة بقوة:اه هقدر زي ما هو قدر انه يسيبنى انا كمان هقدر ..يلا سلام
لارا بقله حيله:سلام
دلف حازم الى الغرفه فور انتهاء لارا من مهاتفه مروة نظر لها بتمعن وهو يسألها
حازم:بتكلمى مين
لارا:ديه واحده صحبتى
حازم:اه يعنى مين بردوا
لارا بتوتر:اسمها ليلي كانت معايا ف الجامعه
حازم بسخريه لم تنتبه لها لارا:الجامعه اه ..طيب
**********************************
ازاى يا ابنى اجوزهاله هو انت بتحبها وانا عارف"
"يا بابا انا لحد دلوقتى مطلبتهاش وبعدين هو طلبها واهلها وافقوا وهى كمان وافقت"
"يا ابنى انا عارف ان هى بتحبك ازاى بس عاوزنى اجوزه واحده تبقي عايشه معاه ف بيت واحد وهى بتفكر ف غيره"
"لا يا بابا لو كانت بتحبنى زى ما حضرتك بتقول كانت رفضت واستنتنى بس هى وافقت يبقي هى بتحبه او ع الاقل قبلاه"
كان يجلس بغرفته وحوله بعض من زكرياته صور قديمه تجمعه بأخيه وزوجته وزوجه اخيه كما انه كان يمسك ببعض الجوابات ويقراها بالطبع كان ذلك قبل ظهور الهاتف المحمول عندما دق الباب معلنا عن قدوم احدهم فمسح عبراته التى خانته بالنزول كعادته فى كل مرة
رشوان:ادخل
لورين بابتسامه:عامل ايه يا رشوان
رشوان بابتسامه:الحمد لله يا قلب رشوان وانتى
لورين:انا كمان الحمد لله...بقولك ما تيجي تحكيلى حكايه من حكايات صحابك ديه ف الجنينه وانا حضرت الشاى والكيك كمان
رشوان بضحك:مزهقتيش من حكاويهم
لورين:لا طبعا يا رشوان ده مواقف صحابك مع الستات اللى بيحبوهم حلوة اوى وانا بحب اسمعها يلا بقي يا رشوان
رشوان بضحك وهو يقف:والله انا كان ممكن ارفض بس بعد الشاي والكيك مقدرش انا مستغرب اصلا ازاى بتعرفي تعمليها
لورين وهى تمسك بيده:اصل انا بحب الحلويات جدا وكنت بتعلمها لكن الطبخ لا ..وبعدين هنقضيها كلام
رشوان:لا يا ستى يلا وانا احكيلك
بعد ان ذهبوا الى حديقه المنزل وسكبت لهما الشاى ومدت يدها له بطبق من الكيك
رشوان:احكيلك ايه بقي يا ستى
لورين:احكى اى حكايه بس اهم حاجه تبقي حقيقيه
رشوان:ماشي اما احكيلك بقي عن هنا ورشاد دول يا ستى كانوا بيحبوا بعض من بعيد لبعيد كانوا جيران اصلهم حب من الشبابيك زى ما بيقولوا بس عمره ما كلمها ولا عمرها هى كمان كلمته كانوا بالنظرات بس فضلوا بالنظرات لحد ما هى بقي عندها 19 سنه وكان رشاد مقرر انه يكون نفسه ويجيب الشقه ويتجوزها بس معملوش حساب اخوه توفيق...
توفيق بفرحه:باركلى يا رشاد باركلى
رشاد:مبروك يا توفيق بس ليه
توفيق:خلاص هخطب
رشاد بفرحه:بجد مبروك يا توفيق مبروك بس مين هى بقي كانت معاك ف الجامعه
توفيق:لالا جامعه ايه واحده تانيه وانت اكيد تعرفها
رشاد بحيره:مين ديه اللى انا اعرفها
توفيق بحب:هنا...
*************************************
هى:"انا بالنسبالك ايه؟"
هو:"انتى اختى وخطيبه اخويا ان شاء الله"
هى:"يعنى عمرك ما فكرت فيا على انى حاجه تانيه"
هو:"لا طبعا...وجارتى كمان وزى اختى "
هى ببكاء:"متقولش اختك متقولش كده انا مش اختك قولى بس انك بتحبنى وانا هرفضه علطول"
هو بهدوء عكس ما بداخله:"الكلام ده ميصحش ومينفعش انتى هتبقي مرات اخويا واللى احنا بنعمله ده خيانه ليه"
هى بجمود:"صح انت عندك حق انا هتجوزه وهشيلك من دماغى خلاص "
نايا:ماما ياماما
هناء وهى تفيق من شرودها:ها..ايه يا نايا عاوزة ايه
نايا:القهوه فارت كلها وانا عماله انده عليكي مبتروديش
هناء:خلاص يا حببتى محصلش حاجه هعمل فنجان غيره واجيلك اقعد معاكي
نايا:طيب انا هروح استناكى بره بما انك مبتحبيش حد يعملك القهوه
هناء:انا اشرب منك انتى قهوه غورى يا بت يلا وانا جيالك
نايا بضحك:ماشي يا هنون
************************************
لورين بدهشه:ازاى وهو مكانش يعرف
رشوان:لا طبعا مكانش يعرف هيعرف منين اذا كان اصلا ابوه لاحظ انه بيحبها بصعوبه
لورين:عارف يا رشوان مين اللى غلطان ف كل ده
رشوان بانتباه:مين
لورين بقوة:طبعا رشاد ده
رشوان بمفاجأه:رشاد رشاد هو اللى غلطان ازاى ده هو اللى ضحى فيهم هو اللى اتظلم
لورين:لا طبعا هما الاتنين اللى اتظلموا لكن هو استسلم وانسحب من اول جوله
رشوان:وده زاى بقي ده هو اللى ساب حببته لأخوه
لورين:وهى ديه المشكله اصلا رغم عرض باباه انه بيساعده ويرفض الخطوبه بتاعته ويخطبها لاخوه الا انه رفض وسابها لأخوه رغم انه عارف ان هى مبتحبوش قبل على اخوه انه يعيش مع واحده بتفكر ف غيره وهى كمان غلطت لما وافقت عليه عشان تدايقه بس لو حد اتظلم ف كل دول ف هو توفيق
شوان:ليه؟
لورين:هو قرر انه يسبها لأخوه واتخلى عنها بسهوله وهى قررت تعاقبه وتحرقه من خلال انها تبقي قدامه طول الوقت بس مع اخوه وتغيظه بإنه ملوش حق فيها وهما الاتنين نسيوا توفيق لا هو قاله انه بيحبها ولا هى قالتله انها مبتحبوش يعنى المظلوم هو مش حد تانى واللى اشترك معاهم ف ظلمه والده كمان لانه كان المفروض يرفض الجوازة ديه
تكملة الرواية من هنااااااا
لمتابعة باقى الرواية زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كاملةمن هناااااااااا
مجمع الروايات الكامله 1اضغط هناااااااا
مجمع الروايات الكاملة 2 اضغط هناااااا
تعليقات
إرسال تعليق